Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: SSO Ryszard Małachowski

Protokolant: Kamila Michalak

przy udziale Prokuratora Prok. Okr. Marcina Lorenca

po rozpoznaniu w dniu 2 października 2013 r.

sprawy B. P.

oskarżonego z art. 278 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Gryfinie Zamiejscowego VI Wydziału Karnego
z siedzibą w Chojnie

z dnia 8 maja 2013 r. sygn. akt VI K 25/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że ustala, iż przypisanego oskarżonemu czynu dopuścił się on w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej
6 miesięcy kary pozbawienia wolności za przestępstwo podobne z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 276 kk w zb. z art. 278 § 5 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Gryfinie Zamiejscowego VI Wydziału Karnego z siedzibą
w Chojnie z dnia 12 marca 2012 r., sygn. akt VI K 700/10 na karę 3 lat pozbawienia wolności, którą to karę odbywał w okresie od dnia 9 maja 2010 r. do dnia 10 listopada 2010 r. i przypisany oskarżonemu czyn kwalifikuje z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk,

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  wymierza oskarżonemu 180 (sto osiemdziesiąt) złotych opłaty za obie instancje, natomiast zwalnia go od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt IV Ka 1132 / 13

UZASADNIENIE

B. P. został oskarżony o to, że w okresie od 25 grudnia 2012r., godz. 21:30 do 26 grudnia 2012r. godz. 6:00, w C., przy ul. (...) z mieszkania dokonał zaboru w celu przywłaszczenia wyrobów ze złota w postaci łańcuszków, kolczyków, obrączek oraz pierścionków o łącznej wartości 13.200 zł, działając na szkodę Z. K., to jest o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.

Wyrokiem z dnia 8 maja 2013r. Sąd Rejonowy w Gryfinie w Zamiejscowym VI Wydziale Karnym z siedzibą w Chojnie w sprawie o sygn. akt VI K 25/13

I.  uznał oskarżonego B. P. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, przy czym ustalił, iż wartość skradzionej biżuterii wynosi 10.000 zł i za ten czyn na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym opłatę w kwocie 180 zł.

Apelację od powyższego orzeczenia wniósł prokurator, zaskarżając je w całości na niekorzyść oskarżonego B. P..

Wyrokowi temu zarzucił obrazę prawa materialnego, a to art. 64 § 1 k.k. poprzez jego niezastosowanie w kwalifikacji prawnej czynu w sytuacji, gdy oskarżony będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gryfinie Zamiejscowego VI Wydziału Karnego w Chojnie z dnia 12 marca 2012r., sygn. akt VI K 700 / 10, za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zb z art. 157 § 1 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zb z art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., na karę 3 lat pozbawienia wolności, którą to karę odbywał w okresie od 9 maja 2010 r. do 30 listopada 2010 r. popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy przestępstwo podobne, tj. występek z art. 278 § 1 k.k., a co za tym idzie prawidłowa kwalifikacja prawna czynu przypisanego oskarżonemu winna zawierać art. 64 § 1 k.k.

Prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie w opisie czynu, iż B. P. działał w ramach powrotu do przestępstwa w rozumieniu art. 64 § 1 k.k. oraz uzupełnienie kwalifikacji prawnej czynu, wskazując art. 64 § 1 k.k., a w pozostałym zakresie o utrzymanie w mocy orzeczenia.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora zasługiwała na uwzględnienie.

Na wstępie wypada stwierdzić, że Sąd meriti przeprowadził pierwszoinstancyjne postępowanie prawidłowo, materiał dowodowy, który umożliwił odzwierciedlenie zaistniałego stanu faktycznego, wszechstronnie ocenił i w konsekwencji zasadnie uznał, że B. P. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przypisanego mu przestępstwa. Stanowisko Sądu orzekającego odnośnie sprawstwa i winy oskarżonego nie budzi zastrzeżeń Sądu odwoławczego ani nie było kwestionowane przez skarżącego.

Prokurator zarzucił Sądowi Rejonowemu, że wskutek zakwalifikowania czynu oskarżonego jedynie w oparciu o art. 278 § 1 k.k. doszło do obrazy art. 64 § 1 k.k. Zarzut ten zasługuje na aprobatę. Zgodnie z art. 64 § 1 k.k., jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Co więcej, Sąd Najwyższy przyjął, że nie ma przeszkód, by za „ odbycie co najmniej 6 miesięcy kary " dla potrzeb ustalenia zachodzenia przesłanki z art. 64 § 1 k.k. przyjąć okres tymczasowego aresztowania ( vide: uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2012r., IV KK 312 / 11, LEX nr 1119562 ). W niniejszej sprawie o ile Sąd I instancji trafnie dostrzegł, że oskarżony był uprzednio karany ( k. 61 ) i okoliczność tę uwzględnił na niekorzyść B. P.kształtując wymiar kary ( k. 62 ), o tyle wadliwie nie przyjął, że oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa. Tymczasem skoro B. P.będąc skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gryfinie Zamiejscowego VI Wydziału Karnego z siedzibą w Chojnie z dnia 12 marca 2012 roku, który uprawomocnił się w dniu 13 grudnia 2012 roku ( sygn. akt VI K 700 / 10 ), za przestępstwo umyślne kwalifikowane z art. 280 § 1 k.k. w zb z art. 157 § 1 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zb. z art. 276 k.k. w zb z art. 278 § 5 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., na karę 3 lat pozbawienia wolności, popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary ( odbywał ją w okresie od 9 maja 2010 roku do 30 listopada 2010 roku, będąc tymczasowo aresztowanym, a przestępstwa dopuścił się w okresie 25 – 26 grudnia 2012 roku ), umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany ( występek z art. 278 § 1 k.k. to przestępstwo podobne w rozumieniu art. 115 § 3 k.k. ), prawidłowa kwalifikacja prawna przypisanego mu czynu winna zawierać art. 64 § 1 k.k.

Niewskazanie przez Sąd I instancji w opisie przypisanego oskarżonemu czynu, że działał w ramach powrotu do przestępstwa i w kwalifikacji prawnej tego czynu art. 64 § 1 k.k., uzasadniało reformację pierwszoinstancyjnego orzeczenia w tym zakresie.

Dlatego Sąd Odwoławczy na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k. zmienił zaskarżony wyrok zgodnie z wnioskiem prokuratora, a w pozostałym zakresie utrzymał go w mocy.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy kierując się zasadą słuszności, zwolnił oskarżonego od ponoszenia wydatków za postępowanie odwoławcze, natomiast na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dn. 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych ( t. j. Dz. U. z 1983r., nr 49, poz. 223 z późn. zm. ) wymierzył oskarżonemu opłatę za obie instancje, nie znajdując w tym zakresie podstaw do zwolnienia do od zapłaty tej należności.

SSO Ryszard Małachowski