Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 604/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący:

SSO Mariusz Górski (spr.)

Sędziowie:

SSO Agnieszka Połyniak

SSO Waldemar Majka

Protokolant:

Marta Synowiec

przy udziale Władysławy Kunickiej - Żurek Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2015 r.

sprawy skazanego A. S.

syna K. i A. z domu K. (...)r. w L. skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 14 maja 2015 r. sygnatura akt III K 246/15

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. S. z Kancelarii Adwokackiej w W. 147, 60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zwalnia skazanego od ponoszenia wydatków związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn.akt IV Ka 604/15

UZASADNIENIE

A. S. skazany był uprzednio prawomocnymi wyrokami:

I.  łącznym Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 17 września 2008 roku sygn. akt II K 226/08, obejmującym wyrok Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 25 stycznia 2007 roku sygn. akt II K 518/06 skazującym za ciąg przestępstw z art. 278 § 1 i 5 kk i inne popełnionych w okresie od dnia 21.01.2006 r do 10.02.2006 r na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 280 § 1 kk i inne popełniony w dniu 20.02.2006 r na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, oraz karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, a także wyrok Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 19 marca 2008 roku sygn. akt II K 767/07 skazujący za czyn z art. 297 § 1 kk i inne popełniony w dniu 09.05.2006 r na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności , którym to wyrokiem łącznym wymierzono skazanemu karę łączna 3 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności,

II.  Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 28 września 2011 roku sygn. akt VIII K 144/11 za czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 2 kwietnia 2010 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, zarządzoną do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Legnicy z 14 listopada 2012 roku,

III.  Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 25 stycznia 2012 roku sygn. akt III K 752/11 za czyn z art. 158 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 57 a § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 6 kwietnia 2011 roku na karę roku pozbawienia wolności,

IV.  Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 22.02.2013 roku sygn. akt III K 1007/11 za czyny z art. 278 § 1 i 5 kk w zw z art. 12 kk w zw z art. 64 §1 kk oraz 193 kk, popełnione w okresie od dnia 10 stycznia 2011 r do 15 czerwca 2011 r i w dniu 10 stycznia 2011 r na karę łączną roku i 5 miesięcy pozbawiania wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na okres 4 lat próby,

V.  Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 9 lipca 2012 roku sygn. akt III K 331/12 za czyny z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełnione w warunkach art. 91 § 1 k.k. w dniach 9 lutego 2012 roku, 11 lutego 2012 roku i 25 lutego 2012 roku na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

VI.  łącznym Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 4 kwietnia 2013 r roku sygn. akt III K 687/12 , obejmującym wyrok Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 28 września 2011 roku sygn. akt VIII K 144/11 i wyrok Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 25 stycznia 2012 roku sygn. akt III K 752/11 na karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

VII.  Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 10 czerwca 2014 roku sygn. akt III K 254/14 za czyn z art. 286 § 1 kk w zw z art. 64 § 1 kk popełniony w dniu 2 lutego 2012 roku, na karę roku pozbawienia wolności,

Zaskarżonym wyrokiem łącznym, na podstawie art. 85 kk i art. 86§1 kk w zw. z art. 89§1 kk w zw. z art. 89a§1 kk połączono jednostkowe kary wymierzone A. S. wyrokami wymienionymi w punktach II,II i IV części wstępnej i wymierzono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności.

Nadto, zważywszy na treść art. 572 kpk umorzono postępowanie karne w zakresie połączenia z innymi wyrokami kar wymierzonych w punkcie I części wstępnej.

Wyrok powyższy zaskarżyła obrońca skazanego zarzucając rażącą niewspółmierność orzeczonej kary łącznej w wymiarze 3 lat pozbawienia wolności podczas gdy całokształt okoliczności podmiotowo – przedmiotowych wskazuje, że wymierzona skazanemu kara winna być orzeczona z zastosowaniem zasady pełnej absorpcji w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności.

Tym samym apelująca wniosła o zmianę zaskarżonej części wyroku, tj. punktu I jego części dyspozytywnej poprzez wymierzenie skazanemu kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie

Wbrew twierdzeniom skarżącej Sąd I instancji nie tylko dokonał prawidłowego połączenia kar orzeczonych wcześniej wobec A. S. prawomocnymi wyrokami, ale także orzekł karę łączna, której w żadnej mierze nie sposób uznać za rażąco surową.

Podzielając zatem wszelkie argumenty podniesione w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia należy jedynie podkreślić, że suma wszystkich kar jednostkowych wymierzonych skazanemu, a jakie podlegały obecnie łączeniu, to 4 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Tym samym kwestionowania kara 3 lat pozbawienia wolności, zastosowana zgodnie z zasadą asperacji, jawi się jako nader wyrozumiałe potraktowanie A. S..

Do powyższego wniosku prowadzi w szczególności to, że był on dotąd wielokrotnie karany przez sądy za różnego rodzaju przestępstwa i twierdzenie, że działo się to pod wpływem osób z jego środowiska wydaje się być nadużyciem, nie mającym pokrycia w rzeczywistości. Apelująca zdaje się zapominać, że skazany to dojrzały mężczyzna, nie zaś podatne na wpływy otoczenia dziecko.

Mając na względzie także opinię o A. S. z zakładu karnego, którą można określić jako co najmniej przeciętną, a także pomijaną przez obrońcę okoliczność, że wyrok łączny nie może być traktowany jako swoisty „bonus” dla skazanego – zaskarżony wyrok jako trafny utrzymano w mocy.

pd