Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący: SSO Ryszard Małachowski

Protokolant: Kamila Michalak

przy udziale Prokuratora Prok. Okr. Marcina Lorenca

po rozpoznaniu w dniu 2 października 2013 r.

sprawy M. S.

oskarżonego z art. 178a § 1 kk i z art. 289 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Gryfinie Wydziału VI Zamiejscowego Karnego
z siedzibą w Chojnie

z dnia 21 maja 2013 r. sygn. akt VI K 174/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- na podstawie art. 85 kk i art. 87 kk łączy orzeczoną wobec oskarżonego karę ograniczenia wolności wymierzoną mu w pkt. I części dyspozytywnej z karą pozbawienia wolności wymierzoną oskarżonemu w pkt. III części dyspozytywnej i orzeka wobec M. S. karę łączną
6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 (piętnastu) dniom pozbawienia wolności,

- zawarte w pkt. IV części dyspozytywnej rozstrzygnięcia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności i oddaniu oskarżonego pod dozór kuratora odnosi do orzeczonej wobec niego kary łącznej pozbawienia wolności,

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III. zwalnia oskarżonego od wydatków za postępowanie odwoławcze oraz od opłaty za obie instancje.

Sygn. akt IV Ka 1133 / 13

UZASADNIENIE

M. S. został oskarżony o to, że:

1)  w dniu 06 lutego 2012 roku, około godziny 15.20, w miejscowości P., na ul. (...), na drodze publicznej, prowadził samochód osobowy m-ki S. (...) o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości tj. 0,77 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, to jest o czyn z art. 178a § 1 k.k.

2)  w dniu 6 lutego 2012 roku, w godz. 10.00 - 15.00, w miejscowości M., przy ul. (...), z pomieszczenia garażowego, dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia pojazdu marki S. (...) o nr rej. (...) o wartości 12000 zł., czym działał na szkodę D. i J. S., to jest o czyn z art. 289 § 1 k.k.

Wyrokiem z dnia 21 maja 2013 roku Sąd Rejonowy w Gryfinie Zamiejscowy VI Wydział Karny z siedzibą w Chojnie w sprawie o sygn. akt VI K 174 / 12,

I.  uznał oskarżonego M. S. za winnego popełnienia pierwszego z zarzucanych mu czynów, to jest występku z art. 178a § 1 k.k. i za ten czyn na podstawie art. 178a § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu M. S. karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania w tym czasie nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 32 godzin w stosunku miesięcznym,

II.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. za popełnienie czynu przypisanego w punkcie I wyroku, orzekł wobec oskarżonego M. S. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat,

III.  uznał oskarżonego M. S. za winnego popełnienia drugiego z zarzucanych mu czynów tj. występku z art. 289 § 1 k.k. i za ten czyn na podstawie art. 289 § 1 kk wymierzył oskarżonemu M. S. karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  na postawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 2 k.k. wykonanie orzeczonej w punkcie III wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat, oddając na podstawie art. 73 § 2 k.k. oskarżonego M. S. w okresie próby pod dozór kuratora,

V.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego M. S. na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania, a na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych w związku z art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił go od opłaty.

Apelację od powyższego orzeczenia wniósł prokurator zaskarżając ten wyrok na korzyść oskarżonego M. S. w części dotyczącej orzeczenia o karze.

Wyrokowi temu zarzucił obrazę prawa materialnego — to jest przepisów art. 85 kk i art. 87 kk polegającą na odstąpieniu od wymierzenia oskarżonemu M. S. za zbiegające się przestępstwa kary łącznej pozbawienia wolności przy uwzględnieniu zasad przewidzianych w art. 87 kk.

Podnosząc powyższy zarzut apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu M. S. za czyn z art. 178a § 1 kk kary 6 miesięcy ograniczenia wolności, za czyn z art. 289 § 1 kk kary 3 miesięcy pozbawienia wolności i następnie wymierzenie mu kary łącznej w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary łącznej na okres próby 3 lat, oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora, pozostawienie pozostałych rozstrzygnięć bez zmian.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna.

Na wstępie zauważyć należy, że w toku przeprowadzonego postępowania Sąd Rejonowy przeprowadził wnikliwą analizę całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, wskazując w uzasadnieniu, jakim dowodom i w jakim zakresie dał wiarę, a którym i dlaczego wiarygodności odmówił. Poczynione przez Sąd meriti ustalenia w zakresie stanu faktycznego nie budzą zastrzeżeń Sądu odwoławczego, podobnie jak rodzaj i rozmiar orzeczonych wobec M. S. kar jednostkowych i środka karnego zgodnych z treścią złożonego przez niego na rozprawie w dniu 21 maja 2013r. wniosku o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania postępowania dowodowego, o jakim mowa w art. 387 § 1 k.p.k. ( k. 63 ).

Zastrzeżenie na gruncie niniejszej sprawy budzi poprzestanie przez Sąd meriti na wymierzeniu oskarżonemu kar jednostkowych za przypisane mu czyny i odstąpienie od wymierzenia mu za zbiegające się przestępstwa kary łącznej pozbawienia wolności pomimo, iż zachodziły ku temu podstawy. Jak trafnie wskazał apelujący, stanowi to obrazę prawa materialnego, a mianowicie art. 85 k.k. i art. 87 k.k. Po myśli art. 85 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. W orzecznictwie Sądu Najwyższego zwraca się uwagę, że zgodnie z art. 87 k.k., sąd, w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności, wymierza obligatoryjnie karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności. Przepis ten jednoznacznie wprowadza wyjątek od zasady łączenia kar tylko tego samego rodzaju, uzasadniony brakiem możliwości równoczesnego wykonywania wskazanych kar ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 lipca 2003r., III KK 276 / 03, OSNwSK 2003 / 1 / 1530, Prok. i Pr.-wkł. 2004 / 2 / 1 ).

Skoro Sąd I instancji wymierzył oskarżonemu M. S. za występek z art. 178a § 1 k.k. karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania w tym czasie nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 32 godzin w stosunku miesięcznym ( pkt. I części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku ), a za występek z art. 289 § 1 k.k. karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata, oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora ( pkt. III i IV części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku ) to – zgodnie z powołanymi przepisami – winien był te różnorodzajowe kary przeliczyć w sposób umożliwiający ich połączenie, to jest przyjąć, że 6 miesięcy ograniczenia wolności równa się 3 miesiącom pozbawienia wolności i wymierzyć M. S. karę łączną w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności, warunkowo zawieszając jej wykonanie na okres próby 3 lat i oddając oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora. Sąd I instancji bezzasadnie jednak tego zaniechał.

Wobec konieczności usunięcia powyższego uchybienia, Sąd odwoławczy w oparciu art. 437 § 1 i 2 k.p.k., zmienił zaskarżone orzeczenie w kierunku postulowanym przez apelującego, stanowiąc jak w części dyspozytywnej wyroku swojego autorstwa. W pozostałym zakresie, stwierdziwszy brak podstaw do reformacji zaskarżonego orzeczenia, utrzymał je mocy.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. i art. 17 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( tekst jedn. Dz. U. z 1983r., nr 49, poz. 223 z późn. zm. ), kierując się zasadą słuszności, Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego od wydatków związanych w postępowaniem odwoławczym i od opłaty za obie instancje.

SSO Ryszard Małachowski