Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie V Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2016 r. w Rzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa S. B.
przeciwko(...)z siedzibą w R. Republika Łotewska
o zapłatę

na skutek apelacji powódki
od wyroku Sądu Rejonowego w Dębicy
z dnia 29 września 2015 r., sygn. akt I C 1285/14

1.  zmienia pkt I i II zaskarżonego wyroku w ten sposób, że w pkt I w miejsce kwoty 4.054,26 zł wpisuje kwotę 5.954 zł (pięć tysięcy dziewięćset pięćdziesiąt cztery złote) zaś w pkt II w miejsce kwoty po 193,06 zł wpisuje kwotę po 283 zł (dwieście osiemdziesiąt trzy złote),

2.  w pozostałej części apelację oddala,

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 395 zł (trzysta dziewięćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

SSO Barbara Chłędowska SSO Adam Simoni SSR del. do SO Witold Benicki

Sygn. akt V Ca 842/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 29 września 2015r. , sygn.. akt I C 1285/14 Sąd Rejonowy w Dębicy zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 4.054,26 zł tytułem skapitalizowanej renty z ustawowymi odsetkami od dnia 26 stycznia 2015r. oraz tytułem renty bieżącej kwotę po 193,06 zł miesięcznie płatną od 5 grudnia 2014r. do dnia 5 każdego następującego po sobie miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienie w płatności którejkolwiek rat w terminie wymagalnych od miesiąca lutego 2015r. oddalił powództwo w pozostałej części, zniósł wzajemnie pomiędzy stronami koszty postępowania oraz nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Dębicy kwotę 319 zł tytułem opłaty sądowej od uwzględnionego roszczenia.

Motywy jakimi kierował się Sąd Rejonowy uwzględniając częściowo roszczenie powódki zawarte są w pisemnym uzasadnieniu orzeczenia (k.125-135), co też czyni zbędnym powtarzanie ich treści.

Wnosząc apelację od powyższego wyroku (k.139-141) powódka domagała się jego zmiany poprzez zasądzenie od pozwanego na jej rzecz dalszej kwoty 1,.899,66 zł oraz renty bieżącej w kwocie po 283,52 zł miesięcznie, a także zasądzenia od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania apelacyjnego, ewentualnie uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Zarzuty apelacji dotyczyły naruszenie prawa materialnego tj. art. 446 § 2 kc oraz art. 481 § 1 w zw. z art. 455 kc przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie wskutek uznania, że należna powódce renta obliczona została stosownie do potrzeb powódki oraz do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego jej męża a nadto niewłaściwe zasądzenie odsetek od zasądzonej kwoty skapitalizowanej renty począwszy od daty doręczenia odpisu pozwu pozwanemu. W zakresie naruszenia przepisów postępowania apelująca wskazała na art. 233 § 1 kpc poprzez przyjęcie, że zmarły mąż powódki przeznaczał 30% uzyskiwanego wynagrodzenia tj. kwotę 542,83 zł na własne potrzeby, w sytuacji gdy w rzeczywistości jedynie 20% swoich dochodów przeznaczał dla siebie.

W odpowiedzi na apelację (k.149-150) pozwany wnosił o jej oddalenie i zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Ustalenia Sądu I instancji i przyjęta postawa prawna rozstrzygnięcia jest prawidłowa i Sąd Okręgowy te ustalenia i przyjętą podstawę prawną aprobuje przyjmując za własną.

Apelacja jednakże jest częściowo uzasadniona jedynie w zakresie w którym kwestionuje, że ustalając wysokość skapitalizowanej renty i bieżącej renty dla powódki Sąd Rejonowy przyjął, że zmarły mąż powódki przeznaczał 30% swojego wynagrodzenia na własne potrzeby, co rzutowało ostatecznie na wysokość świadczeń należnych powódce przyjętych w zaskarżonym wyroku. Rację należy przyznać apelującej, że nie jest możliwe przyjęcie jak to uczynił Sąd Rejonowy iż zmarły mąż powódki przeznaczał 1/3 swoich poborów na własne potrzeby, albowiem nie znajduje to potwierdzenia w sytuacji rodzinnej i majątkowej rodziny powódki. Jest poza sporem , że rodzina tj. powódka i jej córka i nieżyjący już mąż utrzymywała się wyłącznie z wynagrodzenia zmarłego M. B.. Gdyby przyjąć jak to uczynił Sąd Rejonowy, że 30% z kwoty uzyskiwanego wynagrodzenia wynoszącego miesięcznie 1.809, 46 zł przeznaczał na własne potrzeby, to taka sytuacja, a wskazują na to zasady doświadczenia życiowego doprowadziłaby rzeczywiście do zubożenia rodziny i braku możliwości pokrycia generowanych przez nią wydatków. Te argumenty przedstawione w apelacji zadecydowały, że Sąd Okręgowy uznał, że zmarły mąż powódki mógł przeznaczać jedynie 20% uzyskiwanych dochodów na własne potrzeby. Czyniąc zatem jedynie w tym zakresie odmienne ustalenia Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w tej części, zwiększając kwotę należnej powódce skapitalizowanej renty zł oraz renty bieżącej na podstawie art. 386 § 1 kpc.

Natomiast niezasadne jest zarzut apelacji dotyczący błędnie naliczonych odsetek ustawowych od zasądzonych w wyroku roszczeń. Trafnie przyjął Sąd Rejonowy, że skoro zgłoszenie roszczenia o zapłatę skapitalizowanej renty nastąpiło w pozwie, a odpis pozwu doręczony został pozwanemu w dniu 29 grudnia 2014r., to tym samym opóźnienie w spełnieniu świadczenia nastąpiło po upływie 30 dni tj. od dnia 29.01.2015r.

Z tych przyczyn apelacja powódki podlegała w tej części oddaleniu na podstawie art. 385 kpc.

Wobec częściowego uwzględnienia apelacji, rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego uzasadnia treść art. 98 § 1 kpc w zw. art. 108 § 1 kpc.