Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 13 kwietnia 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SA Agata Zając

Sędziowie: SA Jacek Sadomski

SA Marcin Łochowski (spr.)

Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Męczkowska

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy ze skargi B. S.

o wznowienie postępowania

w sprawie z powództwa B. S.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w W.

o zapłatę

zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2014 roku w sprawie VI ACa 1909/13

postanawia:

1.  odrzucić skargę;

2.  nie obciążać powódki kosztami postępowania wywołanego wniesieniem skargi;

3.  przyznać adw. O. S. ze Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w W. kwotę 7.200 zł (siedem tysięcy dwieście złotych), podwyższoną o należny podatek VAT, tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu.

Sygn. akt VI ACa 1727/15

UZASADNIENIE

B. S. wniosła skargę o wznowienie postępowania w sprawie przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. o zapłatę, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2014 r., sygn. akt VI ACa 1909/13. Jako podstawę wznowienia powódka wskazała nowe dowody pozwalające na ustalenie nowych faktów.

Skarżąca wniosła o uchylenie wyroku Sąd Okręgowego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2013 r., sygn. akt IV C 1510/09 oraz uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Apelacyjnego.

Pozwany wniósł o odrzucenie ewentualnie o oddalenie skargi.

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył, co następuje:

Skarga powódki jako nieoparta na ustawowej podstawie podlega odrzuceniu.

Powódka jako podstawę wznowienia wskazała nowe dowody, tj. dokumenty, które zostały dołączone do skargi, w szczególności pismo Urzędu (...) z dnia 22 maja 2015 r. Zgodnie z art. 403 § 2 k.p.c. można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu.

Nie budzi zatem wątpliwości, że podstawą wznowienia mogą być jedynie takie okoliczności faktyczne lub takie dowody, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a zatem, których uwzględnienie w postępowaniu mogłoby doprowadzić do wydania orzeczenia o innej treści niż to zaskarżone. W tym kontekście trzeba wskazać, że podstawą zaskarżonego wyroku Sądu Apelacyjnego oraz poprzedzającego go wyroku Sądu Okręgowego była konstatacja co do braku legitymacji procesowej pozwanego (k.1049-1051. 1055-1058 akt VI ACa 1909/13). Pozostałe zagadnienia miały wobec tego znaczenie drugorzędne. Tym samym, okolicznościami faktycznymi lub dowodami, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c. są tylko te, które wskazywałyby na istnienie po stronie pozwanej legitymacji procesowej. Jednak powódka takich okoliczności faktycznych lub dowodów wraz ze skargą nie przedstawiła.

Nie można się przy tym zgodzić z powódką, że podstawą wznowienia postępowania może być dowód potwierdzający, iż pozwany nie podjął żadnych czynności w związku ze stwierdzoną wadliwością typu protezy, którą wszczepiono skarżącej (pismo Prezesa Urzędu (...) z dnia 22 maja 2015 r.). W szczególności, że pozwany nie zawiadomił właściwych władz na terenie Polski (Urzędu (...)) o stwierdzonym incydencie medycznym (wadliwości protezy).

Fakt niezawiadomienia przez pozwanego żadnego podmiotu na terenie Polski o wadliwości tego typu protez nie był bowiem sporny w toku postępowania, zakończonego zaskarżonym wyrokiem. Zatem zaskarżony wyrok zapadł przy przyjęciu, że takie zaniechanie pozwanego nie miało wpływu na wynik sprawy. W konsekwencji, pismo potwierdzające okoliczność bezsporną w postępowaniu zakończonym zaskarżonym wyrokiem nie może być nowym dowodem w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c.

Jednocześnie powódka nie może skutecznie powoływać się na to, że legitymacja pozwanego wynika z tego, iż uszczerbek na zdrowiu został spowodowany zaniechaniem pozwanego, polegającym na niezawiadomieniu o wadliwości protezy. Ta okoliczność również była przedmiotem rozważań w postępowaniu zakończonym zaskarżonym wyrokiem (k.1046-1047 akt VI ACa 1909/13). Nie jest to zatem nowy fakt w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c.

Co więcej, trzeba zgodzić się z pozwanym, że większość dołączonych do skargi o wznowienie postępowania pism bądź była złożona w toku postępowania zakończonego zaskarżonym wyrokiem (k.38-42, 78-81, 91-92, 94, 95-113, 114-128, 138-140), bądź powstała po zakończeniu tego postępowania (k.93, 129-130, 131, 137, 141-142). Dokumenty te również nie mogą więc stanowić podstawy wznowienia postępowania, skoro nie są dowodami „wykrytymi” po zakończeniu postępowania, a zatem takimi, które istniały w toku postępowania, a z których strona nie mogła skorzystać (art. 403 § 2 k.p.c.).

Stosownie do treści art. 410 § 1 k.p.c. sąd odrzuca skargę nieopartą na ustawowej podstawie. Przy czym dopuszczalność skargi o wznowienie postępowania zależy od oceny, czy przyczyna wznowienia, na której skarga została oparta, istnieje nie tylko formalnie – przez powołanie jej w skardze – lecz czy rzeczywiście występuje i jest uzasadniona.

Dlatego też, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 410 § 1 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. odrzucił skargę powódki, jako nieopartą na ustawowej podstawie.

Nadto, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 406 k.p.c., mając na względzie trudną sytuację materialną powódki (k.207-210) nie obciążył powódki kosztami postępowania skargowego.

Jednocześnie Sąd Apelacyjny na podstawie § 19 w zw. z § 6 pkt 7 oraz § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.) przyznał adwokat O. S. ze Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w W. kwotę 7.200 zł, podwyższoną o należny podatek VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu

Wobec powyższego Sąd Apelacyjny orzekł, jak w sentencji.