Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 1019/13

POSTANOWIENIE

Dnia 25 lipca 2013r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Mokrzysz

Protokolant: Anna Konieczna

bez udziału Prokuratora Prokuratury Rejonowej - zawiadomionego prawidłowo

po rozpoznaniu w sprawie o czyn z art. 286 § 1 k.k. i inne

na posiedzeniu w dnia 25 lipca 2013 r.

w przedmiocie rozpoznania zażalenia z dnia 18 grudnia 2012 r. (data wpływu) na postanowienie Prokuratury Rejonowej w Środzie Śląskiej z dnia 30 listopada 2012 r. o odmowie wszczęcia śledztwa

na podstawie art. 329 § 1 i 2 k.p.k., art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia

utrzymać w mocy postanowienie Prokuratury Rejonowej w Środzie Śląskiej z dnia 30 listopada 2012 r. o odmowie wszczęcia śledztwa, wydane w sprawie o sygn. akt 1 Ds.1373/12.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2012 r. Prokuratura Rejonowa w Środzie Śląskiej wydała postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie:

I. doprowadzenia w dniu 26 kwietnia 2004r. w K., gm. Ś. M. Ł.do niekorzystnego rozporządzenia udzielonej pożyczki pieniężnej w kwocie 300.000,00 zł przez J. C.poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru spłaty tej pożyczki tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. - wobec braku danych dostatecznie uzasadniających popełnienie przestępstwa;

II. przywłaszczenia we wrześniu 2006 r. w K., gm. Ś.przez J. C.powierzonej mu brony talerzowej o wartości 25.620,00 zł. na szkodę M. Ł.tj. o czyn z art. 284 § 2 k.k. - wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa.

Na powyższe postanowienie w dniu 18 grudnia 2012 r. zażalenie złożył pełnomocnik pokrzywdzonego M. Ł.. Pełnomocnik pokrzywdzonego wskazując na obrazę przepisów postępowania, a to art. 2 § 1 ust. 1 k.p.k. w zw. z art. 297 § 1 ust. 1 i 4 k.p.k. w zw. art. 305 § 1 i 3 k.p.k., art. 8 § 1 k.p.k. w zw. z art. 305 § 1 i 3 k.p.k. oraz art. 143 § 1 ust. 2 k.p.k. wyniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Prokuratorowi Rejonowemu w Środzie Śląskiej do dalszego prowadzenia.

Sąd Okręgowy zważył co następuje

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu zażalenie pełnomocnika skarżącego nie jest zasadne, i krytycznie należy się odnieść do zarzutów wskazanych w pisemnym uzasadnieniu złożonego środka zaskarżenia.

Sąd w pełni podziela i przyjmuje za własne ustalenia poczynione przez oskarżyciela publicznego wskazane w uzasadnieniu postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie. Bezsporny w sprawie pozostaje fakt, iż M. Ł. i J. C. łączyły wspólne interesy. M. Ł. kilkakrotnie, począwszy od 2001r. udzielał J. C. pożyczek na pokrycie wydatków związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, a także udostępniał do prac w gospodarstwie maszyny rolnicze, których był właścicielem. Angażując się we współpracę z J. M. Ł. liczył na zyski z gospodarstwa. J. C. potwierdził istnienie zobowiązania w kwocie 300.000,00 z czego spłacił 180.000,00 zł. Powstałe zobowiązanie było wynikiem wcześniejszych rozliczeń między stronami.

Wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 28.02.2012r., sygn. akt I C 151/11 oddalono powództwo M. Ł. przeciwko J. C. o zapłatę kwoty 180.841,00 zł. Z uzasadnienia wyroku Sądu wynika, iż M. Ł. nie udowodnił, że zawarł z J. C. umowę pożyczki kwoty 300.000,00 zł.

Ustosunkowując się merytorycznie do uzasadnienia zaskarżonego postanowienia należy w szczególności podkreślić, że zgodnie z dyspozycją art. 303 k.p.k. postanowienie o wszczęciu śledztwa wydaje się, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, zaś w niniejszej sprawie brak było jakichkolwiek przesłanek wskazujących na podejrzenie popełnienia przestępstwa, wbrew kategorycznym twierdzeniom skarżącego. Uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa ma się odnosić do zaistnienia czynu i do tego, że tenże czyn wyczerpuje znamiona przestępstwa. Innymi słowy, takie (tzn. uzasadnione) podejrzenie organu procesowego musi odnosić się do konkretnego czynu dającego się oczywiście zakwalifikować z określonego przepisu kodeksu karnego. Wszczęcie postępowania przygotowawczego nie jest dopuszczalne, gdy brak jest takiego uzasadnienia. Z takimi zaś sytuacjami mamy do czynienia wtedy, gdy jest rzeczą oczywistą, że czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia, albo też czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego (art. 17 § 1 pkt 1 i 2 k.p.k.). Podstawą faktyczną decyzji o wszczęciu śledztwa może być tylko taki zespół danych, które obiektywnie uprawdopodabniają fakt popełnienia przestępstwa, subiektywnie zaś wywołują wysoki stopień podejrzenia co do zaistnienia tego faktu. Owa podstawa sformułowana jest jako warunek minimalny, a zatem oczywistość popełnienia przestępstwa tym bardziej spełnia warunek istnienia podstawy wszczęcia procesu. Ustawa, mówiąc o podejrzeniu uzasadnionym, wymaga tym samym, aby było ono oparte na racjonalnych przesłankach. Warunku tego nie spełnia zatem pojawienie się pogłoski, domysłu lub bliżej nieokreślonego przypuszczenia na temat przestępstwa, gdyż takie podejrzenie byłoby dowolne. Uzasadnione podejrzenie ma się odnosić do konkretnego przestępstwa, a więc czynu, który daje się zakwalifikować z określonego przepisu części szczególnej Kodeksu karnego lub innej ustawy szczególnej, przy czym dotyczy to również form stadialnych i postaci zjawiskowych danego przestępstwa (zob. W. Grzeszczyk, Postępowanie przygotowawcze w kodeksie postępowania karnego, Kraków 1998, s. 48).

Mając powyższe rozważania na uwadze, zażalenie uznać należało za całkowicie bezzasadne i z tych też przyczyn na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13