Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2013r.

Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Artur Sobczak

Protokolant Justyna Wloka

w obecności Prokuratora Prok. Rej. –

Po rozpoznaniu dnia 24.06.2013r. na posiedzeniu

sprawy K. O./O./

syna S. i M. z d. S.

urodz. (...) w C.

oskarżonego o to, że :

w dniu 04 czerwca 2012r. w agencji (...) w S. przy ul. (...), w celu użycia za autentyczny podrobił wniosek o zawarcie umowy ubezpieczenia pojazdu mechanicznego (...) z (...) S.A. z/s w S. w taki sposób, że wypełniając wniosek posłużył się danymi osobowymi T. H., a ponadto w pozycjach „podpis” oraz „podpis klienta składającego oświadczenie” podpisał się nazwiskiem (...), w następstwie czego została zawarta umowa nr (...) o ubezpieczenie pojazdu marki A. (...) o nr rej OK. (...), obowiązująca w okresie od 04 czerwca 2012 roku do 03 czerwca 2013r. pomiędzy T. H. a (...) S.A. z/s w S.

tj. o przestępstwo z art. 270 § 1 kk

I.  uznaje oskarżonego K. O. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 270 § 1 kk i za to na podstawie art. 270 § 1 kk przy zast. art. 58 § 3 kk wymierza mu karę grzywny w wysokości 40 (czterdzieści) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych,

II.  na podstawie art. 44 § 1 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego opisanego w wykazie dowodów rzeczowych nr I/27/13 pod poz. 3, na karcie 42 akt sprawy, w postaci wniosku (...) Towarzystwo (...),

III.  na podstawie art.230 § 2 kpk zwraca osobie uprawnionej K. O. dowody rzeczowe opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr I/27/13 pod poz. 1 i 2, na karcie 36 i 37 akt sprawy, w postaci umów kupna – sprzedaży samochodu m-ki A. (...)o nr rej. (...)z dnia 29.12.2011 r. oraz z dnia 09.01.2012 r.,

IV.  na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 90 (dziewięćdziesiąt) złotych tytułem kosztów procesu i wymierza opłatę w wysokości 80 (osiemdziesiąt) złotych.

Sygn. akt IIK 242/13”u”dpo

UZASADNIENIE

Wraz z aktem oskarżenia wniesionym do tut. Sądu w dniu 18.03.2013r. przeciwko K. O.Prokurator na podstawie art. 335§1 kpk wniósł o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania rozprawy i orzeczenie uzgodnionej z oskarżonym kary.

W sprawie ustalono co następuje:

K. O.jest właścicielem samochodu osobowego marki A. (...)o nr rej. (...), który to pojazd nabył w dniu 09 stycznia 2012 r. od S. W.. S. W.nabył natomiast uprzednio w/w samochód w dniu 29 grudnia 2011 r. od T. H..

K. O.zostały wydane przy kupnie obie w/w umowy kupna - sprzedaży oraz dokumenty w postaci dowodu rejestracyjnego na nazwisko T. H., karta pojazdu oraz dokumenty ubezpieczenia pojazdu. Samochód w chwili sprzedaży był nadal ubezpieczony w (...) S.A.z datą jego obowiązywania do końca maja 2012 r.

T. H.po dokonanej przez siebie transakcji auta zgłosił fakt jego sprzedaży do wskazanego ubezpieczyciela. Natomiast S. W.nigdy nie przerejestrował na siebie samochodu, tak że K. O.stając się właścicielem pojazdu dysponował, poza w/w umowami, dokumentami auta na dane osobowe T. H..

W dniu 4 czerwca 2012 r. K. O.udał się do Agencji (...)w S.przy ul. (...)celem uregulowania zaległości ubezpieczeniowych za nabyte auto. W Agencji tej oskarżony wypełniając za pośrednictwem agenta komputerowy wniosek o zawarcie umowy ubezpieczenia pojazdu mechanicznego (...)z (...) S.A.z/s w S.posłużył się jednie dokumentami samochodu opiewającymi na T. H.i na takie też dane wniosek został wypełniony i wydrukowany. Oskarżony nie skorygował tych danych jak i następnie w pozycjach „podpis” oraz „podpis klienta składającego oświadczenie” podpisał się nazwiskiem (...), w następstwie czego została zawarta umowa nr (...)o ubezpieczenie pojazdu marki A. (...)o nr rej OK. (...), obowiązująca w okresie od 04 czerwca 2012 roku do 03 czerwca 2013r. pomiędzy T. H.a (...) S.A.z/s w S.

dowody:

- wyjaśnienia oskarżonego K. O.k. 61,

- zeznania świadka T. H. k. 5-7, 14-15,

- zeznania świadka S. W.k. 19,

- zeznania świadka P. P. k. 53-54,

- pismo (...) k. 10-13, 25,

- protokół zatrzymania rzeczy k. 41-43,

- tablica poglądowa k. 44,45,

- oryginał wniosku (...) Towarzystwo (...) l. 42,

- umowy sprzedaży samochodu osobowego marki A. (...) o nr rej. (...) z dnia 29.12.2011 r. i 09.01.2012 r. k. 36,37,

- kopia dowodu rejestracyjnego k. 56

Oskarżony słuchany w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czyni i wyjaśnił okoliczności jego popełnienia.

dowody:

- wyjaśnienia oskarżonego K. O.k. 61,

Oskarżony ma 38 lat, posiada wykształcenie zawodowe i jest zatrudniony w warsztacie ślusarskim w P., osiągając dochody w kwocie 1200 zł netto miesięcznie. K. O.jest żonaty, posiada jedno dziecko i dwoje małoletnich dzieci żony z poprzedniego małżeństwa. Oskarżony był już karany sądownie z art. 178a § 2 kk.

Dowody:

- karta karna k. 65,

- dane o osobie k.66

Sąd zważył, co następuje :

Sąd nie znajdując żadnych przeszkód uwzględnił wniosek prokuratora o wydanie wyroku skazującego i orzeczenie zaproponowanej kary bez przeprowadzenia rozprawy bowiem występek zarzucany oskarżonemu zagrożony jest karą nie przekraczającą 10 lat pozbawienia wolności, a okoliczności przestępstwa nie budziły wątpliwości, zaś postawa oskarżonego wskazywała że cele postępowania zostaną osiągnięte pomimo nie przeprowadzania rozprawy.

Oskarżony K. O.przyznał się do zarzutu i nakreślił wyraźnie okoliczności popełnienia zarzucanego mu czynu. Jego wyjaśnienia znajdują potwierdzenie i uzupełnienie w pozostałych niekwestionowanych i nie budzących wątpliwości dowodach w postaci zeznań świadków T. H., S. W.i P. P.jak i dowodach z dokumentów szczegółowo wymienionych w stanie faktycznym jako dowodach wiarygodnych, rzetelnych i nie budzących wątpliwości Sądu.

Jednolity materiał dowodowy pozwalał na zbudowane jasnej i pełnej wersji zdarzenia.

Oskarżony swoim zachowaniem w sposób niewątpliwy i nad wyraz czytelny w dniu 04 czerwca 2012r. w agencji (...) w S. przy ul. (...), w celu użycia za autentyczny podrobił wniosek o zawarcie umowy ubezpieczenia pojazdu mechanicznego (...) z (...) S.A. z/s w S. w taki sposób, że wypełniając wniosek posłużył się danymi osobowymi T. H., a ponadto w pozycjach „podpis” oraz „podpis klienta składającego oświadczenie” podpisał się nazwiskiem (...), w następstwie czego została zawarta umowa nr (...) o ubezpieczenie pojazdu marki A. (...) o nr rej OK. (...), obowiązująca w okresie od 04 czerwca 2012 roku do 03 czerwca 2013r. pomiędzy T. H. a (...) Towarzystwo. Działanie to miało charakter świadomy i celowy. Oskarżony świadomie posłużył się jedynie dokumentami pojazdu opiewającymi na imię i nazwisko T. H. powodując wprowadzenie takich danych do wniosku i nie uprzedzając agenta, iż to nie są jego dane jak i podpisał się następnie nazwiskiem T. H..

W ten sposób doszło do wypełnienia przez oskarżonego znamion przestępstwa z art. 270 §1 kk. Zgodnie z cytowanym przepisem prawa kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Podrabianiem jest nadanie jakiemuś przedmiotowi (np. pismu) pozorów dokumentu w celu wywołania wrażenia, że zawarta w nim treść pochodzi od wymienionego w nim wystawcy, podczas gdy w rzeczywistości tak nie jest. W grę może wchodzić podrobienie całości dokumentu lub tylko jego fragmentu. Podrobieniem będzie więc zarówno podrobienie całego tekstu (...) dokumentu wraz z podpisem, jak i podrobienie samego podpisu. Nie czyni przy tym różnicy, czy osoba, której podpis podrobiono, w rzeczywistości istnieje i nosi imię i nazwisko, które podrobiono, czy też osoba ta nie istnieje. Użycie za autentyczny to natomiast przedstawienie lub przedłożenie podrobionego czy przerobionego dokumentu osobie prywatnej albo instytucji, czyli wykorzystywanie funkcji, jakie może pełnić taki podrobiony czy przerobiony dokument.

Relacjonując powyższego uwagi do opisanych okoliczności sprawy i zachowania oskarżonego należy powtórzyć, iż jego czyn wypełnił znamiona przestępstwa podrobienia w sposób i w mechanizmach opisanych w stanie faktycznym i omówionych w rozważaniach.

Wina oskarżonego jest również oczywista, jaki jak wskazano żadnych wątpliwości nie budzi przyjęta kwalifikacja prawna.

Mając powyższe na względzie uznając, że postawa oskarżonego wskazuje na to, że cele postępowania zostaną osiągnięte pomimo nieprzeprowadzenia rozprawy Sąd na posiedzeniu wymierzył zaproponowana karę ograniczenia wolności przy zastosowaniu instytucji art. 58 § 3 kk jako pewnej formy nadzwyczajnego złagodzenia kary uznając ją tą karę za współmierną do stopnia społecznej szkodliwości czynu i za taką, która spełni wszystkie swoje ustawowe wymogi uwzględniając dyspozycję normy zawartej w art. 53§ 1 i 2 kk.

Jednocześnie Sąd orzekł uzgodniony jak i obligatoryjny w świetle art. 44 § 1 kk środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego opisanego w wykazie dowodów rzeczowych w postaci wniosku (...)nr (...). Wniosek ten został bowiem podrobiony i jako taki stanowił przedmiot pochodzący bezpośrednio z przestępstwa.

Jednocześnie zważywszy na okoliczności sprawy, które nie budziły wątpliwości jak i mając na uwadze charakter wniosku prokuratury złożony w trybie art. 335 Sąd na podstawie art. 230 § 2 kpk nakazał zwrócić K. O.jego dokumenty w postaci dwóch umów sprzedaży auta z dnia 29.12.2011 r. oraz z dnia 09.01.2012 r. Uwagi wymaga bowiem, iż są to dokumenty, które nie podlegały przepadkowi przedmiotów na mocy art. 44 kk albowiem nie miały przestępczego charakteru w jakikolwiek zakresie. Są to bowiem umowy cywilnoprawne funkcjonujące w obrocie prawnym i wywołujące w tym zakresie określone skutki i jako takie winny zostać zwrócone właścicielowi. Wprawdzie w okolicznościach sprawy stanowiły one w pewnym fragmencie podstawę odtworzenia stanu faktycznego, to jednakże z powyższych względów nie ma prawnych przyczyn zatrzymania ich w aktach sprawy. Jednocześnie uwagi wymaga, iż w okolicznościach sprawy, które nie budziły wątpliwości choćby ze względu na wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadków jak i oryginał wniosku o ubezpieczenie, Sąd uznał na tym etapie tj. wydawania wyroku, iż obie umowy mają zbędny charakter i nakazał ich zwrot w wyroku. Dopełniająconależy podkreślić, iż stosownie do treści art. 335 przedmiotem uzgodnień prokuratora i oskarżonego jest kara lub środek karny, ewentualnie ze względu na zapatrywania orzecznictwa również kwestia poniesienia kosztów postępowania i opłaty, choć jest to element wymykający się poza literalne ramy cytowanego przepisu. Zwrot natomiast dowodów rzeczowych w przypadku stwierdzenia ich zbędności przez Sąd nie jest środkiem karnym i jako taki nie podlega ustaleniom w/w podmiotów i leży na etapie postępowania Sądowego wyłącznie w gestii i ocenie Sądu.

Orzeczenie o kosztach Sąd oparł o dane osobowe i sytuację majątkową i rodzinną oskarżonego, a uwzględniając ją uznał w oparciu o wyżej wskazane wywody i motywy, iż są one wystarczające do tego, aby zasądzić od oskarżonego koszty sądowe w całości to jest opłatę od wymierzonej kary grzywny i wydatki. Sąd nie znalazł podstaw aby te wydatki miały obciążać Skarb Państwa. Obciążanie kosztami procesu jest ponadto naturalną konsekwencją skazania za popełnione przestępstwo, które te koszty spowodowało. Ponadto sam oskarżony zgodził się na poniesienie kosztów postępowania i opłaty sądowej