Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt II Cs 127/13

POSTANOWIENIE

Dnia 09 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Małgorzata Grzesik

Sędziowie: SO Sławomir Krajewski

del. SR Katarzyna Longa (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 09 października 2013 r. w Szczecinie

sprawy ze skargi P. B.

przeciwko Skarbowi Państwa – Sądowi Rejonowemu w Goleniowie

o stwierdzenie przewlekłości postępowania w prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Goleniowie sprawie o sygn. akt I C 714/12

p o s t a n a w i a:

odrzucić skargę.

Del. SSR Katarzyna Longa SSO Małgorzata Grzesik SSO Sławomir Krajewski

sygn. akt II Cs 127/13

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2013 r. P. B. złożył w administracji Zakładu Karnego w K. skargę na Sąd Rejonowy w Goleniowie o naruszenie prawa rozpoznania sprawy, w postępowaniu prowadzonym przez ten Sąd w sprawie o sygn. akt I C 714/12, bez nieuzasadnionej zwłoki i wniósł o stwierdzenie przewlekłości w tym postępowaniu.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że Sąd wzywa go o opłaty i odrzuca pozew, mimo że powód nie pracuje i nie ma pieniędzy na te opłaty.

Skarga została złożona w administracji Zakładu Karnego w K. w dniu 28 sierpnia 2013 r., przy czym została zaadresowana do Prokuratury Generalnej w W., która nadała ją do Sądu Rejonowego w Goleniowie dopiero w dniu 09 września 2013 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.

Zasady i tryb wnoszenia oraz rozpoznania skargi strony, której prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone na skutek działania lub bezczynności sądu reguluje ustawa z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843, ze zm.).

Z przepisu art. 2 wyżej wymienionej ustawy wynika, że strona może wnieść skargę o stwierdzenie, iż w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż jest to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, przy czym dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty sprawy. Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 1 ustawy, skargę o stwierdzenie, że postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie.

Oznacza to, że skarga na przewlekłość postępowania może być wniesiona do prawomocnego zakończenia postępowania co do istoty sprawy. W myśl art. 363 § 1 k.p.c., orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy lub inny środek zaskarżenia. W postanowieniu z dnia 25 lipca 2013 r. (...) 5/13 Sąd Najwyższy wskazał, że skarga nie jest dopuszczalna nie tylko wówczas, gdy postępowanie zakończyło się przed wniesieniem skargi, ale także wówczas, gdy postępowanie takie w ogóle się nie toczyło.

Wskazane ograniczenie czasowe wnoszenia skargi jest uzasadnione tym, że jej celem jest usunięcie stanu przewlekłości i spowodowanie rozpoznania toczącej się sprawy.

Sąd Okręgowy wskazuje, że za datę złożenia skargi należy uznać 09 września 2013 r., a więc datę jej nadania przez Prokuraturę Generalną do Sądu Rejonowego w Goleniowie. Co prawda powód P. B. złożył ją w administracji Zakładu Karnego w dniu 28 sierpnia 2013 r., jednakże wbrew regulacji art. 5 ust. 2 ustawy skierował ją do Prokuratury. Zatem daty jej złożenia w administracji Zakładu Karnego nie sposób uznać za datę nadania skargi.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 2 ustawy w sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowania toczącego się na skutek skargi sąd stosuje odpowiednio przepisy o postępowaniu zażaleniowym obowiązujące w postępowaniu, którego skarga dotyczy.

Co do zasady w postępowaniu cywilnym, w tym postępowaniu zażaleniowym, obowiązuje zasada, że oddanie pisma procesowego przez osobę pozbawioną wolności w administracji zakładu karnego należy uznać za równoznaczne z wniesieniem do sądu. Jednakże zasady tej nie można zastosować w sytuacji, gdy adresatem pisma jest zamiast sądu inny podmiot.

W tym zakresie za datę złożenia skargi należało uznać datę jej nadania do Sądu tj. 09 września 2013 r. poprzez zastosowanie reguły dotyczącej przekazywania błędnie kierowanych środków zaskarżenia.

Tymczasem na ten dzień sprawa I C 714/12 była zakończona. Zarządzeniem Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Goleniowie z dnia 05 czerwca 2013 r. pozew P. B. przeciwko Skarbowi Państwa – Zakładowi Karnemu w G. został zwrócony. Odpis zarządzenia został powodowi doręczony za pośrednictwem Dyrektora Zakładu Karnego w K. w dniu 27 sierpnia 2013 r. Termin do jego zaskarżenia upływał w dniu 03 września 2013 r. Zatem zarządzenie o zwrocie pozwu było prawomocne z dniem 04 września 2013 r. (art. 363 § 3 k.p.c.).

Na dzień złożenia skargi tj. 09 września 2013 r. sprawa I C 714/12 nie toczyła się.

W postanowieniach z dnia 07 czerwca 2006 r. w sprawie III CSP 1/06, z dnia 16 marca 2006 r. (...) 9/06 Sąd Najwyższy wskazał, że skarga na przewlekłość postępowania wniesiona po prawomocnym zakończeniu postępowania co do istoty sprawy jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 370 k.p.c.

W świetle powyższego Sąd Okręgowy na podstawie art. 370 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 2 ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, orzekł jak w sentencji.

Del. SSR Katarzyna Longa SSO Małgorzata Grzesik SSO Sławomir Krajewski