Sygn. akt IX Ka 322/13
Dnia 26 lipca 2013 roku
Sąd Okręgowy w Toruniu IX Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Mirosław Wiśniewski (spr.)
Sędziowie SO Lech Gutkowski
SO Rafał Sadowski
Protokolant st.sekr.sądowy Magdalena Maćkiewicz
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Toruniu Bożeny Mentel
po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2013 roku
sprawy K. W.
oskarżonego o przestępstwo z art. 289 § 1 kk
na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu
z dnia 26 kwietnia 2013 roku sygn. akt II K 87/13
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie IV ustala, że podstawę prawną orzeczenia o karze grzywny stanowi przepis art. 289 § 4 kk, w miejsce art. 71 § 1 kk;
II. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za II instancję, zaś wydatkami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa.
Sygn. akt IX Ka 322/13
K. W. został oskarżony o to, że:
w okresie od 24 do 25 października 2012 r. w T. na ulicy (...) po uprzednim wejściu do otwartego pojazdu i wykorzystaniu znajdujących się tam kluczyków dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia pojazdu m-ki (...)o nr rej. (...) wart. 1000 zł działając tym na szkodę G. Ś.
tj. o przestępstwo z art. 289 § 1 kk
Sąd Rejonowy w Toruniu wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2013 r. (sygn. akt II K 87/13) uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na mocy art. 289 § 1 kk orzekł wobec niego karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na 3 -letni okres próby oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego, zaś na podstawie art. 71 § 1 kk orzekł karę 20 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda stawka.
Oskarżony został zwolniony od opłaty i kosztów sądowych, którymi obciążony został Skarb Państwa.
Od powyższego wyroku apelację wniósł prokurator zaskarżając wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze.
Wyrokowi zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego w postaci art. 289 § 4 kk poprzez orzeczenie kary grzywny na podstawie art. 71§1 kk podczas gdy jej orzeczenie było możliwie i powinno nastąpić na podstawie art. 289 § 4 kk.
Powołując się na powyższy zarzut prokurator wniósł o zmianę wyroku w punkcie IV poprzez przyjęcie, że podstawą prawną orzeczenia o karze grzywny jest przepis art. 289 § 4 kk.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Podzielając zarzut apelacji prokuratora tj. naruszenia przepisu prawa materialnego pod postacią art. 289 § 4 kk, sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w kwestionowanym w apelacji zakresie.
Rację ma prokurator podnosząc, iż w sprawie doszło do naruszenia przepisu art. 289 § 4 kk poprzez jego niezastosowanie. W istocie bowiem Sąd Rejonowy zastosował błędną podstawę prawną orzeczenia o karze grzywny. Orzekł karę grzywny na podstawie art. 71§1 kk gdy tymczasem należało ją orzec w trybie art. 289 § 4 kk. Przepis art. 71§1 kk uprawnia sąd do orzeczenia kary grzywny ale wyłącznie wówczas gdy jej wymierzenie nie jest możliwe na innej podstawie. W niniejszej sprawie istniała zaś inna niż przepis art. 71 §1 kk samodzielna podstawa prawna do wymierzenia kary grzywny a to art. 289 § 4 kk. W/w przepis stanowi, że w wypadku gdy sprawca dopuszcza się m.in. przestępstwa z art. 289 §1 kk sąd może wymierzyć grzywnę obok kary pozbawienia wolności. Skoro więc oskarżony popełnił czyn z art. 289 §1 kk - czego prokurator nie kwestionuje podzielając ustalenia faktyczne sądu meriti - to podstawę do orzeczenia wobec niego kary grzywny stanowi art. 289 § 4 kk a nie art. 71 § 1 kk.
Mając na względzie powyższe, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w punkcie IV ten sposób, że ustalił, iż podstawę prawną orzeczenia o karze grzywny stanowi przepis art. 289 § 4 kk.
W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok Sąd Okręgowy utrzymał w mocy. Brak było bowiem jakichkolwiek uchybień mogących stanowić bezwzględne przyczyny odwoławcze będące podstawą do uchylenia lub zmiany wyroku z urzędu w dalszej części.
Sąd Okręgowy, na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk, zwolnił oskarżonego od ponoszenia wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym obciążając tymi wydatkami Skarb Państwa, albowiem przemawiają za tym względy słuszności, gdyż postępowanie odwoławcze zostało wszczęte a zaskarżony wyrok uległ zmianie na skutek błędu Sądu Rejonowego.