Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Agnieszka Lubińska

Protokolant sekr. sądowy Agnieszka Meirowska

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2015 r. w Grudziądzu

na rozprawie

sprawy z powództwa J. L.

przeciwko M. L.

o podwyższenie alimentów

1.  Oddala powództwo.

2.  Nie obciąża powoda kosztami postępowania.

3.  Kosztami sądowymi od uiszczenia których powód był zwolniony obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt III RC 585/15

UZASADNIENIE

J. L. wystąpił w dniu 21 września 2015 roku do Sądu Rejonowego w Grudziądzu z powództwem przeciwko M. L. o podwyższenie alimentów z kwoty 280 zł miesięcznie do kwoty 450 zł miesięcznie.

Powództwo uzasadnił twierdzeniem, iż kwota jaką obecnie otrzymuje jest zbyt mała i po zakupie rzeczy, butów, ubrania i biletów do szkoły zostaje bardzo mało na jedzenie. Alimenty otrzymuje z Funduszu Alimentacyjnego. Podał, że jego matka nie pracuje i nie otrzymuje zasiłku dla bezrobotnych. Nie może ona podjąć pracy z uwagi na leczenie się u ortopedy. Powód nadmienił, że ma stwierdzone (...) i dysleksję.

Sąd ustalił, co następuje:

Obowiązek alimentacyjny M. L. w stosunku do J. L. został ostatnio ustalony ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Grudziądzu w dniu 30 lipca 2014 r. W ugodzie tej M. L. zobowiązał się podwyższyć rentę alimentacyjną na rzecz małoletnich wówczas synów (bliźniaków) J. L. i K. L. z kwot po 160 zł do kwot po 280 zł na rzecz każdego z nich.

J. L. ma obecnie 18 lat i kontynuuje naukę w trzeciej klasie gimnazjum, z trzyletnim opóźnieniem organizacyjnym w nauce. Powód nie choruje na żadne przewlekłe choroby i nie ponosi żadnych stałych kosztów leczenia. Nie ponosi stałych wydatków na swoją naukę, za wyjątkiem kosztów biletów na dojazdy do szkoły, które kosztują 2,60 zł dziennie.

J. L. mieszka z matką, babcią i braćmi, z których jeden pracuje. Koszty utrzymania tego mieszkania wynoszą 400 zł tytułem czynszu. Opłacany jest też dodatkowo prąd i woda.

Matka powoda nie pracuje z uwagi na problemy ze zdrowiem. Utrzymuje się ze środków z opieki społecznej.

M. L. sprawuje całodobową opiekę nad swoją 97-letnią matką S. L., która wymaga stałej opieki z uwagi na ograniczoną możliwość samodzielnej egzystencji. Został mu przyznany zasiłek opiekuńczy w kwocie 520 zł na mocy decyzji Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w G. z dnia 18 lutego 2015 r. na okres od 1 stycznia do 31 października 2015 r. i decyzji z dnia 3 listopada 2015 r. na okres od 1 listopada 2015 r. do 31 października 2016 r. Pozwany nie może podjąć pracy dopóki otrzymuje zasiłek opiekuńczy. Z zawodu jest ogrodnikiem.

Pozwany mieszka na terenie ogródków działkowych w domku przystosowanym do całorocznego zamieszkiwania. Ponosi z tego tytułu opłaty w wysokości około 250 zł miesięcznie. Jego miesięczne koszty wyżywienia wynoszą 150 – 200 zł.

M. L. ma sześcioro dzieci. Na dwoje z nich, w tym na powoda ma zasądzone alimenty w łącznej kwocie 560 zł miesięcznie. W 2014 r. zaprzestał płacenia alimentów z uwagi na brak środków. Alimenty są wypłacane z Funduszu Alimentacyjnego.

Drugi syn pozwanego, K. L., również wystąpił z powództwem przeciwko M. L. o podwyższenie alimentów do kwoty 450 zł miesięcznie.

(okoliczności bezsporne, fakty znane Sądowi z urzędu,

dowód:

- decyzja Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w G. z dnia 18 lutego 2015 r. – k. 15;

- decyzja Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w G. z dnia 3 listopada 2015 r. – k. 14;

- dokument KP nr 268 z 3.10.2015 – k. 12;

- zeznania powoda J. L. – minuta 1:31-4:50 i minuta 10:18 – 14:20 nagrania z rozprawy z dnia 21 grudnia 2015 r.;

- zeznania pozwanego M. L. – minuta 4:50-8:07 i minuta 14:20-17:06 nagrania z rozprawy z dnia 21 grudnia 2015 r.)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, fakty znane Sądowi z urzędu, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy oraz przesłuchanie stron – dowód przeprowadzony przez Sąd z urzędu.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania powoda J. L. i pozwanego M. L.. Zeznania te są jasne, logiczne i konsekwentne oraz znajdują oparcie w pozostałym materiale dowodowym.

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Zgodnie z treścią art. 138 k.r.o. strony w razie zmiany stosunków mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się zaś istotne zwiększenie, zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, w skutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie lub zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych, a niekiedy nawet ustanie obowiązku alimentacyjnego. Zakres świadczeń wyznaczają natomiast, zgodnie z treścią art. 135 k.r.o., z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, z drugiej zaś rzeczywiste możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Współzależność między tymi dwoma czynnikami wyraża się w tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego powinny być zaspokajane w takim zakresie, w jakim pozwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Zgodnie z ugruntowanymi poglądami judykatury i doktryny prawniczej zatem dopiero ustalenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego, następnie porównanie tych wartości umożliwia ustalenie, czy i w jakim zakresie (w całości bądź w części) potrzeby uprawnionego mogą być zaspokojone przez zobowiązanego.

W myśl art. 133 k.r.o. rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż w ocenie Sądu nie nastąpiła istotna zmiana potrzeb J. L., która uzasadniałaby dokonanie zwiększenia wymiaru renty alimentacyjnej. Obowiązek alimentacyjny pozwanego został po raz ostatni zaktualizowany w lipcu 2014 r., a więc zaledwie 13 miesięcy przed wniesieniem pozwu w przedmiotowej sprawie. Sytuacja powoda nie zmieniła się, poza faktem uzyskania przez niego pełnoletniości. Powód nadal uczy się w gimnazjum i zamieszkuje z matką. Matka powoda nadal nie pracuje.

J. L. nie wykazał żadnym dowodem aby jego wydatki były obecnie większe niż 13 miesięcy temu. Nie przedłożył do akt żadnego dokumentu potwierdzającego wysokość tych wydatków, jak też nie żądał przeprowadzenia żadnego dowodu. Nie wykazał on również jakie kwoty przeznacza na wyżywienie i ubranie, ani faktu wzrostu wydatków na te cele w ciągu ostatnich 13 miesięcy. Ciężar dowodu w tym zakresie spoczywał na powodzie.

Nastąpiła natomiast istotna zmiana w zakresie możliwości zarobkowych pozwanego, jako zobowiązanego do alimentacji. Obecnie z uwagi na fakt otrzymywania zasiłku opiekuńczego z tytułu sprawowania osobistej opieki nad 97-letnią matką nie może on podjąć pracy, również dorywczej. Otrzymuje zasiłek w kwocie 520 zł. Tymczasem alimenty w obecnej wysokości na dwóch synów pozwanego, w tym na powoda, wynoszą 560 zł miesięcznie.

W ocenie Sądu nie budzi wątpliwości, że na chwilę obecną sytuacja pozwanego nie pozwala mu na płacenie alimentów w wyższej kwocie. Należy nadmienić, że M. L. obecnie nie jest w stanie wywiązywać się z obowiązku alimentacyjnego z uwagi na ciężką sytuację majątkową i alimenty są wypłacane z Funduszu Alimentacyjnego.

Sąd miał również na uwadze fakt, że powód jest osobą pełnoletnią i gdyby wywiązywał się prawidłowo z realizacji obowiązku szkolnego wkrótce ukończyłby naukę zawodu i mógł zarobkować. Tymczasem z uwagi na trzykrotne powtarzanie klasy powód uczy się dopiero w trzeciej klasie gimnazjum. Twierdzenia powoda o chęci kontynuacji nauki w liceum, a następnie na studiach wyższych wynikają albo z całkowitej niezdolności powoda do oceny jego umiejętności albo chęci ukazania swojej osoby w lepszym świetle. Nie wydaje się bowiem prawdopodobne, aby powód, który do tej pory osiągał bardzo słabe wyniki w nauce, nagle w wieku 18 lat odmienił swoje podejście do nauki i był w stanie poradzić sobie na studiach wyższych.

Mając na uwadze możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentacji M. L., a także usprawiedliwione potrzeby powoda zasadne jest pozostawienie alimentów na dotychczasowym poziomie 280,00 zł miesięcznie.

O kosztach orzeczono po myśli art. 102 k.p.c. i art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Powód korzystał z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych. Nieuiszczonymi kosztami sądowymi Sąd obciążył Skarb Państwa, uznając, że sytuacja majątkowa powoda nie pozwala mu na poniesienie tych kosztów. Powód ma 18 lat i kontynuuje naukę w gimnazjum. Nie ma żadnego źródła dochodu. Na mocy art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył powoda kosztami postępowania.