Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 87/13

POSTANOWIENIE

dnia 15 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Koszalinie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Waldemar Katzig

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Jermakowicz

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Koszalinie A. N.

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2013 r. na posiedzeniu

w sprawie skazanego T. Ł.

z wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego

w przedmiocie umorzenia postępowania

postanawia:

I. na podstawie art. 572 k.p.k., art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie;

II. na podstawie § 2 ust. 1, 2 i 3 w zw. z § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. I. S. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem złotych 60/100) złotych tytułem pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

III. na podstawie art. 632 pkt.2 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany T. Ł. skierował do Sądu wniosek o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary jednostkowe orzeczone dotychczas wydanymi wobec niego prawomocnymi wyrokami.

Na podstawie aktualnych danych o karalności oraz akt sprawy Sąd ustalił, że T. Ł. został skazany następującymi prawomocnymi orzeczeniami:

1. wyrokiem Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie o sygn. akt X K 208/06 za przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 6.12.2005 r. na karę 5 miesięcy ograniczenia wolności połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

2. wyrokiem Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 8 listopada 2007 r. w sprawie o sygn. akt X K 1216/07 za przestępstwo z art. 190 § 1 kk. popełnione w dniu 06.08.2007 r. na karę 9 miesięcy ograniczenia wolności połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

3. wyrokiem Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 3 czerwca 2008 r. w sprawie o sygn. akt II K 36/08 za przestępstwo z art. 280 § 2 kk. w zb. z art. 157 § 2 kk. przy zast. art. 11 § 2 kk. popełnione w dniu 07.12.2007 r. na karę 4 lat pozbawienia wolności;

4. wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 21 sierpnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt X K 625/12 za przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 19.03.2012 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat;

5. wyrokiem Sądu Rejonowego w Koszalinie z dnia 6 maja 2013 r. w sprawie o sygn. akt X K 190/13 za przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 12.12.2012 r. na karę jednostkową roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz za przestępstwo z art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w październiku 2012 r. na karę jednostkową 9 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 85 kk. i art. 86 § 1 kk. orzeczono karę łączną roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Wniosek skazanego jest zasadny.

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 k.p.k. wyrok łączny wydaje się wówczas, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Warunki do orzeczenia kary łącznej, o których mowa w art. 569 § 1 k.p.k., to przede wszystkim przesłanki wynikające z art. 85 k.k. Oznacza to, że wyrok łączny w stosunku do osoby skazanej prawomocnie różnymi wyrokami może być wydany, jeśli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu.

Tymczasem analiza treści wyroków wydanych w sprawach o sygn. akt X K 208/06, X K 1216/07, II K 36/08 i X K 625/12 oraz treści wyroku wydanego w sprawie o sygn. akt X K 190/13, pod kątem dat ich wydania oraz dat popełnionych czynów prowadzi do wniosku, że brak jest możliwości orzeczenia kary łącznej, obejmującej kary jednostkowe za czyny zawarte w tych wyrokach. Przestępstwa przypisane skazanemu w wyroku Sądu Rejonowego w Koszalinie w sprawie o sygn. akt X K 190/13 zostały bowiem popełnione w dniu 12 grudnia 2012 r. oraz w październiku 2012 r., a zatem po dacie wydania poprzedzających je wyroków w sprawach o sygn. akt X K 208/06, X K 1216/07, II K 36/08 i X K 625/12. Tym samym brak było podstaw do wydania wyroku łącznego tym zakresie, albowiem nie zachodzi realny zbieg tych przestępstw, o którym mowa w art. 85 kk.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w sprawie.

W pozostałym zakresie należało umorzyć postępowanie na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. z uwagi na powagę rzeczy osądzonej. Jak wynika bowiem z akt sprawy postępowanie karne o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary jednostkowe orzeczone prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w Koszalinie w sprawach o sygn. akt X K 208/06, X K 1216/07 oraz X K 625/12, a także w sprawie Sądu Okręgowego w Koszalinie o sygn. akt II K 36/08 zostało już prawomocnie zakończone postanowieniem Sądu Okręgowego w Koszalinie w sprawie o sygn. akt II K 26/13. W tamtej sprawie Sąd Okręgowy prawomocnym postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2013 r. na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie wobec stwierdzenia, że brak jest przesłanek do orzeczenia kary łącznej w zakresie kar jednostkowych objętych sprawami Sądu Rejonowego w Koszalinie o sygn. akt X K 208/06, X K 1216/07 oraz X K 625/12, a także w sprawie Sądu Okręgowego w Koszalinie w sprawie o sygn. akt II K 36/08, gdyż nie zachodzi określony w art. 85 kk. realny zbieg przestępstw.

Z uwagi na okoliczność, że skazany reprezentowany był przez obrońcę wyznaczonego z urzędu, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata I. S. wynagrodzenie wraz z obowiązującą stawką podatku od towarów i usług.

O kosztach postępowania orzeczono na zasadzie art. 632 pkt.2 k.p.k.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w części dyspozytywnej postanowienia.

II K 87/13

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE