Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Brzesku Wydział III Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: SSR Sławomir Świerczek

Protokolant: starszy sekretarz sądowy mgr A. W.

po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2015r. w Brzesku

na rozprawie

sprawy z powództwa T. S. (1)

przeciwko pozwanemu T. S. (2)

o podwyższenie alimentów

I.  zasądza od pozwanego T. S. (2) na rzecz jego byłej żony T. S. (1) alimenty w kwocie po 400 (słownie: czterysta) złotych miesięcznie, które płatne będą do rąk uprawnionej do dnia 10-go każdego następującego po sobie miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat w terminie – począwszy od dnia 5 maja 2015r., a to w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Tarnowie z dnia 11 września 2014r. w sprawie I C 337/13 utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 4 marca 2015r. sygn. I Ca 1743/14 w kwocie po 200 złotych miesięcznie

II.  w pozostałej części powództwo oddala

III.  koszty między stronami wzajemnie znosi

IV.  zwalnia pozwanego od opłaty od zasądzonego roszczenia

V.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor i klauzulę natychmiastowej wykonalności

SSR Sławomir Świerczek

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować wyrok

2.  odpis wyroku z klauzulą wykonalności doręczyć powódce

3.  kal. 3 tygodnie

4.  po prawomocności zwrócić akta rozwodowe

B. dnia 9 grudnia 2015r.

Sygn. akt III RC 70/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 9 grudnia 2015r.

Powódka T. S. (1) domagała się podwyższenia alimentów zasądzonych wyrokiem rozwodowym z kwoty 200 zł miesięcznie do kwoty po 800 zł miesięcznie. Uzasadniając żądanie T. S. (1) naprowadziła na to, że pozwany nie wykonuje swojego zobowiązania wynikającego z ponoszenia opłat eksploatacyjnych za zajmowany przez nią dom w C., począwszy od marca 2015 roku, zlecił ściągnięcie liczników. Pozwany zaprzestał wtedy płacenia rachunków za media, wypowiedział umowy o dostawy gazy i prądu. Powódka musiała ponieść koszty związane z ponownym przyłączeniem do sieci i sama ponosi te koszty w całości.

Nadto w związku z odcięciem mediów awarii uległ piec gazowy, którego naprawa kosztowała 2500 zł. T. S. (1) sama dba o dom i ubezpiecza go za składką w wysokości 487 zł. Powódka wskazała, że pozwany, który spłaca kredyt ratą w wysokości 450 zł miesięcznie, wzywa powódkę do zwrotu połowy każdej zapłaconej raty. Po stronie powódki wystąpił niedostatek a nie jest ona wyłącznie winna rozpadu małżeństwa. Źródłem utrzymania powódki jest renta w wysokości 1148 zł miesięcznie netto. T. S. (1) cierpi na schorzenia wątroby i depresję. Dnia 20.04.2015 r. powódka wystąpiła o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Powódka podniosła, że pozwany jako kierowca świadczący pracę poza granicami kraju otrzymuje wynagrodzenie rzędu 6000 złotych.

W odpowiedzi na pozew T. S. (2) wniósł o oddalenie powództwa w całości(,,odrzucenie pozwu”). W piśmie przyznał on, iż wypowiedział umowy o dostarczaniu ,mediów do domu w C., podając jednocześnie przyczyny takiej decyzji, a to, że zarabia zdecydowanie mniej niż dotychczas. Zaprzeczył również temu by powódka znajdowała się w niedostatku wskazując m.in. na brak próby podjęcia pracy oraz kwestię tego, że przejdzie ona na emeryturę. Wniosek o oddalenie powództwa została następnie podtrzymany w toku procesu.

Sąd ustalił, co następuje:

Wyrokiem z dnia 11.09.2014 r. SO w Tarnowie rozwiązał przez rozwód małżeństwo T. S. (2) i T. S. (1), z winy obu stron. W pkt. II wyroku od T. S. (2) zasądził na rzecz T. S. (1) alimenty w wysokości 200 zł miesięcznie. Wydanie wyroku, w części obejmując alimenty, poprzedziły ustalenia co do tego, że od kwietnia 2013 roku strony nie mieszkały razem. T. S. (2) opuścił dom w C. jeszcze w kwietniu 2013 roku. Pomimo tego, że T. S. (2) w tym domu nie zamieszkiwał opłacał rachunki. Za gaz w sezonie letni po około 200 zł a w zimie po 1400 zł, za około dwa miesiąca, około 60 zł za prąd miesięcznie i 180 zł rocznie z tytułu podatku. Za wspólna działkę w G. T. S. (2) opłacał podatek w kwocie 80 zł. na zakup jej działki małżonkowie S. zaciągnęli wspólny kredyt hipoteczny, który T. S. (2) opłacał kwotą 450 zł miesięcznie. Na wspólnego syna T. S. (2) wydatkował 600 zł miesięcznie tytułem alimentów. Za internat syna uiszczał należność w wysokości 340 zł miesięcznie, dawał mu kieszonkowe w kwocie 50 zł miesięcznie a okazji 18 tych urodził przekazał na jego rzecz kwotę 300 zł. Syn, który po alkoholu miał ulec wypadkowi na dyskotece był leczony stomatologicznie. Początkiem roku 2014 T. S. (2) zwrócił T. S. (1) około 800 zł z tytułu połowy leczenia stomatologicznego syna. Swoje własne ubezpieczenie T. S. (2) opłacał składką w wysokości około 80 zł miesięcznie. Na schorzenia: nadciśnienie tętnicze wydawał 870 zł, korzystając z publicznej służby zdrowia. T. S. (2) był zatrudniony jako kierowca w transporcie międzynarodowym. Z tego tytułu otrzymywał wynagrodzenie w wysokości około 1700 zł netto. Ponadto otrzymywał diety w wysokości 2000 zł na pokrycie kosztów noclegów. Oszczędności powoda wynosiły 800 zł. . W 2012 i 2013 roku po otrzymaniu wypłaty T. S. (2) wpłacał na konto dodatkowe kwoty od 900 do 3500 zł miesięcznie, za wyjątkiem listopada 2012 i stycznia 2013 roku. Strony miały wspólny samochód zakupiony w latach 90 tych ubiegłego wieku. T. S. (1) pokrywała koszty utrzymania domu w C. w wysokości 398 zł za wywóz śmieci, ubezpieczała dom za 140 zł w dwóch ratach, opłacała tv cyfrową za 34 zł miesięcznie. W listopadzie 2013 roku zaciągnęła pożyczkę, na leczenie stomatologiczne syna, której termin spłaty upływa w 2017 roku a miesięczna rata wynosi 67 zł. T. S. (1) od lat cierpi na schorzenia wątroby, poddana była specjalistycznej terapii w Szpitalu (...). Zdiagnozowano u niej również problemy z krążeniem i układem nerwowym. Badania kosztowały około 650 zł. Na lekarstwa T. S. (1) wydawała około 200 z miesięcznie. Koszt zakupu wyżywienia wynosił około 600 zł miesięcznie.

Apelacją T. S. (1) od powyższego wyroku została oddalona w dniu 4.03.2015 r. przez Sąd Apelacyjny w Krakowie do sygn.. I Ca 1743/14.

(dowody: akta sprawy IC 337/13 SO: wyrok z dnia 11 września 2014r. wraz z uzasadnieniem(kserokopia k. 28-53), kserokopia wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 4 marca 2015r. sygn. akt I ACa 1743/14, I Acz 2515/14 k.54-65)

W październiku 2014 roku T. S. (1) ubezpieczyła dom w C. za składką wysokości 487 zł. W dniu 29.09.2014r. T. S. (1) zaciągnęła pożyczkę w kwocie 3560.44(pożyczka ,,netto” wraz z opłatami), która ma być spłacona do 30.03.2017r.. Rata miesięczna wynosi 144,90 zł, a kredyt został zaciągnięty na leczenie i na naprawy samochodu. Samochód jest wspólną własnością T. S. (1) oraz pozwanego. Służy jej m.in. na dojazdy do K. do lekarzy. Samochód jest ubezpieczony na kwotę 287 złotych rocznie. Na początku bieżącego roku T. S. (1) wzięła kredyt w wysokości 1000 złotych(miesięczna rata 52 złote) na bieżące wydatki. J. w toku procesu rozwodowego T. S. (2) domagał się od T. S. (1) partycypowania w kosztach utrzymania domu w C., w szczególności zwrotu połowy należności za media. Po rozprawie rozwodowej pozwany wzywał T. S. (1) do uiszczania połowy wysokości żądanych rachunków. W marcu 2015r. pozwany wypowiedział umowy na dostawy prądu i gazu. Ściągnięcie liczników nastąpiło w dniu 23 marca 2015r. Dnia 9.04.2015 rok P. B. wystawiło T. S. (1) rachunek za panel sterujący do pieca i naprawę kotła gazowego na kwotę około 300 zł.. Powódka zawarła na nowo umowy z dostawcami, na swoje nazwisko. Od marca 2015r. powódka ponosi koszty związane z utrzymaniem domu w C. tj. płaci 50 złotych za prąd a za gaz 100-150 złotych w miesiącach letnich i ok. 1000 złotych w miesiącach zimowych. Dom ogrzewany jest gazem. W reakcji na wypowiedzenie przez pozwanego umów o dostarczanie ,,mediów” T. S. (1) złożyła na stronie internetowej ogłoszenie o chęci podjęcia pracy jako opiekunka. W dniu 20.04.2015r. T. S. (1) złożyła wniosek o orzeczenie wobec niej stopnia niepełnosprawności. Wobec T. S. (1) wydano orzeczenie o stopniu niepełnosprawności określając go jako umiarkowany i nie wykluczający podjęcia przez nią pracy.

(dowody: wydruk korespondencji sms k. 10-27,faktura nr (...) i protokół przeglądu k.66-67, polisa ubezpieczenia pzu dom k.68, zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia k.69, wniosek w sprawie wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności k.72, kserokopia umowy pożyczki k.88, zaświadczenie z UG w C. k.118, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k.164, zeznania T. S. (1) k.254-255, zeznania M. S. k. 197-198, polisa ubezpieczeń komunikacyjnych k.246, faktury vat dokumentujące zakup medykamentów k. 251-253)

T. S. (1) w dalszym ciągu choruje na WZW typu C, jest w trakcie leczenia chemią. Jeździ do K. na wizyty u lekarza, a raz na dwa tygodnie na badania krwi. W K. korzysta również z bezpłatnej terapii w ramach grupy wsparcia przy stowarzyszeniu psychoonkologicznym. W dniu 26.08.2015r. T. S. (1) otrzymała skierowanie do poradni endokrynologicznej z uwagi na zwapnienia w tarczycy a w dniu 12.11.2015r. T. S. (1) otrzymała skierowanie do poradni okulistycznej, gdyż rozpoznano u niej zaburzenia widzenia. Okulista zalecił powódce zakup okularów. Koszt dwóch par(do czytania i do jeżdżenia) to wydatek rzędu 800 złotych. T. S. (1) na leki wydaje około 200 złotych miesięcznie. Powódka leczy się ponadto na kręgosłup(rehabilitacja, fizjoterapia), ma przewlekłą niewydolność żylną, korzysta z poradni neurologicznej.

(dowody: skierowanie do poradni specjalistycznej okulistycznej k.239, skierowanie do poradni specjalistycznej endokrynologii k.140, zeznania T. S. (1) k. 254-255)

Powódka otrzymuje rentę w wysokości 1148,19 złotych netto. Jest ona ponadto wspierana przez swoją rodzinę, a w szczególności przez córki. Pomaga jej również siostra. W dniu 03.11.2016r. T. S. (1) nabędzie prawo do emerytury.

(dowody: zeznania T. S. (1) k. 254-255, zeznania M. S. k. 197-198, wydruk transakcji k.242, pismo z ZUS k. 221)

Od 08.09.2014r. do 30.11.2017 T. S. (2) zatrudniony jest na umowę o prace w firmie (...) s.c, jako kierowca samochodu ciężarowego na trasy krajowe. Wcześniej tj. do 31.08.2014r. pracował w firmie (...). W ramach aktualnej pracy osiąga średnie miesięczne wynagrodzenie w kwocie (...).90 gr brutto, około 1300 złotych netto. Ponadto dorabia sobie remontami mieszkań, z czego otrzymuje średnią miesięczną kwotę 350 złotych. Jest on posiadaczem mieszkania o wartości 83000 złotych, które zostało zakupione z pieniędzy wyłożonych przez ojca pozwanego. Powód miesięcznie wydaje 300 złotych na żywność, 70 złotych na komórkę, 40 złotych na leki, 200 złotych na czynsz. Ponadto płaci tytułem zabezpieczenia kwotę 400 złotych na żonę i 500 złotych na syna oraz ratę kredytu hipotecznego 430 złotych.

(dowody: zeznania T. S. (2) k. 255-257, zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu w (...) S.C. k.210, akta sprawy III RC 3/15 SR w Brzesku: oświadczenie (...) W. S. z dnia 13.11.2015r., informacja Prezydenta Miasta K. k.116)

Wyrok sądu rozwodowego, wraz z wyrokiem sądu odwoławczego pozwolił sądowi na stwierdzenie sytuacji stron w chwili orzekania i uprawomocnienia się orzeczenia. W szczególności uzasadnienia sądu I instancji i Sądu Apelacyjnego dały podstawy do ustalenia możliwości zarobkowych i majątkowych małżonków S., ich stanu zdrowia, źródeł i wysokości dochodów oraz potrzeb T. S. (2) i T. S. (1).

Dokument urzędowy z ZUS oddział T. Inspektorat B., datowany na dzień 10.11.2015r. pozwolił ustalić Sądowi kiedy T. S. (1) nabędzie prawo do emerytury. Dokumenty urzędowe pod postacią właściwych informacji od jednostek samorządu terytorialnego pozwoliły poczynić Sądowi ustalenia w zakresie sytuacji majątkowej stron.

Aktualną sytuację ustalił sąd w oparciu o rachunki za naprawę pieca, polisę, ksero wiadomości tekstowych od pozwanego, wniosek o ustalenie stopnia niepełnosprawności i zaświadczenie dokumentujące leczenie. Wiadomości SMS pozwoliły na stwierdzenie, że między stronami istniał konflikt w związku a opłatami za dom w C. i wskazuje na to to, że pozwany zrezygnował z płatności wobec bezskutecznych wezwań kierowanych do powódki . Dokumentacja lekarska powala na stwierdzenie, że stan zdrowia powódki związany ze schorzeniami przewlekłymi nie uległ poprawie.

Nie mogły stanowić dowodu na fatalne wyniki badań okulistycznych rachunek nr (...) oraz zaświadczenie lekarskie w zw. z wizytą u okulisty. Przecież z dokumentów tych nie wynika dowodzony fatalny stan zdrowia(wzroku) powódki. Jedynie zapis okulisty o zalecanych szkłach może dać jakiś obraz owej wady, przy czym brak jest po pierwsze punktu odniesienia(jak było wówczas), a po drugie wskazania związku między tą wadą a realnymi konsekwencjami jakie mogą dotknąć powódkę w codziennym funkcjonowaniu. Z pewnością nie jest konsekwencją, którą należałoby w przedmiotowej sprawie traktować jako istotną kwestia jednorazowego zakupu okularów. Skierowania do poradni specjalistycznych nie mogły stanowić dowodu na to, że powódkę czeka konieczność pokrycia tych wydatków z własnej kieszeni, ponieważ stan jej zdrowia nie pozwala jej oczekiwać do przyszłego roku. Dokumenty te nie naświetlają w jakikolwiek sposób celu porady(a przy tym nie wskazują na ową pilność), zatem brak jest przesłanki pozwalającej ocenić konieczność takich porad. W świetle braku odniesienia się do całokształtu kosztów tych specjalistycznych porad, nie sposób jest również uznać, by miała to być owa istotna zmiana warunkująca zmianę roszczenia zasądzonego poprzednim wyrokiem. Dowody dokumentujące reakcje Państwowej Inspekcji Pracy i Prokuratury na zawiadomienia o nieprawidłowościach do których dochodzić miało w poprzedniej pracy pozwanego były bez znaczenia w przedmiotowej sprawie. Po pierwsze do wypowiedzenia umowy doszło jeszcze przed wydaniem przez Sąd Okręgowy wyroku, po drugie przyczyna zmiany poprzedniego pracodawcy miała znaczenie co najmniej trzeciorzędne w świetle oceny najważniejszej z przesłanek tj. ,,zmiany stosunków”. Przecież to nie T. S. (2) jest powodem, zaś Sąd Okręgowy orzekając obowiązek alimentacyjny w wysokości 200 złotych opierał się na ustaleniach faktycznych, które wskazują na jeszcze wyższe zarobki niż jest to obecnie dokumentowane.

Pozostałe dokumenty, jak np. szereg faktur potwierdzających przelewy od córek na rzecz powódki, dowodziły kwestii po pierwsze dowiedzionych na podstawie innych dowodów(zeznania stron) a po drugie niespornych.

Zeznania M. S. były dla Sądu wiarygodne na okoliczność tego, iż: powódka ma problemy zdrowotne z wątrobą, nigdzie nie pracuje i utrzymuje się z renty w wysokości ok. 1100 złotych, że odłączono prąd w domu w którym zamieszkuje, oraz , że ma orzeczony stopień niepełnosprawności. Były to relacje korespondujące z innymi dowodami. Nie budziły również wątpliwości zeznania odnośnie udzielonych pożyczek. Jest to zrozumiałe w świetle zasad doświadczenia życiowego, że najbliższa rodzina(w szczególności na linii dzieci-rodzice) wspiera się wzajemnie w sytuacjach potrzeby. Liczne przedłożone rachunki jedynie uwiarygodniały fakt udowodniony powyższym. M. S. zeznała, że pomoc świadczona jest również przez jej siostrę(drugą córkę powódki), zeznania w tym zakresie korespondowały z depozycjami T. S. (1). Świadek nie posiadała wiedzy na temat szczegółowych wydatków powódki, przede wszystkim zdrowotnych, dlatego też jej zeznania na tą okoliczność nie mogły sprzyjać dowodzonym tezom.

Zeznania powódki Sąd uznał za częściowo wiarygodne. Fakt, iż od marca bieżącego roku powódka ponosi koszty związane z utrzymaniem domu korespondował z innymi dowodami na tą okoliczność. Była to również kwestia, którą de facto przyznał pozwany, usprawiedliwiając jedynie powód dla którego podjął takie działania. Nie można zgodzić się z depozycjami powódki na tą okoliczność, iż od sprawy rozwodowej jej stan zdrowia uległ pogorszeniu rozumianym w ten sposób, że była to zmiana istotna w porównaniu do stanu faktycznego stanowiącego punkt odniesienia poprzedniego orzeczenia. Z uzasadniania wyroku Sądu Okręgowego wynika, że uwzględnił on w stanie faktycznym niemal wszystkie dolegliwości jaki wskazała powódka w trakcie niniejszego postępowania, i tak Sąd Okręgowy ustalił zarówno przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C, depresję, niewydolność żylną, żylaki kończyn dolnych, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa. Brak było jedynie rozważenia kwestii wad wzroku i potraktować to należało jako nowo ujawnioną dolegliwość, co Sąd w niniejszej sprawie uwzględnił. Sąd Okręgowy ustalił również, że powódka na leki wydaje około 200 złotych. Z zeznań T. S. (1) wynikało wprost, że od sprawy rozwodowej wzięła dwa kredyty. Jeden w kwocie 3000 złotych(udokumentowany kserokopią umowy) i drugi w kwocie 1000 złotych na bieżące wydatki. Sąd nie kwestionował faktu zawarcia tych umów kredytowych. Powódka ma skromne źródło dochodu(renta) więc zgodne z zasadami doświadczeni życiowego jest, że potrzebując skumulowanego kapitału sięga do instytucji kredytów. Sąd nie mógł uznać, że na skutek rozwodu sytuacja pozwanej na rynku pracy uległa diametralnej zmianie. Przecież depresja na którą się powołuje w zeznaniach była już uwzględniona na etapie sprawy rozwodowej. Ponadto powódka nie przedłożyła jakiekolwiek dokumentacji medycznej na tą okoliczność, zatem nie można uznać za udowodnione, iż te przyczyny eliminują ją z rynku pracy. Powódka zeznała, że zamieściła ogłoszenie w którym oferowała swoje usługi jako opiekunka. Zeznanie to uwiarygodniło fakt dowodzony przez pozwanego za pomocą wydruku internetowego. Ów wydruk zawierający ogłoszenie oferujące pracę mógł zostać zidentyfikowany z powódką(nr. telefonu, wiek, imię, opis zdrowia – rencistka) dlatego tez stanowił komplementarny dowód na tą okoliczność, że jest ona w stanie(i ma zamiar) podjąć się chociażby pracy dorywczej. Nie mógł Sąd jednak zgodzić się z takim o to stwierdzeniem, że ,,wyniki okazały się tak złe i co chwilę wychodziła nowa choroba, że nie dam rady pracować”. Co prawda już po zamieszczeniu tego ogłoszenia powódka złożyła wniosek w sprawie wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, przy czym wniosek ten opierał się na zaświadczeniu lekarskim, z kolei zaświadczenie jako rozpoznanie choroby zasadniczej podało wirusowe zapalenie wątroby typu C, czyli schorzenie na które powódka choruje przewlekle. Zresztą w samym wniosku wskazane jest, że jest to drugi dokument tego typu składany przez T. S. (1)(poprzedni w 2009r., skutkujący orzeczeniem o stwierdzeniu niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym). Nie można nie mieć na uwadze tego, iż orzeczona została niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym, a zatem nie wykluczająca możliwości podjęcia pracy, nie wymagająca stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znaczną ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, a jedynie wymagająca wsparcia informacyjnego ukierunkowanego na ulgi i uprawnienia dla osób niepełnosprawnych. Zeznania powódki w zakresie wysokości renty korespondowały z wiarygodnym dokumentem jakim był wydruk transakcji(wyszczególnienia transakcji za okres od 14.10.2015 do 13.11.2015r.) przypisanych do konta powódki w banku (...). Wydatki ustalono również w oparciu o dokumenty: polisę ubezpieczeń komunikacyjnych (...), trzy faktury VAT wystawione przez aptekę w K. w dniach 24.11(x2) i 17.11(x1) dokumentowały wydatki na leki w miesiącu listopadzie. Przy czym zauważyć należy, że Sąd Okręgowy uwzględnił koszty zakupu leków w wysokości około 200 złotych, a zatem w zbliżonej do tej która jest dowodzona przez powódkę w niniejszym postepowaniu.

Zeznania pozwanego zarówno w zakresie osiąganych dochodów jak i wydatków były dla Sądu wiarygodne. W tym pierwszym przypadku korespondowały one z dokumentami od pracodawcy(zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawione przez firmę (...) s.c.), których autentyczności Sąd nie kwestionował. Nie można nie zauważyć, że między obsługą tras krajowych a międzynarodowych występuje różnica. Chociażby z uwagi na to, że w przypadku tych drugich jest się dłużej poza domem, stąd różnica zarobków jest wytłumaczalna. W szczególności nie można kontestować zeznań powoda przedkładając wydruki anonimowych wypowiedzi z forum internetowego, pomijając już istotną kwestię tego, iż wypowiedź anonimowego użytkownika forum odnosi się do obsługi tras międzynarodowych. Sąd uznał za wiarygodny opis wydatków jakie wskazał w swoich depozycjach pozwany(żywność, komórka, czynsz, leki). Nie były to potrzeby, których zarówno istnienie jak i przede wszystkim wysokość byłaby wątpliwa w świetle zasada doświadczenia życiowego. Postanowienie o zabezpieczeniu alimentów na rzecz syna pozwanego zapadło przed tutejszym sądem, zatem i tą okoliczność Sąd uznał za wiarygodną. Wiarygodna jest również dla Sądu wersja prezentowana przez pozwanego, że mieszkania nie zakupił za własne środki, tylko przy pomocy pieniędzy należących do jego ojca. Pozwany znajduje się obecnie, niejako na wspomożeniu rodziców i jest wiarygodne, że starają się mu pomóc w każdy możliwy sposób. Również podane źródło finansowania(spadek) nie jest źródłem, które mogłoby wzbudzać uzasadnione podejrzenie.

Sąd zważył, co następuje

Zgodnie z art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Tylko zmiana stosunków, która zaistniała po zamknięciu rozprawy poprzedzającej wydanie wyroku zasądzającego alimenty, uzasadnia żądanie zmiany orzeczenia lub umowy dotyczących obowiązku alimentacyjnego (zob. wyrok SN z 27 lutego 1981 r., III CRN 21/81, ,uchwała SN z 28 lutego 1992 r., III CZP 3/92). Zmiana stosunków może oznaczać zmniejszenie się lub zwiększenie się możliwości finansowych zobowiązanego lub wzrost lub zmniejszenie się potrzeb uprawnionego. Chodzi tu o zmianę wszelkich czynników mających wpływ na potrzeby i możliwości zarobkowe i majątkowe stron(J. Wierciński Kodeks rodzinny i opiekuńczy Komentarz, LexisNexis 2014). Jak wskazuje orzecznictwo SN zmiana stosunków oznacza wyłącznie zmianę okoliczności faktycznych mających istotny wpływ na zakres tego obowiązku, które zaistniały po wydaniu orzeczenia lub zawarciu umowy(wyrok SN z dnia 25 maja 1999r. I CKN 274/99).

Przede wszystkim stwierdzić należało, że punktem odniesienia jest w tym przypadku orzeczenie(wyrok) Sądu Okręgowego w Tarnowie z dnia 11 września 2014r. w którym zasądzono od powoda na rzecz pozwanej tytułem alimentów kwotę po 200 złotych miesięcznie, które uprawomocniło się już w 201 roku. Wyrok ten został zaskarżony przez T. S. (1) także w zakresie obowiązku alimentacyjnego, lecz apelacja została oddalona. Owszem Sąd Apelacyjny zwrócił uwagę na możliwość żądaniu podwyższenia lub obniżenia tych zasądzonych alimentów w przyszłości, ,,w razie zmiany sytuacji stron w tym zakresie, zwłaszcza w sytuacji gdyby powód zaprzestał opłacenia należności za dom i spłaty kredytu…”. Jednak nie można oprzeć się wrażeniu, że powódka traktuje sąd rejonowy jako sąd trzeciej instancji, podnosząc w pozwie kwestie, które przecież stanowiły przedmiot rozpoznania Sądu który zasądził obowiązek alimentacyjny. Chodzi mianowicie o stan zdrowia, czy te usilne dowodzenie, że pozwany zarabia więcej niż to ustalono. Nie można nie zauważyć, że pozew o podwyższenie świadczenia alimentacyjnego został złożony niecałe 8 miesięcy po orzeczeniu Sądu Okręgowego.

Niedostatek w rozumieniu art. 60 ust. 1 kro oznacza brak jakichkolwiek środków utrzymania, jak i sytuację, kiedy uzyskane środki nie wystarczają na pełne zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb, ale też niemożność zaspokojenia swoich własnych potrzeb przy pomocy wykorzystania swoich własnych umiejętności(podobnie: Małgorzata Manowska Kodeks rodzinny i opiekuńczy Komentarz, LExisNexis 2014.i cytowane tam orzecznictwo). W ocenie Sądu T. S. (1) jest częściowo zdolna do zaspokojenia tych potrzeb. Sąd nie uznał za udowodnione(za wyjątkiem braku finansowania mediów o czym poniżej), że usprawiedliwione potrzeby zwiększyły się od chwili właściwego punktu odniesienia(orzeczenie Sądu Okręgowego) w sposób znaczący(istotny). Szczególne nie można było przyjąć, aby doszło do jakiejś dramatycznej zmiany w kwestiach zdrowotnych. Na tą zmianę w sytuacji zdrowotnej powódka powoływała się już na rozprawie rozwodowej. Po tym orzeczeniu rozwodowym nic takiego się nie stało, co uzasadniałoby przyjęcie, że powódka nie może w dalszym ciągu funkcjonować samodzielnie. Wszelkie przedłożone dokumenty związane są bądź to z naturalnymi procesami zdrowotnymi związanymi z wiekiem, bądź z chorobami przewlekłymi na które powódka nie zapadła(nie zostały ujawnione) w okresie następującym po orzeczeniu Sądu w sprawie rozwodowej. Jeżeli zaś chodzi o funkcjonowanie samodzielne, to jest wręcz przeciwnie wobec tego czego dowieść chciała T. S. (1). Owszem powódka już po postępowaniu rozwodowym została zaliczona od kręgu osób niepełnosprawnych, ale jest to niepełnosprawność w stopniu umiarkowanym, która nie uniemożliwia podjęcia pracy. Powódka dysponuje wolnym czasem(przecież nie codziennie jeździ na rehabilitację, czy do lekarza), porusza się samodzielnie, posiada samochód. W takiej sytuacji jest w stanie pozyskać środki przez dodatkową pracę np. sprzątanie, opieka nad dorosłymi. Świadczy o tym dodatkowo zamieszczone ogłoszenie w Internecie. Podjęcie dodatkowego zarobku powinno odciążyć krewnych powódki. W tym miejscu należy zaznaczyć, że wsparcie od rodziny może stanowić pośredni dowód na sytuację finansową osoby uprawnionej. Nie powinno być jednak traktowane jako pierwotne źródło wiedzy o usprawiedliwionych potrzebach osoby, która takie wsparcie utrzymuje. Pożyczki od rodziny nie stanowią samodzielnego wyznacznika usprawiedliwionych potrzeb(innymi słowy, jeżeli ktoś otrzymuje pożyczkę w kwocie x, to takie z pewnością są jego usprawiedliwione potrzeby), które powinny być każdorazowo definiowane poprzez ich konkretne ustalenie. Natomiast bez wątpienia nastąpiła zmiana, jeżeli chodzi o kwestie materialne i stanowi to wyjątek od powyższego twierdzenia o generalnym braku zwiększenia się usprawiedliwionych potrzeb. Do wiosny pozwany regulował wszystkie rachunki związane z ,,mediami” dostarczonymi do domu w C.. Później nastąpiło wypowiedzenie umowy, zdjęcie liczników, a powódka sama zawarła umowy i od tego momentu opłacała rachunki. Niewątpliwie w tym przypadku doszło do zmiany, zwiększyły się usprawiedliwione potrzeby powódki. Zmiana ta jest istotna, a jako przykład istotnej zmiany stosunków wskazywała na nią wprost Sąd Apelacyjny uzasadniając orzeczenie o oddaleniu apelacji. T. S. (1) nie jest w stanie przy pomocy renty, środków uzyskiwanych od rodziny, wykorzystania własnych środków(np. opieka nad osobami starszymi) wygenerować takiego dochodu, który byłby w stanie pokryć zaktualizowane zapotrzebowanie. Dlatego też alimenty należało zwiększyć o kwotę 200 złotych. Po drugiej stronie brak jest elementów świadczących o zmianie na co wskazuje przede wszystkim chronologia wypowiedzenia umowy o pracę w odniesieniu do orzeczenia rozwodowego. Zresztą porównując ustalenia dotyczące ówczesnych zarobków T. S. (2) do aktualnie poczynionych ustaleń można zauważyć, że jego sytuacja raczej uległa pogorszeniu niż polepszeniu. Przy czym zarabia on również pracą dodatkową, jest właścicielem mieszkania. Na marginesie wskazać należy, że Sąd z urzędu dysponuje wiedzą, iż obciążenie pozwanego kwotą 500 złotych tytułem zabezpieczenia alimentów na rzecz syna może stracić na aktualności, wobec faktu (nieprawomocnego bądź, co bądź) oddalenia powództwa o alimenty. Nie można także nie mieć na uwadze tego, że skoro pozwany był stroną umów o media i opłacał je przynajmniej w części, to zwolnienie go od tego obowiązku(wypowiedzenie umów)również stanowi ulgę dla jego finansów. Dlatego też stwierdzić należy, że kwota 400 złotych znajduje się w zasięgu możliwości pozwanego. Równoważąc możliwości zobowiązanego i potrzeby uprawnionego pamiętać należy także, że po wyroku rozwodowym brak jest przesłanek by stosować zasadę równej stopy życiowej byłych małżonków. Przede wszystkim potrzeby muszą zostać zaspokajane własnymi siłami małżonka uprawnionego do alimentów. Zatem oddalenie powództwa w kwocie wykraczającej ponad 200 złotych było zasadne. Przede wszystkim relewantna zmiana dotyczyła tylko jednej z wielu poruszanych w powództwie i w toku postępowania kwestii, po drugie zasada równej stopy życiowej w tym przypadku nie obowiązuje, a powódka jest na siłach by zaspakajać swoje potrzeby w większym stopniu niż czyni to dotychczas.

Z uwagi, że roszczenie zostało uwzględnione w części Sąd orzekł o wzajemnym zniesieniu kosztów postępowania(art. 100 zd.1 kpc ). Na podstawie art. 113 uks ust. 1 w zw. z art. 102 kpc i mając na uwadze jego możliwość finansowe, Sąd połowił zwolnić pozwanego od opłaty od zasądzonego roszczenia. Nadając rygor natychmiastowej wykonalności Sąd oparł się o art. 333 § 1 pkt 1 kpc

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na mocy powołanych przepisów.

SSR Sławomir Świerczek

s) odnotować

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powódki

kal. 2 tygodnie