Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 786/13

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 20 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie :

Przewodniczący : SSO Anatol Gul

po rozpoznaniu w dniu 20 września 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa B. B. i P. B.

przeciwko A. M.

o zapłatę 3000 zł

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 5 lipca 2013 r. sygn. akt I C 323/13

oddala apelację .

Sygn. akt II Ca 786/13

UZASADNIENIE

Apelacja nie podlega uwzględnieniu, a podniesione w niej liczne zarzuty nie znajdują potwierdzenia w okolicznosciach sprawy, wobec czego nie mają znaczenia dla prawidłowości zapadłego rozstrzygnięcia.

Przyjmując bezsporne w istocie ustalenia faktyczne sądu pierwszej instancji za swoje, Sąd Okręgowy podziela także ocenę prawną tego stanu faktycznego oraz wyciągnięte z tej oceny wnioski, co zwalnia z potrzeby ponownego przytaczania szeregu powołanych już wcześniej trafnych argumentów.

Tylko dodatkowo należy wskazać na następujące kwestie :

- apelacja skarżących w istocie sprowadza się jedynie do subiektywnej – co zrozumiałe - lecz bezpodstawnej polemiki z prawidłowym poglądem sądu pierwszej instancji, który znajduje potwierdzenie w materiale dowodowym sprawy; - ocena prawidłowości zastosowanych przepisów prawa materialnego może zostać dokonana jedynie po wcześniejszym przyjęciu, że ustalenia faktyczne, stanowiące podstawę rozstrzygnięcia, zostały dokonane zgodnie z przepisami prawa procesowego;

-podniesione przez skarżących zarzuty w tym zakresie związane były z kwestią oceny dowodów i poczynionych na ich podstawie ustaleń faktycznych ;

-co do zasady, wykazanie przez stronę, że naruszono przepis art. 233 § 1 kpc, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, nie może być zastąpione jedynie odmienną interpretacją dowodów zebranych w sprawie - do czego w istocie sprowadza się apelacja -, chyba że strona jednocześnie wykaże, że ocena dowodów przyjęta przez sąd za podstawę rozstrzygnięcia przekracza granice swobodnej oceny dowodów; - oznacza to, że postawienie zarzutu naruszenia tego przepisu nie może polegać na zaprezentowaniu przez skarżących stanu faktycznego przyjętego przez nich na podstawie własnej oceny dowodów, do czego w istocie sprowadza się apelacja; skarżący może natomiast i powinni wykazywać, posługując się wyłącznie argumentami prawnymi, że sąd rażąco naruszył ustanowione w tym przepisie zasady oceny wiarygodności i mocy dowodów i że naruszenie to miało wpływ na wynik sprawy; - w niniejszej sprawie zasady z art. 233 § 1 kpc nie zostały naruszone, gdyż ocena zgromadzonego materiału dowodowego i poczynione na jej podstawie ustalenia faktyczne zostały dokonane przez sąd pierwszej instancji w sposób uprawniony i brak jest podstaw do podzielenia stanowiska apelujących co do ich nieprawidłowości; sąd ten przeprowadził bowiem postępowanie dowodowe w szerokim zakresie, podejmując się analizy zebranych w sprawie dowodów, wyjaśniając przyczyny, na których dowodach i z jakich przyczyn się oparł, gdy skarżący nie wykazali, aby poza oceną sądu pozostały jakieś dowody, albo by ocena ich była rażąco wadliwa czy też sprzeczna z zasadami logicznego rozumowania; sąd pierwszej instancji przeanalizował bowiem dowody, stosując dyrektywy z art. 233 § 1 kpc i ocenił ich wiarygodność według własnego przekonania opartego o wszechstronną analizę materiału, zasady logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego, a wnioski wyprowadzone z analizy dowodów nie budzą zastrzeżeń; - dlatego też za niewystarczające należało uznać oparcie przez skarżących zarzutów apelacji w tym zakresie wyłącznie na własnym przekonaniu o innej, niż przyjął sąd, wadze poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie niż ocena sądu, do czego w istocie sprowadza się apelacja ; -z tych przyczyn uzasadnione było przyjęcie przez sąd pierwszej instancji , że uiszczona przez powodów kwota 3000 zł , mimo adnotacji na dowodzie KP " na poczet V. (...)...", nie była zaliczką, co w istocie przyznała w swoich zeznaniach sama powódka, lecz była przeznaczona na pokrycie wydatków związanych z kosztami sprowadzenia samochodu z terenu Niemiec do Polski, co ponadto wynika z całokształtu okoliczności sprawy; - w tej sytuacji zarzuty sprzeczności istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału są nieuprawnione, a uwagi o nienależnym charakterze tego świadczenia / art. 410 § 2 kc / - nieuzasadnione.

Z tych przyczyn apelacja jako pozbawiona jakichkolwiek uzasadnionych podstaw została oddalona / art. 385 kpc w zw. z art. 505 (10) § 2 kpc i art. 505(13) § 2 kpc /.