Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2015r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2015r. w Suwałkach

sprawy J. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem J. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 16 października 2013 r. znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. R. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 19 sierpnia 2013 roku do dnia 19 sierpnia 2015 roku.

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. na rzecz J. R. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt III U 894/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 16.10.2013r. odmówił J. R. prawa do renty z tytuły niezdolności
do pracy.

W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż zgodnie z art. 57 w zw. z art. 58 ustawy
z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r. poz.1440) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1. jest niezdolny do pracy,

2. ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1) 1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2) 2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3) 3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4) 4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5) 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat, a ponadto okres ten przypada w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku
o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy

3. niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż
w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, chyba że ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy i udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny.

Zakład odmówił J. R. przyznania renty ponieważ komisja lekarska ZUS orzekła, że nie jest on niezdolny do pracy.

W odwołaniu od tej decyzji J. R. domagał się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy oraz zasądzenia na jego rzecz kosztów postępowania. Podniósł, iż w sierpniu 2012r. przeszedł ciężki zawał serca i od tego czasu nie pracował, korzystając ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych. Jego stan zdrowia nie uległ poprawie, nadal pozostaje pod opieką poradni specjalistycznej i przyjmuje szereg leków. Odczuwa częste bóle w klatce piersiowej, które ujawniają się przy jakimkolwiek wysiłku fizycznym. Stan zdrowia uniemożliwia mu wykonywanie zawodu piekarza, w który pracował przez 40 lat. W tym zakresie wskazał, iż piekarz wykonuje również pracę w warunkach szczególnych. Z uwagi na wykształcenie podstawowe to ewentualne inna praca, jaka wchodziłaby w grę, to praca fizyczna, natomiast on ma przeciwwskazania do pracy fizycznej. W jego ocenie jest on osobą trwale całkowicie niezdolną do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie uzasadniając jak w zaskarżonej decyzji i wskazując, że komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 03.10.2013r. stwierdziła, iż J. R. nie jest niezdolny do pracy.

Sąd Okręgowy w Suwałkach ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie należało uznać za uzasadnione.

Odwołujący się jest bowiem częściowo niezdolny do pracy. W kwestii ustalenia, czy odwołujący się jest niezdolny do pracy, w jakim stopniu oraz na jaki okres, Sąd zasięgnął opinii kilku biegłych lekarzy sądowych.

W pierwszej opinii, sporządzonej przez biegłych lekarzy sądowych z zakresu kardiologii – J. H. i chirurgii – C. M., biegli rozpoznali u odwołującego się: przewlekłą chorobę wieńcową kl. II CCS, przebyty zawał ściany przedniej (NSTEMI) – leczony PTCA+DES do GPZ (22.08.2012r.), stan hemodynamiczny II/III wg NYHA, utrzymującą się leukocytozę do dalszej diagnostyki, przepuklinę mosznową. Zaopiniowali, iż stwierdzone schorzenia czynią odwołującego się częściowo niezdolnym do pracy zarobkowej od 19.08.2013r. do 18.08.2014r. Biegli wskazali, iż po początkowej poprawie stanu zdrowia odwołującego się, która miała związek z zastosowaną metodą leczenia stanu po zawale, u odwołującego się pojawiły się objawy dławicy piersiowej oraz niewydolność krążenia. Nadto w marcu 2013r. został uznany za osobę niepełnosprawną w stopniu umiarowym. W opinii uzupełniającej, w której biegli odpowiadali na zastrzeżenia organu rentowego, wskazali, iż częściowa niezdolność do pracy u odwołującego się istnieje z powodu nasilonego obrazu choroby niedokrwiennej serca oraz wyników badań dodatkowych. Przebyta zaś rehabilitacja w ramach prewencji rentowej nie przyniosła istotnej poprawy w zakresie dolegliwości wieńcowych. W próbie wysiłkowej badany osiągnął 7METS, badanie przerwano z powodu narastającej duszności i zmęczenia. Częściowa niezdolność do pracy na okres roku miała również związek z faktem, iż od wykonania angioplastyki minął stosunkowo krótki okres czasu.

Drugą opinię sporządził biegły z zakresu kardiologii – J. P., który rozpoznał u odwołującego się przewlekłą chorobę wieńcową, przebyty zawał mięśnia sercowego leczony PTCA GPZ+DES w sierpniu 2012r. oraz stan hemodynamiczny
II wg NYHA. Zaopiniował, iż stwierdzone schorzenia nie powodują jednak aktualnie
u odwołującego się niezdolności do pracy zgodnie z posiadanymi przez niego kwalifikacjami. Stan zdrowia odwołującego się po przebytym w sierpniu 2012r. zawale serca biegły ocenił jako niepowodujący niezdolności do pracy. Odwołujący jest bowiem wydolny oddechowo i krążeniowo. Nie zostało również udokumentowane istotne upośledzenie rezerwy wieńcowej. Zatem z przyczyn kardiologicznych nie stwierdzono u odwołującego się niezdolności do pracy.

Kolejną opinię sporządził biegły z zakresu kardiologii dr med. A. A., który rozpoznał u odwołującego się chorobę niedokrwienną serca przewlekłą, przebyty w sierpniu 2012r. zawał serca bez uniesienia odcinka ST leczony angioplastyką przezskórną gałęzi międzykomorowej przedniej lewej tętnicy wieńcowej oraz miażdżycę tętnic za poszerzeniem aorty brzusznej. Zaopiniował,
iż odwołujący się jest zdolny do pracy. Biegły nie stwierdził bowiem u odwołującego się cech niewydolności krążenia. Stwierdzona zaś choroba niedokrwienna serca ma stabilny przebieg i po przebytym zawale utrzymują się niewielkie zaburzenia kurczliwości ścian serca, z dobrą funkcją lewej komory. Natomiast poszerzenie aorty brzusznej powinno podlegać ewentualnej ocenie specjalisty chirurga naczyniowego.

W kolejnej opinii uzupełniającej biegli z pierwszego zespołu biegłych J. H. i C. M. potrzymali swoje stanowisko, iż stan zdrowia odwołującego nie pozwala mu na wykonanie ciężkiej pracy fizycznej w wysokiej temperaturze. Natomiast w celu pełnej oceny wydolności serca wskazane jest ponowne wykonanie testu wysiłkowego. Co do zaś oceny zdolności odwołującego się do pracy w charakterze piekarza wskazane byłoby zbadanie go przez biegłego z zakresu medycyny pracy.

W opinii biegłych z zakresu chirurgii – J. S. i medycyny pracy – D. M., którzy rozpoznali u odwołującego się przewlekłą chorobę wieńcową II ^{( 0)} CCS, przebyty zawał ściany przedniej serca NSTEMI, leczony PCI GPZ+sten DES 22.08.2012r, stan hemodynamiczny NYHA II/III, tętniak aorty do obserwacji, przepuklinę pachwinową prawostronną, niedosłuch ucha prawego zaprotegowany aparatem słuchowym, leukocytozę do diagnostyki, schorzenia te i ich przebieg powodują u odwołującego się częściową niezdolność do pracy na okres dwóch lat od dnia 19.08.2013r. Z uwagi bowiem na przebieg schorzenia kardiologicznego odwołujący się nie może wykonywać pracy fizycznej ciężkiej i średniociężkiej, dźwigać ciężarów np. worków z mąka 50kg – jako piekarz. Nie może on również pracować w mikroklimacie gorącym w piekarni, przy gorącym piecu. Występują u niego również przeciwwskazania do pracy zmianowej i nocą. Odwołujący ma też rozpoznany niedosłuch i używa aparatu słuchowego na ucho prawe. Przeciwwskazana jest zatem też i praca w hałasie oraz na wysokości. Biegli uwzględnili fakt, iż odwołujący się przez 40 lat pracował jako piekarz i z uwagi na wiek (ur. (...)) obecnie niezasadne jest jego przekwalifikowanie zawodowe.

W tym stanie faktycznym opinię uzupełniającą przedłożył biegły lekarz sądowy z zakresu kardiologii - dr med. A. A., który podtrzymał swoje stanowisko,
iż zaawansowanie choroby serca nie powoduje przeciwwskazań do wykonywania pracy fizycznej przez odwołującego się. Biegły nie podejmował jednak polemiki
ze stanowiskiem biegłej z zakresu medycyny pracy, co do przeciwwskazań
u odwołującego się do pracy na stanowisku piekarza w wysokich temperaturach. Dodatkowo wskazał, iż warunki pracy na poszczególnych stanowiskach w różnych zawodach stanowią kompetencję lekarza medycyny pracy.

Sąd podzielił opinię biegłych sądowych, którzy opiniowali w sprawie jako pierwsi – J. H. i C. M. oraz ostatni – J. S. i D. M.. Zdaniem Sądu ci biegli w sposób kompleksowy odnieśli się do kwestii niezdolności odwołującego się do pracy, gdyż oprócz kwestii medycznych uwzględnili również inne, równie ważne okoliczności istotne przy rozstrzyganiu o niezdolności do pracy. Jak stanowi bowiem art. 13 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowań, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się: stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne. Biegli ci zaś uwzględnili fakt, iż odwołujący się jest z zawodu piekarzem, z czterdziestoletnim stażem pracy. Mimo iż ma wykształcenie podstawowe to nabył umiejętności, a następnie uzyskał stosowne kompetencje do wykonywania zawodu piekarza – zdany egzamin czeladniczy. Analiza zatrudnienia odwołującego się nie wskazuje, aby wykonywał inny zawód. Natomiast w kwestii schorzenia powodującego u niego częściową niezdolność do pracy istotny był jego stan zdrowia, który czyni go niezdolnym do pracy, z uwagi na przeciwwskazania do wykonywania zawodu piekarza. Biegli tymczasem, których opinii Sąd nie uwzględnił tj. J. P. i A. A. – okoliczności tych nie uwzględnili. Jak natomiast stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 07.04.2005r. II CK 572/04 (LEX 151656) specyfika oceny dowodu z opinii biegłego wyraża się w tym, że sfera merytoryczna opinii kontrolowana jest przez sąd, który choć nie posiada wiadomości specjalnych, to w istocie czyni to w zakresie zgodności z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego i wiedzy powszechnej.

Mając więc powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ §2 kpc
w punkcie 1 wyroku zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał J. R. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 19.08.2013r. do 19.08.2015r.

O kosztach procesu orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę ustanowionego z urzędu (t.j. Dz.U. z 2013r., poz. 490).

PW/mt