Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2013 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia Sądu Okręgowego Iwona Tchórzewska

Protokolant: sekr. sąd. Ewelina Pietrak

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2013 roku w Lublinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

z siedzibą w W.

przeciwko A. R.

o zapłatę

na skutek apelacji wniesionej przez pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Radzyniu Podlaskim dnia 15 maja 2013 roku,

sygn. akt I C 92/13

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od pozwanego A. R. na rzecz powoda I. J. z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę
90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania
odwoławczego.

Sygn. akt II Ca 561/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 15 maja 2013 roku Sąd Rejonowy w Radzyniu Podlaskim:

I. zasądził od pozwanego A. R. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 610,72 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 15 stycznia 2013 roku do dnia zapłaty;

II. zasądził od pozwanego A. R. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 210 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał na następujące ustalenia faktyczne i motywy swego rozstrzygnięcia.

Pozwany A. R. w dniu 10 grudnia 2010 roku nabył własność samochodu m. o numerze rejestracyjnym (...). Sprzedawca pojazdu miał zawartą z (...) Spółką Akcyjną w S. umowę ubezpieczenia pojazdów mechanicznych dotyczącą tego pojazdu, obowiązującą do dnia 14 maja 2011 roku. Sprzedawca zawiadomił o sprzedaży pojazdu ubezpieczyciela, który skalkulował wysokość składki na kwotę 491,51 zł, która miała być zapłacona zgodnie z wezwaniem do dnia 25 lutego 2011 roku. Na mocy umowy z dnia 28 maja 2012 roku (...) S.A. w S. dokonało cesji wierzytelności przeciwko A. R. na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W..

Sąd Rejonowy zważył, że stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z umowy. Umowa ubezpieczenia ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. W razie niewypowiedzenia przez posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności pojazdu mechanicznego, umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, zakład ubezpieczeń może dokonać ponownej kalkulacji należnej składki z tytułu udzielanej ochrony ubezpieczeniowej – art. 31 ust. 2 ustawy. Posiadacz pojazdu mechanicznego, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu ponosi odpowiedzialność wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki należnej za okres od dnia, w którym nastąpiło przeniesienie na niego prawa własności pojazdu (art. 32 ust. 4 ustawy).

Sąd wskazał, że pozwany nie wykazał powoływanych twierdzeń o sprzedaży przedmiotowego samochodu po upływie kilku miesięcy od dnia zakupu. Jednocześnie okoliczność przeniesienia wierzytelności przeciwko pozwanemu na powoda nie była kwestionowana.

W konsekwencji Sąd uznał za zasadne uwzględnienie powództwa i zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzoną pozwem kwotę 610,72 zł, na którą składa się niezapłacona składka (491,51 zł) oraz skapitalizowane odsetki ustawowe za okres od dnia 26 lutego 2011 roku do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu, wraz z odsetkami ustawowymi za okres od dnia wniesienia pozwu, to jest od dnia 15 stycznia 2013 roku, do dnia zapłaty, a to stosownie do art. 481 § 1 k.c. oraz art. 482 § 1 k.c.

Jako podstawę orzeczenia o kosztach procesu Sąd Rejonowy powołał przepisy art. 98 § 1 k.p.c. w związku z do § 6 pkt 2 w związku z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Pozwany A. R. wniósł apelację od powyższego wyroku Sądu Rejonowego, zaskarżając to orzeczenie w całości i zarzucając zaskarżonemu wyrokowi obrazę przepisów prawa materialnego, a mianowicie art. 39 k.c. w związku z art. 58 k.c. poprzez ich niezastosowanie i nieuznanie, że umowa będąca podstawą faktyczną roszczenia powoda nr (...) z dnia 28 maja 2012 roku, zawarta między (...) Spółką Akcyjną w S. a (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w W., na mocy której powód nabył wierzytelność pozwanego, jest nieważna z powodu niezachowania przez powoda sposobu reprezentacji przewidzianego w Krajowym Rejestrze Sądowym i zawarcie tej umowy przez jednego członka zarządu M. G. podczas, gdy aby umowa była ważna, potrzebne było współdziałanie dwóch członków zarządu łącznie z prokurentem, co powoduje, że powód nie miał legitymacji procesowej czynnej do wytoczenia powództwa.

Powołując się na przedstawiony zarzut, apelujący wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu za obie instancje, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego za drugą instancję według norm prawem przepisanych.

W odpowiedzi na apelację powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych. Wraz z odpowiedzią na apelację powód przedstawił dokumenty dotyczące sposobu reprezentacji powodowej Spółki przy zawieraniu umowy przelewu.

Na rozprawie w dniu 10 września 2013 roku Sąd Okręgowy na podstawie art. 505 ¹¹ § 1 k.p.c. dopuścił na powyższą okoliczność dowód z dokumentów złożonych przez powoda.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest niezasadna.

Przyjęte przez Sąd pierwszej instancji za podstawę zaskarżonego wyroku ustalenia faktyczne oraz ocena prawna okoliczności sprawy w świetle przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (obecnie t.j. Dz. U. z 2013 roku poz. 392 ze zm.) zasługują na podzielenie.

Prawidłowości zaskarżonego orzeczenia nie podważa skutecznie sformułowany w apelacji zarzut niewłaściwej reprezentacji powoda przy zawarciu umowy przelewu, podniesiony dopiero na etapie postępowania odwoławczego.

Jak wynika z treści dokumentów przedstawionych przez stronę pozwaną wraz z odpowiedzią na apelację, M. G., która podpisała w imieniu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. umowę przelewu wierzytelności zawartą z (...) Spółką Akcyjną w S., działała jako pełnomocnik powoda, upoważniony do samodzielnego podpisania umowy. Umocowanie do działania w charakterze pełnomocnika w takim zakresie wynikało zaś z pełnomocnictwa z dnia 29 maja 2012 roku, podpisanego przez dwóch członków zarządu (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. (pełnomocnictwo k. 52), a zatem udzielonego zgodnie z zasadami reprezentacji powoda, do czego wymagane jest współdziałanie dwóch członków zarządu albo jednego członka zarządu łącznie z prokurentem. Osoby reprezentujące strony umowy przelewu, w tym działająca w imieniu Spółki (...), podpisały umowę w dniu 1 czerwca 2012 roku, to jest po udzieleniu M. G. pełnomocnictwa (poświadczenie złożenia podpisów sporządzone w Kancelarii notarialnej notariusza A. W. w G. przez zastępcę notariusza – asesora notarialnego A. D., Repertorium, A Nr (...) k. 59). Zgodnie też z postanowieniem zawartym w § 6 pkt 1 umowy opatrzonej datą 28 maja 2012 roku, weszła ona w życie z dniem podpisania (umowa k. 12 oraz k. 58).

W świetle powyższego podniesiony w apelacji zarzut wadliwej reprezentacji Spółki przy zawarciu umowy przelewu oraz wywodzony stąd zarzut naruszenia zaskarżonym wyrokiem przepisów art. 39 k.c. i art. 58 k.c. są bezzasadne.

Z tych względów i na podstawie art. 385 k.p.c. Sąd Okręgowy oddalił apelację.

Na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 99 k.p.c. i art. 391 § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy w punkcie II wyroku zasądził od pozwanego na rzecz powoda koszty postępowania odwoławczego w kwocie 90 zł, obejmującej wynagrodzenie pełnomocnika – radcy prawnego ustalone stosownie do § 6 pkt 2 w związku z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 roku poz. 490).