Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 XII 2015r.

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Waldemar Jędrzejewski

Protokolant Adriana Ryż – Jędrzejek

w obecności Prokuratora Moniki Bednarskiej - Kałużnej

po rozpoznaniu w dniach 25 XI i 11 XII 2015r.

sprawy B. P. s. D. i T., ur. (...) w S.,

oskarżonego o to, że:

I. w dniu 12 września 2014r. w S. na ul. (...) znajdując się pod wpływem działania substancji psychotropowej w postaci amfetaminy odpowiadającej stężeniu 224,90 ng/ml kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki S. (...) o nr rej. (...),

tj. o czyn z art. 178a §1 kk

II. w dniu 12 września 2014r. w S. przy ul. (...), wbrew przepisom ustawy posiadał bez wymaganego zezwolenia substancję psychotropową w postaci siarczanu amfetaminy o masie netto 0,72 g,

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

1.  oskarżonego B. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa opisanego w pkt I i za to na podstawie art. 178a §1 kk wymierza karę 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;

2.  na podstawie art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii umarza postępowanie karne wobec B. P. w zakresie czynu opisanego w pkt II;

3.  na podstawie art. 42 §2 kk w zw. z art. 4 §1 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów, tj. pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 (dwóch) lat;

4.  na podstawie art. 49 §2 kk w zw. z art. 4 §1 kk orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 600,00 złotych;

5.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, art.100 kk w zw. z art. 44 §2 kk orzeka przepadek dowodu rzeczowego w postaci pozostałej po badaniu substancji psychotropowej wraz z opakowaniem - przez zniszczenie;

6.  na podstawie art. 63 §1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności okres zatrzymania w dniu 12.09.2014r., czyli dwa dni kary ograniczenia wolności;

7.  na podstawie art. 63 §4 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów okres zatrzymania prawo jazdy od dnia 12.09.2014r.;

8.  na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz.U. z 1983r., Nr 49, poz.223 z zm.) wymierza oskarżonemu opłatę 180,00 złotych, a na podstawie art. 627 kpk zasądza na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu.

Sygn. akt IV K 49/15

UZASADNIENIE

W związku z wnioskiem obrońcy ograniczono uzasadnienie do rozstrzygnięcia o sankcjach karnych zastosowanych wobec B. P..

Na wstępie należy zaznaczyć, że wina i sprawstwo oskarżonego nie budzi żadnych wątpliwości. Swoim zachowaniem wyczerpał znamiona ustawowe czynu z art. 178 § 1 kk oraz art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, które zostały opisane w wyroku.

W przypadku art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, Sąd uwzględnił przesłanki zawarte w art. 62a w/w ustawy. Uznał, że ilość środka psychotropowego była nieznaczna (0,72 grama), a do tego przeznaczona na użytek własny. W tej sytuacji nie było celowe orzekanie kary, przy uwzględnieniu okoliczności sprawy w tym również stopnia szkodliwość społeczna czynu (nabycie jednorazowe, dla wypróbowania używki przez osobę młodą - lat 21).

Przystępując do wymierzenia kary ograniczenie wolności za czyn z art. 178 a §1 kk, Sąd miał na uwadze okoliczności zarówno obciążające, jak i łagodzące.

Do tych pierwszych zaliczył:

-rodzaj i charakter naruszonych dóbr prawnych – naruszenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym,

-sposób i okoliczności popełnienia czynu oraz rozmiar grożącej szkody – mając świadomość negatywnego wpływu środków psychotropowych na organizm, postanowił kierować samochodem na dłuższej trasie między ul. (...) a dworcem (...) i z powrotem, a do tego przewożąc pasażerów, czym narażał nie tylko własne zdrowie czy życie, lecz również przewożonych pasażerów oraz innych uczestników ruchu drogowego,

-wielokrotną karalność – w okresie od 2013r. do 2015r. zapadało 6 wyroków skazujących (k.105-106), w tym cztery przed popełnienie niniejszego czynu.

Do okoliczności łagodzących zaliczył: przyznanie się do winy, brak poważnych następstw jego karygodnego zachowania oraz właściwości osobiste (młody wiek – w dniu przestępstwa ukończył 21 lat).

Orzeczona kara ograniczenia wolności jest adekwatna do stopnia zawinienia sprawcy. Spełni swoje zadania w zakresie prewencji indywidualnej oraz generalnej w znaczeniu pozytywnym. Zdaniem Sądu oskarżony winien odbyć karę bezwzględną 12 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonania nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, aby wpłynęła na niego wychowawczo oraz w pełni uświadomiła mu, że kierując samochodem pod wpływem narkotyków stanowi poważne zagrożenie dla życia własnego, jak i innych osób. Widać, że oskarżony ma ewidentne trudności socjopsychiczne ze zrozumieniem obowiązującego porządku prawnego oraz z internalizacją norm społecznych. W młodym wieku, jako osoba młodociana, dopuścił się przestępstw przeciwko mieniu oraz wymiarowi sprawiedliwości, zaś stosowane uprzednio kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem, nie odniosły pożądanego skutku. Konieczna jest zatem kara bezwzględna ograniczenia wolności i przymus pracy. Musi on w realny sposób odczuć następstwa swojego występku. Kolejna bowiem kara p.w. z warunkowym zawieszeniem - o co wnosił prokurator i obrońca - byłaby irracjonalna. Jedynie okoliczność, że nie popełnił przestępstwa podobnego w okresie 2013r. i 2014r. pozwala na orzeczenie sankcji łagodniejszej, niż bezwzględna kara pozbawienia wolności. Jest to bowiem ostatni moment, aby sprawca przeanalizował dotychczasowy tryb życia.

Ponadto, dyrektywa prewencji generalnej w znaczeniu pozytywnym przemawia za zastosowaniem surowej sankcji. Poczucie sprawiedliwości społecznej wymaga, aby osoba popełniająca kolejny występek poniosła zasłużoną dolegliwość. Okres 12 miesięcy ograniczenia wolności stanowi niezbędny element dla kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, w tym budowania zaufania społecznego do działalności wymiaru sprawiedliwości.

Sąd uznając, że skazany to osoba młoda i wysoce nieodpowiedzialna zagrażająca życiu i zdrowiu innych uczestników ruchu drogowego, orzekał zakaz prowadzenia pojazdów na okres 2 lat.

Należy podkreślić, że niewątpliwie powtórzenie całego procesu ponownego uzyskania prawo jazdy wpłynie na sprawcę wychowawczo i uzmysłowi wagę popełnionego przestępstwa, aby w przyszłości nie ważył się nigdy więcej wsiadać za kierownicę pojazdu pod wpływem narkotyków czy napojów alkoholowych.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie aktów normatywnych powołanych w wyroku.