Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Nowym Targu I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2016 r. w Nowym Targu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W.

przeciwko E. W.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanej E. W. na rzecz strony powodowej (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. kwotę 5.229,85 zł (pięć tysięcy dwieście dwadzieścia dziewięć złotych 85/100) z odsetkami umownymi liczonymi według zmiennej stopy procentowej wynoszącej 4-krotność stopy kredytu lombardowego NBP w wysokości 10% w stosunku rocznym, liczonymi od kwoty 1.764,98 zł (jeden tysiąc siedemset sześćdziesiąt cztery złote 98/100) od dnia 26.05.2015 r. do dnia zapłaty;

II.  Przyznaje kuratorowi ustanowionemu do reprezentowania pozwanej E. W. nieznanej z miejsca pobytu, adwokatowi M. B., Kancelaria Adwokacka w N., ul. (...), p. I, wynagrodzenie w kwocie 686,34 zł, na które składa się wynagrodzenie minimalne w kwocie 558,00 zł i podatek VAT w kwocie 128,34 zł;

III.  Zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 3.133,34 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 2.417,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

IV.  Zasądza od strony powodowej na rzecz Skarbu Państwa Kasa Sądu Rejonowego w Nowym Targu kwotę 128,34 zł tytułem brakującej zaliczki na wynagrodzenie kuratora dla nieznanej z miejsca pobytu

SSR Janina Furczoń

Sygn. akt I C 521/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. domagała się zasądzenia od pozwanej E. W. kwoty 5.229,85 zł z odsetkami umownymi obliczonymi w stosunku rocznym według 4-krotności stopy kredytu lombardowego NBP, które na dzień złożenia pozwu wynosiły 10% w stosunku rocznym, liczonymi od kwoty 1.764,98 zł od dnia 26.05.2015 r., do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu podała, że 17.08.2006 r. została udzielona pozwanej pożyczka gotówkowa w kwocie 1.764,98 zł, która miała być zwrócona do dnia 05.03.2008 r. i w tej dacie żądanie stało się wymagalne. Pozwana nie dochowała warunków zawartej umowy.

Reprezentujący pozwaną E. W. nieznaną z miejsca pobytu kurator w osobie adwokata w piśmie procesowym z dnia 19.02.2016 r. zgłosił zarzut przedawnienia roszczenia wskazując na to, że Bank udzielił pozwanej pożyczki w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W tej sytuacji, zgodnie z art. 118 k.c., roszczenie przedawnia się po upływie 3 lat od daty wymagalności. Skoro roszczenie stało się wymagalne z dniem 05.03.2011 r. a powód złożył pozew 22.09.2015 r., to upłynął trzyletni okres przedawnienia.

Strona powodowa odnosząc się do zgłoszonego zarzutu przedawnienia, podniosła to, że nie może on być uwzględniony, bowiem pozwana E. W. została skazana wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Targu Wydział II Karny wydanym w sprawie II K 370/07 za przestępstwo wyłudzenia. Ponadto w wyroku orzeczono środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody przez zapłatę na rzecz strony powodowej między innymi dochodzonej pozwem kwoty. W takiej sytuacji, roszczenie strony powodowej przedawnia się z upływem lat 10, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy.

Na rozprawie w dniu 04.04.2016 r., kurator reprezentujący pozwaną, wniósł o odrzucenie pozwu z uwagi na powagę rzeczy osądzonej a to wobec orzeczenia w stosunku do pozwanej obowiązku naprawienia szkody.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Niespornym w sprawie jest, że pozwana E. W. zawarła w dniu 17.08.2006 r. umowę pożyczki oznaczoną numerem (...). Ponieważ nie wykonała obowiązków wynikających z tej umowy, strona powodowa (...) Bank (...) S.A. wystawiła wyciąg z ksiąg banku, potwierdzając istniejące zadłużenie w kwocie 5.229,85 zł na które składała się należność główna w kwocie 1.764,98 zł oraz odsetki umowne za okres od dnia 17.08.2006 r. do dnia wystawienia wyciągu w kwocie 3.246,11 zł a także koszty w kwocie 60 zł, opłaty za prowadzenie rachunku w kwocie 158,76 zł.

(dowód – wyciąg z ksiąg banku k. 10)

Do pozwanej było kierowane wezwanie do uregulowania zaległości w dacie 27.07.2014 r. jednakże przesyłka została zwrócona z relacją adresat nieznany pod wskazanym adresem.

(dowód – wezwanie przed egzekucyjne k. 11 i zwrotka k. 12)

Przed Sądem Rejonowym w Nowym Targu Wydział II Karny na skutek zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa złożonego w dniu 22.02.2007 r. przez (...) Bank S.A. Oddział w K. (poprzednika prawnego strony powodowej), toczyło się postępowanie przeciwko E. W. o te, że w dniu 17.08.2006 r. w N. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i posługując się podrobionym zaświadczeniem o zatrudnieniu, wprowadziła w błąd pracowników (...) Bank S. A. Oddział K. i uzyskała pożyczkę w wysokości 1.764,98 zł, której następnie nie spłaciła powodując tym samym szkodę kredytodawcy w wymienionej kwocie tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. oraz art. 270 § 1 k.k. zw. z art. 11 § 2 k.k.

Wyrokiem z dnia 23.11.2007 r. wydanym w sprawie II K 370/07 oskarżona E. W. została uznana za winną popełnienia tego przestępstwa i skazana na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata. Na mocy art. 72 § 1 k.k., Sąd zobowiązał oskarżoną do naprawienia w całości szkody poprzez zapłatę kwoty 2.396,00 zł na rzecz (...) Bank S.A. Oddział w K. w terminie 2 lat od daty uprawomocnienia się wyroku. Obowiązek naprawienia szkody obejmował poza kwotą wynikającą z zawartej w dniu 17.08.2006 r. pożyczki, również inne kwoty pożyczek udzielonych pozwanej przez (...) Bank S.A. Oddział w K..

Wyrok stał się prawomocny z dniem 01.12.2007 r.

(dowód – akta sprawy II K 370/07)

Przed Sądem Rejonowym w Nowym Targu Wydział II Karny było również prowadzone postępowanie z wniosku kuratora o zarządzenie wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że pomimo dwuletniego terminu do naprawienia szkody, E. W. nie poczyniła żadnych starań zmierzających do wykonania środka probacyjnego. Nie poddała się też sugestiom kuratora o nawiązaniu współpracy z Bankiem i uzyskaniu zgody na zapłatę zobowiązania w formie rat.

Postanowieniem z dnia 06.01.2010 r., Sąd Rejonowym w Nowym Targu II Wydział Karny postanowił nie zarządzać wykonania kary pozbawienia wolności, orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Targu w sprawie II K 370/07 wobec skazanej E. W. z uwagi na jej sytuację majątkową i rodzinną, która uniemożliwiła jej zapłatę odszkodowania choćby w części. Postanowienie stało się prawomocne z dniem 15.01.2010 r.

(dowód – akta sprawy II K 1079/09)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentu stanowiącego wyciąg z ksiąg banku, a także akt związkowych II K 370/07 oraz II Ko 1079/09.

Mając powyższe na względzie Sąd zważył co następuje:

Roszczenie strony powodowej jest uzasadnione, bowiem reprezentujący pozwaną kurator nie kwestionował zawarcia przez pozwaną umowy pożyczki, z dnia 17.08.2006 r., która jest podstawą dochodzonego roszczenia jak również tego, że pozwana nie zrealizowała warunków umowy, co skutkowało naliczeniem przez powoda odsetek umownych zgodnie z postanowieniami umowy i innych dodatkowych kosztów.

Zarzut przedawnienia zgłoszony przez reprezentującego pozwaną kuratora dla nieznanej z miejsca pobytu, należy ocenić jako nieuzasadniony w kontekście akt sprawy II K 370/07 z której wynika, że pozwana E. W. popełniła przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. oraz art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. za które została skazana wyrokiem Sądu.

Zgodnie z przepisem art. 442 ¹ §1 i 2 k.c. roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę. Jeżeli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.

Szczególna regulacja prawna w art. 442 ¹ § 2 k.c. terminu przedawnienia roszczeń o naprawienie szkód, jeżeli są one następstwem zbrodni lub występku, polega na określeniu bardzo długiego terminu przedawnienia: roszczenie ulega przedawnieniu z upływem 20 lat od dnia popełnienia przestępstwa, bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.

W związku z tym, że roszczenie stało się wymagalne z dniem 05.03.2011r.,a pozew został złożony w dniu 18 września 2015 roku , nie uległo ono przedawnieniu.

Odnosząc się do wniosku zgłoszonego na rozprawie w dniu 14.04.2016r., przez reprezentującego pozwaną kuratora o odrzucenie pozwu,wobec orzeczenia w stosunku do pozwanej obowiązku naprawienia szkody w wyroku z dnia 23.11.2007 r. wydanym w sprawie II K 370/2007, należy wskazać, że nie jest on uzasadniony.

Zgodnie z art. 199 § 1 pkt. 2 k.p.c., Sąd odrzuci pozew jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona. Wydane w sprawie II K 370/07 orzeczenie dotyczące naprawienia szkody, stanowiło jedynie zobowiązanie oskarżonej do naprawienia szkody przez zapłatę kwoty pieniężnej, która odpowiadała wówczas nominalnej wartości udzielonej pozwanej pożyczki, bez odsetek i innych kosztów, a konsekwencją nie wykonania tego obowiązku była możliwość zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności w stosunku do E. W..

Strona powodowa mogła w takiej sytuacji wystąpić w stosunku do pozwanej z roszczeniami cywilnymi, co uczyniła niniejszym pozwem. Wydane orzeczenie przez Sąd Karny w zakresie obowiązku naprawienia szkody, nie nadawało się do nadania klauzuli wykonalności, co było by podstawą wszczęcia egzekucji w stosunku do pozwanej.

Nie ulega również wątpliwości, że do chwili obecnej pozwana nie zapłaciła jakiejkolwiek kwoty wynikającej z umowy pożyczki zawartej w dniu 17.08.2006 r.

O kosztach postępowania orzeczono na zasadzie art. 98 k.p.c. zasądzając od pozwanej zwrot kosztów na rzecz strony powodowej na które składają się koszty zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową w kwocie 2.417,00 zł, wynagrodzenie kuratora obliczone zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 13.11.2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. 2013.14.76) wynoszące 558,00 zł oraz opłata sądowa w kwocie 30 zł.

SSR Janina Furczoń