Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: st. sekr.sąd. Anna Zuchora

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2016 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa Miejskiego Przedsiębiorstwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.

przeciwko R. K.

o zapłatę 203,80 zł

1.  oddala powództwo;

2.  nakazuje zwrócić na rzecz pozwanego ze środków Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego.

Sygn. akt VIII C 1904/14

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2014 roku powód Miejskie Przedsiębiorstwo (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko pozwanemu R. K. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 203,80 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 10 września 2013 roku do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że w wyniku kontroli biletowej w pojeździe przeprowadzonej przez powoda w dniu 10 sierpnia 2013 roku, stwierdził u pozwanego brak ważnego biletu podróżnego uprawniającego do korzystania z usług powoda. W następstwie zaistniałego zdarzenia powód wystawił pozwanemu wezwanie do wniesienia w terminie 30 dni opłaty dodatkowej w kwocie 200 zł oraz kwoty 3,80 zł tytułem opłaty za podróż. Powyższe roszczenie stało się wymagalne w dniu 10 września 2013 roku. Pomimo wezwania do zapłaty pozwany nie uiścił w/w kwot.

W dniu 2 kwietnia 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny wydał przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym (VI Nc-e (...)).

Nakaz ten zaskarżył sprzeciwem pozwany podnosząc, że w dacie kontroli nie miał środków finansowych na zakup biletu.

Postanowieniem z dnia 28 maja 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał sprawę do rozpoznania tutejszemu Sądowi. (pozew k. 2-3, nakaz zapłaty k. 4, sprzeciw k. 4v-5, postanowienie k. 7v)

W sprzeciwie złożonym na urzędowym formularzu SP pozwany podtrzymał pierwotne stanowisko w sprawie, dodając w jego uzupełnieniu, że podpis widniejący pod mandatem różni się od jego stałego podpisu. Tożsame stanowisko pozwany zajął w piśmie procesowym z dnia 3 września 2014 roku. (sprzeciw k. 23-24, pismo procesowe pozwanego k. 30)

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał powództwo w całości. Wskazał, że pozwany nie załączył żadnych dokumentów potwierdzających zagubienie dowodu osobistego, tymczasem każdy mandat (wezwanie do wniesienia opłaty dodatkowej) wystawiany jest imiennie, w oparciu o dane spisane z w/w dokumentu. (odpowiedź na sprzeciw k. 33-34)

Na rozprawie w dniu 6 marca 2015 roku pełnomocnik powoda nie stawił się. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. Oświadczył, że podpis na wezwaniu do wniesienia opłaty dodatkowej różni się od jego stałego podpisu, co rodzi wątpliwości co do jego autentyczności. Dodał, że miała miejsce sytuacja, gdy został zatrzymany za jazdę bez biletu, było to jednak chyba w 2011 roku. Z uwagi na powyższe, pozwany wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego grafologa na okoliczność ustalenia, czy podpis pod wezwaniem do wniesienia opłaty dodatkowej został przez niego nakreślony. (protokół rozprawy k. 40-41)

Na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2016 roku pełnomocnik powoda nie stawił się. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. (protokół rozprawy k. 85)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 sierpnia 2013 roku działający w imieniu powodowej Spółki kontroler biletów wystawił na osobę R. K. wezwanie do wniesienia opłaty dodatkowej w wysokości 200 zł oraz opłaty za podróż w wysokości 3,80 zł, w związku ze stwierdzonym brakiem biletu w środku komunikacji lokalnego transportu zbiorowego w Ł.. Wskazane opłaty podlegały uiszczeniu na rzecz powoda w terminie 30 dni. (dowód: kserokopia wezwania do wniesienia opłaty dodatkowej k. 16, okoliczności bezsporne)

Pismem z dnia 14 stycznia 2014 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 213,74 zł, pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego, które to wezwanie okazało się jednak bezskuteczne. (dowód: kserokopia ostatecznego wezwania do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru k. 15-15, okoliczności bezsporne)

Z uwagi na słabą jakość kserokopii oraz skanu dokumentu w postaci wezwania do wniesienia opłaty dodatkowej (k. 16, k. 64) oraz nieczytelność podpisu złożonego w pozycji „podpis pasażera”, brak jest możliwości wyodrębnienia gramm składowych oraz określenia przebiegu i kierunku linii, a w konsekwencji zweryfikowania, czy podpis ten został nakreślony przez pozwanego. (dowód: opinia biegłego z zakresu ekspertyzy pisma R. H. k. 78)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił wyłącznie częściowo jako bezsporny, a w pozostałej części, w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których prawdziwości ani rzetelności ich sporządzenia nie kwestionowała żadna ze stron procesu, z tym jednak zastrzeżeniem, że pozwany kwestionował, aby nakreślił podpis pod treścią wezwania do wniesienia opłaty dodatkowej.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo, jako nieudowodnione, podlegało oddaleniu w całości.

W przedmiotowej sprawie bezspornym jest, iż w dniu 10 sierpnia 2013 roku działający w imieniu powoda kontroler biletów wystawił wezwanie do uiszczenia opłaty dodatkowej w wysokości 200 zł oraz opłaty za podróż w wysokości 3,80 zł, które to wezwanie zostało wystawione na dane pozwanego.

Pozwany w toku postępowania kontestował jednak, że w tym dniu podróżował środkiem komunikacji lokalnego transportu zbiorowego w Ł., kwestionując przy tym, aby złożył podpis pod przedmiotowym wezwaniem. Pozwany wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego grafologa na okoliczność ustalenia, czy podpis pod wezwaniem do wniesienia opłaty dodatkowej został przez niego nakreślony. W związku ze złożonym wnioskiem dowodowym, zarządzeniem z dnia 6 marca 2015 roku Przewodniczący zobowiązał powoda do złożenia oryginału wezwania do wniesienia opłaty dodatkowej numer (...). W odpowiedzi na wezwanie powód oświadczył, że oryginał żądanego dokumentu znajduje się w Prokuraturze Rejonowej Ł., w aktach sprawy o sygn. 2 Ds. 1250/13. W toku podjętych przez Sąd czynności ustalono, że we wskazanych aktach sprawy, wezwanie, o którym mowa wyżej, nie występuje w pakiecie tego rodzaju dokumentów za miesiąc sierpień 2013 roku, występuje natomiast jego skan w elektronicznej bazie (...) służącej do rejestrowania przez powoda wystawionych dokumentów – wezwań do wniesienia opłaty dodatkowej (pismo prokuratora wraz z pismem K. w Ł. k. 62-63).

Nie powielając poczynionych ustaleń faktycznych, powtórzyć należy, że w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy, biegły z zakresu ekspertyzy pisma nie miał możliwości wyodrębnienia gramm składowych oraz określenia przebiegu i kierunku linii z kwestionowanego przez pozwanego podpisu, a w konsekwencji zweryfikowania, czy podpis ten został nakreślony przez pozwanego. Biegły zaznaczył jednocześnie, że stosowne badania mogą zostać przeprowadzone wyłącznie na podstawie oryginału wezwania numer (...), który to dokument nie został jednak załączony przez stronę powodową. Zaznaczenia wymaga przy tym, że jak wynika z poczynionych przez Sąd ustaleń, oryginał przedmiotowego wezwania nie znajduje się w aktach sprawy o sygn. 2 Ds. 1250/13, co jednoznacznie wynika z przywołanego pisma K. w Ł. z dnia 30 listopada 2015 roku, co pozwala wysnuć wniosek, że dokument ten najprawdopodobniej albo pozostaje w posiadaniu powoda albo zaginął.

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, że powód nie wykazał legitymacji biernej pozwanego do występowania w przedmiotowej sprawie, poprzez wykazanie, iż pozwany złożył podpis pod wezwaniem do wniesienia opłaty dodatkowej numer (...). Zaznaczenia wymaga przy tym, że na pozwanym, kwestionującym okoliczność złożenia podpisu pod tym wezwaniem ciążył obowiązek wyłącznie zgłoszenia stosownego wniosku dowodowego dotyczącego powołania biegłego grafologa, której to powinności pozwany dopełnił. Z kolei powód winien załączyć do pozwu, bądź do dalszych pism procesowych odpowiednie dokumenty (oryginał wezwania), w świetle których Sąd mógłby ustalić, czy podpis widniejący pod przedmiotowym wezwaniem został nakreślony przez pozwanego, jeżeli powód chciałby wywodzić z tego faktu korzystne skutki prawne. W świetle brzmienia przepisów art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. Sąd nie jest bowiem odpowiedzialny za wynik postępowania dowodowego, a ryzyko nieudowodnienia podstawy faktycznej żądania ponosi powód. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że powód, jako strona inicjująca proces, jest obowiązany do udowodnienia wszystkich twierdzeń pozwu, w oparciu o które sformułował swe roszczenie. To zatem powód winien w przedmiotowej sprawie wykazać, że pozwany złożył podpis pod kwestionowanym dokumentem, zwłaszcza wobec podniesionego przez pozwanego zarzutu i zgłoszonego wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego grafologa. Powód nie uczynił jednak zadość powyższemu, nie złożył bowiem oryginału wezwania numer (...), w związku z tym, biorąc pod uwagę dokumenty znajdujące się w aktach sprawy oraz oświadczenie złożone przez biegłego z zakresu ekspertyzy pisma, należało uznać, że powód nie udowodnił, że to pozwany nakreślił kwestionowany podpisu. Sąd zobligowany był bowiem do oceny podniesionego przez pozwanego zarzutu, w świetle dowodów z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy. W konsekwencji Sąd uznał, iż strona powodowa nie obaliła podniesionego przez pozwanego zarzutu, co dało podstawę do oddalenia powództwa w całości.

O zwrocie niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego Sąd orzekł w oparciu o treść art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. 2014, poz. 1025 ze zm.).

Z tych względów, orzeczono jak w sentencji.