Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 16 maja 2016r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Piotr Rajczakowski

Sędziowie SO Jerzy Dydo

SO Agnieszka Terpiłowska

po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2016r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa:

Z. S.

przeciwko:

(...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 2 marca 2016r., sygn. akt I C 2019/15 (pkt III.)

postanawia:

I.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądzoną w pkt. III od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę kosztów procesu obniżyć z 600 zł do 150 zł (sto pięćdziesiąt złotych);

II.  zasądzić od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 75 zł kosztów postępowania zażaleniowego.

(...)

UZASADNIENIE

Postanowieniem zawartym w pkt. II wyroku z dnia 16 grudnia 2015r. Sąd Rejonowy w Świdnicy zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.782,55 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła strona pozwana zaskarżając postanowienie z pkt. II wyroku w całości, zarzucając naruszenie przepisów postępowania tj. art. 100 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie i przyjęcie, iż uwzględniając sumę wszystkich kosztów i proporcje wygranej powoda tj. 1/3 koszty należne powodowi to kwota 1.782,55 zł. Skarżący wniósł o:

1.  uchylenie zaskarżonego postanowienia w zakresie pkt II i ponowne rozpoznanie sprawy w trybie art. 295 § 2 k.p.c. z uwagi na fakt, iż zażalenie jest oczywiście uzasadnione;

2.  zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych powiększonych o należny podatek Vat.

W razie nieuwzględnienia w/w wniosku skarżący wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonego postanowienia w zakresie jego pkt II poprzez zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kwoty 416,56 zł tytułem kosztów postępowania;

2.  zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych powiększonym o należny podatek Vat.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 2 marca 2016r. Sąd Rejonowy w Świdnicy w pkt I odrzucił wniosek pozwanej o uzupełnienie wyroku, w pkt. II zmienił zaskarżone postanowienie w przedmiocie kosztów procesu, zawarte w pkt. II w/w wyroku w ten sposób że zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 416,55 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania i w pkt. III zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 600 zł tytułem kosztów postępowania wywołanego wniesieniem zażalenia. W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż uwzględnił zażalenie pozwanej jako oczywiście uzasadnione i w konsekwencji zasądził koszty postępowania zażaleniowego na rzecz skarżącego. Orzeczenie o kosztach procesu w tym zakresie zostało oparte na treści art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 6.5 i § 12.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył powód zaskarżając postanowienie w pkt. III dotyczącym kosztów postępowania zażaleniowego. Zaskarżonemu postanowieniu powód zarzucił naruszenie prawa materialnego § 13 ust 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu poprzez niezastosowanie tego przepisu.

Mając powyższe na uwadze powód wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w pkt III i ponowne rozpoznanie w trybie art. 295 § 2 k.p.c. jako oczywiście uzasadnionego oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego w kwocie 150 zł oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego w kwocie 75 zł. W razie nieuwzględnienia powyższego wniosku skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego w kwocie 75 zł.

W odpowiedzi na zażalenie strona pozwana wniosła o:

1.  oddalenie zażalenia;

2.  zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie było uzasadnione.

W złożonym przez stronę pozwaną zażaleniu na postanowienie zawarte w pkt. II wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 16 grudnia 2015r. wartość przedmiotu zaskarżenia została wskazana na kwotę 2.120 zł. Na kwotę tę składała się błędnie w ocenie skarżącego zasądzona od strony pozwanej na rzecz powoda kwota 1.782,55 zł i kwota 416,56 zł jaka powinna zostać zasądzona od powoda na rzecz strony pozwanej (po zaokrągleniu). Zażalenie zostało uwzględnione w całości przez Sad pierwszej instancji i zaskarżonym postanowieniem z dnia 2 marca 2016r. zasądzona została od powoda na rzecz strony pozwanej kwota 416,56 zł kosztów procesu.

Należy zaznaczyć, iż zaskarżone postanowienie zostało wydane w trybie art. 395 § 2 k.p.c. przez Sąd pierwszej instancji. Rozpatrywane przez Sąd Okręgowy kolejne zażalenie, tym razem powoda, zostało wniesione od ponownie wydanego postanowienia (w rozumieniu powołanego przepisu art. 395 § 2 k.p.c.). W postępowaniu, w którym Sąd w trybie art. 395 § 2 k.p.c. uwzględnia zażalenie, zapada również rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów tego postępowania jako postępowania zażaleniowego ( por. postanowienie SN z dnia 14 marca 2012 r., II CZ 177/11, LEX). Rozstrzygnięcie o kosztach tego postępowania zapada zgodnie z regułą odpowiedzialności za wynik postępowania.

Stronę pozwaną reprezentowali w toku procesu pełnomocnicy - radcy prawni. Adwokatowi zostało udzielone pełnomocnictwo substytucyjne w toku postępowania o uzupełnienie wyroku i rozpoznanie zażalenia (k: 83). Słusznie zatem rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego zostało oparte przez Sąd pierwszej instancji na przepisach normujących wynagrodzenie radców prawnych. Zarzuty zażalenia, w których powołano odpowiednie zapisy § 13 ust 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461 j.t.) zostały odniesione do identycznych zapisów § 12 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu Dz.U.2013.490 j.t. (stosowanego na podstawie § 21 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych - Dz.U.2015.1804).

Zasadnie podnosi skarżący (powód), iż przepis odnoszący się do części opłaty, jaką stosuje się w przypadku rozpoznawania zażalenia, nie został uwzględniony przez Sąd pierwszej instancji. Należy zaznaczyć, iż skorzystanie przez Sąd pierwszej instancji z możliwości zweryfikowania własnego postanowienia w trybie art. 395 § 2 k.p.c. oznacza, iż zastosowanie znajdą przepisy właściwe dla Sądu, do którego skierowane zostało zażalenie, w tym przypadku - Sądu Okręgowego.

Brak jest w uzasadnieniu Sądu pierwszej instancji wskazania, iż stawka minimalna została zwielokrotniona z uwagi na zaistnienie przesłanek przewidzianych treścią § 2 ust 1 cyt. Rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. Nie było zresztą podstaw do uznania, iż sprawa jest zawiła i że co do zasady należało uwzględnić wyższe stawki. Czego nie czynił również Sąd pierwszej instancji rozliczając koszty procesu.

Na podstawie § 12 ust 1 pkt 1cyt. Rozporządzenia stawki minimalne za prowadzenie spraw w postępowaniu zażaleniowym wynoszą przed sądem okręgowym - 25% stawki minimalnej, a jeżeli w pierwszej instancji nie prowadził sprawy ten sam radca prawny - 50% stawki minimalnej, w obu wypadkach nie mniej niż 60 zł. Strona pozwana w toku postępowania przed Sądem pierwszej instancji oraz w postępowaniu zażaleniowym reprezentowana była przez tego samego radcę prawnego zatem stawka minimalna wynosiła 25 % przewidzianej treścią § 6 pkt 3 cyt. Rozporządzenia stawki. W postępowaniu zażaleniowym zatem należało zasądzić na rzecz strony wygrywającej to postępowanie – strony pozwanej - kwotę 150 zł w miejsce zasądzonej przez Sąd pierwszej instancji kwoty 600 zł.

Zażalenie pozostaje zatem uzasadnione i zostało uwzględnione w całości, a zaskarżone postanowienie podlegało zmianie na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

O kosztach ponownego postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 k.p.c. obciążając obowiązkiem ich poniesienia stronę przegrywającą to postępowanie – stronę pozwaną. W zażaleniu wskazana została wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 600 zł, w istocie w żądaniu zażalenia i jego uzasadnieniu powód kwestionował zasądzenie w tym zakresie kwoty przenoszącej 150 zł – a zatem zaskarżeniu podlegało postanowienie w części - co do kwoty 450 zł. Przy tej wartość przedmiotu zaskarżenia na podstawie § 2 pkt 1 w zw. z § 10 ust 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2015.1800 – stosowanym na podstawie § 21 - w związku z wpływem zażalenia po zmianie przepisów do sądu kolejnej instancji) wysokość wynagrodzenia pełnomocnika nie może być mniejsza od kwoty 120 zł. Wniosek w tym zakresie sformułowany w zażaleniu wskazywał na kwotę 75 zł, z uwzględnieniem wniesionej opłaty od zażalenia (30 zł) i stosownie do wniosku taka kwota została zasądzona (w tym kwota 40 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

(...)