Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 kwietnia 2016r

Sąd Okręgowy w Siedlcach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Andrzej Kirsch

Protokolant st. sek. sąd. Joanna Makać

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2016r w Siedlcach

na rozprawie

sprawy z powództwa J. R. i W. R.

przeciwko P. R., H. W., J. W. i M. B.

o zapłatę

I.  powództwo powodów J. R. i W. R. w stosunku do wszystkich pozwanych oddala,

II.  zasądza od powoda W. R. na rzecz pozwanych: P. R., H. W. i M. B. kwoty po 3.617 (trzy tysiące sześćset siedemnaście) złotych na rzecz każdego z nich tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  nakazuje pobrać od powoda W. R. na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Okręgowego w Siedlcach) kwotę 2.833,33 (dwa tysiące osiemset trzydzieści trzy złote i trzydzieści trzy grosze) tytułem brakującej części wynagrodzenia biegłych E. K. i G. K. za sporządzenie opinii, pokrytego tymczasowo z sum Skarbu Państwa,

IV.  nakazuje pobrać od powoda W. R. na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Okręgowego w Siedlcach) kwotę 7.886 (siedem tysięcy osiemset osiemdziesiąt sześć) złotych tytułem brakującej części opłaty od pozwu.

Sygn. akt I C 1298/12

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2008r wpłynął do Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim pozew w postępowaniu upominawczym, w którym powód W. R. wniósł o nakazanie pozwanemu T. S. – likwidatorowi PPHU (...) sp. jawna w likwidacji z siedzibą w M., zapłatę kwoty 70.887,09 zł wraz z odsetkami ustawowymi od szczegółowo wskazanych w pozwie kwot.

W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że powód W. R. jest współwłaścicielem w ½ części nieruchomości położonych w miejscowości Ż. i oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...) o łącznej powierzchni 1,2887 ha. Powód stwierdził, że w dniu 9 sierpnia 1995r wspólnie z A. W. zawarli umowę nieodpłatnego użyczenia powyższej nieruchomości spółce cywilnej (...). Umowa została zawarta na czas nieokreślony. Powód podał, że z czasem spółka cywilna została przekształcona w spółkę jawną (...), ale w dniu 8 maja 2003r wspólnicy H. i A. małżonkowie W. dokonali wypowiedzenia umowy spółki. Z dniem 31 grudnia 2003r spółka zakończyła działalność i została postawiona w stan likwidacji. Na likwidatora został wyznaczony T. S., który w dniu 16 czerwca 2005r rozwiązał umowę użyczenia – z dniem 15 lipca 2005r. Powód stwierdził, że mimo utraty tytułu prawnego do nieruchomości, spółka w dalszym ciągu korzystała z gruntów i znajdujących się na nich budynków. Podał, że zwracał się do likwidatora o uiszczenie wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości, ale do chwili obecnej nie zostało mu ono wypłacone. Powód podał, że mimo braku tytułu prawnego, spółka korzystała z nieruchomości w okresie od dnia 15 lipca 2005r do dnia 26 listopada 2007r. W dniu 26 listopada 2007r nastąpiło przekazanie zabudowanej nieruchomości powodowi. Powód stwierdził, że przez okres przeszło dwóch lat pozbawiony był możliwości korzystania z gruntu.

W dniu 23 kwietnia 2008r Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim wydał w sprawie I Nc 83/08 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (k. 35-36).

Postanowieniem z dnia 26 maja 2008r Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim uchylił na podstawie art. 492 ¹ par. 1 kpc nakaz zapłaty z dnia 23 kwietnia 2008r, nakazał zakreślenie sprawy w repertorium „Nc” i na podstawie art. 194 par. 1 kpc wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanych P. R., A. W. i H. W. (k. 50).

W dniu 19 września 2008r wpłynęło do Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim pismo procesowe pozwanej H. W., w którym nie uznała ona powództwa i wniosła o jego oddalenie w całości (k. 66-74).

W dniu 30 września 2008r wpłynęła do akt sprawy odpowiedź na pozew pełnomocnika pozwanego P. R., w której nie uznano powództwa i wniesiono o jego oddalenie w całości (k. 128-130).

Na rozprawie w dniu 24 lutego 2011r pełnomocnik powoda złożył do akt sprawy pismo procesowe, w którym rozszerzył powództwo do kwoty 82.066,15 zł wraz z ustawowymi odsetkami szczegółowo wskazanymi w przedmiotowym piśmie. Pełnomocnik powoda stwierdził, że rozszerzenie powództwa uzasadnione jest ustaleniami biegłego, powołanego celem ustalenia wysokości wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości (k. 284-285).

W dniu 24 lutego 2011r Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim wydał postanowienie, mocą którego wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanych M. B. oraz J. W., jako następców prawnych zmarłego pozwanego A. W. (k. 286). Ponadto, Sąd powiadomił o toczącym się postępowaniu J. R., zawiadamiając ją jednocześnie, że w terminie dwóch tygodni może przystąpić do sprawy w charakterze powódki (k. 286).

W dniu 14 marca 2011r wpłynęło do akt sprawy pismo J. R., w którym złożyła oświadczenie, że przystępuje do niniejszego procesu w charakterze powódki (k. 294).

Na rozprawie w dniu 21 lutego 2012r pełnomocnik pozwanej M. B. nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie (k. 356).

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim, wydanym w dniu 5 kwietnia 2012r w sprawie I C 62/11, powództwo W. R. i J. R. zostało oddalone (k. 366).

Wyrokiem z dnia 25 października 2012r Sąd Okręgowy w Siedlcach, wydanym w sprawie V Ca 378/12, uchylił wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 5 kwietnia 2012r i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Siedlcach jako właściwemu (k. 423).

W dniu 25 marca 2013r wpłynęło do akt sprawy pismo procesowe powódki J. R., w którym stwierdziła, że nie przyłącza się do stanowiska swojego męża W. R., i że sama przeprowadzi z pozwanymi stosowne rozliczenie na drodze ugodowej (k. 451).

W dniu 31 maja 2013r wpłynęło do akt sprawy pismo procesowe powódki J. R., w którym cofnęła pozew bez zrzeczenia się roszczenia (k. 470).

W dniu 26 listopada 2013r wpłynęło do akt sprawy osobiste pismo procesowe powoda W. R., w którym rozszerzył powództwo, domagając się zasądzenia od pozwanych wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości za okres od 1 stycznia 2004r do dnia 11 grudnia 2007r (k. 512).

Na rozprawie w dniu 3 marca 2015r pełnomocnik powoda rozszerzył powództwo i wniósł o zasądzenie od pozwanych kwoty 187.711 zł – tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości – wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty (k. 672v).

W dniu 5 marca 2015r wpłynęło do akt sprawy pismo procesowe pełnomocnika pozwanej M. B., w którym wniesiono o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powodów W. R. i J. R. na rzecz pozwanej M. B. zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k. 674-675).

W kolejnym piśmie procesowym pełnomocnika powoda, które wpłynęło do akt sprawy w dniu 19 marca 2015r, powództwo zostało ograniczone do kwoty 29.237,16 zł – tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości w okresie od 15 lipca 2005r do dnia 26 listopada 2007r, wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 10 października 2007r do dnia zapłaty (k. 684-685).

Na rozprawie w dniu 28 września 2015r pełnomocnik powoda skonkretyzował powództwo i wniósł o zasądzenie od wszystkich pozwanych solidarnie na rzecz powoda W. R. kwoty 29.237,16 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 10 października 2007r do dnia zapłaty (k. 741v-742).

Pełnomocnik pozwanego P. R. nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie (k. 742).

W dniu 9 listopada 2015r wpłynęło do akt sprawy pismo procesowe pełnomocnika powoda, w którym podtrzymał żądanie zasądzenia na rzecz powoda od wszystkich pozwanych solidarnie kwoty 29.237,16 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 10 października 2007r do dnia zapłaty. Ponad powyższą kwotę cofnął pozew bez zrzeczenia się roszczenia (k. 748-749).

W dniu 23 listopada 2015r wpłynęło do akt sprawy pismo procesowe pełnomocnika pozwanych P. R. i H. W., w którym nie wyraził on zgody na cofnięcie pozwu ponad kwotę 29.237,16 zł (k. 759).

W dniu 7 grudnia 2015r wpłynęło do akt sprawy pismo procesowe pełnomocnika pozwanej M. B., w którym nie wyraził on zgody na cofnięcie pozwu ponad kwotę 29.237,16 zł bez jednoczesnego zrzeczenia się roszczenia (k. 765).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Powód W. R. i A. W. byli współwłaścicielami nieruchomości, położonej w miejscowości Ż. i oznaczonej numerami ewidencyjnymi (...), w części po ½ każdy z nich. Dla powyższych nieruchomości Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim prowadzi księgi wieczyste Kw nr (...).

W dniu 25 kwietnia 1992r W. R. i A. W. zawarli umowę spółki cywilnej, której przedmiotem miała być produkcja materiałów budowlanych i osprzętu teletechnicznego oraz usługi i handel w tym zakresie w kraju i za granicą. Spółce nadana została nazwa – Przedsiębiorstwo (...)Zgodnie z umową, siedzibą spółki był M., ale prowadziła ona działalność na nieruchomości położonej w Ż..

W dniu 9 sierpnia 1995r współwłaściciele nieruchomości W. R. i A. W. zawarli ze wspólnikami spółki cywilnej PPHU (...) – W. R. i A. W., umowę użyczenia, mocą której przekazali do bezpłatnego korzystania wspólnikom spółki cywilnej nieruchomość położoną w Ż. i składającą się z działek gruntu oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...) o łącznej powierzchni 1,2887 ha. Wspólnicy spółki cywilnej prowadzili na przedmiotowej nieruchomości działalność gospodarczą. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony.

W latach 1994-1998 wspólnicy spółki cywilnej W. R.i A. W.wybudowali na przedmiotowej nieruchomości, bez stosownych pozwoleń na budowę, budynek socjalno-biurowy, budynek socjalny i warsztat z laboratorium.

Powód W. R. był wspólnikiem spółki cywilnej (...) do dnia 31 grudnia 1998r. Tego dnia przekazał udział w spółce swojemu synowi P. R..

Umową z dnia 23 marca 2001r spółka cywilna (...) została przekształcona w spółkę jawną pod firmą Przedsiębiorstwo (...)z siedzibą w M.. Wspólnikami spółki jawnej byli: syn powoda W. R. – pozwany P. R. oraz małżonkowie H. i A. W.. Spółka jawna prowadziła na przedmiotowej nieruchomości w Ż. działalność gospodarczą tożsamą z tą, którą prowadzili wspólnicy spółki cywilnej (...).

W 2004r rozpoczął się proces likwidacji spółki jawnej (...) z uwagi na zaistnienie przyczyn określonych w art. 58 pkt 5 kodeksu spółek handlowych. Postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2004r, wydanym przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W., likwidatorem spółki jawnej(...) ustanowiony został T. S..

W piśmie z dnia 7 września 2004r skierowanym do likwidatora T. S., powód W. R. zwrócił się o zwrot użyczonej nieruchomości – w związku z likwidacją spółki jawnej (...) – w stanie wolnym od wad prawnych, tj. bez budynków, które były wykonane bez legalizacji na czas trwania spółki.

Pismem z dnia 16 czerwca 2005r skierowanym do współwłaścicieli nieruchomości W. R. i A. W., likwidator T. S. dokonał jednostronnego rozwiązania umowy użyczenia nieruchomości zawartej w dniu 9 sierpnia 1995r, z dniem 15 lipca 2005r.

W piśmie z dnia 7 lipca 2005r powód W. R. poinformował Starostwo Powiatowe w M. o samowoli budowlanej na nieruchomości położonej w Ż.. Stwierdził w nim również, że likwidowana spółka jawna (...) winna dokonać rozbiórki dokonanych naniesień budowlanych bądź postarać się o ich legalizację.

W piśmie z dnia 18 lipca 2005r skierowanym do likwidatora T. S., W. R. stwierdził m.in. – „ powody opóźnienia przekazania nieruchomości wymienione w piśmie są zrozumiałe i do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez Państwowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego nie można niczego demontować”.

Decyzją nr (...) z dnia 3 kwietnia 2006r powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w M. nakazał W. R. i A. W. dokonać całkowitej rozbiórki budynku socjalno-biurowego o nieregularnym kształcie, samowolnie wybudowanego na działkach położonych w miejscowości Ż. i oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...). Z kolei decyzją nr (...) z dnia 15 marca 2007r zostali oni zobowiązani do całkowitej rozbiórki budynku socjalnego, zlokalizowanego na działce (...), a decyzją nr (...) z dnia 3 kwietnia 2006r – do rozbiórki budynku warsztatu z laboratorium.

Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2006r, wydanym w sprawie I Ns 110/05, Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim dokonał zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości, składającej się z działek (...), położonych w Ż., w ten sposób, że nakazał ich sprzedaż stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego i podział sumy uzyskanej ze sprzedaży.

Powyższe postanowienie SR w Mińsku Mazowieckim nigdy nie zostało zrealizowane i nie doszło do sprzedaży – w trybie przepisów o egzekucji z nieruchomości – przedmiotowej nieruchomości.

W. R. odmawiał przyjęcia od likwidatora T. S. objętych niniejszym pozwem działek gruntu do czasu usunięcia z nich wszystkich zabudowań, które zostały wzniesione bez pozwolenia na budowę. W okresie prowadzenia likwidacji spółki jawnej (...), W. R. korzystał z części niezabudowanej nieruchomości w Ż.. Składował na niej maszyny i urządzenia. Nie miał jednak dostępu do znajdujących się na nieruchomości zabudowań.

W dniu 9 października 2007r A. W. i P. R. zawarli umowę sprzedaży (Rep. A Nr (...)), mocą której P. R. nabył od A. W. udział wynoszący ½ części we współwłasności nieruchomości, składającej się z działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...).

W dniu 26 listopada 2007r likwidator spółki jawnej T. S.przekazał W. R. działki gruntu położone w Ż. i oznaczone numerami ewidencyjnymi (...). Z powyższej czynności sporządzony został protokół zdawczo-odbiorczy.

Przed Sądem Rejonowym w Mińsku Mazowieckim toczyła się sprawa z wniosku J. R. z udziałem W. R. o podział majątku wspólnego. Sprawa oznaczona była sygnaturą I Ns 772/09. Na rozprawie w dniu 29 czerwca 2010r J. R. i W. R. zawarli ugodę, mocą której udział wynoszący ½ części we współwłasności nieruchomości składającej się z działek gruntu numer (...), dla których w Sądzie Rejonowym w Mińsku Mazowieckim prowadzone są księgi wieczyste Kw nr (...) i Kw nr (...), przypadł na własność wnioskodawczyni J. R..

W dniu 25 kwietnia 2008r (...)spółka jawna wykreślona została z rejestru przedsiębiorców.

W dniu 31 lipca 2010r zmarł A. W.. Do sprawy wezwani zostali w charakterze pozwanych jego następcy prawni – córka M. B. i syn J. W..

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów: oświadczenia z dnia 26 marca 2011r (k. 11), pisma powoda W. R. z dnia 7 września 2004r wzywającego do zwrotu nieruchomości (k. 12), pisma likwidatora T. S. z dnia 16 czerwca 2005r w przedmiocie rozwiązania umowy użyczenia (k. 13), korespondencji powoda z likwidatorem T. S. (k. 14-27), protokołu zdawczo-odbiorczego przekazania nieruchomości w Ż. z dnia 26 listopada 2007r (k. 29), informacji KRS z dnia 13 maja 2008r (k. 43), umowy sprzedaży udziałów w nieruchomości z dnia 9 października 2007r (k. 81-84), kopii postanowienia ST w M. wydanego w dniu 11 stycznia 2006r w sprawie I Ns 110/05 (k. 85), kopii postanowienia SR dla m. st. W. w W. z dnia 16 kwietnia 2004r (k. 87), kopii decyzji nr (...) z dnia 3 kwietnia 2006r (k. 109110), kopii decyzji nr (...) z dnia 15 marca 2007r (k. 115-116), kopii decyzji nr (...) z dnia 3 kwietnia 2006r (k. 121-122), pisma powoda W. R. z dnia 7 lipca 2005r do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w M. (k. 123-126), zeznań świadków Z. C. (k. 147v-148), S. C. (k. 148-148v), T. S. (k. 164-165v), odpisu skróconego aktu zgonu A. W. (k. 262), kopii umowy spółki cywilnej zawartej w dniu 25 kwietnia 1992r (k. 600-601), kopii oświadczenia z dnia 31 grudnia 1998r (k. 603604), kopii protokołu rozprawy przed SR w Mińsku Mazowieckim z dnia 29 czerwca 2010r w sprawie I Ns 772/09 zawierającego ugodę w sprawie o podział majątku (k. 647-648), częściowych zeznań stron zarejestrowanych na rozprawie w dniu 28 września 2015r, kopii pisma W. R. do likwidatora T. S. z dnia 18 lipca 2005r (k. 788).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Roszczenie właściciela o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy przysługuje przeciwko posiadaczowi w dobrej wierze od chwili, w której dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy (art. 224 par. 2 kc) oraz przeciwko posiadaczowi w złej wierze (art. 225 kc) bez różnicowania sytuacji obu grup, gdy chodzi o przesłanki i zakres tego roszczenia.

Posiadaczem w dobrej wierze jest ten, kto władając rzeczą pozostaje w błędnym, ale usprawiedliwionym okolicznościami przeświadczeniu, że przysługuje mu prawo do rzeczy. Należy oczywiście zastrzec, że dobrą wiarę posiadacza wyłącza zarówno jego wiedza o przeciwnym stanie prawnym, jak też niedbalstwo – nie dołożenie należytej staranności (patrz E. Gniewek, Kodeks cywilny. Księga druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze 2001).

Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie pozostawia wątpliwości, że powód W. R. nie posiada obecnie tytułu prawnego do nieruchomości, położonych w miejscowości Ż. i oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...), dla których w Sądzie Rejonowym w Mińsku Mazowieckim prowadzone są księgi wieczyste oznaczone numerami Kw nr (...) i Kw nr (...). Na zasadzie wspólność ustawowej małżeńskiej – wraz z żoną J. R. – był współwłaścicielem powyższych nieruchomości w ½ części. Utracił powyższy tytuł prawny w związku z zawarciem ugody w sprawie o podział majątku wspólnego, mocą której udział wynoszący ½ części we współwłasności powyższych nieruchomości przypadł J. R. (k. 647).

Okolicznością niesporną pozostawało w sprawie, iż w piśmie z dnia 16 czerwca 2005r likwidator (...)spółka jawna – T. S. dokonał rozwiązania umowy użyczenia nieruchomości, ze skutkiem na dzień 15 lipca 2005r. Tak więc od dnia 15 lipca 2005r (...)spółka jawna w likwidacji nie posiadała tytułu prawnego do korzystania z przedmiotowych nieruchomości. Z załączonego do akt sprawy protokołu zdawczo-odbiorczego wynika, że w dniu 26 listopada 2007r likwidator T. S. przekazał nieruchomości w posiadanie powoda W. R..

Zatem bezumowne korzystanie przez spółkę jawną (...) w likwidacji z nieruchomości w Ż. miało miejsce w okresie od 15 lipca 2005r do 26 listopada 2007r.

Wskazać należy, że roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy przysługuje jej właścicielowi bez względu na to, czy nie korzystając z niej poniósł jakąkolwiek stratę i niezależnie od tego, czy posiadacz faktycznie korzystał z rzeczy – odnosząc wymierną korzyść. Jeśli natomiast chodzi o wysokość należnego właścicielowi wynagrodzenia wskazać należy, iż właściwą jest kwota którą posiadacz musiałby zapłacić właścicielowi, gdyby jego posiadanie opierało się na prawie. Wynagrodzenie to obejmuje wszystko to, co właściciel uzyskałby gdyby rzecz wynajął, wydzierżawił lub oddał do odpłatnego korzystania na podstawie innego stosunku prawnego. Dodać należy, że chodzi tu zasadniczo o stosowanie średniej stawki rynkowej, jednakże nie można wykluczyć stosowania w uzasadnionych sytuacjach odrębnych, indywidualnych stawek wynagrodzenia.

W ocenie Sądu Okręgowego, roszczenie powoda W. R. o zapłatę wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości nie zasługuje jednak na uwzględnienie, ponieważ przyczyny, dla których nie doszło do wydania nieruchomości niezwłocznie po utracie przez spółkę jawną (...) tytułu prawnego, leżą m.in. po stronie samego powoda W. R..

Otóż w piśmie z dnia 7 września 2004r, skierowanym do likwidatora spółki T. S., powód W. R. domagał się zwrotu użyczonej nieruchomości w stanie wolnym od „wad prawnych”, tj. bez budynków i budowli, które były wykonane bez legalizacji (k. 12). Ponadto, z zeznań świadka T. S. (byłego likwidatora spółki jawnej (...)) wynika, że powód W. R. konsekwentnie odmawiał przyjęcia nieruchomości do czasu rozebrania znajdujących się na niej naniesień budowlanych. T. S. zeznał również, że w okresie, kiedy likwidowana spółka nie posiadała już tytułu prawnego do nieruchomości, tj. po dniu 15 lipca 2005r, powód W. R. korzystał z niezabudowanej części tej nieruchomości, składując na niej różnego rodzaju maszyny i urządzenia. Okoliczność ta została potwierdzona przez zeznającego w sprawie pozwanego P. R. oraz świadków Z. C. i S. C. (k. 147v-148v). Zeznaniom powyższych osób Sąd w całości dał wiarę.

Powód W. R. akceptował fakt utrzymywania się spółki jawnej w (...) w posiadaniu nieruchomości, mimo braku stosownego tytułu prawnego, czemu dał wyraz choćby w piśmie z dnia 18 lipca 2005r skierowanym do likwidatora T. S.. Otóż W. R. stwierdza w nim – „ powody opóźnienia przekazania nieruchomości wymienione w piśmie są zrozumiałe i do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez Państwowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego nie można niczego demontować (…)” (k. 788).

Z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy wynika, że w dniu 9 sierpnia 1995r współwłaściciele nieruchomości w Ż. W. R. i A. W. de facto użyczyli tę nieruchomość sami sobie, ponieważ biorącym w użyczenie był nikt inny, jak wspólnicy spółki cywilnej (...)– W. R. i A. W.. Co najistotniejsze, to właśnie wspólnicy spółki cywilnej (...)a więc W. R. i A. W., w latach 1994-1998, wznieśli na przedmiotowej nieruchomości bez stosownych pozwoleń na budowę budynek socjalny i budynek socjalno-biurowy. Znalazło to potwierdzenie w decyzjach Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego nr (...)z dnia 3 kwietnia 2006r, nr (...)z dnia 3 kwietnia 2006r i nr (...)z dnia 15 marca 2007r (k. 109 i 115). Mocą powyższych decyzji W. R. i A. W. zostali zobowiązani do dokonania rozbiórki samowolnie wybudowanych budynków. Co ciekawe, postępowania administracyjne dotyczące samowoli budowlanej zainicjowane zostały przez samego W. R., który poinformował Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w M. o samowoli budowlanej w piśmie z dnia 7 lipca 2005r (k. 123-126). Domagał się w nim, aby obowiązek dokonania rozbiórki wybudowanych m.in. przez siebie budynków, nałożony został na spółkę jawną (...) w likwidacji.

Powyższe ustalenia prowadzą do konstatacji, że odpowiedzialnym za nieprzekazanie przez spółkę jawną (...)w likwidacji nieruchomości po utracie przez tę spółkę tytułu prawnego do jej posiadania, ponosi nie kto inny, jak powód W. R.. Skoro powiadomił on nadzór budowlany o samowoli budowlanej na działce, której sprawcą było on sam wespół ze współwłaścicielem A. W., a ponadto odmówił przyjęcia nieruchomości do czasu rozbiórki samowolnie wzniesionych na nieruchomości budynków, do rozebrania których zobowiązani zostali W. R. i A. W., to przyczyny nie przekazania nieruchomości leżą po stronie m.in. powoda W. R.. Analiza zgromadzonych w sprawie dokumentów prowadzi do wniosku, że powód W. R. uzależnił przyjęcie nieruchomości w Ż. od warunków, których realizacja leżała po jego stronie. Skoro zatem nie doszło do rozebrania samowolnie wzniesionych na nieruchomości budynków, czego oczekiwał W. R., a zobowiązanym do tej rozbiórki był m.in. sam W. R., to nie może on stawiać likwidowanej spółce zarzutu bezumownego korzystania z nieruchomości, a tym bardziej domagać się z tego tytułu zapłaty wynagrodzenia. Takie działanie powoda W. R. stanowi nadużycie prawa podmiotowego i nie może korzystać z ochrony.

Mając na uwadze powyższą argumentację, Sąd na podstawie art. 225 kc w zw. z art. 5 kc powództwo W. R. oddalił. Mimo formalnego cofnięcia pozwu przez W. R. ponad kwotę 29.237,16 zł (k. 759), powództwo podlegało oddaleniu w całości, ponieważ pozwani nie wyrazili zgody na częściowe cofnięcie pozwu bez zrzeczenia się roszczenia.

J. R. przystąpiła do niniejszego procesu w charakterze powoda, ale ostatecznie nie popierała powództwa i nie wnosiła o zasądzenie na jej rzecz jakiejkolwiek kwoty z tytułu ewentualnego bezumownego korzystania przez pozwanych z nieruchomości, której jest współwłaścicielką w ½ części. Dlatego też powództwo J. R. również zostało oddalone.

W związku z przegraniem sprawy powód W. R. został obciążony kosztami niniejszego procesu, które należało liczyć od kwoty 187.711 zł, w związku z brakiem zgody pozwanych na częściowe cofnięcie pozwu. Mając powyższe na uwadze, Sąd zasądził od powoda na rzecz każdego z pozwanych reprezentowanych przez profesjonalnego pełnomocnika, kwoty po 3.617 zł – tytułem minimalnego wynagrodzenia z tytułu zastępstwa procesowego oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Ponadto, Sąd nakazał pobrać od powoda brakującą część wynagrodzenia biegłych za sporządzenie opinii, pokrytego tymczasowo z sum Skarbu Państwa oraz kwotę 7.886 zł tytułem brakującej części opłaty od pozwu. Pełna opłata od wartości przedmiotu sporu (187.711 zł) wynosiła 9.386 zł, a do Skarbu Państwa wpłacona została dotychczas kwota 1.500 zł.