Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Nidzicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2016 r. w Nidzicy

sprawy z powództwa P. S. i H. S.

przeciwko Towarzystwo (...) w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) w W. na rzecz powodów P. S. i H. S. kwotę po 1534,62 zł (słownie: jeden tysiąc pięćset trzydzieści cztery złote sześćdziesiąt dwa grosze) z ustawowymi odsetkami od kwoty 2515,74 zł (słownie: dwa tysiące pięćset piętnaście złotych siedemdziesiąt cztery grosze ) od dnia 7 maja 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 492,00 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt dwa złote) od dnia 15 maja 2014 roku do dnia zapłaty, od kwoty 61,50 zł ( słownie: sześćdziesiąt jeden złotych pięćdziesiąt groszy) od dnia 01 września 2014 roku do dnia zapłaty,

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powodów kwotę 535,48zł (słownie: pięćset trzydzieści pięć złotych czterdzieści osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nakazuje ściągnąć od powodów P. S. i H. S. na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Nidzicy kwotę po 107,11 zł(słownie: sto siedem złotych jedenaście groszy) tytułem kosztów postępowania tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa,

V.  nakazuje ściągnąć od pozwanego Towarzystwo (...) w W. na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Nidzicy kwotę 717,37 zł(słownie: siedemset siedemnaście złotych trzydzieści siedem groszy) tytułem kosztów postępowania tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 72/15

UZASADNIENIE

Powodowie H. S. i P. S. wnieśli pozew przeciwko pozwanemu Towarzystwu (...) z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 3.984,71 zł, po ½ dla każdego z powodów wraz z odsetkami ustawowymi od kwot: 3.431,21 zł od dnia 07 maja 2014 roku do dnia zapłaty, 492,00 zł od 15 maja 2014 roku do dnia zapłaty i 61,50 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto powodowie wnieśli o zasądzenie kosztów sądowych wraz z kosztami zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego żądania powodowie wskazali, że wnoszą o zasądzenie należnej dopłaty z powodu zdarzenia komunikacyjnego do jakiego doszło 06 kwietnia 2014 roku, w wyniku którego uszkodzony został samochód marki A. (...) o nr rej. (...) należący do powodów. W związku z tym, że sprawca szkody posiadał polisę OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym towarzystwie, powodowie wystąpili do pozwanej o wypłatę odszkodowania. (...) z siedzibą w W. w toku postępowania likwidacyjnego uznało swoją odpowiedzialność za przedmiotową szkodę i wypłaciło odszkodowanie w wysokości 4.523,00 zł, która pokrywa jedynie część szkody. Koszt naprawy pojazdu przez niezależnego rzeczoznawcę został wyceniony na kwotę 7.954,21 zł. W związku z powyższym konieczna jest dopłata kwoty 3.431,21 zł tytułem różnicy między wyceną szkody, a wypłaconą dotychczas kwota odszkodowania, pokrycia kosztu sporządzenia kalkulacji naprawy w wysokości 492,00 zł oraz zwrot kosztów za sprawdzenie geometrii kół w wysokości 61,50 zł.

W zakresie odsetek powodowie wskazali, że w danie 06 maja 2014 roku pozwana wydała decyzję dotyczącą przyznania odszkodowania w zaniżonej wysokości, w konsekwencji powodowie dochodzą odsetek ustawowych od dochodzonej kwoty od dnia 07 maja 2014 roku. Od kwoty 492,00 zł powodowie dochodzą odsetek od dnia 15 maja 2014 roku wskazując, ze w piśmie z dnia 14 maja 2014 roku wezwali pozwaną do zapłaty wskazanej kwoty, a od kwoty 61,50 zł od dnia wniesienia pozwu.

Nadto powodowie wskazali, że są matką i synem, w związku z tym zachodzi po nimi współwłasność w częściach ułamkowych.

Pozwana (...) z siedzibą w W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, o ile nie zostanie złożony spis kosztów.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwana wskazała, że w jej ocenie powództwo nie jest uzasadnione. Pozwana nie zaprzeczyła, że ubezpieczyła odpowiedzialność cywilną wynikającą z posiadania i prowadzenia pojazdu sprawcy, a okres ubezpieczenia obejmował datę kolizji. Pozwana w toku likwidacji szkody uznała swoją odpowiedzialność za przedmiotową szkodę co do zasady. W związku z tym pozwana sporządziła kosztorys napraw, zgodnie z którym koszt naprawy pojazdu wyniósł 4.523,00 zł na którego podstawie wypłaciła powodom odszkodowanie.

Pozwana ponadto wskazała, że powodowie w uzasadnieniu pozwu powołują się na kosztorys wykonany przez rzeczoznawcę M. M.. Według kosztorysu koszt naprawy wynosi 7.954,21 zł i został zakwestionowany przez pozwaną. Wskazała, że wiek pojazdu (rok produkcji 2005) oraz jego stan techniczny przed zdarzeniem nie uzasadniania naprawy pojazdu powodów w autoryzowanym serwisie naprawy i przy zastosowaniu oryginalnych i pochodzących od producenta części zamiennych. W związku z powyższym zarzuty powodów dotyczące zaniżenia odszkodowania są bezzasadne, zaś pozwana przy obliczaniu odszkodowania działała zgodnie z prawem.

Sąd ustalił co następuje:

Powodowie H. S. i P. S. są współwłaścicielami pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...).

W dniu 06 kwietnia 2014 roku powód P. S. będąc w O. kierował pojazdem marki A. (...). Na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) kierująca pojazdem marki R. (...) A. D. wymusiła pierwszeństwo, w wyniku czego doszło do zderzenia się pojazdów. W wyniku powyższego zdarzenia w pojeździe powodów uszkodzeniu uległy: drzwi tylnie lewe, zderzak tylni, wspornik zderzaka oraz nadkole.

W chwili kolizji z dnia 06 kwietnia 2014 roku sprawca zdarzenia korzystał z ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów w pozwanym towarzystwie ubezpieczeniowym.

Zaistniała szkoda została zgłoszona do pozwanej. Pismami z dnia 06 maja 2014 roku (...) z siedzibą w W. uznała swoją odpowiedzialność co do zasady i przyznano odszkodowanie w łącznej wysokości 3.446,00 zł dla powodów.

W celu weryfikacji kalkulacji sporządzonej przez pozwane towarzystwo powodowie zlecili rzeczoznawcy M. M., prowadzenie korespondencji z pozwaną w celu uzyskania dokumentacji ubezpieczyciela, a następnie jej analizę, identyfikację pojazdu, oszacowanie kosztów naprawy po kolizyjnej. Powyższa usługa została wyceniona przez rzeczoznawcę na kwotę 492 zł. Jak również po dokonanej naprawie powodowie musieli oddać pojazd na sprawdzenie geometrii kół za którą zapłacili kwotę 61,50 zł.

W związku z serią pism i przesłaniem do pozwanej kalkulacji naprawy wykonanej przez rzeczoznawcę pismem z dnia 26 czerwca 2014 roku pozwana przyznała dopłatę w wysokości 1.077,00 zł. W związku z powyższym pozwana przyznała powodom łącznie 4.523,00 zł tytułem odszkodowania za wyrządzoną szkodę.

Biegły sądowy z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego R. S. (1) ustalił, że koszty naprawy samochodu powodów w zakresie uszkodzeń związanych z kolizją z dnia 06 kwietnia 2014 roku w zakresie ustalonych uszkodzeń oraz grup weryfikacyjnych z zastosowanie części zamiennych oryginalnych bez logo producenta oraz części porównywalnej jakości, przy przyjęciu średnich stawek rhb (roboczogodziny) w rejonie zamieszkania powodów w wysokości 80,00 zł dla czynności mechaniczno-blacharskich i czynności lakierniczych wynosi około 7.038,21 zł. We wskazanej kwocie ok. 4.101,21 zł to koszt części łącznie z tzw. normaliami natomiast kwota około 2937,52 zł to koszt czynności naprawczych, lakierniczych oraz materiału lakierniczego.

W przedmiotowej opinii biegły również wskazał, że naprawa samochodu powodów przy użyciu części zamiennych alternatywnych – części o porównywalnej jakości doprowadzi do obniżenia wartości rynkowej pojazdu sprzed kolizji.

Dowód: akta szkody (...); faktura Vat nr (...) za wykonaną ekspertyzę prywatną; wezwanie do zapłaty [k.7-7v]; kalkulacja naprawy nr (...) [k. 8-10], decyzja o przyznaniu odszkodowania [k. 11-13]; faktura vat nr (...) [k. 18]; decyzja z dnia 06 maja 2014 r. [k. 19]; ekspertyza [k. 20-34]; opinia sporządzona przez biegłego sądowego R. S. (2) [k. 72, 109-121];

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 436 § 2 kc w razie zderzenia się mechanicznych środków komunikacji poruszanych za pomocą sił przyrody ich samoistni posiadacze mogą wzajemnie żądać naprawienia poniesionych szkód tylko na zasadach ogólnych, a więc na zasadzie winy (art. 415 kc).

Przepis art. 822 kc wskazuje zaś, iż przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której zostaje zawarta umowa ubezpieczenia. Stosownie do dyspozycji art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 r., poz. 392 z późn. zm.) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Z przepisu art. 822 § 4 kc i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych wynika, że uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. Świadczenie ubezpieczyciela co do zasady odpowiada wysokości doznanej przez poszkodowanego szkody w granicach jego odpowiedzialności cywilnej.

W niniejszej sprawie nie było sporu co do tego, że winę za zaistnienie zdarzenie ponosi A. D., kierująca pojazdem marki R. (...) o nr rej.. W okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie ulegało również wątpliwości, iż pozwany zakład ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność za zaistniałą szkodę jako ubezpieczyciel, a to na podstawie aktualnej na chwilę zdarzenia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów, zawartej ze sprawcą.

Zgodnie z art. 361 § 2 kc w zw. z art. 363 § 1 kc odszkodowanie winno zrekompensować w całości poniesioną przez poszkodowanego szkodę, przy czym w wypadku uszkodzenia rzeczy w stopniu umożliwiającym przywrócenie jej do stanu poprzedniego osoba odpowiedzialna za szkodę obowiązana jest zwrócić poszkodowanemu wszelkie celowe, ekonomicznie uzasadnione wydatki, poniesione w celu przywrócenia stanu poprzedniego rzeczy uszkodzonej.

Suma pieniężna wypłacona przez zakład ubezpieczeń nie może być jednak wyższa od poniesionej szkody (art. 824 ¹ § 1 kc) i przede wszystkim na tym tle zachodzi potrzeba oceny, czy koszt restytucji jest dla zobowiązanego nadmierny (art. 363 § 1 zdanie drugie kc).

Z uwagi na powyższe, celem dokonania weryfikacji prawidłowości zastosowanej przez ubezpieczyciela zasady rozliczenia szkody, w szczególności wartości przedmiotowego pojazdu w stanie nieuszkodzonym oraz po kolizji, jak i uzasadnionych kosztów naprawy przywracającej uszkodzony pojazdu do stanu poprzedniego, koniecznym było przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego R. S. (1).

W sporządzonej w formie pisemnej opinii z dnia 21 czerwca 2015 roku biegły wskazał, że koszty naprawy samochodu powodów w zakresie uszkodzeń związanych z kolizją z dnia 06 kwietnia 2014 roku w zakresie ustalonych uszkodzeń oraz grup weryfikacyjnych z zastosowanie części zamiennych oryginalnych bez logo producenta oraz części porównywalnej jakości, przy przyjęciu średnich stawek rhb (roboczogodziny) w rejonie zamieszkania powodów w wysokości 80,00 zł dla czynności mechaniczno-blacharskich i czynności lakierniczych wynosi 7.038,21 zł. We wskazanej kwocie ok. 4.101,21 zł to koszt części łącznie z tzw. normaliami natomiast kwota około 2937,52 zł to koszt czynności naprawczych, lakierniczych oraz materiału lakierniczego.

W ocenie Sądu przeprowadzony przez Sąd dowód z opinii biegłego sądowego pozwolił na ustalenie obiektywnego wykazu kosztów niezbędnych do przeprowadzenia naprawy pojazdu marki A. (...) – w celu przywrócenia go do stanu sprzed uszkodzenia. Przedstawiona przez tegoż biegłego opinia jest rzetelna, pełna i jasna. Przedstawione przez niego wnioski i wyjaśnienia są logiczne, spójne i konsekwentne, a przede wszystkim miarodajne i wystarczające dla dokonania ustaleń koniecznych do rozstrzygnięcia sporu, którego przedmiot został oznaczony w pozwie. Biegły posiada przy tym odpowiednie kwalifikacje oraz wieloletnie doświadczenie w zakresie objętym treścią opinii.

Oprócz powyższego strona powodowa dochodziła zwrotu kosztów ekspertyzy w wysokości 492,00 zł, poniesionych w celu ustalenia zasadności przyznanej w toku postępowania likwidacyjnego wysokości odszkodowania. W ocenie Sądu powyższa prywatna kalkulacja umożliwiła powodowi, a więc osobie nieposiadającej wiedzy fachowej w zakresie kosztów naprawy samochodów osobowych, weryfikację stanowiska pozwanego przedstawionego w decyzji o przyznaniu odszkodowania, a jednocześnie ocenę zasadności wystąpienia ze stosownym roszczeniem na drogę sądową. Sąd, podzielając opinię wyrażoną przez Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z dnia 18 maja 2004 roku (sygn. III CZP 24/2004), uznał to żądanie za usprawiedliwione, gdyż wydatek ten pozostawał w normalnym związku przyczynowym z poniesioną przez powoda szkodą, a tym samym podlegał naprawieniu w rozumieniu art. 361 kc.

Jednocześnie, w ocenie Sądu, w przeważającej większości należało uznać roszczenie powodów. Fakt poniesienia wydatków w wysokości łącznie 553,50 zł - w związku z potrzebą uzyskania opinii prywatnej oraz dokonania sprawdzenia geometrii pojazdu - został przy tym należycie udowodniony fakturami VAT załączonymi do akt sprawy.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 415kc w zw. z art. art. 436 § 2 kc, art. 363 § 1 kc, uwzględniając całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania w niniejszej sprawie, zwłaszcza wnioski i spostrzeżenia zawarte w opinii biegłego, Sąd uznał, iż całkowita wartość szkody poniesionej przez powodów z uwagi na uszkodzenie pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...) w związku ze zdarzeniem z dnia 6 kwietnia 2014 roku wyniosła 7.038,21 zł. Mając na uwadze, iż ubezpieczyciel w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił powodom odszkodowanie w wysokości 4.523,00 zł powództwo należało uwzględnić jedynie co do pozostałej kwoty 2,515,75 zł w pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu jako nieuzasadnione.

Orzekając w przedmiocie odsetek Sąd zważył, iż stosownie do art. 481 § l i 2 k.c. powodowi za czas opóźnienia w wypłacie należnych świadczeń przysługują odsetki za okres opóźnienia w wysokości ustawowej. Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych zakład ubezpieczeń co do zasady wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. W niniejszej sprawie powód zawiadomił ubezpieczyciela o zaistniałej kolizji i szkodzie z niej wynikłej w dniu 06 kwietnia 2014 roku. Tym samym jednocześnie nie zachodziły żadne okoliczności uniemożliwiające lub utrudniające pozwanemu ustalenie swojej odpowiedzialności, jak i wysokości należnego odszkodowania. W tym stanie rzeczy zakład ubezpieczeń powinien wypłacić należne świadczenie odszkodowawcze w terminie do dnia 06 maja 2014 roku. Tym samym żądanie zasądzenia odsetek ustawowych od dnia 07 maja 2014 roku do dnia zapłaty, jako uzasadnione, należało uwzględnić.

O kosztach procesu Sąd orzekł w wyroku na podstawie art. 100 kpc w zw. z art. 98 kpc zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy, przy czym powód wygrał niniejszą sprawę w 77%, zaś pozwana w 23%.

Wysokość kosztów zastępstwa procesowego ustalone zostały zgodnie z § 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r., Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.).

W związku z powyższym Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powodów kwotę 535,48 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Zgodnie z przepisem art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych – sąd z urzędu zwraca stronie wszelkie należności z tytułu wydatków, stanowiące różnicę między kosztami pobranymi od strony a kosztami należnymi. Sąd zważył, że strony uiściły zaliczki na poczet opinii biegłego w kwotach po 250,00 zł., z których wypłacono wynagrodzenie biegłego w kwocie 1431,60 zł (postanowienie w przedmiocie przyznania biegłemu wynagrodzenia) Powyższe skutkowało obowiązkiem ściągnięcia każdej ze stron niedopłaty zgodnie z procentowym wygraniem roszczenia w kwotach po: od powodów po 107,11 zł, a od pozwanego w kwocie 717,37 zł, co stanowiło podstawę rozstrzygnięcia jak w pkt. IV-V sentencji wyroku.