Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód Z. D. wystąpił w dniu 22 kwietnia 2013 roku do Sądu Okręgowego w Łodzi z pozwem przeciwko Skarbowi Państwa -Aresztowi Śledczemu w Ł..

Wnosił o zasadzenie kwoty 90.000 zł z odsetkami tytułem zadośćuczynienia oraz o obciążenie pozwanego kosztami procesu.

Pozwany zastąpiony przez Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa wnosił w odpowiedzi na pozew o oddalenie powództwa oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego na rzecz Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód był osadzony w Areszcie Śledczym w Ł. od 5 czerwca 2012 roku do 13 czerwca 2012 roku. Przebywał w celi (...) w Pawilonie(...) Oddział (...).

Cela ta ma 9,82 m 2 powierzchni, razem z nim przebywały tam jeszcze dwie osoby.

Cela jak inne w pozwanym areszcie posiadają węzeł sanitarny, na który składa się miska ustępowa, aparat płuczący i umywalką z doprowadzona zimną wodą. W celi nie ma ciepłej wody. Kącik sanitarny jest w części osłonięty.
W celi jest okno wyposażone w blindę – przesłonę okienną, są w nim kraty.

Jest szyb wentylacyjny w kąciku sanitarnym. Cela była częściowo zagrzybiona.

Cela była wyposażona w podstawowy sprzęt, jak łóżko dla każdego osadzonego, stolik, szafki, taborety, wieszane półki na przybory toaletowe.

Osadzeni otrzymują środki higieniczne, mogą występować o dodatkowy sprzęt albo środki higieniczne.

Powód cierpi na astmę już od dzieciństwa.

Przed osadzeniem leczył się. W czasie pobytu w Areszcie w Ł. był badany przez lekarza w dniu 6 czerwca 2012 roku i po zakończeniu pobytu.

Pobyt w areszcie w opisanych warunkach nie przyczynił się do pogorszenia stanu zdrowia powoda, w szczególności do astmy, na która cierpi powód.

Powyższych ustaleń Sąd dokonał w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w postaci dokumentów załączonych do akt, jak:

- notatka k 24 akt,

- oświadczenie o stanie majątkowym – k 13,

- książka zdrowia k -76,

- zeznania świadka M. O. k 114,

- opinię biegłego pulmonologa J. G. k od 204 do 207 akt,

- zeznania powoda k 182.

Dowodom z dokumentów Sąd dał wiarę, ponieważ nie budzą one wątpliwości co dom okoliczności w nich zawartych.

Zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne, nie są one sprzeczne z innymi dowodami, z tym, że w części odnoszą się innych sytuacji, nie związanych z pobytem powoda w pozwanym areszcie.

Opinię biegłego Sąd uznał za w pełni wiarygodną, jest ona sporządzona przez fachowca, jej ustalenia i wnioski są logiczne i przekonywujące, także zgodne z innymi dowodami, w szczególności z treścią książki zdrowia powoda.

Zeznania powoda Sąd uznał w przeważającej części za wiarygodne, z tym, że są one subiektywne co do faktów, nie są sprzeczne z innymi dowodami.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Powód powoływał się na trzy zagadnienia, w jego ocenie naruszające jego dobro osobiste to zbyt mała cela w stosunku do liczby osadzonych. Bardzo złe warunki zakwaterowania oraz wpływ tych warunków na pogorszenie jego stanu zdrowia, w odniesieniu do astmy, na którą był już chory wcześniej..

Wszystkie te zarzuty nie odpowiadają prawdzie i tak cela miała dokładnie 9,82 m 2 powierzchni, świadek i powód określili jej wielkość na 10 m 2. W celi były osadzone trzy osoby , a więc powierzchnia na jednego osadzonego przekraczała minimalne 3 m 2 .

Co do warunków w celi, są one takie, jak innych celach pozwanego aresztu śledczego.

Ich konstrukcja spełnia wymagania. Cele mają wentylację zainstalowaną w kąciku sanitarnym, uchylne okno. Nie mają co prawda, jak zeznawał powód, odpowiedniej klimatyzacji, ale zapewniają takie warunki , jakie w danej chwili są dostępne.

Także blinda w oknie i krata spełniają wymagania , co do konstrukcji i materiałów. Podnieść należy, że areszt śledczy musi także zapewnić warunki dotyczące zapewnienia pełnej izolacji osadzonych, co do uniemożliwienia ewentualnej ucieczki, a także samego bezpieczeństwa osadzonych.

Podobnie co do kącika sanitarnego nie może być w pełnej izolacji, funkcjonariusze musza mieć pełen ogląd celi.

Zaś same warunki wynikają z możliwości finansowych Państwa . Także z tych powodów w celi była tylko zimna woda.

Z tym, że osadzeni mają prawo do kąpieli, ale i możliwość podgrzania wody w celi.

Reasumując nie można podzielić poglądu powoda, że warunki pobytu w celi są tak złe, że naruszają jego dobra osobiste.

Także trzeci zarzut pogorszenia się stanu zdrowia powoda, przez pobyt w tak opisanej celi, pogłębił jego chorobę astmę jest nieuzasadniony.

Świadczy o tym jednoznaczna opinia biegłego, który nie dostrzegł żadnego negatywnego wpływu pobytu w celi na astmę powoda, także przy przyjęciu , że cela była w części zagrzybiona.

Sąd podzielił tu w pełni ustalenia tej opinii, nie była ona kwestionowana przez strony. .

Sam powód cierpi na astmę od dzieciństwa co przyznał też w wywiadzie, w jego książce zdrowia na stronie 2.

Trzeba podkreślić także fakt, że powód był osadzony w pozwanym areszcie przez bardzo krótki okres czasu od 5 czerwca 2012 roku do 13 czerwca 2012 roku.

Reasumując Sąd uznał że podnoszone zarzuty są niezasadne, sam pobyt powoda przez krótki okres, w warunkach jakie zapewnia areszt wszystkim osadzonym, gdzie nie naruszono normy 3m 2 na osadzonego i pobyt nie pogorszył stanu zdrowia powoda i w żaden sposób nie naruszył jego dóbr osobistych.

W tym stanie rzeczy także żądanie zadośćuczynienia jest oczywiście niezasadne.

Podstawą rozstrzygnięcia jest art. 23, 24 § 1 kodeksu cywilnego i art. 448 kodeksu cywilnego.

Sąd nie obciążył powoda żadnymi kosztami procesu biorąc pod uwagę jego sytuację materialną i rodziną w szczególności fakt obciążenia go alimentami na dwoje dzieci łącznie w kwocie 1400 zł. – w oparciu o art. 102 kodeksu postępowania cywilnego.

Sąd przyznał pełnomocnikowi powoda wynagrodzenie za zastępstwo procesowe z urzędu w oparciu o § 11 ust.1 pkt.25 i §19 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.IX.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.