Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Ś., dnia 06-06-2014 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Beata Michurska-Gruszczyńska

Protokolant: Anna Smolińska

po rozpoznaniu w dniu 30-05-2014 r. w Środzie Śląskiej

sprawy z powództwa E. B. reprezentowanej przez opiekuna prawnego P. B.

przeciwko I. G.

o alimenty

oraz z powództwa P. B.

przeciwko I. G.

o zwrot świadczeń alimentacyjnych

I.  zasądza od pozwanej I. G. na rzecz powódki E. B. alimenty w kwocie po 700 zł (siedemset złotych) miesięcznie, płatne poczynając od dnia 17 stycznia 2014r. z góry do 15-tego dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do rąk P. B. jako opiekuna prawnego powódki;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  odstępuje od obciążania pozwanej kosztami procesu;

IV.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 28/14

UZASADNIENIE

Opiekun prawny powódki E. P. B., działając w imieniu podopiecznej, wniósł o zasądzenie od pozwanej I. G. na rzecz powódki alimentów w kwocie po 1.000 zł miesięcznie, płatnych od dnia 01 stycznia 2014 r. do dnia 15-tego każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkowiel z rat oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz P. B. kwoty 6.400 zł z tytułu poniesionych przez niego kosztów utrzymania E. B. ponad jego ustawowy obowiązek w okresie od dnia 01 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

W uzasadnieniu żądania podał, że pozwana jest matką małoletniej powódki, która cierpi na zespół (...), natomiast P. B. jest ojcem powódki i jednocześnie opiekunem prawnym ubezwłasnowolnionej całkowicie córki. Od kwietnia 2009 r. P. B. sam opiekuje się córką. Małżeństwo P. B. i pozwanej zostało rozwiązane wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 07 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt XIII RC 1277/08. Średniomiesięczne koszty utrzymania powódki, zdaniem P. B., wynoszą około 3.000 zł, na co składają się wydatki na: wyżywienie – 700 zł, środki higieny – 120 zł, środki czystości – 80 zł, edukacja – 20 zł, dojazd na zajęcia – 200 zł, wyjście do kina lub teatru – 40 zł, ubrania, opiekuna, wypoczynek – 670 zł, zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych – 620 zł, pływanie, masaże, turnusy rehabilitacyjne i rower – 458 zł. P. B. wskazał także, że pozwana nie interesuje się córką, ma bardzo sporadyczny z nią kontakt, a również została ustanowiona opiekunem prawnym córki. Sytuacja finansowa pozwanej jest bardzo dobra, pozostaje w nowym związku małżeńskim, a na koncie posiada około 300.000 zł oszczędności. Pozwana dobrowolnie płaci na rzecz córki po 300 zł miesięcznie, ale są miesiące, kiedy wpłat brakuje. Natomiast P. B. pozostaje obecnie bez stałego zatrudnienia, podejmuje prace dorywcze i pobiera świadczeni pielęgnacyjne na córkę w kwocie 820 zł miesięcznie. Ponadto E. B. pobiera rentę socjalną w kwocie po 610 zł miesięcznie.

Na rozprawie w dniu 19 marca 2014 r. pozwana wniosła o oddalenie powództw w całości. W uzasadnieniu podała, że łoży na córkę alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie, a ponadto dokonuje jej zakupu ubrań, zapłaciła jej za leczenie zębów kwotę około 900 zł, wysyła córce paczki 3 razy w roku oraz utrzymuje córkę w czasie, gdy ta przebywa u niej. Ponadto wskazała, że obecnie pobiera świadczenie emerytalne w kwocie 730 zł miesięcznie, natomiast jej mąż pobiera emeryturę w kwocie 3.200 zł miesięcznie.

W piśmie procesowym z dnia 26 marca 2014 r. pozwana wskazała, że jej miesięczny koszt utrzymania to kwota około 1.500 zł, na co składają się wydatki na: czynsz – 634 zł, prąd – 123 zł, abonament – 17 zł, Internet i telefon – 109 zł, telefon komórkowy – 101 zł, miejsce postojowe – 58 zł, telewizja kablowa – 54 zł, powyższe podzielone pomiędzy pozwaną a jej męża to kwota 548 zł miesięcznie, a ponadto fryzjer – 40 zł, wyżywienie – 500 zł, rozrywka – 50 zł, wakacje – 100 zł, higiena, ubrania i buty – 100 zł, leki – 150 zł, transport do kliniki – 50 zł. Ponadto u pozwanej zdiagnozowano guzy nowotworowe na tle metabolizmu, co generuje koszty zakupu lekarstw dla pozwanej. Mąż pozwanej ma 68 lat i leczy się endokrynologicznie, kardiologicznie i gastrycznie, a na utrzymaniu ma córkę, która studiuje.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka E. B., urodziła się w dniu (...) i pochodzi ze związku małżeńskiego P. B. i I. G.

dowód: odpis zupełny aktu urodzenia, k. 25 a.s.

Małżeństwo P. B. i pozwanej zostało rozwiązane wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 07 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt XIII RC 1277/08, przez rozwód z winy obu stron.

dowód: kserokopia odpisu wyroku SO we Wrocławiu z dnia 07.04.2009 r., k. 10 a.s.

W dniu 10 lipca 2009 r. P. B. i pozwana dokonali podziału majątku wspólnego w wyniku czego P. B. otrzymał na wyłączną własność mieszkanie położone w S. przy ul. (...), składające się z 2 pokoi, kuchni, łazienki z wc i przedpokoju, o wartości 150.000 zł, bez obowiązku spłaty.

dowód: akt notarialny z dnia 10.07.2009 r., k. 100 – 101 a.s.

oświadczenie z dnia 10.07.2009 r., k. 102 a.s.

Powódka jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym od 16 lutego 2000 r. Cierpi na zespół (...) oraz skoliozę kręgosłupa. Ponadto została całkowicie ubezwłasnowolniona. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 30 października 2006 r. w sprawie o sygn. akt III RNs 143/06, ustanowiono dla E. B. jako osoby całkowicie ubezwłasnowolnionej opiekunów prawnych w osobach P. B. i I. B. – obecnie G..

dowód: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia 25.06.2003 r., k. 7 a.s.

kserokopia odpisu postanowienia z dnia 30.10.2006 r., k. 8 a.s.

kserokopia zaświadczenia z dnia 30.10.2006 r., k. 9 a.s.

zaświadczenie lekarskie z dnia 17.07.2013 r., k. 23 a.s.

zaświadczenie lekarskie z dnia 27.03.2014 r., k. 134 a.s.

przesłuchanie opiekuna prawnego powódki, k. 161 a.s.

Powódka uczestniczy w Warsztatach (...) Zajęciowej, na które odwozi ją P. B.. Natomiast z warsztatów wraca busem warsztatowym.

Miesięczny koszt utrzymania powódki to kwota około 1.700 zł, na którą składają się wydatki na: wyżywienie – 500 zł, środki czystości i higieny – 100 zł, ubrania – 150 zł, leki – 50 zł, dojazdy na Warsztaty (...) Zajęciowej – 200 zł, opiekunka – 200 zł, zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych – 285 zł, rozrywka – 50 zł, wyjazdy rehabilitacyjne – 200 zł.

Powódka pobiera rentę socjalną w kwocie około 620 zł miesięcznie oraz świadczenie pielęgnacyjne w kwocie 150 zł miesięcznie.

W sierpniu 2011 r. powódka była wraz z matką w Ś. w uzdrowisku. Koszt pobytu wyniósł wówczas 2.890 zł i opłacił go mąż pozwanej. Następnie pozwana w marcu 2013 r. zabrała powódkę do uzdrowiska w K.. Koszt pobytu wniósł 3.294 zł i pokryła go pozwana.

Ponadto pozwana w latach 2012 – 2013 opłaciła powódce usługi stomatologiczna na łączną kwotę 670 zł.

Pod koniec 2013 r. P. B. przeprowadził remont w pokoju powódki i zakupił nowe meble. Całe przedsięwzięcie kosztowało około 2.000 zł.

dowód: zaświadczenie z dnia 17.01.2014 r., k. 21 a.s.

oświadczenie z dnia 27.07.2013 r., k. 22 a.s.

szczegóły transakcji, k. 43 – 44 a.s., k. 52 – 59 a.s.

faktura do paragonów z dnia 25.02.2014 r., k. 45 a.s.

faktura VAT z dnia 25.02.2014 r., k. 46 a.s.

rachunek z dnia 11.02.2014 r., k. 47 a.s.

ewidencja przebiegu pojazdu, k. 66 – 68 a.s.

karta informacyjna leczenie uzdrowiskowo – ambulatoryjnego z dnia 29.08.2011 r., k. 87 a.s.

faktura VAT z dnia 12.08.2011 r., k. 88 a.s.

zaświadczenie z dnia 12.02.2014 r., k. 89 a.s.

umowa z dnia 07.01.2012 r., k. 91 a.s.

rachunek z dnia 11.01.2013 r., k. 92 a.s.

rachunek z dnia 12.01.2013 r., k. 93 a.s.

rachunek z dnia 18.01.2013 r., k. 94 a.s.

faktury VAT z dnia 20.11.2013 r., k. 136 – 140 a.s.

przesłuchanie opiekuna prawnego powódki, k. 161 a.s.

P. B. od 19 grudnia 2011 r. został uznany za osobę bezrobotną i do dnia 26 grudnia 2012 r. został przyznany mu zasiłek dla bezrobotnych w kwocie 913,70 zł, a potem 717,50 zł miesięcznie. Natomiast od 01 lutego 2013 r. P. B. pobiera świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia przyznane na E. B. w obecnej kwocie po 820 zł miesięcznie. W 2013 r. P. B. osiągnął dochód w kwocie 648,60 zł.

P. B. zamieszkuje wraz z niepełnosprawną córką w mieszkaniu w S., którego utrzymanie wynosi około 570 zł miesięcznie, na co składają się opłaty za: prąd 450 zł, woda – 80 zł, podatek – 9,50 zł, śmieci – 32 zł,

Ponadto P. B. uiszcza comiesięcznie kwotę 129,90 zł za telefon komórkowy. Na początku 2012 r. P. B. zakupił telewizor wraz z akcesoriami za kwotę prawie 2.500 zł. Natomiast w lipcu 2011 r. wydatkował kwotę 500 zł na usługi stomatologiczne.

W listopadzie 2013 r. P. B. zaciągnął kredyt w (...) na kwotę 24.717,00 zł, który obecnie spłaca w comiesięcznych ratach w kwocie po 492,17 zł.

dowód: decyzja z dnia 12.01.2012 r., k. 11 a.s.

faktura VAT z dnia 22.08.2013 r., k. 12 a.s.

faktura VAT z dnia 05.09.2013 r., k. 13 a.s.

decyzja z dnia 17.01.2013 r., k. 14 a.s.

zawiadomienie z dnia 29.08.2013 r., k. 15 a.s.

faktura VAT z dnia 09.09.2013 r., k. 16 a.s.

faktura VAT z dnia 02.02.2012 r., k. 17 a.s.

faktura VAT z dnia 20.07.2011 r., k. 18 a.s., k. 51 a.s.

decyzja z dnia 23.07.2013 r., k. 19 a.s.

decyzja z dnia 25.04.2013 r., k. 20 a.s.

zaświadczenie z dnia 13.02.2013 r., k. 24 a.s.

harmonogram spłat kredytu z dnia 12.11.2013 r., k. 61 – 62 a.s.

umowa kredytowa z dnia 12.11.2013 r., k. 63 – 65 a.s., k. 69 – 73 a.s.

pismo z dnia 15.04.2014 r., k. 144 a.s.

przesłuchanie opiekuna prawnego powódki, k. 161 a.s.

Pozwana I. G. obecnie pobiera świadczenie emerytalne w kwocie 728,18 zł miesięcznie. Decyzją z dnia 30 marca 2010 r. pozwana miała czasowo wstrzymaną wypłatę emerytury. W 2012 r. pozwana osiągnęła przychód w kwocie 9.700 zł, natomiast w 2013 r. osiągnęła przychód w kwocie 12.000 zł za najem oraz pozostały przychód w kwocie
9.909,86 zł.

I. G. pozostaje w związku małżeńskim z C. G., od czerwca 2009 r. Mąż pozwanej pobiera świadczenie emerytalne w kwocie 3.200 zł miesięcznie. Na utrzymaniu ma pełnoletnią córkę, która studiuje na (...) Uniwersytecie Technologicznym w S..

Zamieszkują w G.. Opłaty związane z mieszkaniem to kwota około 955 zł miesięcznie, na którą składają się opłaty za: czynsz – 650 zł, prąd – 250 zł, abonament – 54,50 zł.

Pozwana opłaca również comiesięcznie telefon komórkowy za kwotę około 100 zł, zakupuje wyżywienie na kwotę 500 zł, ubrania – 100 zł oraz środki czystości i higieny –
50 zł.

Pozwana leczy się obecnie laryngologicznie i w związku z tym wydatkuje kwotę około 100 – 150 zł miesięcznie na leki. I. G. cierpi również na stany zwyrodnieniowe kręgosłupa, co spowodowało jej uczestniczenie w kwietniu i maju 2014 r. w wyjeździe sanatoryjnym, którego koszt wyniósł 423,70 zł.

dowód: decyzja z dnia 30.03.2010 r., k. 96 a.s.

decyzja z dnia 09.03.2011 r., k. 97 a.s.

zeznanie podatkowe za 2012 r., k. 113 – 117 a.s.

zeznanie podatkowe za 2013 r., k. 118 – 121 a.s.

wymiar opłat z dnia 28.01.2014 r., k. 122 a.s.

rozliczenie finansowe, k. 123 a.s.

polecenie przelewu z dnia 07.08.2013 r., k. 124 a.s.

faktura VAT z dnia 05.03.2014 r., k. 125 a.s.

faktura VAT z dnia 03.02.2014 r., k. 126 a.s.

historia rachunku, k. 127 a.s.

zaświadczenia lekarskie, k. 128 – 130 a.s., k. 148 a.s.

pismo z dnia 14.05.2014 r., k. 147 a.s.

faktura VAT z dnia 22.04.2014 r., k. 150 a.s.

karta informacyjna leczenia sanatoryjnego z dnia 09.05.2014 r., k. 151 a.s.

skierowanie z dnia 23.04.2014 r., k. 152 a.s.

dowody wpłaty, k. 153 a.s.

zaświadczenie z dnia 07.04.2014 r., k. 156 a.s.

przesłuchanie pozwanej, k. 161 a.s.

Pozwana posiada spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) we W.. Pozwana wynajmuje powyższe mieszkanie osiągając z tego tytułu dochód w kwocie po 1.000 zł miesięcznie.

dowód: pismo z dnia 01.04.2014 r., k. 155 a.s.

przesłuchanie pozwanej, k. 161 a.s.

W dniu 26 czerwca 2009 r. pozwana zawarła umowę indywidualnego ubezpieczenia na życie, w której uposażonym uczyniła P. B..

dowód: polisa z dnia 26.06.2009 r., k. 95 a.s.

W 2010 r. przeciwko pozwanej toczyło się postępowanie karne o to, że miała przywłaszczyć sobie mienie znacznej wartości w postaci pieniędzy w kwocie 306.313,01 zł, w ten sposób, że miała wypłacić przedmiotową kwotę z rachunku bankowego prowadzonego na jej rzecz i P. B., działając na szkodę P. B.. P. B. był oskarżycielem posiłkowym w powyższym postępowaniu. Wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 28 czerwca 2010 r. w sprawie o sygn. akt III K 74/10, uniewinniono I. G. od zarzucanego jej czynu. Apelacja P. B. została uznana za oczywiście bezzasadną i utrzymano wyrok Sądu Okręgowego w mocy.

dowód: kserokopia wyroku SO we Wrocławiu z dnia 28.06.2010 r., k. 98 a.s.

kserokopia wyroku SA we Wrocławiu z dnia 20.10.2010 r., k. 99 a.s.

Obecnie pozwana dobrowolnie uiszcza na rzecz powódki kwotę po 400 zł miesięcznie. Kilka razy w roku przesyła również córce paczki.

dowód: potwierdzenie modyfikacji zlecenia płatniczego z dnia 04.02.2014 r., k. 103 a.s.

historia rachunku, k. 104 – 110 a.s.

potwierdzenia nadania, k. 111 – 112 a.s., k. 154 a.s.

przesłuchanie pozwanej, k. 161 a.s.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Jak wynika z art. 128 k.r.o. obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania (art. 133 § 1 k.r.o.).

Zgodnie z art. 135 § 1 i 2 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego.

Zakres świadczeń alimentacyjnych względem dziecka wyznaczają zatem z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego a z drugiej strony możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego dotyczą środków utrzymania, a w miarę potrzeby również środków wychowania. Podczas gdy zaspokojenie środków utrzymania polega tylko na zapewnieniu uprawnionemu mieszkania, pożywienia, odzieży, pielęgnacji, leczenia, to zaspokajanie środków wychowania następuje ponadto przez osobistą troskę o jego rozwój fizyczny i umysłowy. Przy czym należy zaznaczyć, że przez usprawiedliwione potrzeby rozumie się nie tylko potrzeby zapewniające uprawnionemu minimum egzystencji, ale potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu – odpowiedni do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy (vide: teza IV uchwały SN z dnia 16.12.1987 r., III CZP 91/86, OSNC 1998, nr 4, poz. 42).

Ustalenie możliwości zarobkowych (majątkowych) zobowiązanego do alimentacji ma często charakter hipotetyczny, gdyż kryterium takich możliwości nie zawsze są zarobki osiągane aktualnie przez zobowiązanego, lecz sama zdolność do uzyskania określonego wynagrodzenia, zwłaszcza w sytuacji, gdy zobowiązany faktycznie nie pracuje.

Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka ma dwojaką postać, która wyraża się świadczeniami o charakterze materialnym oraz osobistymi staraniami o jego utrzymanie i wychowanie, które są równie doniosłe i nie do przecenienia.

Górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, chociażby nawet w tych ramach nie znajdowały pokrycia wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20.02.1972 r., III CRN 470/71, Informator Prawniczy 1972, nr 1 – 2, poz. 15). Ponadto przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego należy brać pod uwagę także usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego, jego sytuację rodzinną, a wysokość obciążenia alimentacyjnego powinna być określona na takim poziomie, aby nie prowadziła do niedostatku.

Jak wynika z art. 137 § 2 k.r.o. niezaspokojone potrzeby uprawnionego z czasu przed wniesieniem powództwa o alimenty sąd uwzględnia zasądzając odpowiednią sumę pieniężną. Przez niezaspokojone potrzeby uprawnionego należy rozumieć potrzeby, które nie zostały zaspokojone przez zobowiązanego, ale zostały zaspokojone przez inną osobą, oraz takie potrzeby, które nie zostały przez nikogo zaspokojone. Pierwsza sytuacja ma miejsce na przykład wówczas, gdy przed zasądzeniem alimentów przez sąd od ojca dziecka, dziecko zachorowało, co wiąże się z koniecznością przeprowadzenia kosztownej rehabilitacji. Druga – gdy przed zasądzeniem alimentów matka dziecka zaciągnęła pożyczkę w celu zapewnienia rehabilitacji dziecka.

Powyższy stan faktyczny ustalony został na podstawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Opiekun prawny E. P. B. wniósł o zasądzenie od pozwanej I. G. na rzecz powódki alimentów w kwocie po 1.000 zł miesięcznie. Opiekun prawny podnosił, że powódka jest osobą niepełnosprawną i całkowicie ubezwłasnowolnioną. Opiekunami prawnymi są P. B. oraz pozwana. Powódka wymaga znacznych nakładów finansowych, natomiast pobiera łącznie świadczenia na kwotę niecałych 800 zł miesięcznie. Pozwany opiekuje się powódką praktycznie całą dobę i w związku z tym nie może podjąć zatrudnienia, zwłaszcza, że pobiera świadczenie pielęgnacyjne w kwocie 1.000 zł miesięcznie.

Pozwana natomiast podnosiła, że dotychczas dobrowolnie płaciła na rzecz powódki alimenty w kwocie począwszy od 200 zł miesięcznie, a obecnie po 400 zł miesięcznie. Ponadto zabiera powódkę co roku na wyjazdy do uzdrowisk. Natomiast sama dysponuje comiesięcznie kwotą około 720 zł z tytułu emerytury i kwotą 1.000 zł miesięcznie z tytułu wynajmu mieszkania we W..

W ocenie Sądu przeprowadzone w sprawie dowody, a w szczególności z dokumentów oraz przesłuchania stron, jak i argumenty powołane przez pozwaną i opiekuna prawnego powódki, jednoznacznie wskazują na brak podstaw do uznania w całości żądania zawartego w pozwie. Przede wszystkim należy wskazać, że każdy z rodziców jest zobowiązany do przyczyniania się do zaspokajania podstawowych potrzeb dziecka. Na potrzeby te składa się nie tylko obowiązek zapewnienia dziecku żywności, odzieży, czy możliwości kształcenia i rozwoju, ale także zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że powódka E. B. ma obecnie 30 lat i jest osobą niepełnosprawną. Wymaga wzmożonej opieki i znacznych nakładów finansowych. Jednak powódka otrzymuje świadczenia w postaci renty socjalnej oraz zasiłku pielęgnacyjnego w kwocie niecałych 800 zł miesięcznie. Jak wynika bowiem z zebranego w sprawie materiału dowodowego w tym z przedłożonych przez strony faktur i rachunków oraz z doświadczenia życiowego ustalono, że miesięczny koszt utrzymania powódki to kwota około 1.700 zł, na którą składają się wydatki na: wyżywienie – 500 zł, środki czystości i higieny – 100 zł, ubrania – 150 zł, leki – 50 zł, dojazdy na Warsztaty (...) Zajęciowej – 200 zł, opiekunka – 200 zł, zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych – 285 zł, rozrywka – 50 zł, wyjazdy rehabilitacyjne – 200 zł. Zatem świadczenia pobierane przez powódkę nie wystarczają nawet na zaspokojenie połowy jej potrzeb. Brakującą kwotę około 900 zł powinni zatem wyłożyć rodzice powódki. Jednak ustalając wysokość obowiązku alimentacyjnego trzeba mieć na uwadze możliwości finansowe zobowiązanych.

Pozwana obecnie osiąga dochód w wysokości 1.720 zł miesięcznie. Pozostaje w związku małżeńskim z C. G., który pobiera świadczenie emerytalne w kwocie po 3.200 zł miesięcznie. Małżonkowie zamieszkują wspólnie w G. w mieszkaniu, za które ponoszą opłaty w kwocie po około 955 zł miesięcznie, na którą składają się opłaty za: czynsz – 650 zł, prąd – 250 zł, abonament – 54,50 zł. A zatem pozwana na zaspokojenie swoich potrzeb mieszkaniowych potrzebuje kwoty po około 480 zł miesięcznie. Do tego dochodzą wydatki na wyżywienie, ubranie i środki czystości w kwocie około 650 zł miesięcznie. Ponadto pozwana leczy się obecnie laryngologicznie i w związku z tym wydatkuje kwotę około 100 – 150 zł miesięcznie na leki. Łączy koszt miesięcznego utrzymania pozwanej to kwota około 1.300 zł. Jednak zdaniem Sądu pozwana winna przyczyniać się do kosztów utrzymania córki w kwocie po 700 zł miesięcznie, gdyż ma ona bardzo dobrą sytuację materialną. Jej mąż osiąga świadczenia emerytalne w kwocie po 3.200 zł miesięcznie, natomiast sama pozwana nie tylko osiąga dochód w wysokości 1.720 zł miesięcznie, ale jest również właścicielem mieszkania we W., które wynajmuje. Mając natomiast na uwadze fakt, że powódka jest osobą niepełnosprawną i wymaga wzmożonej opieki i że nie jest w stanie zwiększyć sama swoje dochody, aby zaspokoić swoje potrzeby, to zasadnym jest przerzucenie kosztów zaspokojenia jej potrzeb na rodziców. Jednak Sąd uznał, że rodzice powódki nie są w stanie po połowie przyczyniać się do ponoszenia powyższych kosztów. P. B. przede wszystkim swój obowiązek alimentacyjny wypełnia poprzez osobiste starania w opiekę nad powódką. Dlatego też pozwana winna w większym niż on zakresie przyczyniać się do zaspokajania potrzeb córki. Tym samym Sąd uznał, że pozwana winna przyczyniać się w 70% do zaspokajania potrzeb córki, natomiast na P. B. jako ojcu E. B. ten obowiązek będzie spoczywał w 30%. Sąd uwzględnił przy tym również sytuację finansową obojga rodziców. Matka posiada stałe dochody w kwocie przekraczającej 1.700 zł miesięcznie, natomiast ojciec pozostaje bez stałego zatrudnienia i pobiera jedynie świadczenie pielęgnacyjne w związku z rezygnacją z zatrudnienia i przejęciem opieki nad córką, w kwocie po 1.000 zł miesięcznie. Ponadto pozwana pozostaje w związku małżeńskim z C. G., który pobiera świadczenie emerytalne w kwocie po 3.200 zł miesięcznie. Powyższe zatem powoduje, że pozwana pozostaje w dużo lepszej sytuacji materialnej niż P. B..

Sąd nie przychylił się jednak do żądania powoda P. B. o zasądzenie na jego rzecz kwoty 6.400 zł z tytułu poniesionych przez niego kosztów utrzymania E. B. ponad jego ustawowy obowiązek w okresie od dnia 01 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. Przede wszystkim wskazać należy, że to na powodzie ciążył ciężar dowodu, zgodnie z art. 6 k.c., w zakresie wykazania, że istniały niezaspokojone potrzeby po stronie powódki. Jednak powód powyższego nie udowodnił, co musiało prowadzić do oddalenia powództwa w tym zakresie. Ponadto wskazać należy, iż pozwana w toku przesłuchania podała, iż nie posiada żadnych oszczędności, zaś powód nie wykazał, że pozwana ma oszczędności oraz ewentualnie w jakiej kwocie, a to na nim spoczywał ciężar dowodowy w powyższym zakresie. Jednocześnie podkreślić należy, iż obecny mąż pozwanej, biorąc pod uwagę jego dobrą sytuację zarobkową, nie powinien być obciążony alimentami na rzecz powódki, albowiem powódka nie jest jego córką i nie ma obowiązku łożyć na nią jakichkolwiek kwot.

Wskazać również należy, że Sąd oddalił w niniejszym procesie dowody z przedłożonych paragonów fiskalnych, gdyż nie mogą one stanowić dowodu w sprawie, ponieważ nie wynika z nich kto dokonał zakupu określonych na nich produktów.

Mając zatem na uwadze możliwości zarobkowe i zawodowe obojga rodziców, orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku, oddalając w pozostałym zakresie powództwo, co znalazło odzwierciedlenie w pkt II sentencji orzeczenia.

W wypadkach szczególnie uzasadnionych Sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami (art. 102 k.p.c.). Mając na uwadze sytuację materialną pozwanej, Sąd nie obciążył jej kosztami zastępstwa procesowego oraz kosztami sądowymi, orzekając jak w pkt III orzeczenia.

Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.