Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2014 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: SSR Beata Michurska – Gruszczyńska

Protokolant: Anna Smolińska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2014 r.

sprawy z powództwa małoletniej powódki Z. S. reprezentowanej przez matkę K. S.

przeciwko R. S.

o alimenty

I.  oddala powództwo;

II.  wzajemnie znosi koszty procesu między stronami;

III.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt III RC 27/14

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki Z. S. wniosła o podwyższenie alimentów ustalonych w ugodzie sądowej zawartej przez Sądem Rejonowym w Środzie Śląskiej w dniu 01 lipca 2010 r., w sprawie o sygn. akt III RC 27/10, a zasądzonych od pozwanego R. S. na rzecz małoletniej powódki, z kwoty po 700 zł miesięcznie do kwoty po 1.100 zł miesięcznie, płatnych z góry od października 2013 r. do dnia 10-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat. Ponadto wniosła o zasądzenie od pozwanego na rzecz matki małoletniej powódki zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu żądania podała, że od czasu zawarcia ugody sądowej w przedmiocie alimentów, wzrosły koszty utrzymania małoletniej powódki oraz zwiększyły się zarobkowe i majątkowe możliwości pozwanego. Od czerwca 2012 r. małoletnia powódka uczęszcza do przedszkola. Obecny koszt jej pobytu w powyższej placówce to 980 zł miesięcznie. Ponadto u dziecka został wykryty przerost migdałka gardłowego, efektem czego było jego usunięcie, a koszt zabiegu wyniósł matkę małoletniej powódki 2.570 zł. Zabieg jednak może zostać powtórzony ze względu na to, że migdał się odradza. Ponadto małoletnia musi mieć aplikowane leki za kwotę około 100 zł miesięcznie, a każda wizyta u lekarza kosztuje 150 zł. Małoletnia cierpi również na kruchość zębów i w związku z tym została poddana leczeniu za kwotę na czas obecny 1.880 zł. Z. S. cierpi także na wadę postawy, zalecany jest jej basen oraz noszenie odpowiedniego obuwia, którego koszt waha się od 200 do 350 zł na dwa miesiące. Wzrosły również od dnia zawarcia ugody sądowej koszty wyżywienia, ubrań oraz pojawił się koszt zakupu materiałów do przedszkola. Natomiast matka małoletniej powódki pracuje za wynagrodzeniem 3.500 zł miesięcznie. Jej wydatki na utrzymanie to kwota 3.000 zł miesięcznie. Pozwany nie utrzymuje kontaktów z dzieckiem, nie interesuje się nim. Z informacji posiadanych przez matkę małoletniej powódki, pozwany pracuje i osiąga znacznie wyższe dochody niż w dacie zawarcia ugody sądowej.

Pozwany na rozprawie w dniu 19 marca 2014 r. wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka Z. S., urodzona w dniu (...) pochodzi z nieformalnego związku (...).

dowód: akta sprawy Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej o sygn. III RC 27/10

W dniu 01 lipca 2010 r. przed Sądem Rejonowym w Środzie Śląskiej, w sprawie o sygn. akt III RC 27/10, strony zawarły ugodę, na mocy której pozwany zobowiązał się do uiszczania na rzecz małoletniej powódki kwotę po 700 zł miesięcznie tytułem alimentów, płatnych poczynając od dnia 01 kwietnia 2010 r. do dnia 10-tego każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat. Pozwany zobowiązał się również do wyrównania zaległości alimentacyjnej w kwocie 850 zł.

dowód: akta sprawy Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej o sygn. III RC 27/10

W dacie zawarcia ugody w przedmiocie ustalenia obowiązku alimentacyjnego, małoletnia powódka Z. S. miała 1 rok. Pozostawała pod opieką matki. Cierpiała na skazę białkową i była alergikiem. Łączny koszt utrzymania małoletniej Z. S. wynosił wówczas około 1.500 zł miesięcznie, na co składały się opłaty za: wyżywienie – 200 zł, ubrania – 100 zł, leki – 150 zł, mleko – 100 zł, środki czystości i higieny – 250 zł, zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych – 700 zł.

dowód: akta sprawy Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej o sygn. III RC 27/10

Matka małoletniej powódki w dacie orzekania o obowiązku alimentacyjnym przebywała na urlopie wychowawczym. Była zatrudniona jako księgowa za wynagrodzeniem w kwocie 3.500 zł netto miesięcznie.

Mieszkała wraz z małoletnią powódką. Miała jeszcze 19-letniego syna, który jednak mieszkał osobno. Miesięczny koszt utrzymania domu wynosił wówczas 1.400 zł miesięcznie, na co składały się opłaty za: prąd i wodę – 400 zł oraz gaz – 1.000 zł.

dowód: akta sprawy Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej o sygn. III RC 27/10

W wydania ugody w przedmiocie ustalenia obowiązku alimentacyjnego pozwany prowadził własną działalność gospodarczą w postaci sprzedaży części samochodowych, z czego osiągał dochód w wysokości około 2.500 zł miesięcznie.

Pozostawał w związku małżeńskim, z którego miał dwójkę małoletnich dzieci – P. S. (ur. (...)) i N. S. (ur. (...)). Żona pozwanego pozostawała na urlopie wychowawczym.

Wraz z rodziną wynajmował mieszkanie za kwotę 1.100 zł miesięcznie i spłacał kredyt w ratach po 1.200 zł miesięcznie.

dowód: akta sprawy Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej o sygn. III RC 27/10

Obecnie małoletnia powódka Z. S. ma 5 lat i uczęszcza do prywatnego przedszkola, które gwarantuje opiekę nad dziećmi do godziny 18:00. Średniomiesięczny koszt utrzymania małoletniej oscyluje w granicach około 2.500 zł, na co składają się wydatki na: wyżywienie – 300 zł, zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych – 860 zł, przedszkole – 980 zł, leki – 100 zł, środki czystości i higieny – 50 zł, odzież i obuwie –
300 zł.

Małoletnia powódka cierpiała na przerost migdałka gardłowego II/III stopnia. Otolaryngolog zlecił leczenie operacyjne przerostu i dlatego w styczniu 2012 r. w znieczuleniu ogólnym wykonano adenotomię. Koszt zabiegu wyniósł 2.570 zł. Po zabiegu małoletnia powódka nadal cierpi na przerost migdałka gardłowego, ale I/II stopnia.

Małoletnia powódka cierpi również na kruchość i słabość zębów w związku z czym leczy się u stomatologa. Koszt dotychczasowego leczenia wyniósł 1.880 zł.

U małoletniego dziecka wykryto w 2011 r. wadę postawy, stwierdzając asymetrię w obrębie przedniej ściany klatki piersiowej. Stopy dziecka są wydrążone i obciążone w nieprawidłowy sposób. Z. S. w związku z powyższym nosi specjalne obuwie, którego koszt to 200 – 300 zł za jedną parę na 2 miesiące.

dowód: umowa z dnia 07.10.2013 r., k. 12 – 13 a.s.

karta informacyjna z dnia 09.01.2012 r., k. 14 a.s.

karta informacyjna leczenia w trybie planowym z dnia 16.01.2012 r., k. 15 a.s.

karta informacyjna z dnia 30.07.2013 r., k. 16 a.s.

umowa o wykonanie usług zdrowotnych z dnia 11.01.2012 r., k. 17 – 19 a.s.

rachunek z dnia 30.09.2013 r., k. 22 a.s.

ocena postawy ciała z dnia 02.12.2011 r., k. 24 – 26 a.s.

faktura VAT z dnia 27.03.2014 r., k. 62 a.s.

faktura VAT z dnia 26.03.2014 r., k. 63 a.s.

zaświadczenie z dnia 28.11.2013 r., k. 64 a.s.

zestawienie opłat za przedszkole, k. 65 a.s.

karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 112 a.s.

przesłuchanie matki małoletniej powódki, k. 114 a.s.

Małoletnia powódka nie posiada własnego majątku, z którego mogłaby zaspokoić swoje podstawowe potrzeby.

bezsporne

Matka małoletniej powódki nadal jest zatrudniona w charakterze księgowej, jednak pozostaje na zasiłku chorobowym, który wynosi obecnie około 2.000 zł miesięcznie. W czasie kiedy nie pozostawała na zwolnieniu lekarskim, matka małoletniej powódki pobierała wynagrodzenie w kwocie około 3.500 zł netto miesięcznie. W 2012 r. osiągnęła łączny dochód w kwocie 40.825,84 zł.

Od 2008 r. matka małoletniej powódki spłaca kredyt hipoteczny w racie po 1.200 zł miesięcznie.

K. S. nadal zamieszkuje z małoletnią powódką w domu jednorodzinnym, którego miesięczny koszt utrzymania to kwota około 1.700 zł miesięcznie, na co składają się opłaty za: gaz – 1.000 zł, wodę – 100 zł, prąd – 420 zł, wywóz śmieci – 100 zł, szambo – 100 zł. Ponadto matka małoletniej powódki uiszcza comiesięcznie kwotę około 100 zł za telefon oraz około 50 zł za internet.

Matka małoletniej powódki cierpi na łagodne zaburzenia rytmu serca.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki z zawodu jest ekonomistą. Posiada prawo jazdy kat. B i C.

dowód: umowa o pracę z dnia 31.05.2013 r., k. 28 a.s.

zaświadczenie z dnia 18.02.2014 r., k. 40 a.s.

zeznanie podatkowe za 2012 r., k. 41 – 44 a.s.

faktura VAT z dnia 13.09.2013 r., k. 66 a.s.

blankiety opłat za prąd, k. 67 a.s.

konsultacja kardiologiczna z dnia 17.01.2013 r., k. 68 a.s.

konsultacja kardiologiczna z dnia 29.07.2013 r., k. 69 a.s.

faktura VAT z dnia 06.09.2013 r., k. 70 a.s.

polecenie przelewu z dnia 22.10.2013 r., k. 71 a.s.

faktura VAT z dnia 09.09.2013 r., k. 72 a.s.

faktura VAT wraz z potwierdzeniem wpłaty, k. 73 a.s.

faktura VAT z dnia 08.10.2013 r., k. 74 a.s.

faktura VAT wraz z potwierdzeniem wpłaty, k. 75 a.s.

faktura VAT z dnia 08.11.2013 r., k. 76 a.s.

faktura VAT wraz z potwierdzeniem wpłaty, k. 77 a.s.

przesłuchanie matki małoletniej powódki, k. 114 a.s.

Pozwany obecnie nadal prowadzi własną działalność gospodarczą, z której osiąga dochód w wysokości 1.500 – 1.800 zł miesięcznie. W 2013 r. osiągnął dochód w kwocie 18.747,97 zł. W ramach prowadzonej działalności pozwany zatrudnia księgową za 200 zł miesięcznie.

Nadal pozostaje w związku małżeńskim i ma dwójkę małoletnich dzieci. Młodszy syn uczęszcza do przedszkola, za które pozwany uiszcza kwotę po 155 zł miesięcznie. Żona pozwanego pracuje za wynagrodzeniem 482,16 zł miesięcznie.

Pozwany posiada trzy samochody: O. (...) z 2005 r., O. (...) z 2005 r., taksówkę niemiecką i busa M. (...) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Mieszka wraz z żoną, dwójką dzieci i babcią, która jest osobą ubezwłasnowolnioną całkowicie i cierpiącą na: udar mózgu niedokrwienny, A., miażdżycę, zwężenie lewej tętnicy szyjnej wewnętrznej, chorobę niedokrwienną serca, (...), nadciśnienie tętnicze, przewlekłą niewydolność serca, migotanie przedsionków, przewlekłą chorobę nerek, przemijające krwawienie z dróg moczowych i niedokrwistość wtórną. Babcia pobiera emeryturę w kwocie po 1.100 zł miesięcznie. Mieszkają w mieszkaniu we W., za które uiszcza comiesięcznie opłaty w kwocie 309 zł za czynsz, 25 zł za gaz i 25 zł za prąd. Ponadto wydatkuje pozwany kwotę około 200 zł miesięcznie na paliwo. Ubrania dla siebie i rodziny zakupuje w lumpeksach. Na wyżywienie rodzina pozwanego wydatkuje kwotę około 400 – 500 zł miesięcznie.

Ponadto pozwany od 2006 r. spłaca kredyt hipoteczny w ratach po 1.500 zł miesięcznie zaciągnięty na budowę domu, który nadal jest w budowie.

Na wyżywienie pozwany wydatkuje kwotę około 150 zł miesięcznie.

Pozwany z zawodu jest mechanikiem samochodowym. Posiada kwalifikacje na technika administracji celnej oraz prawo jazdy kat. A i B.

dowód: zeznanie podatkowe za 2013 r., k. 46 – 49 a.s.

zestawienie należnego podatku dochodowego za grudzień 2013 r., k. 50 a.s.

zestawienie należnego podatku dochodowego za styczeń 2014 r., k. 51 a.s.

zestawienie należnego podatku dochodowego za luty 2014 r., k. 52 a.s.

zestawienie sum miesięcznych za styczeń – luty 2014 r., k. 53 a.s.

deklaracja (...), k. 54 a.s.

dokumentacja fotograficzna, k. 78 – 82 a.s.

blankiety opłat za prąd, k. 88 a.s.

zawiadomienie z dnia 15.10.2013 r., k. 89 a.s.

zawiadomienie z dnia 17.06.2013 r., k. 90 a.s.

faktura VAT z dnia 08.01.2014 r., k. 91 a.s.

faktura VAT z dnia 30.01.2014 r., k. 92 – 93 a.s.

faktura VAT z dnia 11.01.2014 r., k. 94 – 95 a.s.

akt notarialny z dnia 12.11.2007 r., k. 96 – 102 a.s.

zaświadczenie z dnia 11.03.2014 r., k. 103 a.s.

umowa z dnia 02.09.2013 r., k. 104 – 105 a.s.

karta informacyjna z dnia 17.03.2014 r., k. 106 – 109 a.s.

kwit z emerytury, k. 110 a.s.

przesłuchanie pozwanego, k. 114 – 115 a.s.

Pozwany regularnie płaci raty alimentacyjne zasądzone na rzecz małoletniej powódki.

dowód: odcinki wpłat, k. 29 – 30 a.s.

przesłuchanie pozwanego, k. 114 – 115 a.s.

Jak wynika z zaświadczenia Powiatowego Urzędu Pracy we W., urząd w okresie od października 2013 r. do maja 2014 r. dysponował ofertami pracy dla ekonomisty, mechanika samochodowego, agenta celnego, dla osób z prawem jazdy kat. B i C za wynagrodzeniem miesięcznym średnio od 1.680 zł do 3.000 zł brutto.

dowód: pismo z PUP we W. z dnia 06.05.2014 r., k. 87 a.s.

Jak wynika z zaświadczenia Powiatowego Urzędu Pracy w Ś., urząd w okresie od października 2013 r. do kwietnia 2014 r. dysponował ofertami pracy dla osób na stanowisku kierowca za wynagrodzeniem miesięcznym średnio od 840 zł do 2.700 zł brutto. Brak było ofert pracy dla dyrektora finansowego ds. marketingu i finansów oraz technika administracji celnej.

dowód: pismo z PUP w Ś. z dnia 18.04.2014 r., k. 86 a.s.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 135 § 1 i 2 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego.

Zakres świadczeń alimentacyjnych względem dziecka wyznaczają zatem z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego a z drugiej strony możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego dotyczą środków utrzymania, a w miarę potrzeby również środków wychowania. Podczas gdy zaspokojenie środków utrzymania polega tylko na zapewnieniu uprawnionemu mieszkania, pożywienia, odzieży, pielęgnacji, leczenia, to zaspokajanie środków wychowania następuje ponadto przez osobistą troskę o jego rozwój fizyczny i umysłowy. Przy czym należy zaznaczyć, że przez usprawiedliwione potrzeby rozumie się nie tylko potrzeby zapewniające uprawnionemu minimum egzystencji, ale potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu – odpowiedni do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy (vide: teza IV uchwały SN z dnia 16.12.1987 r., III CZP 91/86, OSNC 1998, nr 4, poz. 42).

Ustalenie możliwości zarobkowych (majątkowych) zobowiązanego do alimentacji ma często charakter hipotetyczny, gdyż kryterium takich możliwości nie zawsze są zarobki osiągane aktualnie przez zobowiązanego, lecz sama zdolność do uzyskania określonego wynagrodzenia, zwłaszcza w sytuacji, gdy zobowiązany faktycznie nie pracuje.

Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka ma dwojaką postać, która wyraża się świadczeniami o charakterze materialnym oraz osobistymi staraniami o jego utrzymanie i wychowanie, które są równie doniosłe i nie do przecenienia.

Można jednak żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego w razie zmiany stosunków (art. 138 k.r.o.). Przez pojęcie „stosunków”, o których mowa w art. 138 k.r.o., należy rozumieć okoliczności istotne z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu. Zmiana zatem tak rozumianych stosunków, jest zmianą okoliczności, od których zależy istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego, a mianowicie zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub/i możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego (vide: postanowienie SN z dnia 19.07.1974 r., II CO 9/74, niepublikowane).

Górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, chociażby nawet w tych ramach nie znajdowały pokrycia wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20.02.1972 r., III CRN 470/71, Informator Prawniczy 1972, nr 1 – 2, poz. 15). Ponadto przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego należy brać pod uwagę także usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego, jego sytuację rodzinną, a wysokość obciążenia alimentacyjnego powinna być określona na takim poziomie, aby nie prowadziła do niedostatku.

Tak więc, nawet mimo zmiany stosunków w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji, obowiązek alimentacyjny nie może ulec podwyższeniu, jeżeli nie pozwalają na to możliwości zarobkowe, majątkowe i sytuacja rodzinna zobowiązanego.

Powyższy stan faktyczny ustalony został na podstawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Obowiązek alimentacyjny został nałożony na pozwanego w dniu 01 lipca 2010 r. przed Sądem Rejonowym w Środzie Śląskiej, w sprawie o sygn. akt III RC 27/10, gdzie strony zawarły ugodę, na mocy której pozwany zobowiązał się do uiszczania na rzecz małoletniej powódki kwotę po 700 zł miesięcznie tytułem alimentów. Należało zatem zbadać czy od daty powyższej ugody zmieniły się możliwości zarobkowe lub sytuacja majątkowa zobowiązanego do płacenia alimentów, jak również czy zmieniła się sytuacja uprawnionej do alimentów na tyle, aby zasadnym było podwyższenie wysokości zasądzonych alimentów.

Obecnie małoletnia powódka nadal zamieszkuje z matką. Ma 5 lat i uczęszcza do przedszkola, którego miesięczny koszt wynosi około 980 zł. Jest to przedszkole prywatne gwarantujące opiekę nad dzieckiem do godziny 18:00, co ułatwia matce małoletniej powódki realizację planów zawodowych. Matka małoletniej powódki ponosi więc obecnie dodatkowe koszty utrzymania małoletniej powódki, które nie istniały w dacie zawierania ugody dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Pozostałe koszty utrzymania małoletniej powódki, które zostały wykazane przez przedstawicielkę ustawową małoletniej powódki w toku niniejszego procesu, to: wyżywienie – 300 zł, zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych – 860 zł, leki – 100 zł, środki czystości i higieny – 50 zł, odzież i obuwie – 300 zł. A zatem łączny koszt utrzymania małoletniej powódki to kwota około 2.500 zł miesięcznie, a zatem jest o około 1.000 zł wyższy niż w dacie zawierania ugody w przedmiocie ustalenia obowiązku alimentacyjnego. Ponadto obecnie małoletnia powódka cierpi na przerost migdałka gardłowego I/II stopnia, co generuje koszty leczenia na kwotę około 100 zł miesięcznie. Z. S. cierpi również na kruchość i słabość zębów w związku z czym leczy się u stomatologa. Koszt dotychczasowego leczenia wyniósł 1.880 zł. U małoletniego dziecka wykryto w 2011 r. wadę postawy, stwierdzając asymetrię w obrębie przedniej ściany klatki piersiowej. Stopy dziecka są wydrążone i obciążone w nieprawidłowy sposób. Z. S. w związku z powyższym nosi specjalne obuwie, którego koszt to 200 – 300 zł za jedną parę na 2 miesiące. Analizując zatem powyższe wydatki nie sposób wysnuć konkluzje, co zostało poparte zebranym w sprawie materiałem dowodowym, że koszty utrzymania małoletniego dziecka bezsprzecznie wzrosły. Ma to związek również z ogólnym wzrostem cen żywności, usług i mediów, co znane jest Sądowi z urzędu.

Jednak zasadność powództwa o podwyższenie alimentów opartego na wzroście kosztów utrzymania małoletniego dziecka, należy również rozważyć pod kątem możliwości finansowania zwiększonych potrzeb przez zobowiązanego, a zatem w tym przypadku ojca dziecka. Pozwany wskazał, że w chwili obecnej osiąga niższe dochody niż w dacie orzekania o obowiązku alimentacyjnym. Poprzednio osiągał dochód w wysokości około 2.500 zł miesięcznie. Natomiast obecnie osiąga dochód w wysokości około 1.500 – 1.800 zł miesięcznie. Co prawda jego żona pracuje, jednak jej miesięczny dochód nie przekracza kwoty 500 zł netto miesięcznie. Matka małoletniej powódki podnosiła w toku niniejszego procesu również argument, że pozwany jest w trakcie budowy domu, a zatem jego możliwości finansowe nie są takie, jak stara się to pozwany przedstawić. Jednak analizując powyższe należy wskazać, że pozwany dom buduje od 2006 r. i nadal nie może go ukończyć. Poza tym budynek nie jest budowany w ramach oszczędności pozwanego lub za jego bieżące dochody, a z kredytu hipotecznego zaciągniętego jeszcze przed ustaleniem obowiązku alimentacyjnego. Powyższe zatem nie może przesądzać o tym, że pozwany posiada środki finansowe na zaspokajanie w zwiększonej niż dotychczas wysokości, potrzeb córki. Natomiast sam kredyt, ponieważ nie został zaciągnięty po ustaleniu obowiązku alimentacyjnego, musi być uwzględniony przy ustalaniu możliwości finansowych pozwanego. Rata wynosi w tym przypadku 1.200 zł miesięcznie. Na poprawę sytuacji materialnej pozwanego nie ma również wpływu fakt, że obecnie zamieszkała z nim babcia, która jest osobą ubezwłasnowolnioną całkowicie i to, że emerytura w wysokości 1.100 zł miesięcznie, otrzymywana przez nią, stanowi ogólny dochód rodziny pozwanego. Biorąc bowiem pod uwagę wszystkie schorzenia, na które leczy się babcia oraz fakt, że wymaga ona opieki oraz pozwany musi uwzględnić ją przy zakupie żywności, opłacie rachunków oraz musi jej zapewnić ubrania, nie można uznać, że osiąga on jakikolwiek zysk dla siebie z pobranych pieniędzy. Ponadto pozwany wskazał, że na jego utrzymaniu pozostaje dwójka małoletnich dzieci, gdzie jedno z nich uczęszcza do przedszkola, którego koszt to 155 zł miesięcznie. Natomiast koszt zakupu żywności dla samego pozwanego to kwota około 150 zł miesięcznie. Pozwany dla siebie i swojej rodziny ubrania zakupuje w sklepach z odzieżą używaną. Zatem uwzględniając, że ogólny dochód rodziny waha się w granicach około 3.000 – 3.300 zł miesięcznie, a utrzymać z tego trzeba pięć osób – trzy dorosłe (z czego jedną schorowaną) i dwójkę małoletnich dzieci, to kwota przypadająca na każdego z nich jest równa około 600 – 650 zł. Przy uwzględnieniu, że pozwany na małoletnią powódkę uiszcza kwoty po 700 zł miesięcznie, nie można czynić zarzutu, że dziecko żyje na niższej stopie życiowej niż jeden z jego rodziców. Przeciwnie uwzględniając, że małoletnie dziecko zamieszkuje wraz z matką, która tymczasowo pobiera świadczenie w kwocie 2.000 zł miesięcznie, a jej możliwości zarobkowe to około 3.500 zł netto miesięcznie oraz przy dodaniu do tego kwoty po 700 zł miesięcznie tytułem alimentów, wskazać należy, że kwota miesięczna przeznaczona na utrzymanie małoletniej waha się od 1.350 zł do 2.100 zł miesięcznie, tj. połowa wszystkich dochodów rodziny, w której wychowuje się małoletnia. Kwota ta więc przekracza nawet kilkukrotnie kwotę jaką dysponuje pozwany na swoje utrzymanie. Dalsze zatem podwyższanie obowiązku alimentacyjnego mogłoby doprowadzić do sytuacji, w której pozwany nie jest w stanie się zaspokoić swoich nawet najbardziej podstawowych potrzeb. Należy również podkreślić, że wyliczona powyższej kwota 600 – 650 zł miesięcznie na utrzymanie pozwanego nie uwzględnia jeszcze obowiązku alimentacyjnego na małoletnią powódkę, więc de facto jest ona jeszcze niższa.

Należy zatem przyjąć, że pozwany nie jest w stanie uiszczać wyższych alimentów niż w kwocie po 700 zł miesięcznie. Jego możliwości finansowe są niższe niż w dacie ustalania obowiązku alimentacyjnego. Ponadto na utrzymaniu ma on dwójkę małoletnich dzieci. Zatem mimo, że obecnie małoletnia powódka wymaga zwiększonych nakładów, nie można jednocześnie nie uwzględnić sytuacji pozwanego, gdyż mogłoby to odbyć się kosztem chociażby jego małoletnich dzieci pochodzących ze związku małżeńskiego. Dlatego też, zdaniem Sądu, obecna sytuacja finansowa pozwanego nie pozwala na zwiększenie obowiązku alimentacyjnego, nie tylko w zakresie, w jakim żądała tego matka małoletniej powódki w pozwie, ale na zwiększenie w ogóle. Obowiązek alimentacyjny nie może bowiem prowadzić do sytuacji, w której sam pozwany pozostanie w niedostatku i nie będzie mógł zaspokajać swoich podstawowych potrzeb. Jego sytuacja finansowa uległa pogorszeniu, jednak pozostaje to poza jego wpływem. Nie posiada on również możliwości większego zarobkowania, gdyż z pism Powiatowych Urzędów Pracy wynika, że ewentualne propozycje zatrudnienia pozostają za wynagrodzeniem zbliżonym do tego jakie obecnie osiąga pozwany. To powoduje, że w ocenie Sądu, pozwany nie jest w stanie ponieść ciężar zwiększonego świadczenia alimentacyjnego.

Mając zatem na uwadze możliwości zarobkowe i zawodowe obojga rodziców, orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c.

O kosztach sądowych rozstrzygnięto na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2010.90.594 z późn. zm.).