Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2015r. w godzinach popołudniowych S. C. prowadził pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki P. (...) nr rej. (...) – jechał ulicą (...) w P. (...). Został zatrzymany do kontroli przez patrol Policji i ukarany mandatem za prowadzenie pojazdu bez uprawnień.

W dniu 1 października 2015r. w godzinach porannych S. C. prowadził pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki P. (...) nr rej. (...) – jechał ulicą (...) w P. (...). Został zatrzymany przez patrol Policji.

W dniu 3 października 2015r. w godzinach wieczornych S. C. prowadził pojazd mechaniczny – motorower H. nr rej. (...) – jechał ulicą (...) w P. (...). Został zatrzymany do kontroli drogowej, poddano go badaniu alcometrem. Okazało się, że oskarżony znajduje się w stanie nietrzeźwości z kolejnymi wynikami: 0,35 mg/l, 0,29 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

W dniu 7 października 2015r. w godzinach popołudniowych S. C. prowadził pojazd mechaniczny – motorower H. nr rej. (...) – jechał ulicą (...) w P. (...). Został zatrzymany przez patrol Policji.

W dniu 10 października 2015r. w godzinach popołudniowych S. C. prowadził pojazd mechaniczny – motorower H. nr rej. (...) – jechał ulicą (...) w P. (...). Został zatrzymany przez patrol Policji.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 17 zbioru A, zeznania A. S. k. 1 zbioru C, k.13, notatka urzędowa k. 1, 3, 7, 14 zbioru A, protokół badania z wynikami k. 4 zbioru A)

S. C. ma 40 lat. Posiada wykształcenie podstawowe, jest bezdzietnym kawalerem. Utrzymuje się z prac dorywczych. Obecnie mieszka sam, pracuje dorywczo, w miejscu zamieszkania zachowuje się poprawnie.

Był wielokrotnie karany.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 8 czerwca 2015r. w sprawie II W 334/14 został ukarany za wykroczenie z art. 87 § 1 k.w na karę grzywny, orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku. Wyrok uprawomocnił się w dniu 1 lipca 2015r.

W dniu 25 kwietnia 2005r. w sprawie II K 823/04 Sąd Rejonowy w P. (...) wydał wobec S. C. wyrok łączny, który objął m. in. wyrok w sprawie II K 410/04 z dnia 17 sierpnia 2004r., którym skazano S. C. za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wyrokiem łącznym w sprawie II K 823/04 orzeczono karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany zakończył odbywać w dniu 18 grudnia 2010r.

(dowód: oświadczenie oskarżonego k 12, karta karna k. 9-10 zbioru A, odpis wyroku k. 13 zbioru A, wyrok łączny z zawiadomieniem o zwolnieniu ze sprawy k. 24, 94 akt II K 823/04, wywiad środowiskowy k. 16-17)

Przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego, w pierwszych wyjaśnieniach, oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wskazał, że w dniu 19 września 2015r., w godzinach popołudniowych, ulicą (...) w P. Tryb. jechał, jako kierujący samochodem marki P., został zatrzymany przez patrol Policji, który stwierdził, że oskarżony nie ma uprawnień do prowadzenia pojazdów, został ukarany mandatem. W dniu 1 października 2015r. prowadził ten sam samochód ulicą (...) w P. (...)został zatrzymany przez patrol Policji, poinformowano go, że ma aktywny zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych. Podał, że dopiero wówczas dowiedział się, że orzeczono sądownie zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych. W dniu 3 października 2015r. kierował motorowerem H., w trakcie kontroli okazało się, że jest nietrzeźwy. Przed rozpoczęciem jazdy wypił dwa piwa i kieliszek wódki. W dniach 7 i 10 października także jechał, jako kierujący motorowerem, został zatrzymany do kontroli drogowej. Przed Sądem dodał, że tak często jeździł tym motorowerem, bo pomaga innym osobom, np. dowozi jedzenie. Nie wiedział, że ma zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, inaczej nie wsiadłby do pojazdu.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 17 zbioru A, k. 12v)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala przyjąć, iż oskarżony popełnił przypisane mu przestępstwa.

Ustalenia faktyczne Sąd poczynił w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego złożone w toku postępowania przygotowawczego, w których ten przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, które potwierdził następnie w toku postępowania sądowego. Z tymi wyjaśnieniami koresponduje materiał dowodowy w postaci zeznań A. S. (2), notatek urzędowych, protokołu badania na zawartość alkoholu w organizmie, który został oceniony przez Sąd, jako prawdziwy.

Nie przekonują twierdzenia oskarżonego, że nie miał świadomości, iż zapadł wyrok nakazowy, którym orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych. Wyrok ten jest prawomocny, oskarżony nie może się tłumaczyć nieświadomością, że taki wyrok zapadł.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż wina umyślna oskarżonego nie budzi wątpliwości.

Sąd uznał, że czyny z pkt I, II, IV i V aktu oskarżenia stanowią ciąg przestępstw, o którym mowa w art. 91 § 1 k.k. i dlatego wymierzył jedną karę za wszystkie przypisane przestępstwa.

Szczegółowego omówienia wymaga przestępstwo przypisane oskarżonemu w pkt 2 sentencji wyroku. Niewątpliwie oskarżony prowadził w dniu 3 października 2015r. pojazd mechaniczny wbrew zakazowi wynikającemu z wyroku nakazowego w sprawie II W 453/15, jednocześnie znajdował się wówczas w stanie nietrzeźwości. W ocenie Sądu, oskarżony wypełnił znamiona przepisu art. 178a § 4 k.k., a nie przepisu art. 178a § 1 k.k. Do takiego wniosku doprowadziła Sąd szczegółowa analiza karty karnej oraz akt II K 823/04. Jak wynika z tychże akt, oskarżony uzyskał wyrok łączny, którym zostało objęte skazanie w sprawie II K 410/04 za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. (jednostkowo orzeczono za nie karę 6 miesięcy pozbawienia wolności). W wyroku łącznym orzeczono karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany zakończył odbywać w grudniu 2010r. Tym samym nie doszło do zatarcia skazania, a więc w chwili popełnienia przestępstwa w dniu 3 października 2015r. istniało niezatarte skazanie za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k., tym samym opis czynu należało uzupełnić o owe stwierdzenie, a skutkiem tego była zmiana kwalifikacji prawnej na art. 178a § 4 k.k. Dodatkowo, skazany dopuścił się popełnienia tegoż przestępstwa w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 k.k. – nie upłynął okres 5 lat od zakończenia odbywania kary łącznej, która objęła jednostkowe skazanie za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. Niekwestionowanym zaś jest, iż okres 5 lat od odbycia ostatniej kary należy liczyć od odbycia kary łącznej orzeczonej wyrokiem łącznym (tak wyrok S.N. z 26.01.2006r., IV KK 464/05).

Wyjaśnienia wymaga, dlaczego w niniejszej sprawie, mimo zakwalifikowania czynu z art. 178a § 4 k.k. przyjęto kwalifikację kumulatywną z art. 244 k.k. Sądowi znane jest stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 19 stycznia 2012r. w sprawie I KZP 22/11, zgodnie z którym między art. 178a § 4 k.k. in fine a art. 244 k.k. nie zachodzi kumulatywny zbieg przepisów ustawy. Podkreślenia wymaga, że ów zbieg został wyłączony przez Sąd Najwyższy jedynie w przypadku końcowego brzmienia przepisu art. 178a § 4 k.k., dotyczącego popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 178a § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo , na co wyraźnie wskazuje uzasadnienie tegoż wyroku. Tymczasem w sprawie niniejszej mamy do czynienia z odmienną sytuacją – S. C. prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości nie tylko będąc uprzednio skazanym za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. (sprawa II K 410/04, objęta następnie wyrokiem łączny w sprawie II K 823/04), co uzasadnia kwalifikację z art. 178a § 4 k.k., ale też przestępstwo to popełnił w okresie obowiązywania go, orzeczonego przez Sąd, zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w innej sprawie (wyrok w sprawie II W 453/15). Wyrok, który zapadł w sprawie o przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. (II K 410/04) to inny wyrok niż ten, którym orzeczono zakaz, który oskarżony w dniu 3 października 2015r. naruszył. Co więcej, wyrok w sprawie II W 453/15, którego naruszenie uzasadnia kwalifikację z art. 244 k.k., nie mógłby stanowić podstawy zakwalifikowania czynu z art. 178a § 4 k.k. Z tych względów zastosowano kwalifikacje kumulatywną, celem oddania pełnej kryminalnej zawartości popełnionego przestępstwa.

W niniejszej sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające winę, czy bezprawność.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk.

Za ciąg przestępstw z pkt 1 wyroku orzeczono karę 1 roku pozbawienia wolności, mając na względzie, jako okoliczność łagodzącą, bliskość czasową popełnionych przestępstw.

Za przestępstwo z pkt 2 wyroku wymierzono karę 1 roku pozbawienia wolności, mając na względzie, jako okoliczność łagodzącą, niski stopień intoksykacji alkoholem. W obu wypadkach Sąd uwzględnił, jako okoliczności łagodzące to, że oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, wyraził skruchę.

Jako karę łączną orzeczono karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, mając na względzie, że wszystkie przestępstwa zostały popełnione w bardzo krótkim przedziale czasowym, cztery z nich wypełniły znamiona tego samego przepisu ustawy karnej.

Wobec treści art. 69 § 1 k.k. niemożliwym było warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary łącznej (z uwagi na jej wymiar oraz fakt, że oskarżony był uprzednio skazany na karę pozbawienia wolności).

Środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio orzeczono w myśl przepisu art. 42 § 3 k.k., zaś o świadczeniu pieniężnym orzeczono w myśl art. 43a § 2 k.k.

Sąd, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów procesu, mając na względzie jego sytuację materialną – pracuje tylko dorywczo – oraz fakt, że ciąży na nim obowiązek uiszczenia świadczenia pieniężnego w znacznej kwocie.