Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2016r.

Sąd Rejonowy w Gryfinie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Agnieszka Brodzińska
Protokolant: Małgorzata Bartkowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Gryfinie R. G.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 1 grudnia 2015 r., 12 stycznia 2016r. i 18 lutego 2016r., 17 marca 2016r., 26 kwietnia 2016r.

sprawy Z. A. s. S. i T. z domu A. ur. (...) w S.

P. B. (1) s. J. i G. z domu S. ur. (...) w S. oskarżonych o to że:

1.  W okresie od 12-18 lutego 2014r. w nieustalonym miejscu oraz w S., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz wspólnie i w porozumieniu, przyjęli i pomogli do ukrycia pojazdy, o których wiedzieli, że zostały one uzyskane w wyniku kradzieży, w tym:

- samochód osobowy marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 77.700 złotych,

- samochód osobowy marki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości szacunkowej 100.000 zł, czym działał na szkodę (...) w M.,

tj. o czyn z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

2.  W okresie od września 2012r. do grudnia 2012r. w miejscu nieustalonym, działając wspólnie i w porozumieniu nabyli (...) podnośnikiem koszowym o numerze identyfikacyjnym (...) o wartości szacunkowej 77.450 zł wiedząc, że samochód ten pochodzi z przestępstwa kradzieży, czym działali na szkodę (...) w A.,

tj. o czyn z art. 291 § 1 kk

I.  Stosując na podstawie art.4 § 1 kk przepisy ustawy Kodeks karny w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. Z. A. uznaje za winnego tego, że w okresie od 12 do 18 lutego 2014r. w nieustalonym miejscu oraz w S., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru przyjął i pomógł w ukryciu samochodu osobowego marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 77.700 złotych, a nadto działając wspólnie i w porozumieniu z P. B. (1) przyjął i pomógł w ukryciu samochodu osobowego marki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości szacunkowej 100.000 zł, o których wiedział, że zostały uzyskane w wyniku kradzieży, czym działał na szkodę (...) w M., tj. czynu z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za ten czyn na podstawie art.291 § 1 kk i art.33 § 2 i 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w liczbie 200 (dwustu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

II.  Stosując na podstawie art.4 § 1 kk przepisy ustawy Kodeks karny w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. P. B. (1) uznaje za winnego tego, że w okresie od 12 do 18 lutego 2014r. w nieustalonym miejscu oraz w S., działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. A. przyjął i pomógł w ukryciu samochodu osobowego samochodu osobowego marki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości szacunkowej 100.000 zł, o którym wiedział, że został uzyskany w wyniku kradzieży, czym działał na szkodę (...) w M., tj. czynu z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za ten czyn na podstawie art.291 § 1 kk i art.33 § 2 i 3 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz grzywny w liczbie 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

III.  Stosując na podstawie art.4 § 1 kk przepisy ustawy Kodeks karny w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. Z. A. i P. B. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt 2 części wstępnej wyroku i za ten czyn na podstawie art.291 § 1 kk i art.33 § 2 i 3 kk wymierza im kary po 1 (jednym) roku pozbawienia wolności i grzywny w liczbie 150 (stu pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych,

IV.  Na podstawie art.85 kk i art.86 § 1 i 2 kk orzeczone wobec Z. A. i P. B. (1) kary pozbawienia wolności i grzywny łączy i orzeka:

- wobec Z. A. karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i grzywny w liczbie 300 (trzystu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda,

- wobec P. B. (1) karę łączną 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w liczbie 250 (dwustu pięćdziesięciu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda,

V.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonych wobec oskarżonych Z. A. i P. B. (1) kar łącznych pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 4 (czterech) lat,

VI.  Na podstawie art.230 § 2 kpk dowody rzeczowe w postaci:

karoseria samochodu A. (...) rok. prod. 2005 nr Vin (...) razem z silnikiem, dwie sztuki niemieckich tablic rejestracyjnych o nr MOL AK 45, szyba czołowa z logo A. z oznaczeniem E11 rok 2005, drzwi przednie prawe z logo A. rok 2005, drzwi przednie lewe z logo A. rok 2005, drzwi tylne lewe z logo A. rok 2005, drzwi tylne prawe z logo A. rok 2005, komplet foteli skórzanych koloru brązowego z logo A. rok 2005, tylna klapa bagażnika z logo A. razem z szybą rok 2005, maska samochodu A. rok 2005, szyberdach w kolorze czarnym z logo A. rok 2005, dwie sztuki reflektorów tylnych z logo A. rok 2005, tapicerka podsufitki z czarnego materiału z logo A. rok 2005, dwie sztuki przednich błotników z logo A. rok 2005, przedni zderzak z logo A. rok 2005, tylny zderzak z logo A. rok 2005, dwie sztuki szyb trójkątnych z logo A. rok 2005, element plastikowy kokpitu z logo A. rok 2005, dwie sztuki reflektorów przednich z logo A. rok 2005, elementy plastikowe wnętrza z logo A. rok 2005, plastikowa pokrywa silnika z logo A. (...) rok 2005, pokrywa filtra powietrza z wkładem z logo A. rok 2005, dwie małe chłodnice z logo A. rok 2005, komplet gumowych uszczelek z logo A., akumulator V. (...)Ah z kablem z logo A., kluczyk plastikowy z napisem (...) (A.) - zarejestrowane w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 1 do 25 i 32, (k. 255-257), przechowywane w magazynie dowodów rzeczowych KPP G., zwraca F. B.,

VI.  Na podstawie art.44 § 1 kk za czyn opisany w pkt 1 i 2 sentencji wyroku orzeka wobec Z. A. i P. B. (1) przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci kluczyka elektronicznego plastikowego (B.), zarejestrowany w wykazie dowodów rzeczowych nr (...) pod poz. 31,

VII.  Na podstawie art.63 § 1 kk na poczet orzeczonych kar łącznych grzywny zalicza oskarżonym okresy zatrzymania od 20.02.2014 r. do 21.02.2014 r., przyjmując iż jeden dzień pozbawienia wolności jest równoważny dwóm stawkom dziennym grzywny,

VIII.  Na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust.1 pkt 4 i art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w tym opłaty:

- od Z. A. w kwocie 1500 (tysiąc pięćset) złotych,

- od P. B. (1) w kwocie 1200 (tysiąc dwieście) złotych.

Sygn. akt II K 367/15

UZASADNIENIE

Z. S. wspólnie z żoną i synem żony A. S. zamieszkiwali w domu jednorodzinnym położonym przy ul. (...) w S.. Na terenie ich posesji znajdowały się budynki gospodarcze w postaci stodoły i murowanego garażu.

W 2012 roku do miejsca zamieszkania Z. S. przyjechał kuzyn jego żony - Z. A., który złożył mu propozycję uzyskania wynagrodzenia za użyczenie budynku gospodarczego w postaci stodoły, celem dokonywania w niej demontażu pojazdów i przebijania numerów pojazdów. Z. S. zgodził się na propozycję Z. A.. Za pośrednictwem Z. A. Z. S. poznał jego znajomego P. B. (1).

Od tego czasu do stodoły sprowadzane były różnego rodzaju pojazdy przez Z. A. osobiście, jak i przez inne osoby. W 2012 roku sprowadzane były w szczególności samochody marki V. (...) koloru białego, które posiadały niemieckie numery rejestracyjne. Pewnego razu Z. S. wszedł do stodoły i zobaczył rozłożone na stole numeratory z cyframi i literami. Zorientował się wówczas, że w jego budynku gospodarczym, w pojazdach uzyskanych z kradzieży, dochodzi do nielegalnego przebijania oznaczeń fabrycznych, celem przygotowania tych pojazdów do dalszej sprzedaży. Przerobienie danego pojazdu trwało około 3 dni, jednakże samochód taki stał około miesiąca, zanim ktoś po niego przyjechał. W tym czasie były przygotowywane dokumenty samochodu. Przygotowywaniem „brifów” zajmował się Z. A.. P. B. (1) odpowiadał za tzw. (...) czyli znaczki na tablice rejestracyjne. W 2013 r. Z. S. pojechał wraz zez Z. A. w pobliże miejsca zamieszkania P. B. (1). Wówczas zauważył jak P. B. (1) wyjął z kieszeni rolkę, na której były znaczki (...) w różnych kolorach. P. B. (1) oderwał kilka tych znaczków i przekazał je Z. A..

Bywało również, że sprowadzane pojazdy były całkowicie rozbierane na części a cała karoseria pojazdów była cięta na części. Taki proceder trwał także w latach 2013 – 2014 z krótkimi przerwami. Samochody zawsze były sprowadzane w godzinach wieczornych, również w takich godzinach były odbierane. Z czasem również Z. S. zaczął sam uczestniczyć w tym procederze.

Dowód: zeznania Z. S. k. 55-57, 58-61, 1269v-1271v

zeznania M. S. k.307-308, 1273

zeznania A. S. k. 304v,1294-1295

W dniu 10 stycznia 2011 r. w B. na szkodę (...) został skradziony samochód marki M. wraz z podnośnikiem koszowym o numerze identyfikacyjnym VIN (...) i nr rej. (...).

W nieustalonych okolicznościach P. B. (1) i Z. A. nabyli wskazany pojazd. W 2013 roku P. B. (1), po uzgodnieniach ze swoim kolegą R. K. (1) i wcześniejszą konsultacją R. K. (1) z ojcem - R. K. (2), przywiózł ten pojazd na posesję położoną w (...) stanowiącą własność R. K. (2). Pojazd został zaparkowany na podwórzu, nie był garażowany.

Jesienią 2013 roku P. B. (1) poinformował Z. S., że wspólnie ze Z. A. nabyli pochodzący z kradzieży pojazd z podnośnikiem koszowym, który przechowują w miejscowości położonej w kierunku miejscowości W.. Z. A. twierdził, że musi go „przerobić i sprzedać”. P. B. (1) pokazywał Z. S. ten pojazd w N..

Dowód: zeznania Z. S. k. 89, 1269v-1271v

zeznania R. K. (1) k. 160-161, 1271v.- (...)

zeznania R. K. (2) k.267-278, 1295-1295v.

zeznania W. D. R. k.985-989

protokół eksperymentu procesowego 155-159

protokół zatrzymania rzeczy 271-273

opinia z badań mechanoskopijnych k.281-285

protokół oględzin k. 399-406

dokumentacja niemiecka dot. kradzieży pojazdu M. k.991-998,1004-1026

W okresie od 11 do 22 lutego 2014 r. w B. przez nieustalonych sprawców został skradziony samochód marki B. (...) o numerze VIN (...) i nr rej (...) o wartości szacunkowej 100.000 złotych, na szkodę (...) w M.. W dniu 1 lutego 2014 r. także przez nieustalonych sprawców został skradziony w K., z parkingu przy hotelu (...) przy zbiegu ulic (...) samochód marki A. (...) o nr VIN (...) i nr rej (...) o wartości szacunkowej 77.700 złotych, na szkodę przebywającego w tym czasie w ww. hotelu obywatela Niemiec K. H..

Dowód: zeznania K. H. k. 268-269, 355-357

zeznania D. O. k. 1064-1068

materiały Rsd. 138/14 dot. kradzieży samochodu A. (...) k.354, 360-362

dokumentacja z postępowania Policji niemieckiej dot. kradzieży samochodu

B. (...) wraz z tłumaczeniem k. 1030-1058

W nieustalonych okolicznościach Z. A. wszedł w posiadanie samochodu A. (...) o nr rej (...). W dniu 13 lutego 2014 roku, w godzinach wieczornych, Z. A., na posesję Z. S., przyjechał tym samochodem i zaparkował pojazd w stodole, o czym poinformował Z. S.. Z. S. nie widział momentu przyjazdu Z. A., ponieważ w tym czasie przebywał w domu. Następnego dnia Z. A. przyjechał i zaczął rozbierać na części samochód A.. Nikt poza Z. A. nie uczestniczył przy tych pracach. W dniu 17 lutego 2014 roku Z. A. poprosił Z. S., aby pomógł mu zdemontować większe elementy.

Jeszcze tego samego dnia Z. A. poinformował Z. S., że na teren jego posesji zostanie sprowadzony kolejny pojazd. Około godziny 18.00 – 19.00 P. B. (1) przyjechał na teren posesji Z. S. samochodem marki B. (...) koloru niebieskiego. Z. A. wraz z P. B. (1) wyciągnęli z bagażnika kartony z gadżetami reklamowymi i kazali je spalić. Następnie Z. A. odjechał swoim samochodem marki M., a P. B. (2) pojazdem typu białym „busem”, w którym siedział młody mężczyzna.

Dowód: zeznania Z. S. k. 55-57, 58-61, 131-132 1269v-1271v

W dniu 18 lutego 2014 roku o godz. 1:18 KPP G. otrzymała informację z biura S., że pochodzący z kradzieży z terenu Niemiec, pojazdu B. (...) o nr rej (...) 831 o godzinie 23:37 logował się na terenie S. przy ul. (...).

W dniu 18 lutego 2014 roku, na podstawie tej informacji, funkcjonariusze Policji dokonali przeszukania budynku gospodarczego w wyniku którego ujawnili: samochód B. (...), koloru niebieskiego. Samochód ten posiadał przytwierdzoną z tyłu pojazdu tablicę rejestracyjną nr MOL-HA 301, zaś przeprowadzone oględziny tego pojazdu wykazały, że posiada numer nadwozia VIN (...), przypisany do nr rej (...). W toku przeszukania ujawniono również samochód marki A. (...), koloru czarnego z numerem nadwozia VIN (...), z przypisanym, jak ustalono do pojazdu o nr rej. (...). Samochód marki A. był prawie cały rozmontowany, cała karoseria, lusterka fotele, kokpit, drążek zmiany biegów były zdemontowane a wymontowane podzespoły zabezpieczone były folią. Po zakończeniu czynności pojazdy zostały przetransportowane na parking KPP w G..

Dowód: zeznania Z. S. k. 1269v-1271v

zeznania T. A. k. 349-350, 1272

zeznania W. K. k. 368v, 1272v-1273

pismo KGP k.2-3

protokół oględzin k.17-21

protokoły przeszukania k.22-24,70-74,75-77,83-85, 94-96,107-110,111-113

protokół zatrzymania rzeczy k.47-49, 50-52

protokoły oględzin k. 142-143, 187-188, 201-202

dokumentacja fotograficzna k.299-301, 371-373

protokół oględzin z załącznikami k. 487-682

W dniu 20 lutego 2014 roku funkcjonariusze Policji dokonali zatrzymania, na terenie posesji położonej w (...) stanowiącej własność R. K. (2), (...) z podnośnikiem koszowym. Pojazd nie posiadał tablic rejestracyjnych, a jego pierwotny numer identyfikacyjny VIN (...) został przerobiony.

Dowód: zeznania Z. S. k. 89, 1269v-1271v

zeznania R. K. (1) k. 160-161, 1271v.- (...)

zeznania R. K. (2) k.267-278, 1295-1295v.

zeznania W. D. R. k.985-989

protokół eksperymentu procesowego 155-159

protokół zatrzymania rzeczy 271-273

opinia z badań mechanoskopijnych k.281-285

Z. A. ma 57 lat, jest żonaty, ma dwoje dorosłych dzieci, nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu. Posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest elektroenergetykiem, prowadzi własną działalność gospodarczą w postaci salonu mody męskiej w S. z dochodem około 1.000 złotych miesięcznie. Posiada majątek w postaci domu jednorodzinnego w P.. Nie był uprzednio karany sądownie.

Oskarżonego poddano badaniu przez dwóch biegłych lekarzy psychiatrów, którzy rozpoznali u niego pogranicze upośledzenia umysłowego oraz cechy nieprawidłowej osobowości. Stwierdzili zgodnie, że oskarżony w momencie dokonywania zarzucanych mu czynów nie miał z przyczyn chorobowych zniesionej ani znacznie ograniczonej zdolności rozpoznawania znaczenia czynów i kierowania swoim postępowaniem.

Dowód: oświadczenie oskarżonego k. 1269

dane osobo-poznawcze k. 194

dane o karalności k. 1117

opinia sądowo – psychiatryczna k. 1138-1139

Z. A. zarówno podczas postepowania przygotowawczego, jak i w trakcie rozprawy nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na zadawane pytania (vide: oświadczenie oskarżonego k.122-124, 473, 1269)

P. B. (1) ma 39 lat, jest kawalerem, na jego utrzymaniu pozostaje jedno dziecko w wieku 10 lat. Posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest ogrodnikiem, prowadzi własną działalność gospodarczą w zakresie ogrodnictwa z dochodem około 2.000 złotych miesięcznie. Nie posiada majątku. Nie był uprzednio karany sądownie.

Dowód: oświadczenie oskarżonego k. 1269

dane osobo-poznawcze k. 192

dane o karalności k. 1118

P. B. (1) podczas postepowania przygotowawczego i na rozprawie nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania (vide: oświadczenie oskarżonego k. 129-130, 131-133, 75, 1269).

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się przede wszystkim na zeznaniach świadków Z. S., R. K. (1), R. K. (2), A. S. oraz zeznaniach T. A., W. K., K. H., D. O. i W. D. R., a także protokołach oględzin wraz z załącznikami i dokumentacją fotograficzna, protokołach przeszukania, protokołach zatrzymania rzeczy, protokole eksperymentu procesowego, opinii z badań mechanoskopijnych oraz dokumentacjach z postepowań policji niemieckiej dot. kradzieży samochodów.

Dowodem o zasadniczym znaczeniu dla ustaleń Sądu były zeznania Z. S., który, jak sam przyznał, uczestniczył w procederze przestępczym prowadzonym przez oskarżonych, zatem dysponował wiedzą w tym zakresie.

To właśnie zeznania Z. S. legły u podstaw ustalenia stanu faktycznego, bowiem ich szczegółowa analiza - również na tle przeważającej części materiału dowodowego: tak osobowego jak i w postaci dokumentów - pozwala stwierdzić, iż są one zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy i nie stanowią próby pomawiania oskarżonych o czyny, które faktycznie nie miały miejsca. Z. S., co do zasady opisywał okoliczności sprawy w sposób konsekwentny i nieodmienny zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i na etapie postępowania sądowego, zeznając logicznie i spójnie.

Świadek ten w sposób szczegółowy i przekonywujący opisał nie tylko przebieg zdarzeń objętych aktem oskarżenia, ale również wskazał, w jaki sposób rozpoczęła się prowadzona, na posesji na której zamieszkiwał, działalność przestępcza. Opisał, na czym działalność ta polegała, zeznając, że pojazdy sprowadzane były w celu: bądź ich całkowitego demontażu, bądź nielegalnego przebijania oznaczeń fabrycznych tych pojazdów. Wymienił lub scharakteryzował osoby, które w niej uczestniczyły. Szczegółowo opisał, za jakie czynności poszczególne osoby odpowiadały, jakiego rodzaju pojazdy były sprowadzane, jak długo trwały prace przy danym pojeździe i jakie czynności uzasadniały okresy ich przechowywania.

Nadto przede wszystkim szczegółowo określił kiedy i kto sprowadził na teren posesji położonej przy ul. (...) w S., pojazdy marki A. (...) i B. (...). Określił, kto wykonywał prace demontażowe podzespołów samochodu marki A. (...), a także podał w którym miejscu przechowywany był (...) z podnośnikiem, w czyim posiadaniu się znajdował, jakie było źródło pochodzenia tego pojazdu.

Za przydatne do ustaleń faktycznych Sąd uznał zarówno zeznania złożone przez Z. S. na etapie postępowania przygotowawczego, jak i rozprawy. Zeznania te nie zawierały zasadniczych sprzeczności. Wprawdzie w pierwszych zeznaniach w postępowaniu przygotowawczym Z. S. nie przekazał wszystkich informacji, jakimi dysponował odnośnie prowadzonego procederu przestępczego, to zaznaczyć należy, że, jak wynika z treści protokołu z dnia 19 lutego 2014 roku czynności przesłuchania zostały przerwane z uwagi na zasłabnięcie Z. S.. Podkreślić należy, że po konsultacji lekarskiej jeszcze tego samego dnia Z. S. złożył dalsze wyjaśnienia.

Sąd nie doszukał się żadnych podstaw by poddać w wątpliwość wyjaśnienia i zeznania złożone przez Z. S.. Nie był on skonfliktowany z oskarżonymi, nie miał zatem żadnego racjonalnego powodu, by przedstawiać przebieg zdarzeń w sposób odbiegający od rzeczywistego i w ten sposób fałszywie pomawiać oskarżonych o czyny, których nie popełnili. Podkreślić należy, iż Z. S. był również oskarżony w przedmiotowej sprawie, nielogicznym byłoby założenie, że podaje nieprawdziwe okoliczności obciążające również jego samego. Kierowanie oskarżeń przeciwko kuzynowi swojej żony i jego znajomemu w żaden sposób nie uchroniło Z. S. od odpowiedzialności karnej, skoro w swoich wyjaśnieniach jednocześnie wskazał, iż sam uczestniczył w przestępczym procederze.

Treść zeznań Z. S. nie wskazuje na żadną tendencyjność. Świadek podkreślał, że odnośnie pojazdu A. nie widział samego momentu przyjazdu Z. A. a wiadomość, o zaparkowaniu pojazdu otrzymał od Z. A.. Dalej zeznał, że Z. A. „sam rozbierał, nie widziałem żadnych osób, które mogłyby mu pomagać; w dniu 17 lutego 2014 roku poprosił mnie o pomoc w demontażu większych elementów”( k.56v). Z kolei odnośnie pojazdu B. (...) wskazał, że podczas sprowadzenia ww. pojazdu obecni byli obaj oskarżeni, co świadek sam zaobserwował.

Wiarygodności zeznań Z. S. nie podważa fakt, iż w części dotyczącej pozostałych samochodów nie zostały postawione oskarżonym zarzuty. Brak konkretnych szczegółów dotyczących pojazdów uniemożliwił ich identyfikację i dalsze czynności procesowe. Nie świadczy to natomiast, iż wyjaśnienia Z. S. szczegółowo opisujące działanie grupy przestępczej nie polegały na prawdzie.

Zeznana Z. S. w części, w której określił miejsca przechowywania (...) z podnośnikiem korespondują z zeznaniami R. K. (1) i R. K. (2).

Zeznania tych świadków są jednoznaczne i spójne w swej wymowie. Dwa źródła osobowe niezależne od siebie, nie powiązane ani towarzysko ani rodzinnie jasno wskazały, iż osobą związaną z przedmiotowym pojazdem był P. B. (1). Fakt, iż świadkowie R. K. (1) i R. K. (2) nie potwierdzili, aby P. B. (1) przyjechał na posesję z Z. S. nie dowodzi, iż fakt ten nie miał miejsca. Świadkowie mogli po prostu nie pamiętać tego faktu, a mogło to się odbyć również pod nieobecność wyżej wymienionych osób. Podkreślić należy, iż niewątpliwie Z. S. posiadał wiedzę co do miejsca przechowywania samochodu M., a także co do pochodzenia tego pojazdu z przestępstwa, którą to wiedzę musiał pozyskać od samych oskarżonych.

Zeznania funkcjonariuszy policji: T. A. i W. K. mają ograniczoną przydatność dla ustaleń faktycznych w sprawie ze względu na fakt, iż nie byli oni świadkami zarzucanych oskarżonym czynów. Świadkowie ci zeznawali jedynie na okoliczność przeszukania pomieszczeń gospodarczych i zatrzymania pojazdów. Podkreślić jednak należy, że ich zeznania w zakresie w jakim przestawiali, na jaki cel zostały przystosowane przedmiotowe pomieszczenia porywają się z zeznaniami Z. S.. Zeznania w/w świadków w zakresie, w jakim uczestniczyli w poszczególnych czynnościach Sąd uznał za wiarygodne.

Zeznania A. S. i M. S. były o tyle przydatne do sprawy, że świadkowie Ci potwierdzili okoliczność korzystania przez Z. A. z budynków gospodarczych znajdujących się przy ul. (...) w S.. Podkreślić w tym miejscu należy, że ww. świadkowie są spokrewnieni ze Z. A., zatem mogli nie być, z racji łączących ich stosunków rodzinnych, zainteresowani w przedstawianiu okoliczności na niekorzyść oskarżonego.

Sąd dał wiarę zeznaniom obywateli Niemiec: W. D. R., K. H. oraz D. O. albowiem zeznawali oni jedynie na okoliczność, w jakich sytuacjach utracili pojazdy oraz jaka była wartość pojazdów na dzień dokonanych kradzieży.

Sąd uznał za niewiarygodne zeznania świadka J. P. albowiem były one sprzeczne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym. Mając na uwadze, że zeznania Z. S. częściowo obciążały J. P. oczywistym jest, że nie był on zainteresowany potwierdzeniem przedstawionej przez niego wersji.

Za nieprzydatne dla sprawy Sąd uznał zeznania A. R. i E. S., gdyż nie posiadali oni wiedzy w zakresie okoliczności objętych zarzutem.

Opinie z badań daktyloskopijnych i genetycznych nie wykazały, by zabezpieczone na miejscu zdarzenia materiały: daktyloskopijne czy DNA pochodziły od Z. A. bądź od P. B. (1), stąd nie są one przydatne dla ustalenia tych okoliczności.

Powyższe nie oznacza automatycznie, że oskarżeni nie przebywali w pomieszczenia gospodarczych przy ul. (...) w S. czy w pojeździe marki B. (...). (...) ww. nie należały również do Z. S. a oczywistym jest, że z racji zamieszkiwania na przedmiotowej posesji musiał z pomieszczeń tych korzystać.

Dokonując analizy ustalonego stanu faktycznego Sąd Rejonowy uznał, że zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy, nie pozwolił na dokonanie ustaleń, że P. B. (2) przyjął i pomógł do ukrycia pochodzący z kradzieży pojazd marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...), dlatego Sąd wyeliminował te okoliczności z opisu czynu. Z zeznań Z. S. wynika, iż samochód ten na jego posesje został przywieziony przez Z. A., a świadek nie miał żadnej wiedzy, jaki udział w tym zachowaniu miał P. B. (1). Jak już wyżej wskazano zabezpieczone ślady nie zostały zidentyfikowane jako ślady pochodzące od P. B. (1), a tym samym brak jest wystarczających dowodów na przypisanie oskarżonemu czynu z art.291 § 1 kk w zakresie tego czynu. Nie jest wykluczone, iż Z. A. w tym wypadku działał sam lub z innymi nieustalonymi osobami.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż Z. A. w okresie od 12 do 18 lutego 2014r. w nieustalonym miejscu oraz w S., działając w krótkich odstępach czasu i w wykonaniu z góry powziętego zamiaru przyjął i pomógł w ukryciu samochodu osobowego marki A. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 77.700 złotych, a nadto działając wspólnie i w porozumieniu z P. B. (1) przyjął i pomógł w ukryciu samochodu osobowego marki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości szacunkowej 100.000 zł, o których wiedział, że zostały uzyskane w wyniku kradzieży, czym działał na szkodę (...) w M., czym wyczerpał znamiona czynu z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 12kk.

Z kolei P. B. (1) w okresie od 12 do 18 lutego 2014r. w nieustalonym miejscu oraz w S., działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. A. przyjął i pomógł w ukryciu samochodu osobowego samochodu osobowego marki B. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości szacunkowej 100.000 zł, o którym wiedział, że został uzyskany w wyniku kradzieży, czym działał na szkodę (...) w M. – czym wyczerpał znamiona czynu z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 12kk.

Natomiast w okresie od września 2012r. do grudnia 2012r. w miejscu nieustalonym, działając wspólnie i w porozumieniu oskarżeni nabywając (...) podnośnikiem koszowym o numerze identyfikacyjnym (...) o wartości szacunkowej 77.450 zł, o którym wiedzieli, że pochodzi z przestępstwa kradzieży, czym działali na szkodę (...) w A.,- wyczerpali znamiona czynu z art. 291§1kk.

Zgodnie z treścią art. 4 § 1 kk Sąd Rejonowy zastosował wobec oskarżonych przepisy ustawy Kodeks karny w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 20 lutego 2015 r., gdyż przepisy obowiązujące w czasie popełnienia przez oskarżonych zarzucanych im czynów są dla nich względniejsze niż przepisy obowiązujące aktualnie. Przepisy ustawy obecnie obowiązującej nie przewidują możliwości warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności przekraczającej rok.

Sąd przypisał oskarżonym również winę odnośnie popełnienia zarzucanych im czynów. Nic nie wskazuje na to, by działali oni w stanie zniesionej czy znacznie ograniczonej poczytalności. W niniejszej sprawie nie ujawniono okoliczności, które umniejszałaby czy też wyłączały winę oskarżonych.

Wymierzając oskarżonym kary sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 i następnych kodeksu karnego.

Wysokość społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonym była wysoka. Działali on w sposób zaplanowany, zorganizowany, wspólnie i w porozumieniu. Przedmiotem przestępstw było mienie o wysokiej wartości.

Jako okoliczność przemawiająca na korzyść oskarżonych Sąd poczytał dotychczasową niekaralność oskarżonych oraz fakt, iż mienie przynajmniej w części zostało odzyskane.

Kierując się powyżej przedstawionymi przesłankami Sąd doszedł do przekonania, że kary jednostkowe za poszczególne czyny opisane w wyroku będą adekwatne do społecznej szkodliwości czynów i stopnia winy oskarżonych. Kary w takim rozmiarze spełnią zarówno cele w zakresie prewencji indywidualnej jak również w kwestii kształtowania świadomości społeczeństwa.

W związku z tym, iż oskarżeni działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowych Sąd orzekł wobec nich także grzywny. Przy wymiarze tych kar Sąd miał na uwadze okoliczności wskazane powyżej. Dodatkowo przy ustaleniu stawki dziennej grzywny Sąd uwzględnił sytuację majątkową i osobistą oskarżonych i ich możliwości zarobkowe.

Przy wymiarze kar łącznych Sąd zastosował zasadę częściowej absorpcji ze względu na łączność przedmiotowo-podmiotową oraz odległość czasową pomiędzy wypełnieniem przez oskarżonych znamion poszczególnych przestępstw i wymierzył wobec Z. A. karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i grzywnę w liczbie 300 stawek dziennych po 20 złotych każda a wobec P. B. (1) karę łączną 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w liczbie 250 stawek dziennych po 20 złotych każda.

Sąd zastosował wobec oskarżonych instytucję warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności, albowiem uznał, że zachodzą przesłanki określone w art. 69§1 i 2 kk. W ocenie Sądu oskarżeni nie są osobami na tyle zdemoralizowanymi, by konieczna była ich resocjalizacja w zakładzie karnym. Nie byli dotychczas karani, prowadzą ustabilizowany tryb życia. Zdaniem Sądu wystarczające dla wdrożenia oskarżonych do przestrzegania porządku prawnego jest orzeczenie kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Kształtując okres próby na okres lat czterech Sąd miał na uwadze przede wszystkim weryfikację postawionych wobec oskarżonych pozytywnych prognoz kryminologicznych.

Na podstawie art. 230§2kpk mając na uwadze, że dowody rzeczowe opisane w punkcie VI wyroku z chwilą wydania wyroku stały się zbędne dla postępowania karnego Sąd orzekł o ich zwrocie ubezpieczycielowi F. B., jako osobie uprawnionej. Pokrzywdzony jak wynika z jego zeznań otrzymał odszkodowanie z tytułu utraty pojazdu.

Na podstawie art. 44 § 1 kk za czyn opisany w pkt 1 i 2 sentencji wyroku Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci kluczyka elektronicznego plastikowego (B.), który nie był kluczykiem oryginalnym.

Na podstawie art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonych wobec oskarżonych kar pozbawienia wolności zaliczył okresy zatrzymania oskarżonych w sprawie.

W związku z tym, iż oskarżeni zostali skazani Sąd zasądził od nich na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym opłaty.