Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 6 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Wojciech Wołoszyk

SSO Wiesław Łukaszewski

SSR del. Artur Fornal

po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2016 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa T. D.

przeciwko (...) Sp. z o.o. P. o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 10 grudnia 2015 r. sygn. akt VIII GC 211/14

postanawia:

1.  oddalić zażalenie

2.  zasądzić od pozwanej na rzecz powoda kwotę 600 ( sześćset ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Wiesław Łukaszewski Wojciech Wołoszyk Artur Fornal

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 27 stycznia 2015 r. odrzucono apelację pozwanej. Odpis postanowienia w tym przedmiocie doręczono pełnomocnikowi pozwanej w dniu 20.02.2015 r. Pozwany wniósł zażalenie na wskazane wyżej postanowienie oraz wniosek o przywrócenie terminu do jego wniesienia.

We wniosku o przywrócenie terminu wskazał, że w dniu 24.04.2015 r. otrzymał pismo od komornika o wszczęciu egzekucji wskutek uprawomocnienia się wyroku, o czym nie wiedział. Pozwany podał też, że w postępowaniu apelacyjnym pozwany działa samodzielnie, bez pełnomocnika. Wezwanie do uzupełnienia braków i postanowienie o odrzuceniu nie były adresowane do prezesa pozwanej, lecz do pełnomocnika, który nie umocowany do działania w sprawie w II instancji. Ponadto postanowienia o odrzuceniu apelacji pozwany nie otrzymał, nie otrzymał jej również pełnomocnik - przesyłka miała być awizowana, a nie była, nie zdarzyło się według pełnomocnika dotychczas aby nie podjął awizowanej przesyłki w terminie.

Sąd Rejonowy wskazał , iż przesyłka została prawidłowo doręczona, zarówno w zakresie podmiotu do którego została skierowana, jak i co do sposobu doręczenia. Wbrew twierdzeniu pozwanej prawidłowo doręczono przesyłkę pełnomocnikowi pozwanej a nie samej stronie ( art. 133 § 3 kpc), gdyż treść pełnomocnictwa (k. 39) nie wskazuje aby r.pr. P. R.-był upoważniony do reprezentowania pozwanej tylko przed Sądem I instancji a jednocześnie pełnomocnictwo do wskazanej daty nie zostało wypowiedziane. Ponadto czynności związane z postępowaniem międzyinstancyjnym nie są czynnościami przed Sądem II instancji. Wniesienie apelacji przez samą stronę nie przesądza, że pełnomocnik był upoważniony tylko zakresowo do reprezentowania strony pozwanej w postępowaniu przed Sądem I instancji, o zakresie umocowania decyduje treść pełnomocnictwa.

Samo wezwanie do usunięcia braków skierowano do pełnomocnika pozwanej i je odebrał , odbierał zresztą w tym czasie inne pisma i nie zgłaszał, że nie jest już pełnomocnikiem. Sąd wezwał pozwanego do jednoznacznego określenia się czy pełnomocnik nadal reprezentuje pozwaną, odpowiedzi udzielono w dniu 2 czerwca 2015 r. oraz pełnomocnik nadesłał pismo z dnia 23.06.2015 r. , do którego załączono pismo oznaczone datą 25.11.2014 r. o wypowiedzeniu pełnomocnictwa. Od daty złożenia wskazanych pism (czerwiec 2015 r.) i z uwagi na zawarte oświadczenie przyjęto, że w istocie pozwana od tej chwili nie jest już reprezentowania przez wskazanego pełnomocnika. W tym miejscu należy wskazać, iż wypowiedzenie pełnomocnictwa procesowego przez mocodawcę odnosi skutek prawny w stosunku do Sądu z chwilą zawiadomienia go o tym ( art. 94 § 1 kpc), jak już wskazano takiego zawiadomienia nie było w dacie doręczania odpisu postanowienia o odrzuceniu apelacji. Reasumując, skoro skutecznie doręczono postanowienie w dniu 20.02.2015 r. to 7 - dniowy termin do wniesienia zażalenia upływał z końcem dnia 27 .02.2015 r.

Jednocześnie nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia. Zgodnie z art. 168 kpc jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności procesowej bez swojej winy Sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pozwany wskazuje zaś na nieprawidłowość doręczenia co do podmiotu ( co jak wskazano nie miało miejsca) jak i trybu- w zakresie czego jak również wskazano brak jakichkolwiek podstaw do przyjęcia tego. Brak odbioru przesyłki przez ustanowionego w sprawie pełnomocnika w żadnym przypadku nie daje podstaw ad casum do przyjęcia podstaw do przywrócenia terminu, zwłaszcza, iż upłynęło kilka miesięcy, w tym czasie w sprawie były podejmowane czynności, strona w każdej chwili miała dostęp do akt sądowych.

W związku z powyższym , Sąd Rejonowy oddalił wniosek pozwanej o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 27 stycznia 2015 r. oraz odrzucił zażalenie pozwanej na postanowienie z dnia 27 stycznia 2015 r.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła pozwana , zarzucając naruszenie art. 168 § 1 kpc poprzez nieprzywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 27.1.2015 , naruszenie art. 169 § 2 k.p.c. poprzez przyjęcie, że pozwany wnoszący o przywrócenie terminu nie uprawdopodobnił okoliczności uzasadniających wniosek, naruszenie art. 94 § 1 kpc poprzez przyjęcie, że rozwiązanie stosunku pełnomocnictwa w przedmiotowej sprawie nie było skuteczne dla Sądu z datą jego dokonania, naruszenie art. 133 § 2a kpc poprzez niedoręczenie wezwania do uzupełnienia braków apelacji na adres strony postępowania, naruszenie art. 370 w zw. z 130 § 1 i 164 k.p.c. poprzez przyjęcie, że pozwana spółka nie zachowała terminu do wniesienia apelacji.

Pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia w całości i orzeczenie co do istoty sprawy zgodnie z wnioskiem i żądaniem pozwanego, ewentualnie uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, oraz zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego na rzecz pozwanego wg norm przepisanych. Zdaniem pozwanej nie ma sprzeczności pomiędzy twierdzeniem pozwanego, że w jego ocenie udzielił pełnomocnictwa do działania jedynie w pierwszej instancji, oraz wykazaniu faktu, że pełnomocnik wypowiedział pełnomocnictwo. Prezes pozwanej spółki wykazał, że przyjął i zaakceptował oświadczenie pełnomocnika i zwolnił go z dokonywania czynności procesowych. Wypowiedzenia pełnomocnictwa nie dokonała pozwana spółka stąd nie ma zastosowania dyspozycja art. 94 § 1 kpc. Fakt rzekomej dwukrotnej awizacji korespondencji był kwestionowany co do zasady przez byłego pełnomocnika. To, że zdarzyło się, że były pełnomocnik odebrał pismo i przekazał pozwanej korespondencję w sprawie, zostało wykazane właśnie jako przyczyna działania z opóźnieniem, gdyż przekazanie nastąpiło w innej dacie, niż awizowany odbiór korespondencji. Działanie byłego pełnomocnika było aktywne do daty rozwiązania pełnomocnictwa stąd Sąd nie może skutecznie powoływać się na ten okres działania pełnomocnika. Skoro doszło do sytuacji działania samodzielnego przez pozwanego i zaistnienia niekorzystnych dla pozwanego skutków procesowych bez wyraźnej winy strony, to w ocenie pozwanej spółki zaszły okoliczności uzasadniające złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia.

Powód w odpowiedzi na zażalenie wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego wg norm przepisanych

Sad Okręgowy zważył co następuje :

Zażalenie okazało się niezasadne.

Bezpodstawny jest w szczególności argument pozwanej , iż art. 94 § 1 kpc ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji wypowiedzenia pełnomocnictwa przez zleceniodawcę. W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd , iż również wypowiedzenie pełnomocnictwa procesowego dokonane przez pełnomocnika odnosi skutek prawny w stosunku do sądu z chwilą zawiadomienia go o tym (art. 94 § 1 w zw. z art. 94 § 2 k.p.c. , por. wyrok SN z 24 lutego 2006 r. , sygn. akt II CK 425/05 ). Rozwinął tą kwestię SA w Szczecinie w wyroku z dnia 14 marca 2013 r. , sygn. akt I ACa 77/13 , gdzie wskazał , iż dopiero od chwili powzięcia wiadomości o wypowiedzeniu pełnomocnictwa przez mocodawcę lub wygaśnięciu obowiązku działania pełnomocnika, który był stroną wypowiadającą, sąd ma obowiązek traktowania strony jako działającej bez pełnomocnika. Oznacza to, że czynności procesowe pełnomocnika dokonane wobec sądu przed zawiadomieniem go o wypowiedzeniu pełnomocnictwa lub wygaśnięciu obowiązku działania pełnomocnika są procesowo skuteczne choćby podjęte były w czasie po wypowiedzeniu lub po upływie 2 następnych tygodni, jak również, że skuteczne procesowo są czynności sądu wobec pełnomocnika (a w konsekwencji - wobec strony) dokonane po wypowiedzeniu pełnomocnictwa lub po upływie następnych 2 tygodni, ale przed zawiadomieniem o tym sądu.

Słusznie też sąd I instancji zwrócił uwagę , iż pełnomocnictwo udzielone pozwanej obejmuje swym zakresem wszystkie instancje a postępowanie międzyinstancyjne jest postępowaniem przed Sądem I instancji. Prawidłowo też podniósł SR , iż wniesienie apelacji przez samą stronę nie przesądza, że pełnomocnik był upoważniony tylko zakresowo do reprezentowania strony pozwanej w postępowaniu przed Sądem I instancji. Zgodnie bowiem z art. 93 kpc działanie pełnomocnika nie wyłącza osobistego udziału strony w postępowaniu. Prawidłowo zatem Sąd I instancji traktował r. pr. P. R. do czerwca 2015 r. jako pełnomocnika pozwanej.

W konsekwencji sąd I instancji zasadnie przyjął , iż do czerwca 2015 r. strona pozwana działała przez pełnomocnika i skuteczne były doręczenia dokonywane na jego adres.

Pozwana w żaden sposób nie podważyła także skuteczności doręczenia pisma zawierającego postanowienie z dnia 27 stycznia 2015 r. Sam fakt kwestionowania tej okoliczności nie świadczy o tym , iż nie doszło do prawidłowego doręczenia owego pisma w myśl art. 133 § 3 kpc w zw. z art. 139 kpc. Pozwana nie wykazała w żaden sposób zasadności swoich twierdzeń w tym zakresie. Przesądza to o słuszności ustalenia , iż doręczenie postanowienia z dnia 27 stycznia 2015 r. nastąpiło dnia 20 lutego 2015 r. a więc wniesione w maju 2015 r. zażalenie należało uznać za spóźnione i słusznie Sąd Rejonowy je odrzucił na podstawie art. 370 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.

W opisanej wyżej sytuacji bezpodstawne są także twierdzenia pozwanej , iż przekazanie stronie pisma z opóźnieniem miało by być przyczyną przywrócenia terminu. Doszło bowiem do skutecznego doręczenia pełnomocnikowi pozwanej w dniu 20 lutego 2015 r. postanowienia z dnia 27 stycznia 2015 r. o odrzuceniu apelacji. Jak słusznie wskazał sąd Rejonowy , w sprawie trwały czynności procesowe , pełnomocnik miał dostęp do akt sprawy i mógł sprawdzić co się dzieje ze zwróconą przesyłką. W żaden sposób nie zostały wykazane okoliczności , które mogłyby wskazywać , w myśl art. 168 kpc , na brak winy w uchybieniu terminu do złożenia zażalenia.

Zażalenie podlegało zatem oddaleniu w myśl art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc. O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 kpc.

Wiesław Łukaszewski Wojciech Wołoszyk Artur Fornal