Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 02 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział X Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Hanna Nowak

Sędziowie: SSO Iwona Pydych

SSO Anna Pochylczuk

po rozpoznaniu w dniu 02.10.2013 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa małoletniego K. M. reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową M. Ł.

przeciwko M. M.

o zasądzenie renty alimentacyjnej

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy VI Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 15.07.2013 roku, wydane w sprawie sygn. akt VI RC 555/13 w przedmiocie zabezpieczenia

postanawia

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15.07.2013 Sąd Rejonowy w Bydgoszczy udzielił zabezpieczenia roszczenia dochodzonego przez małoletniego powoda K. M. o zasądzenie renty alimentacyjnej poprzez zobowiązanie pozwanego M. M. do łożenia na rzecz tego małoletniego kwoty 700 zł miesięcznie, płatnej z góry, do dnia 15-tego każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności każdej z rat, poczynając od 17.06.2013 na czas trwania postępowania, a w pozostałym zakresie wniosek o zabezpieczenie oddalił (k. 10-11).

Powyższe postanowienie zaskarżył zażaleniem pozwany wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie kosztów postępowania (k. 19-21). Pozwany zarzucił zaskarżonemu orzeczeniu błędne ustalenia faktyczne i naruszenie art. 135 § 1 krio poprzez błędne określenie możliwości zarobkowych pozwanego. W uzasadnieniu swego stanowiska pozwany argumentował, że nie ma stałego zatrudnienia, a jego sytuacja majątkowo jest bardzo trudna z uwagi na liczne zadłużenia i prowadzone postępowania komornicze. Pozwany od 18.07.2011 jest bezrobotnym, bez prawa do zasiłku, dotychczas zajmował się handlem nieruchomościami, a utrata pracy nastąpiła w związku z likwidacją oddziału firmy. Nadto od 2010 roku pozwany ma problemy zdrowotne z uwagi na neuropatię niedokrwienną nerwu wzrokowego, co wiąże się z wizytami lekarskimi i zakupem lekarstw. Pozwany utrzymuje się z prac dorywczych, w miarę możliwości kupuje synowi odzież, podręczniki itp. Chciałby wpierać syna finansowo, jednak kwota 700 zł przekracza jego możliwości finansowe, ma także wątpliwości czy kwota ta będzie przez matkę dziecka wydatkowana prawidłowo na zaspokojenie jego potrzeb.

W odpowiedzi na zażalenie przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda wniosła o oddalenie zażalenia i zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów postępowania według norm. W uzasadnieniu matka dziecka wskazała, że pozwany uchyla się od płacenia długów i dlatego jest osobą bezrobotną. Pozwany ma wyższe wykształcenie ekonomiczne, duże doświadczenie na stanowisku menadżerskim, jeździ samochodem K. (...), wyjeżdża na wakacje, a przedłożone zaświadczenia o stanie zdrowia dotyczą okresu z 2010 roku. Nadto małoletni powód ma zdiagnozowane uszkodzenie kręgosłupa w 3 miejscach, jest w trakcie rehabilitacji, musi przyjmować leki i plastry przeciwbólowe oraz wymaga specjalistycznego sprzętu, aby móc się rehabilitować w domu.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia i wywody poczynione przez Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia i czyni je własnymi. Zdaniem Sądu faktem powszechnie znanym jest, że każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia, realizację obowiązku szkolnego, środki higieny osobistej oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego modelu konsumpcji. Kierując się zatem zasadami doświadczenia życiowego oraz powszechną wiedzą na temat aktualnego poziomu cen artykułów żywnościowych, przyborów szkolnych i innych, potrzebnych do życia oraz rozwoju rzeczy Sąd Okręgowy uznał, że ustalona przez Sąd Rejonowy wysokość kosztów utrzymania małoletniego powoda na poziomie ok. 1200 zł nie jest zawyżona, przy czym koszt wyżywienia 15-letniego powoda nie powinien przekroczyć 500 zł, odzieży 150 zł, środków czystości i higieny 100 zł, wydatków szkolnych i na rozrywkę 150 zł. Małoletni ma prawo również do wyjazdów wypoczynkowych, których koszt nie powinien przekroczyć ok. 100 zł w stosunku miesięcznym. Nadto należy uwzględnić udział w kosztach utrzymania mieszkania, które obecnie nie są znane, ani nawet uprawdopodobnione co do wysokości. Powyższe ustalenia mają charakter tymczasowy i mogą ulec zmianie w toku dalszego postępowania dowodowego, gdyż jak wynika z odpowiedzi na zażalenie stan zdrowia małoletniego powoda (uszkodzenie kręgosłupa) może generować konieczność ponoszenia wydatków na cele lecznicze tego dziecka. Zachodzi konieczność dokonania ustaleń w tym przedmiocie w toku dalszego postępowania.

Odnosząc się do zarzutów zażalenia podnieść należy, że oceniając, w jakim zakresie każde z rodziców powinno przyczyniać się do zaspokojenia kosztów utrzymania ich małoletniego dziecka należy mieć na uwadze, że z faktu iż pozwany nie pracuje nie sposób wywodzić, że nie posiada możliwości zarobkowych. Możliwości zarobkowe nie mogą bowiem być utożsamiane z faktycznie osiąganymi zarobkami. W przypadkach uzasadnionych obejmują one wysokość zarobków, które zobowiązany jest w stanie uzyskać, lecz nie osiąga z przyczyn niezasługujących na usprawiedliwienie. Pozwany ma wykształcenie wyższe i doświadczenie zawodowe na stanowisku menadżerskim, zajmował się handlem nieruchomościami, nie wykazał, aby stan jego zdrowia ograniczał możliwości podjęcia zatrudnienia (brak orzeczenia o niepełnosprawności). Pozwany przedłożył dokumentację medyczną, z której nie wynika jakie skutki dla zdolności do pracy zawodowej pozwanego mają problemy ze wzrokiem w oku prawym stwierdzone w 2010 roku, zwłaszcza w kontekście jego doświadczeń na stanowisku menadżerskim. W świetle informacji matki małoletniego powoda, że pozwany porusza się samochodem stwierdzić należy, że chyba upośledzenie wzroku pozwanego nie jest znaczne, gdyż w przeciwnym wypadku winno skutkować utratą prawa jazdy (może zachodzić potrzeba poinformowania przez sąd właściwego urzędu o niezdolności pozwanego do prowadzenia pojazdów). W ocenie Sądu Okręgowego wynikające z dotychczasowych niezaprzeczonych twierdzeń możliwości zarobkowe pozwanego przekraczają poziom najniższego miesięcznego wynagrodzenia i kształtują się na poziomie co najmniej 2500-3000 zł netto.

Pozwany w zażaleniu wspomniał o licznych zadłużeniach i zobowiązaniach komorniczych. Zarzut ma charakter ogólnikowy, brak jest informacji o wysokości zadłużenia, powodów i czasu jego powstania, wysokości rat do zapłaty, informacji czy pozwany w ogóle reguluje to zadłużenie i w jakiej wysokości. Nadto należy mieć na uwadze czy zadłużenie powstało w czasie gdy na pozwanym ciążył już obowiązek alimentacyjny, który wszak korzysta z bezwzględnego pierwszeństwa w zaspokojeniu. W kontekście informacji o długach pozwanego powstaje uzasadniona wątpliwość czy niepodejmowanie przez pozwanego zatrudnienia nie jest związane z jego zadłużeniem i nie jest celowym działaniem na szkodę wierzycieli, w tym na szkodę małoletniego powoda, co wymaga wyjaśnienia.

Zarzuty pozwanego dotyczące jego wątpliwości co do prawidłowej gospodarki finansowej prowadzonej przez matkę małoletniego powoda są na obecnym etapie postępowania całkowicie gołosłowne, natomiast zarzut niedopilnowania obowiązku szkolnego przez matkę dziecka jest niezrozumiały w postepowaniu o ustalenie wysokości alimentów. Skoro obojgu rodzicom małoletniego powoda przysługuje pełna władza rodzicielska to oboje odpowiadają za należyte (lub nie) realizowanie obowiązku szkolnego przez ich małoletniego syna – tak samo jak za jego utrzymanie. Okoliczności te będą jednak wyjaśniane w odrębnym postępowaniu.

Mając powyższe na względzie, nie znajdując podstaw do uwzględnienia zażalenia, Sąd Okręgowy je oddalił jako całkowicie bezzasadne na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.