Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 1879/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Małgorzata Kowalska

Protokolant sądowy Agnieszka Goluch

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2016 roku w Lublinie

sprawy S. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o prawo od renty socjalnej

na skutek odwołania S. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 24 września 2015 roku znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VII U 1879/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 września 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił S. D. prawa do renty socjalnej, gdyż wnioskodawca nie został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 28 sierpnia 2015 roku.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył S. D. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty socjalnej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie argumentując jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

S. D. urodzony (...) w dniu 3 kwietnia 2015 roku złożył wniosek o rentę socjalną. Po przebadaniu przez lekarza orzecznika ZUS w dniu 29 maja 2015 roku nie został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy (k. 4 akt ZUS). Na skutek złożenia sprzeciwu został ponownie poddany badaniu przez Komisję lekarską ZUS, która orzeczeniem z dnia 28 sierpnia 2015 roku nie uznała go za całkowicie niezdolnego do pracy (k. 8 akt ZUS).

W celu ustalenia czy S. D. jest całkowicie niezdolny i naruszenie sprawności organizmu powstało przed ukończeniem przez niego 18 roku życia Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy neurologa, okulisty i ortopedy (k. 9). Wnioskodawca jednak nie stawił się na wyznaczone badanie (k. 22). Dodatkowo wyjaśnił, że nie podda się badaniu, gdyż w toku postępowania sądowego prowadzonego w 2006 roku w przedmiocie jego odwołania od decyzji odmawiającej mu prawa do renty socjalnej, po przeprowadzeniu badania przez biegłych sądowych sąd oddalił jego odwołanie od decyzji. W ocenie wnioskodawcy Sąd winien skierować sprawę do ponownego rozpoznania organowi rentowemu bez przeprowadzania badań przez biegłych sądowych (k. 31v).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o powołane dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach ubezpieczeniowych wnioskodawcy, które nie były kwestionowane.

Odwołanie S. D. jako bezzasadne podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 roku o rencie socjalnej (tekst jednolity Dz. U. 2013.982 ze zm.) renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1) przed ukończeniem 18. roku życia;

2) w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25. roku życia;

3) w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Odwołanie do pojęcia niezdolności do pracy, które zdefiniowane zostało w art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 2013.1440 j.t.), znajduje się w art. 5 ustawy o rencie socjalnej. Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

W niniejszym postępowaniu wnioskodawca nie udowodnił, że spełnia powyższą przesłankę. W związku z odmową poddania się badaniu przez biegłych sądowych okoliczność jego całkowitej niezdolności do pracy nie została wykazana, zatem odwołanie należało oddalić.

Z powyższych względów, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 14 §1 k.p.c., Sąd orzekł jak w sentencji.