Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1047/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Eliza Nowicka - Skowrońska

Protokolant Jakub Flaga

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2016 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa K. C.

przeciwko Bankowi (...) S.A. z siedzibą w G.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od K. C. na rzecz Banku (...) S.A. z siedzibą w G. kwotę 5,90 zł (pięć złotych dziewięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1047/15

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2015 roku, K. C., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, złożyła pozew przeciwko pozwanemu Bankowi (...) S.A. z siedzibą w G. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) z dnia 10 lipca 2014 r., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 29 lipca 2014 r., na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie, Wydział I Cywilny w sprawie o sygn. akt I Co 1912/14 (pozew k. 4 – 12).

W uzasadnieniu swojego stanowiska powoływała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 kwietnia 2015r. wydany w sprawie sygn. akt P 45/12, zgodnie z którym uznano, że art. 96 ust. 1 oraz art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128) za niezgodne z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, a nadto orzeczono, że przepisy te tracą moc obowiązującą z dniem 1 sierpnia 2016 r. Powódka wskazywała na istniejącą jej zdaniem praktykę orzeczniczą, zgodnie z którą pomimo uchylenia przepisów art. 96 ust. 1 i art. 97 ust. 1 ustawy - Prawo Bankowe wyrokiem TK z dnia 23.04.2015 r., sygn. akt P 45/12, sądy powszechne powołują się na ten wyrok uchylając postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności bankowym tytułom egzekucyjnym. Dodatkowo na poparcie swoich twierdzeń powołała się na stanowiska Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Północ w Warszawie w sprawie o sygn. akt II Co 1780/14 oraz Sądu Rejonowego w Ciszynie w sprawie o sygn. akt I Co 998/14. Zdaniem Powódki, odroczenie wejścia w życie wyroku TK uchylającego przepisy art. 96 ust. 1 i art. 97 ust. 1 prawa bankowego nie powinno stanowić przeszkody w uznaniu, że przepisy ten były niezgodne z Konstytucją od chwili wydania wyroku TK. Tym samym, pozbawiony wykonalności powinien zostać wydany na ich podstawie bankowy tytuł egzekucyjny z dnia 10 lipca 2014 r. nr (...), zaopatrzony w klauzulę wykonalności w dniu 29 lipca 2014 r., na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie, Wydział I Cywilny w sprawie o sygn. akt I Co 1912/14.

Pozwana złożyła odpowiedź na pozew w dniu 21 grudnia 2015 r. wnosząc o oddalenie powództwa w całości, rozpoznanie sprawy pod nieobecność pozwanej oraz zasądzenie kosztów procesu (odpowiedź na pozew – k. 58 – 60).

W argumentacji zawartej w uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwana powołała się m. in. na wyrok TK z dnia 17 grudnia 2008 r., sygn. akt P 16/08, według którego odroczenie terminu utraty obowiązującej przepisów uznanych za niekonstytucyjne oznacza, że do dnia wskazanego w sentencji wyroku TK przepisy te obowiązują, o ile nie zostaną uchylone przez ustawodawcę. Ponadto pozwana przypomniała, iż na podstawie ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.1854), która weszła w życie w dniu 27 listopada 2015 r., uchylono art. 96-98 prawa bankowego. Zdaniem strony pozwanej pamiętać jednak należało, że zgodnie z art. 11 ust. 3 wspomnianej ustawy nowelizującej prawo bankowe, bankowy tytuł egzekucyjny, któremu nadano klauzulę wykonalności na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowuje moc tytułu wykonawczego także po dniu wejścia w życie tej ustawy (k. 58 – 60).

Powódka wniosła replikę na odpowiedź pozwanej na pozew, w którym podtrzymała dotychczasowe wnioski oraz argumentację zawarte w pozwie oraz zaoponowała twierdzeniom pozwanej przedstawionym w odpowiedzi na pozew.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Okoliczności faktyczne przedmiotowej sprawy nie były między stronami sporne.

Zarówno powódka, jak i pozwana nie kwestionowały faktu wydania bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 10 lipca 2014 r. nr (...), a także zaopatrzenia go w klauzulę wykonalności w dniu 29 lipca 2014 r., na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie, Wydział I Cywilny w sprawie o sygn. akt I Co 1912/14 (okoliczności niekwestionowane, kopia odpisu postanowienia z dnia 29 lipca 2014r. – k. 15).

Sąd nie podzielił poglądu powódki, zgodnie z którym wydany przeciwko niej bankowy tytuł egzekucyjny powinien utracić klauzulę wykonalności wskutek wyroku TK z dnia 23.04.2015r., sygn. akt P 45/12, w którym uznano przepisy art. 96 ust. 1 i art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128) za niezgodne z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Na uwagę zasługuje fakt, iż w orzeczeniu swoim Trybunał Konstytucyjny odroczył utratę mocy obowiązującej przepisów prawa bankowego uznanych za niekonstytucyjne do dnia 1 sierpnia 2016 r., co zdaniem powódki nie powinno mieć znaczenia dla faktu stosowania przepisów przez sądy. Powódka podniosła, iż odroczenie utraty mocy obowiązującej przepisów nie powinno oznaczać, że przepisy te powinny być stosowane przez sądy do stanów faktycznych, powstałych przed ogłoszeniem wyroku lub innym terminem ustalonym przez TK. Według powódki, w niniejszej sprawie zmiana w obowiązującym stanie prawnym, wynikająca z wyroku TK z dnia 23.04.2015 r., sygn. akt P 45/12, uzasadniała konieczność przełamania zasady zgodnie z którą do czynności prawnej stosuje się przepisy obowiązujące w czasie jej dokonania. W konsekwencji, jak podniosła Powódka, powstałą potrzeba ponownego rozpoznania sprawy z pominięciem niekonstytucyjnej regulacji, mimo, że regulacja taka była objęta domniemaniem konstytucyjności w dniu wydania komentowanego wyroku TK.

Zgodnie z treścią art. 840 § 1 kpc, przewidującym możliwość pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności, dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie;

3)małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.

Powódka w toku postępowania nie powoływała się na okoliczność, aby nastąpiła którakolwiek z przesłanek wymienionych w art. 840 § 1 kpc, mogąca stanowić podstawę do uznania jej roszczenia. Powoływała się jedynie na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15.04.2015r., który odnosił się do stanów faktycznych na przyszłość, a zatem nie mogła dotyczyć tytułów wykonawczych powstałych przed datą wydania powoływanego orzeczenia.

Zdaniem Sądu Okręgowego, zasadnicze znaczenie miał w niniejszej sprawie fakt, iż w chwili złożenia pozwu tytuł wykonawczy już istniał, został wydany zgodnie z obowiązującymi w dacie jego powstania przepisami prawa i tym samym stanowił podstawę do skutecznej egzekucji

Tym samym, powódka nie wykazała skutecznie, aby w dacie wniesienia pozwu oraz w dacie wyrokowania istniały materialno – prawne podstawy – wymienione w art. 840 § 1kpc, do pozbawienia go wykonalności.

Konkludując zatem dotychczasowe rozważania, powódka nie wykazała przesłanek dających asumpt do uwzględnienia powództwa i pozbawienia wykonalności bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 10 lipca 2014 r. nr (...), zaopatrzonego w klauzulę wykonalności w dniu 29 lipca 2014 r., na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w Warszawie, Wydział I Cywilny w sprawie o sygn. akt I Co 1912/14.

Zgodnie z powyższym, powództwo jako nieuzasadnione, podlegało oddaleniu w całości.

Mając na uwadze, że powódka przegrała niniejszą sprawę w całości, Sąd na podstawie art. 98 k.p.c., obciążył ją kosztami procesu w wysokości 5,90 zł stanowiących koszt poniesiony przez pozwaną na poświadczenie za zgodność z oryginałem pełnomocnictwa udzielonego zgłaszającemu się pełnomocnikowi (k. 61) oraz odpisu z KRS pozwanej (k. 63) i zasądził je na rzecz pozwanej.

Zarządzenie: (...)