Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2016 roku

Sąd Rejonowy w Puławach II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Marek Stachoń

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anita Szczepanik

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Puławach E. S.

po rozpoznaniu na rozprawie dnia 10.05.2016 roku

sprawy J. F., syna J. i W. z domu A., urodzonego dnia (...) w O.

oskarżonego o to, że: w dniu 20 lutego 2016 roku w P. woj. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikami po pierwszym badaniu 0,98 mg/l, po drugim badaniu 0,98 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził pojazd marki V. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym na ul. (...)

tj. o czyn z art. 178a§1 kk

1. oskarżonego J. F. uznaje winnym tego, że w dniu 24 lutego 2016 roku w P. woj. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikami po pierwszym badaniu 0,98 mg/l, po drugim badaniu 0,98 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził pojazd marki V. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym na ul. (...) tj. czynu z art. 178a§1 kk i za to na mocy art. 178a§1 kk wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie;

2. na mocy art. 42§2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

3. na mocy art. 63§4 kk na poczet orzeczonego zakazu zalicza okres zatrzymania prawa jazdy od 24 lutego 2016 roku do 10 maja 2016 roku;

4. na mocy art. 43a§2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5000 (pięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

5. na mocy art. 627 kpk obciąża oskarżonego kosztami sądowymi w kwocie 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu wydatków i 180 (stu osiemdziesięciu) złotych tytułem opłaty.

II K 192/16

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa w Puławach oskarżyła J. F. o to, że w dniu 20 lutego 2016 roku w P. województwa (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikami po pierwszym badaniu 0,98 mg/l, po drugim badaniu 0,98 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził pojazd marki V. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym na ul. (...), tj. o czyn z art. 178a § 1 kodeksu karnego.

Po przeprowadzeniu rozprawy sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 24 lutego 2016 roku w P. na ul. (...) jadący radiowozem patrol policji w składzie: P. P. i G. M. zauważył jadący bez włączonych świateł mijania pojazd, którym był V. (...) o nr rej. (...) kierowany przez J. F., więc postanowili go zatrzymać włączając sygnały świetlne i dźwiękowe, ale kierujący nie zareagował kontynuując jazdę. Kiedy go w końcu zatrzymali podczas legitymowania wyczuli woń alkoholu, więc przewieźli do budynku Komendy Powiatowej Policji w P., gdzie został przebadany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu z wynikami: 0,98 mg/l, 0,98 mg/l. J. F. był dotychczas karany za czyny z art. 209 § 1 k.k., jest rozwiedziony, ma jedno dziecko na utrzymaniu, z zawodu jest ślusarzem i kierowcą ciężarówki.

Ustalając powyższy stan faktyczny sąd obdarzył wiarą zeznania świadka P. P. – k. 1 zbioru C, ponieważ zeznania tego świadka są logiczne, konsekwentne i znajdują potwierdzenie w pozostałych dowodach, a ponadto świadek ten nie jest osobiście zainteresowany treścią rozstrzygnięcia, gdyż jako policjant wykonywał swoje obowiązki zawodowe. Sąd obdarzył wiarą również dowody w postaci: protokołu badania trzeźwości – k. 2 zbioru A, świadectwa wzorcowania – k. 3 zbioru A, danych z Krajowego Rejestru Karnego – k. 19-20 zbioru A, danych osobowych – k. 27-28 zbioru A, ponieważ dowody te zostały sporządzone przez uprawnione do tego osoby i w przewidzianej prawem formie, a żadna z zainteresowanych stron nie zakwestionowała ich prawdziwości.

Oskarżony J. F. przyznał się do winy i złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym.

Wina oskarżonego nie budzi wątpliwości, ponieważ jest on osobą świadomą swych czynów i nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające jego odpowiedzialność karną.

Zarzucany oskarżonemu czyn polegający na kierowaniu pojazdem mechanicznym, a takim jest samochód, w ruchu lądowym, w stanie nietrzeźwości czyli przy stężeniu alkoholu w wydychanym powietrzu przekraczającym 0,25 mg/l stanowi przestępstwo określone w art. 178a § 1 kodeksu karnego.

Przy wymiarze kary jako okoliczności obciążające sąd uwzględnił dotychczasową karalność oskarżonego, nagminność tego typu przestępstw w rejonie sądu (...) oraz ponad trzykrotne przekroczenie stężenia alkoholu, od którego występuje stan nietrzeźwości, a jako okoliczności łagodzące – dotychczasową niekaralność oskarżonego za czyny podobne i dziecko na utrzymaniu. Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę sąd wymierzył karę oraz środki karne adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonego, które spowodują, że oskarżony nie popełni więcej podobnego czynu, a dla innych będą stanowić przestrogę. Skoro oskarżony nie daje rękojmi bezpiecznego uczestnictwa w ruchu drogowym jako kierowca pojazdów kategorii B i taki też jest sens obligatoryjnego orzekania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, to tym bardziej nie daje takiej rękojmi jako kierowca pojazdów ciężarowych, które są bardziej niebezpieczne choćby z uwagi na większą masę, bezwładność, dłuższą drogę hamowania i słabszą zwrotność.

Orzeczenie o kosztach uzasadnia art. 616 § 2 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych oraz art. 616 § 2 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 618 § 1 pkt 1 i 10 k.p.k., w zw. z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym i w zw. z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 roku w sprawie określenia wysokości opłaty za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego.