Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 grudnia 2015 roku

Sąd Rejonowy II Wydział Karny w Ś. w składzie:

Przewodniczący SSR Joanna Zaganiacz

Protokolant Barbara Lesiak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świdnicy B. K.

po rozpoznaniu w dniach 10.06.2014r., 27.11.2014r., 14.01.2015r., 502.2015r., 10.03.2015r., 14.04.2015r., 18.05.2015r., 23.06.2015r., 8.09.2015r., 5.10.2015r., 19.11.2015r. sprawy karnej

B. G.

urodzonego (...) w K.,

syna J. i Z. z domu M.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 30 kwietnia 2009 roku w K. woj. (...), działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 420 złotych firmę (...) z/s w Z. w ten sposób, że dokonując zameldowania w hotelu (...) wprowadził w błąd pracownika recepcji poprzez posłużenie się nazwiskiem (...) oraz wypełnieniem karty meldunkowej na nazwisko (...) i podrobieniem na niej podpisu (...), a nadto zobowiązał się do zapłaty za wynajem pokoju kartą kredytową podczas gdy w rzeczywistości nie miał zamiaru wywiązać się z tego zobowiązania i opuścił hotel bez uregulowania należności w kwocie 420 złotych, czym działał na szkodę firmy (...) z/s w Z., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc karany wyrokiem Sądu Rejonowego w O. z dnia 27 kwietnia 2006 roku sygn. akt II K 1163/05 za czyny z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk i art. 230 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i inne na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 27 lutego 2007 roku do dnia 26 września 2007 roku;

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk w zw. 64 § 1 kk

II.  w dniu 30 kwietnia 2009 roku w K. woj. (...), działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej doprowadził Firmę (...) z siedzibą w K. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 1457,60 złotych w ten sposób, że podając się za dziennikarza telewizyjnego wynajął na trzy doby pokój w hotelu (...) oraz polecił dostarczenie 28 paczek papierosów marki (...), zobowiązując się do zapłaty za wynajem pokoju i papierosy, wprowadzając w błąd pracownika hotelu, gdyż w rzeczywistości nie miał zamiaru dokonać zapłaty w łącznej kwocie 1457,60 złotych i opuścił hotel bez uregulowania powyższej należności, czym działał na szkodę wyżej wymienionej firmy (...) z siedziba w K., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc karany wyrokiem Sądu Rejonowego w O. z dnia 27 kwietnia sygn. akt II K 1163/05 za czyny z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 230 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i inne na karę 3 lat pozbawienie wolności, którą to karę odbył w okresie od 27 lutego 2007 roku do dnia 26 września 2007 roku;

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

III.  w dniu 30 maja 2009 roku w N. woj. (...), działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 180 złotych C. K. (...) Hotel (...) w N., w ten sposób, iż w dniu 30 maja 2009 roku dokonując zameldowania w hotelu poinformował recepcjonistę, że opłatę za pobyt dokona w terminie późniejszym, wprowadzając w błąd pracownika hotelu co do zamiaru zapłaty za usługę hotelarską, podczas gdy w rzeczywistości nie miał zamiaru wywiązać się z tego zobowiązania i opuścił hotel bez uregulowania należności, czym działał na szkodę C. K., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc karany wyrokiem Sadu Rejonowego w O. z dnia 27 kwietnia 2006 roku sygn. akt II K 1163/05 za czyny z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 230 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i inne na karę pozbawienia wolności którą to karę odbył w okresie od 27 lutego 2007 roku do dnia 26 września 2007 roku;

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

IV.  w dniu 31 maja 2009 roku w N. woj. (...) zabrał w celu przywłaszczenia z pokoju Hotelu (...) telewizor marki P. (...), ręcznik oraz klucz do pokoju o łącznej wartości 1400 złotych, czym działał na szkodę C. K., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc karany wyrokiem Sadu Rejonowego w O. z dnia 27 kwietnia 2006 roku sygn. akt II K 1163/05 za czyny z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 230 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i inne na karę 3 lat pozbawienia wolności którą to karę odbył w okresie od 27 lutego 2007 roku do dnia 26 września 2007 roku;

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

V.  w dniu 30 kwietnia 2009 w K. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z M. R. z zajmowanego pokoju numer (...) w Hotelu (...) zabrał w celu przywłaszczenia telewizor marki S. o wartości 1904 złotych, płaszcz kąpielowy o wartości 80 złotych, 3 ręczniki o wartości 150 złotych oraz alkohol, napoje i słodycze znajdujące się na wyposażeniu minibarku, o łącznej wartości około 2317 złotych czym działał na szkodę Firmy (...) - M. G. z siedzibą w Z., przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc karany wyrokiem Sadu Rejonowego w O. z dnia 27 kwietnia 2006 roku sygn. akt II K 1163/05 za czyny z art. 286 § 1 kk i art. 270 § 1 kk i art. 230 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i inne na karę 3 lat pozbawienia wolności którą odbył w okresie od 27 lutego 2007 roku do dnia 26 września 2007 roku;

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

VI.  w dniu 18 czerwca 2009 roku w L., w woj. (...), z dwóch pokoi rezydencji (...) przy ul. (...) zabrał w celu przywłaszczenia dwa telewizory marki S. i dwa ręczniki frotte o łącznej wartości 2500 zł na szkodę spółki (...) sp. z o.o. we W., przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w O. VII Wydział Karny z dnia 27 kwietnia 2006 roku za czyn z art. 286 § 1 kk i inne na karę łączną 3 lat pozbawiania wolności, która odbył w okresie od 7 stycznia 2002 roku do 1 marca 2003 roku, od 21 października 2003 roku do 2 kwietnia 2004 roku, od 1 maja 2004 roku do 7 czerwca 2004 roku, od 4 sierpnia 2004 roku do 27 kwietnia 2006 roku oraz od 27 lutego 2007 roku do 26 września 2007 roku;

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

VII.  w dniu 1 lipca 2009 roku w P. woj. (...), doprowadził do niekorzystanego rozporządzenia mieniem A. S. (1), w ten sposób, że wprowadził w błąd w/w, będącego właścicielem pensjonatu (...) co do zamiaru wywiązania się z obowiązku zapłaty za pobyt w tym pensjonacie, a następnie opuścił go nie uiszczając opłaty w kwocie 120 zł, czym działał na szkodę A. S. (1), przy czym był uprzednio karany sądownie wyrokiem Sądu Rejonowego w O. z dnia 27 kwietnia 2006 roku sygn. akt VII K 1163/05 za przestępstwa podobne na łączna karę 3 lat pozbawiania wolności, która odbywał do dnia 7.01.2002 roku do dnia 1.03.2002 roku, od dnia 21.10.2003 roku do dnia 2.04.2004 roku, od dnia 1.05.2004 roku do 7.06.2004 roku, od dnia 4.08.2004 roku do dnia 27.04.2006 roku oraz od dnia 27.02.2007 roku do dnia 26.09.2007 roku;

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

VIII.  w nocy z 1 na 2 lipca 2009 roku w P. woj. (...), zabrał w celu przywłaszczenia w wynajętego pokoju w pensjonacie (...) telewizor marki LG wraz z podstawką uchwytu ściennego wartości 1500 zł, radiomagnetofon CD marki T. wartości 220 zł oraz koc wartości 100 zł, o łącznej wartości 1820 zł na szkodę A. S. (1), przy czym działał w warunkach powrotu do przestępstwa opisanych w punkcie VII;

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

I.  oskarżonego B. G. uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt. II, III i VII części wstępnej wyroku, a nadto w ramach czynu opisanego w pkt. I części wstępnej za winnego tego, że w dniu 30 kwietnia 2009 roku w K. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem M. G., prowadzącego w ramach firmy (...) Hotel (...), w ten sposób, że wprowadził w błąd pracownika recepcji hotelu co do zamiaru zapłaty za wynajęty pokój należności w wysokości 420 zł i pomimo zameldowania w tym hotelu, zadeklarowania zapłaty kartą oraz zajęcia pokoju należności tej nie uregulował, tj. za winnego występków z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, przyjmując że zostały one popełnione w ramach ciągu przestępstw i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

II.  oskarżonego B. G. uznaje za winnego popełnienia czynów opisanych w pkt. IV, V, VI i VIII części wstępnej wyroku, tj. występków z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, przy przyjęciu, że zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw i za to na podstawie art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza mu karę roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 91 § 2 kk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wobec oskarżonego B. G. w pkt. I i II wyroku i wymierza mu karę łączną 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. S. C. kwotę 1756,44 zł (tysiąc siedemset pięćdziesiąt sześć złotych, czterdzieści cztery grosze) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu udzielonej oskarżonemu B. G.;

V.  zwalnia oskarżonego B. G. od uiszczenia opłaty oraz od ponoszenia wydatków powstałych od chwili wszczęcia postępowania, zaliczając te wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 kwietnia 2009 roku oskarżony B. G. wraz z towarzyszącym mu M. R. przyjechał do hotelu (...) w K., z zamiarem dokonania z hotelu kradzieży telewizora. Oskarżony zgłosił się do recepcji hotelu i zadeklarował chęć wynajęcia dwuosobowego pokoju o podwyższonym standardzie na jedną dobę. Recepcjonistka J. Z. podała oskarżonemu kartę meldunkową, którą ten własnoręcznie wypełnił, wpisując swoje imię, nazwisko, numer dowodu osobistego, datę urodzenia, adres, formę płatności, która miała nastąpić przy użyciu karty kredytowej oraz złożył nieczytelny podpis. Na podstawie okazanego dowodu osobistego recepcjonistka zweryfikowała dane osobowe oskarżonego i wręczyła mu klucz do pokoju nr (...). Przybycie oskarżonego do hotelu oraz moment zameldowania się w recepcji został zarejestrowany przez hotelowy monitoring.

Oskarżony udał się do pokoju wspólnie z M. R.. W pokoju zapakowali do toreb, które mieli ze sobą znajdujący się na wyposażeniu pokoju telewizor marki S. o wartości 1904 zł, a nadto płaszcz kąpielowy o wartości 80 zł, 3 ręczniki o łącznej wartości 150 zł oraz alkohol, napoje i słodycze znajdujące się w minibarku. Następnie M. R. wymienione przedmioty wyniósł w torbie z hotelu, a po zapakowaniu ich do samochodu, mężczyźni odjechali stamtąd, nie regulując należności za pokój w kwocie 420 zł.

Nieobecność oskarżonego w wynajętym pokoju ujawniono następnego dnia ok. godz. 12.00, gdy po upływie doby hotelowej okazało się, że gość nie zszedł na śniadanie, a także nie odbiera telefonu w pokoju. Pracownicy hotelu udali się do pokoju, gdzie stwierdzono brak wyżej wymienionych przedmiotów. Łączna suma strat wyrządzonych przez oskarżonego na szkodę właściciela hotelu – (...), prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...), wyniosła 2813 zł.

Dowody:

Zeznania świadka A. K. – k. 3-5 (t. I), 2017-2018 (t. XIII)

Zeznania świadka A. M. – k. 22-23 (t. I), 1922 (t. XIII)

Zeznania świadka P. R. – k. 44 (t. I), (...) (t. X)

Wyjaśnienia i zeznania M. R. – k. 240-243, 214-215(t. II),300-301 (t. V), 1574v.- (...) (t. XI)

Wyjaśnienia oskarżonego – k. 144 (t. I)

Kopia karty meldunkowej – k. 8 (t. I)

Protokoły kradzieży – k. 10-11 (t. I)

Faktury zakupu – k. 12-14 (t. I)

Rozliczenie minibarku – k. 17 (t. I)

Opinia wraz z materiałem poglądowym – k. 60-64, 68-70 (t. I), 1800- (...) (t. XII)

Opinia biegłego z zakresu badań pisma ręcznego – k. 1780-1789, 1825-1836 (t. XII)

Protokół okazania wizerunku osoby – k. 48 (t. I)

Telewizor skradziony z hotelu (...) został w dniu 30 kwietnia 2009 roku zastawiony w lombardzie (...) mieszczącym się we W. przy ul. (...) przez M. R. za kwotę 400 zł. W dniu 14 maja 2009 roku telewizor został wykupiony z lombardu, a jako wykupujący został odnotowany J. R., ojciec M. R..

Dowody:

Zeznania i wyjaśnienia świadka M. R. – k. 240-243 (t. II), 300-301 (t. V), 1574v.- (...) (t. XI)

Zeznania świadka Ł. W. – k. 218 (t. II), (...) (t. XII)

Wyjaśnienia oskarżonego – k. 144 (t. I)

Faktura dot. przyjęcia telewizora do lombardu – k. 219 (t. II)

Umowa pożyczki pod zastaw – k. 220 (t. II)

Tego samego dnia oskarżony B. G. udał się do hotelu (...) znajdującego się w K. przy ul. (...), której właścicielem była firma (...) sp. z o.o. z siedzibą w K.. Oskarżony oświadczył w recepcji, że chce wynająć dwuosobowy pokój na trzy doby, przedstawiając się jako dziennikarz telewizyjny z W.. Ponieważ z racji tzw. długiego weekendu większość pokojów w hotelu było zajętych, oskarżonemu zaproponowano wynajęcie apartamentu nr 301, na co wyraził on zgodę, akceptując żądaną cenę 1200 zł za cały pobyt oraz oświadczając, że należność uiści w dniu wyjazdu, tj. 3 maja 2009 roku. Oskarżony zażyczył sobie również wystawienia faktury za pobyt na stację telewizyjną, w której miał być zatrudniony. Po obejrzeniu pokoju oskarżony poprosił o rozsunięcie zestawionych dwóch łóżek, a następnie po dopełnieniu formalności meldunkowych otrzymał elektroniczny klucz do pokoju w formie karty i wniósł do pokoju swój bagaż. Oskarżony poprosił również, aby dostarczyć mu 28 paczek papierosów M., a należność za nie doliczyć do rachunku za pobyt. Ponieważ pokoje w hotelu (...) były sprzątane podczas pobytu gości na ich życzenie, nikt z obsługi nie sprawdzał przez trzy dni, czy oskarżony przebywa w hotelu. Po upływie okresu, na jaki oskarżony wynajął pokój okazało się, że opuścił on hotel, nie regulując należności za pokój i papierosy. Ogólna wartość szkody wyrządzonej przez oskarżonego na szkodę firmy będącej właścicielem hotelu, wyniosła 1457,60 zł.

Dowody:

Zeznania świadka A. C. – k. 119-121 (t. I), 651 (t. IV), (...) (t. XI)

Zeznania świadka A. S. (2) – k. 160-161 (t. I), (...) (t. XI)

Zeznania świadka J. M. – k. 209 (t. II), 718 (t. VII), (...) (t. XI)

Faktura za usługi hotelowe – k. 124 (t. I)

Protokół okazania wizerunku z tablicą poglądową – k. 125-129 (t. I)

W dniu 30 maja 2009 roku oskarżony przyjechał ok. godz. 12.00 do hotelu (...) w N., będącego własnością C. K. i wynajął jednoosobowy pokój na dwie doby. Wcześniej tego samego dnia oskarżony telefonował do hotelu i pytał o dostępne pokoje oraz ich standard, a po uzyskaniu informacji zadeklarował, że zgłosi się do hotelu w ciągu dwóch godzin. Po przyjeździe oskarżony powołał się na wcześniejszą rozmowę telefoniczną. Oskarżony wylegitymował się przy zameldowaniu dowodem osobistym nr (...). Został poinformowany przez recepcjonistkę P. S., że wymagana jest zapłata za pokój z góry. Oskarżony oświadczył, że portfel ma schowany na dnie torby i kiedy się rozpakuje, zapłaci za pokój. Oskarżony pytał recepcjonistkę, czy hotel i parking przed obiektem są zabezpieczone monitoringiem. Następnie oskarżony otrzymał od recepcjonistki klucz i zaniósł do pokoju torbę. B. G. nie uregulował należności za pokój, wynoszącej 180 zł, a hotel opuścił 31 maja 2009 roku, zabierając z pokoju stanowiący jego wyposażenie telewizor (...) marki P., ręcznik oraz klucz od pokoju, o łącznej wartości 1400 zł. Ponieważ 1 czerwca 2009 roku oskarżony nie zgłosił się do recepcji, obsługa hotelu otworzyła pokój i ujawniła nieobecność oskarżonego oraz kradzież wymienionych wyżej przedmiotów.

Dowody:

Zeznania świadka C. K. – k. 87-88 (t. I), 593v.-594 (t. VI), (...) (t. XI)

Zeznania świadka P. S. – k. 109, (t. I), 652, (t. VII), (...) (t. XI)

D. Ł. – k. 1626v. (t. XI)

Kopia książki meldunkowej – k. 97-98 (t. I)

W dniu 18 czerwca 2009 roku oskarżony ok. godz. 10.30 przybył do hotelu (...), prowadzonego przez firmę (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., mieszczącego się w L. przy ul. (...). Legitymując się dowodem osobistym nr (...) oraz okazując wizytówkę podał się za dziennikarza Telewizji (...) S.A. i wynajął dwa jednoosobowe pokoje na drugim piętrze. Po dokonaniu formalności meldunkowych oskarżony otrzymał klucze do pokojów i wniósł tam swoje torby, oświadczając w recepcji, że ma w nich kosztowny sprzęt reporterski. Po krótkim czasie zszedł ponownie do recepcji z tymi torbami, informując pracownicę pensjonatu (...), że udaje się do K., zbierać materiały do reportażu i że wróci na obiad ok. godz. 13.30 wraz z drugą towarzyszącą mu osobą. Po ok. godzinie K. K. odebrała telefon od oskarżonego, który poinformował, że spóźni się na obiad o godzinę oraz że po powrocie wynajmie jeszcze trzeci pokój. Ok. godziny 18.00 obsługa pensjonatu po sprawdzeniu ujawniła, że oskarżony nie powrócił do tego obiektu, natomiast skradł z obu pokojów dwa telewizory marki S. i dwa ręczniki o łącznej wartości 2500 zł.

Dowody:

Zeznania świadka M. N. – k. 2-3 (t. IV), 717v. (t. VII), 1704v.- (...) (t. XII)

Zeznania świadka K. K. – k. 5-6 (t. IV), 1706v. (t. XII)

Tymczasowa karta rezerwacyjna – k. 10 (t. IV)

Wizytówka – k. 11 (t. IV)

Kserokopia dowodu osobistego – k. 12 (t. IV)

Wyjaśnienia oskarżonego – k. 48-49 (t. IV)

W dniu 1 lipca 2009 roku w godzinach popołudniowych B. G. przyjechał do pensjonatu (...) mieszczącego się przy ul. (...) w P., prowadzonego przez A. S. (1). Oskarżony zapytał o możliwość wynajęcia dwóch pokojów o wysokim standardzie, a podając się przy tym za dziennikarza telewizji (...), okazując przy tym podrobioną wizytówkę z logo tej stacji telewizyjnej, wystawionej na nazwisko (...), oświadczył, że przygotowuje reportaż o powodzi w Kotlinie K.. A. S. (1) pokazał mu dostępny jeden pokój, na którego wynajęcie oskarżony się zdecydował. Zarezerwował również drugi pokój w tym samym pensjonacie, twierdząc, że jest on przeznaczony dla jego kolegi. Po dopełnieniu formalności meldunkowych, w związku z którymi oskarżony okazał dowód osobisty nr (...) i otrzymaniu klucza do pokoju oświadczył, że wróci późnym wieczorem ponieważ jest umówiony z burmistrzem miasta. Zarezerwował śniadanie dla dwóch osób na godz. 8.30 następnego dnia, jednak nie zgłosił się na posiłek, a gdy obsługa pensjonatu nie mogła dodzwonić się do pokoju, udano się tam i stwierdzono nieobecność oskarżonego oraz brak w pokoju stanowiącego wyposażenie telewizora (...) marki LG o wartości 1500 zł, radiomagnetofonu T. o wartości 220 zł oraz koca o wartości 100 zł. Oskarżony opuścił pensjonat nie regulując należności za pokój, wynoszącej 120 zł oraz ukradł z niego wymienione wyżej przedmioty.

Dowody:

Zeznania świadka A. S. (1) – k. 2-3, 11-12, 40-41, 56-57, 82-83 (t. III), 591-593 (t. VI), 1705v.- (...) (t. XII)

Zeznania świadka I. R. – k. 38-39 (t. III), 590-591 (t. VI), (...) (t. XII)

Kopia książki meldunkowej – k. 43-44 (t. III)

(...) S.A. – k. 45 (t. III)

Kopia faktury – k. 42 (t. III)

Oskarżony B. G. nie miał w datach zarzucanych mu czynów na skutek choroby psychicznej ani innego rodzaju zakłóceń psychicznych zniesionej lub ograniczonej w znacznym stopniu zdolności rozpoznania znaczenia tychże czynów bądź pokierowania swoim postępowaniem. Wykazuje on natomiast cechy osobowości dyssocjalnej i paranoicznej.

Dowody:

Opinie sądowo-psychiatryczne – k. 73-77 (t. III), 97-99 (t. IV)

Oskarżony był w przeszłości wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa z art. 278 § 1 kk, art. 286 § 1 kk, art. 270 § 1 kk, art. 233 § 1 kk, art. 235 kk w zw. z art. 270 § 1 kk. Aktualnie przypisanych mu czynów B. G. dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w O. z 27 kwietnia 2006 roku (sygn. akt VII K 1163/05) za przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk i art. 230 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i inne, na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 27 lutego 2007 roku do 26 września 2007 roku, z zaliczeniem na poczet kary okresów rzeczywistego pozbawienia wolności od 7 stycznia 2002 roku do 1 marca 2002 roku, od 21 października 2003 roku do 2 kwietnia 2004 roku, od 1 maja 2004 roku do 7 czerwca 2004 roku oraz od 4 sierpnia 2004 roku do 27 kwietnia 2006 roku.

Dowody:

Dane o karalności – k. 2031-2036 (t. XIII)

Odpisy wyroków – k. 136-139, 149, 166, 178, 228-230 (t. II), 58-59, 61-64, 78-79, 85-88 (t. III), 69-72, 74-79, 84-87, 90-91 (t. IV)

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się w całości do czynów z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełnionych w hotelach (...) w K. Z., (...) w N. i (...) w K. i złożył w tym zakresie wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym (k. 145-146, t. I). Oskarżony stwierdził min. że na okazanych mu zdjęciach z monitoringu hotelu (...) widoczny jest M. R. wynoszący z hotelu torbę zawierającą skradzione przez nich wspólnie przedmioty, w tym telewizor. Odnośnie wyłudzenia usług hotelowych w hotelu (...) oskarżony potwierdził, że pobrał z restauracji hotelowej 28 paczek papierosów, za które – podobnie jak za zarezerwowany na trzy doby pokój – nie zapłacił.

Odnośnie zarzutów popełnienia występków z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk oraz z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełnionych w pensjonacie (...) w P., oskarżony odmówił składania wyjaśnień, w tym także ustosunkowania się do kwestii czy przyznaje się do popełnienia tych czynów (k. 68-69, t. III).

Odnośnie zarzutu dokonania kradzieży z Rezydencji (...) w L. oskarżony przyznał się i złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym, wskazując, że skradzione telewizory sprzedał w lombardzie w Ś. za kwotę 600 zł (k. 48, t. IV).

Przesłuchiwany na rozprawie przy pierwszym i ponownym rozpoznaniu sprawy oskarżony stwierdził, że nie przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów, z wyjątkiem występku popełnionego w hotelu (...). Odnośnie pobytu w hotelu (...) przyznał, że przebywał tam razem z M. R., który z własnej inicjatywy i bez porozumienia z oskarżonym dokonał kradzieży telewizora. Oskarżony wyjaśnił, że nie wypełniał, a jedynie podpisał kartę meldunkową, a nie zapłacił za pobyt, ponieważ oczekiwał, że hotel, dysponując jego danymi osobowymi, prześle mu fakturę z wezwaniem do zapłaty. Zaprzeczył zameldowaniu w hotelu (...), stwierdzając, że nie zamierzał się tam zatrzymywać, skoro miał w tym czasie wynajęty pokój w innym hotelu w K.. Przyznał, że w restauracji hotelowej zjadł obiad i kupił kilka paczek papierosów, za które zapłacił i otrzymał paragon z kasy fiskalnej. Zaprzeczył, aby przebywał w hotelu (...) w N. i aby dokonał stamtąd kradzieży. Stwierdził, że w dacie wskazanej w zarzucie dotyczącym tego obiektu przebywał w W., gdzie w hotelu (...) uczestniczył w spotkaniu z dziennikarzami S. L., P. P. oraz z J. O.. Po odczytaniu wyjaśnień składanych w postępowaniu przygotowawczym początkowo oświadczył, że je podtrzymuje, jednak po chwili zmienił swoje stanowisko. Oskarżony stwierdził, że składał wyjaśnienia, w których przyznawał się do winy, ponieważ w toku dochodzenia obiecano mu połączenie wszystkich prowadzonych przeciwko niemu spraw w jednym postępowaniu. Wskazał również, że dopuścił się przestępstwa w pensjonacie (...) w L., podając się przy zameldowaniu za dziennikarza, ponieważ był przez wiele lat szkalowany przez media.

Wyjaśnienia oskarżonego – k. 146-146 (t. I), 48-49 (t. IV), 68-69 (t. III), 299-300, 543-544 (t. VI), 1356v.-1357v. (t. X)

Nadto Sąd zważył, co następuje:

Zdaniem Sądu wyniki postępowania dowodowego przeprowadzonego w toku rozprawy dostarczyły podstaw do przypisania oskarżonemu B. G. sprawstwa i winy w zakresie wszystkich zarzucanych mu czynów, z niewielką modyfikacją w zakresie opisu i kwalifikacji występku popełnionego na szkodę hotelu (...).

Okoliczności popełnienia przez oskarżonego każdorazowo wyłudzeń oraz kradzieży objętych zarzutami zostały wykazane dowodami w postaci zeznań osób prowadzących hotele lub zatrudnionych w poszczególnych obiektach, które – przesłuchiwane bezpośrednio po inkryminowanych zdarzeniach – identyfikowały oskarżonego na podstawie okazanych fotografii jako osobę, która zatrzymywała się w hotelach, a następnie opuszczała je nie płacąc za pobyt. W dokumentach meldunkowych odnotowane zostały tożsame (z wyjątkiem pobytu w hotelu (...)) dane osobowe oskarżonego, w tym numer dowodu osobistego, który oskarżony okazywał w recepcji. Świadkowie jednolicie opisywali okoliczności przybycia oskarżonego do poszczególnych obiektów, zarezerwowania pokoju (lub pokojów), wskazywali podobne szczegóły, wynikające np. z faktu, że oskarżony podawał się za dziennikarza przygotowującego reportaż. Identycznie w większości przypadków wyglądały okoliczności związane z pobytem oskarżonego, choć określenie „pobyt” należałoby ująć z cudzysłów, zważywszy, że oskarżony opuszczał

hotele zaraz po zameldowaniu i otrzymaniu klucza, deklarując powrót w późniejszych godzinach, zamawiając na śniadanie na kolejny dzień. W ani jednym z analizowanych przypadków oskarżony nie uiścił należności za pobyt, choć deklarował, że nastąpi to przy wymeldowaniu, a w przypadku z hotelu (...) zapłata miała nastąpić w dniu przybycia, z góry. Na powyższe okoliczności zeznawali świadkowie: A. K., A. M., P. R. ( hotel (...)), A. C., A. S. (2), J. M. ( hotel (...)), C. K., P. S. ( hotel (...)), M. N., K. K. ( hotel (...)), A. S. (1), I. R. ( pensjonat (...)). Zeznania wymienionych osób są konsekwentne, logiczne, prezentują spójny i przekonujący obraz zdarzeń. Większość świadków została przesłuchana bezpośrednio przed sądem (przy pierwszym bądź ponownym rozpoznaniu sprawy i ich relacje pozostawały zasadniczo niezmienne, choć niejednokrotnie z uwagi na znaczny upływ czasu świadkowie nie pamiętali już szczegółów zdarzeń, których dotyczyło ich przesłuchanie. W takim przypadku jednakże podtrzymywali swoje wcześniejsze depozycje. Biorąc pod uwagę odstęp czasu, jaki upłynął od dat inkryminowanych czynów do rozpoznania sprawy, niepamięć, na jaką powoływali się świadkowie, wydaje się całkowicie usprawiedliwiona.

W przypadku czynów popełnionych w hotelach (...) i (...) w K. oskarżony został zidentyfikowany na podstawie fotografii poglądowych okazanych pracownikom tych obiektów. W przypadku czynów popełnionych w hotelu (...) w N. wynik okazania fotografii oskarżonego świadkowi P. S. był niejednoznaczny, gdyż świadek początkowo stwierdziła, że mężczyzna, którego wizerunek jej okazano nie był tym, który zatrzymał się w hotelu i dokonał z niego kradzieży telewizora oraz ręcznika i klucza. Następnie świadek porównując podpis oskarżonego widniejący w dowodzie osobistym, którym się posługiwał przy zameldowaniu i na wypełnionych dokumentach meldunkowych, stwierdziła, że jest on tożsamy i w efekcie dopuściła, że mężczyzna widniejący na okazanym jej zdjęciu mógł być tym, którego przyjmowała w hotelu. Znamienne jest, że różnice w wyglądzie, na które powoływała się świadek podczas okazania, sprowadzały się do posiadania przez oskarżonego okularów, długości i koloru włosów, a więc tego rodzaju cech, które można z łatwością zmienić, zwłaszcza z zamiarem wprowadzenia innej osoby w błąd co do swej tożsamości.

Okoliczności związane z przestępstwami popełnionymi przez oskarżonego w hotelu (...) wynikają również jednoznacznie z zeznań i wyjaśnień złożonych w niniejszej sprawie przez M. R., współsprawcę kradzieży dokonanej w tym hotelu. Relacja tego świadka pozostaje w pełni zgodna z zeznaniami świadków A. K., A. M. i P. R. oraz z treścią zapisów monitoringu. Okoliczności zastawienia skradzionego telewizora przytaczane przez świadka są spójne z zeznaniami świadka Ł. W.. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, aby zakwestionować w omawianym zakresie prawdomówność M. R. i podważyć wiarygodność jego relacji na temat inkryminowanego zachowania oskarżonego.

Z zeznaniami świadków powiązanych z hotelem (...) koresponduje treść opinii biegłego z zakresu badań pisma ręcznego, P. W., który przeprowadził badania porównawcze zapisów zawartych na karcie meldunkowej z tego obiektu w zestawieniu z materiałem w postaci odręcznych pism oskarżonego znajdujących się w aktach sprawy. W oparciu o przeprowadzone analizy biegły stwierdził, że zarówno grafizmy pisma zawartego w karcie meldunkowej i w przedłożonym materiale porównawczym posiadają szereg charakterystycznych cech, tożsamych dla nich obu. Biegły wskazał w szczególności na wysoce zindywidualizowane sposoby kreślenia i modelowania poszczególnych liter, świadczące o tym, że najprawdopodobniej to właśnie oskarżony osobiście wypełnił i podpisał kartę meldunkową hotelu (...). Cytowana opinia jest w omawianym zakresie jednoznaczna, a ewentualne ograniczenia kategoryczności sformułowanych wniosków biegły wywodził z faktu przedłożenia do badania kopii kserograficznej badanego dokumentu (karty meldunkowej). Treść cytowanej opinii nie budzi wątpliwości ani zastrzeżeń merytorycznych czy formalnych. Sąd nie podzielił w tym zakresie zastrzeżeń oskarżonego. Rozpatrując opinię tę w kontekście treści pozostałych dowodów Sąd uznał, że potwierdza ona obecność oskarżonego w hotelu (...) w inkryminowanym czasie, co zresztą wynikało również z wyjaśnień samego oskarżonego, złożonych na etapie postępowania przygotowawczego, w których przyznał on wszelkie okoliczności związane z jego zameldowaniem w tym hotelu oraz dokonaną tam kradzieżą.

We wszystkich przypadkach poza zameldowaniem w hotelu (...) oskarżony posługiwał się tym samym dokumentem tożsamości, dowodem osobistym nr (...), na podstawie którego w dokumentacji poszczególnych obiektów odnotowano jego dane osobowe. Brak jest zdaniem Sądu podstaw do przyjęcia założenia, że sytuacja taka miałaby mieć charakter przypadkowego zbiegu okoliczności, czy też, że jakaś osoba miałaby się pod oskarżonego podszywać, posługując się jego danymi osobowymi oraz dowodem tożsamości. Założenie takie byłoby całkowicie nieprawdopodobne, tym bardziej, że jak już Sąd podkreślił, oskarżony na początkowym etapie postępowania przyznał się do większości z zarzucanych mu czynów, a co do pozostałych odmówił zajęcia stanowiska. W związku z wynajęciem pokoju w hotelu (...) oskarżony – jak wyżej wykazano – samodzielnie wypełnił kartę meldunkową, wpisując fikcyjne dane dotyczące serii i numeru dowodu tożsamości, które nie zostały należycie zweryfikowane przez pracownicę hotelu dokonującą formalności meldunkowych. Jednocześnie również i w tym zakresie oskarżony podczas postępowania przygotowawczego przyznał się i złożył wyjaśnienia, które korespondowały z pozostałymi dowodami wskazującymi na sprawstwo i winę oskarżonego. Należy dodatkowo wskazać, że wizerunek oskarżonego został zarejestrowany przez kamery monitoringu w hotelu (...), utrwalony został również obraz M. R. wynoszącego z hotelu torbę ze skradzionym telewizorem. Treść tego zapisu, zawarta w materiale poglądowym, jest zdaniem Sądu jednoznaczna, a tożsamość oskarżonego nie może budzić wątpliwości.

Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania twierdzeń pokrzywdzonych odnośnie wartości szkód wyrządzonych przestępstwami popełnionymi przez oskarżonego. W części przypadków wartość skradzionych sprzętów została udokumentowana rachunkami ich zakupu, natomiast w pozostałych wypadkach wartość tych przedmiotów nie została w przekonujący sposób podważona przez oskarżonego. Wszystkie skradzione telewizory miały zbliżone wartości i brak jest przesłanek dla przyjęcia założenia, że zostały one w nieuzasadniony sposób zawyżone. Również wartości należności z tytułu usług hotelowych, których oskarżony nie uregulował, nie budziła zdaniem Sądu zastrzeżeń i wątpliwości i czyniąc ustalenia w tym zakresie Sąd oparł się na zeznaniach pokrzywdzonych.

Odnosząc się do kwestii oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonego, Sąd raz jeszcze wskazuje, że za wiarygodne uznał te, które oskarżony złożył w toku postępowania przygotowawczego. Wyjaśniając w zakresie zarzutów dotyczących czynów popełnionych w hotelu (...), (...), (...) i Rezydencji (...) oskarżony przyznał się do ich dokonania oraz przytoczył ich okoliczności, identyczne z tymi, jakie wynikały z treści zeznań świadków czy pozostałych dowodów. Swoje stanowisko procesowe w tym zakresie oskarżony zmienił w toku rozprawy, jednak składane wówczas przez niego wyjaśnienia Sąd ocenił jako nieprawdziwe, pozbawione logiki, sprzeczne z pozostałym wyżej omówionym materiałem dowodowym i ukierunkowane wyłącznie na uniknięcie odpowiedzialności karnej. Szczególnie znamienne wydają się w tym zakresie twierdzenia oskarżonego, że w dacie pobytu w hotelu (...) miał przebywać w W. w towarzystwie znanych dziennikarzy i polityka. Oskarżony jednocześnie nie przedstawił przekonującego uzasadnienia dla zmiany treści swych wyjaśnień, stąd też odwołania pierwotnych, obciążających depozycji nie sposób potraktować inaczej niż w kategoriach obranej przez oskarżonego linii obrony, nie odzwierciedlającej jednak rzeczywistego przebiegu zdarzeń będących przedmiotem sprawy.

Nie bez znaczenia dla oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonego, w których zaprzeczał on popełnieniu przypisanych mu przestępstw był fakt jego uprzedniej wielokrotnej karalności za przestępstwa, przy dokonaniu których oskarżony podszywał się pod kogoś innego, wprowadzał inne osoby w błąd co swej tożsamości, stosował oszukańcze zabiegi dopuszczając się wyłudzeń czy kradzieży. Dodatkowo Sąd miał na względzie treść opinii sądowo-psychiatrycznych, dopuszczonych jako dowody w niniejszej sprawie, które charakteryzują oskarżonego jako osobę wprawdzie zdrową psychicznie, o zachowanej poczytalności prawnej, jednak o zaburzonej, nieprawidłowej osobowości, z rysem paranoicznym. W kontekście tych dowodów oskarżony jawi się jako osoba nieuczciwa, manipulująca otoczeniem, skłonna do podejmowania zachowań niezgodnych z ogólnie przyjętymi normami postępowania.

Dokonując prawnokarnej oceny ustalonych w niniejszej sprawie zachowań oskarżonego Sąd co do zasady podzielił pogląd oskarżyciela publicznego, wyrażony w połączonych aktach oskarżenia – uznając za zasadniczo prawidłowe zarówno opisy poszczególnych czynów zarzucanych oskarżonemu, jak i ich kwalifikacje prawne. Sąd dokonał jedynie modyfikacji w zakresie opisu przypisanego oskarżonemu przestępstwa wyłudzenia (art. 286 § 1 kk) popełnionego w związku z zameldowaniem się w hotelu (...), dokonanego na szkodę M. G.. Wypełniając kartę meldunkową oskarżony wpisał swoje nazwisko, które zostało błędnie odczytane jako (...), co stało się podstawą wnioskowania, że oskarżony próbował zameldować się pod fałszywym nazwiskiem i dopuścił się w ten sposób podrobienia tego dokumentu. Sąd nie dopatrzył się w opisanym zachowaniu znamion występku z art. 270 § 1 kk, biorąc pod uwagę treść opinii biegłego z zakresu badań pisma ręcznego oraz uwzględniając, że w identyczny sposób oskarżony nakreślał swój podpis w pismach kierowanych min. do Sądu. Cechy grafizmu oskarżonego w zakresie nakreślania litery (...) są tego rodzaju, że umożliwiają taką pomyłkę. Brak jest jednocześnie jednoznacznych dowodów, że oskarżony próbował posługiwać się przy zameldowaniu innym nazwiskiem, a jego zachowanie w tym zakresie należało również oceniać w kontekście pozostałych przypadków wyłudzenia usług hotelowych, będących przedmiotem sprawy, gdy oskarżony meldował się każdorazowo pod swoim nazwiskiem, posługując się własnym dowodem osobistym. Z powyższych względów, przypisując B. G. sprawstwo i winę w zakresie występku z art. 286 § 1 kk, popełnionego w hotelu (...), Sąd wyeliminował z opisu czynu sformułowania wskazujące na posługiwanie się przez oskarżonego nieprawdziwym nazwiskiem, a z kwalifikacji prawnej tego czynu – przepis art. 270 § 1 kk, a w konsekwencji również art. 11 § 2 kk.

Całokształt zachowań oskarżonego polegających na zameldowaniu się w kolejnych placówkach hotelowych, deklaracji chęci wynajęcia pokojów, wskutek czego oskarżony uzyskiwał do nich dostęp, przez co faktycznie je zajmował, realizował zdaniem Sądu każdorazowo znamiona wyłudzenia usług hotelowych, które w ślad za aktami oskarżenia Sąd zakwalifikował z art. 286 § 1 kk. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony wprowadzał każdorazowo obsługę tych obiektów w błąd co zamiaru zapłaty za te usługi, deklarując wolę uiszczenia należności przy wymeldowaniu (w przypadku hotelu (...) oskarżony poinformowany, że ma obowiązek zapłacić z góry, oświadczył, że dokona zapłaty po wniesieniu bagaży do pokoju). Pokoje, do których dostęp w ten sposób uzyskiwał, pozostawały zarezerwowane przez cały okres zadeklarowanego pobytu oskarżonego i nie ma znaczenia dla oceny zachowania oskarżonego okoliczność, czy faktycznie nocował on w wynajętych pokojach. Istotne jest natomiast, że w związku z udostępnieniem oskarżonemu pokojów zapłata w żadnym z analizowanych przypadków nie nastąpiła, co każdorazowo skutkowało niekorzystnym rozporządzeniem mieniem po stronie pokrzywdzonych, polegającym w tych sytuacjach na braku spodziewanego przysporzenia w postaci zapłaty za wykonaną na rzecz oskarżonego usługę. Bez znaczenia pozostają w tej sytuacji twierdzenia oskarżonego, który wyjaśnił, że oczekiwał na przesłanie mu pocztą faktury opiewającej na należność za wynajęcie pokoju. Zwyczajowo przyjęte jest w hotelach, że zapłata jest uiszczana przez klienta najpóźniej w chwili wymeldowania i żaden z tego rodzaju obiektów nie ma obowiązku wzywania klienta dodatkowo do zapłaty należności, chyba że – co rzadkie – strony tak właśnie między sobą ustaliły. Tego rodzaju przypadek nie miał miejsce w żadnej z sytuacji będących przedmiotem niniejszej sprawy.

Nie budziły również wątpliwości sprawstwo i wina oskarżonego w zakresie zarzucanych mu przestępstw kradzieży telewizorów i innych sprzętów, będących na wyposażeniu poszczególnych pokojów udostępnionych oskarżonemu w hotelach (...), (...), pensjonacie (...) i Rezydencji (...).

Przypisując oskarżonemu popełnienie szeregu zarzucanych mu występków z art. 286 § 1 kk oraz z art. 278 § 1 kk, Sąd uznał, że należy przyjąć, iż oskarżony czynów tych dopuścił się działając w ramach ciągu przestępstw, na co wskazywały niewielkie odstępy czasu pomiędzy poszczególnymi zachowaniami przestępczymi, tożsamość zrealizowanych przy tej okazji znamion czynów zabronionych, a także podobny sposób popełnienia tych czynów. Mając na względzie powyższe, kierując się treścią art. 91 § 1 kk Sąd przypisał oskarżonemu popełnienie dwóch ciągów przestępstw: z art. 286 § 1 kk (pkt. I wyroku) oraz z art. 278 § 1 kk (pkt. II wyroku). Wszystkich przypisanych mu przestępstw oskarżony dopuścił się w warunkach recydywy zwykłej, co wynikało z faktu jego uprzedniej karalności i odbycia kary pozbawienia wolności za przestępstwo podobne (vide: wyrok Sądu Rejonowego w O. w sprawie VII K 1163/05).

Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe, a także karę łączną za oba pozostające w zbiegu realnym ciągi przestępstw, Sąd miał na względzie wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanych B. G. czynów oraz znaczny stopień jego zawinienia. Oskarżony dopuścił się szeregu przestępstw o dwojakim charakterze, a działał w niniejszej sprawie każdorazowo z premedytacją, podejmując oszukańcze zabiegi ukierunkowane na uzyskanie korzyści majątkowej kosztem pokrzywdzonych. Korzyść ta po stronie oskarżonego przybierała zresztą wieloraką postać – wyrażając się zarówno w braku zapłaty za pozostawione do jego dyspozycji pokoje hotelowe, jak i w uzyskaniu skradzionych przedmiotów, z których część została zastawiona w lombardach. Trudno dopatrzyć się w działaniach oskarżonego jakiejś sensownej motywacji poza chęcią zysku wynikającego z kradzieży lub złośliwego zaszkodzenia, bo nie we wszystkich przypadkach zameldowania w hotelu oskarżony dopuścił się kradzieży. Nie mogła pozostawać bez wpływu na wymiar kar orzeczonych wobec B. G. okoliczność, że przypisanych mu czynów dopuścił się on w warunkach powrotu do przestępstwa, a rozmiary jego dotychczasowej przestępczej działalności są rzadko spotykane (oskarżony został dotychczas skazany 47 razy, a są wobec niego prowadzone kolejne postępowania karne). Wszystkie te okoliczności dają podstawę do postrzegania oskarżonego jako przestępcy niepoprawnego, co do którego trudno formułować jakiekolwiek pozytywne prognozy na przyszłość. Względy prewencji ogólnej, w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak i względy wychowawcze w odniesieniu do samego oskarżonego wymagały zatem orzeczenia wobec niego bezwzględnych kar pozbawienia wolności, których wymiar – biorąc pod uwagę charakter i rozmiary przestępczej działalności oskarżonego – nie mogą być ocenione jako nadmiernie surowe.

O kosztach pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu orzeczono na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 ma 1982 roku – Prawo o adwokaturze, zasądzając od Skarbu Państwa na rzecz adw. S. C. wynagrodzenie, które wyliczono w oparciu o § 11 ust. 2 pkt 3 i § 17 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (pkt. IV wyroku).

O kosztach sądowych rozstrzygnięto w oparciu o art. 624 § 1 kpk zwalniając oskarżonego B. G. w całości od ich ponoszenia, uwzględniając jego sytuację materialną (pkt. V wyroku).