Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2015 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jolanta Korkus

Protokolant: stażysta Anna Wnuk

po rozpoznaniu

sprawy T. S. s. S. i Z. z domu Z., ur. (...) w P.

obwinionego o to, że

będąc użytkownikiem pojazdu marki A. o numerze rejestracyjnym (...) wbrew obowiązkowi w dniu 2.12.2014r. nie wskazał na żądanie Straży Miejskiej w P. komu powierzył ww. pojazd do kierowania lub używania w dniu 21.09.2014r. około godz. 14:40 na ul. (...) w P.

tj. o czyn z art. 96 § 3 kw w związku z art. 78 ust. 1 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.)

orzeka:

  1. obwinionego T. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 96 § 3 kw i na podstawie art. 41 kw poprzestaje na zastosowaniu pouczenia;

  2. zwalnia od obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych, przy czym wydatki przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygnatura akt VII W 406/14

UZASADNIENIE

T. S. został obwiniony o to, że będąc użytkownikiem pojazdu marki A. o nr rej. (...) wbrew obowiązkowi w dniu 02.12.2014r. nie wskazał na żądanie Straży Miejskiej w P. (...) komu powierzył w/w pojazd do kierowania lub używania w dniu 21.09.2014r. około godziny 14:40 na ul. (...) w P. (...)

t. j. o wykroczenie z art. 96 § 3 kw w zw. z art. 78 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. prawo o ruchu drogowym ( Dz. U. z 2012r. poz. 1137 z późn. zm.) )

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. S. mieszka w P. (...) przy ul. (...). Użytkuje samochód osobowy marki A. o numerze rejestracyjnym (...), którego właścicielką jest jego żona E. S..

( wyjaśnienia obwinionego k. 38-38 odwrót, informacja k. 14)

W dniu 21 września 2014 r. funkcjonariusze Straży Miejskiej K. Ż. i G. S. podczas interwencji przy ul. (...) zauważyli w/w pojazd zaparkowany na tej ulicy w miejscu, w ich ocenie objętym zakazem zatrzymywania się tj. tam gdzie obowiązywał znak drogowy B-36. Ponieważ kierowcy nie było w pojeździe , zostało wystawione wezwanie do Straży Miejskiej.

( zeznania G. S. k. 47-48, zeznania K. Ż. k. 48, dokumentacja fotograficzna k. 18)

W dniu 06 listopada 2014r. Straż Miejska w P. (...) wystawiła dla obwinionego wezwanie do wskazania użytkownika lub osoby kierującej pojazdem A. o numerze rejestracyjnym (...) w dniu 21.09.2014r. o godz. 14:40. Obwiniony to wezwanie odebrał osobiście w dniu 24 listopada 2014r.

( pismo k. 11, dowód doręczenia k. 10)

W odpowiedzi na wezwanie dniu 02 grudnia 2014r. obwiniony wystosował pismo do Straży Miejskiej w P. (...) , w którym stwierdził, że pojazd był zaparkowany prawidłowo , odniósł się krytycznie do samego pomysłu Straży Miejskiej wzywania go do wskazania osoby kierującej w/w pojazdem we wskazanym czasie i nie wskazał tej osoby.

( pismo obwinionego k. 8)

Obwiniony nie był dotychczas karany.

( karta karna k. 1)

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu.

Wyjaśnił, że samochód był zaparkowany prawidłowo, a on nie pamięta, kto w czasie wskazanym przez Straż Miejską kierował tym pojazdem. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej użycza pojazdy różnym osobom i nie pamięta, kto w tym dniu kierował tym pojazdem.

( wyjaśnienia obwinionego k. 38-38 odwrót)

Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżonego, stwierdzając , iż stanowią one wyraz przyjętej przez niego linii obrony. Obwiniony co prawda udzielił odpowiedzi na wezwania Straży Miejskiej w P. (...) , ale ta odpowiedź nie zawierała żądanej przez Straż Miejską informacji. Takie zachowanie świadczy o negatywnym nastawieniu obwinionego do wypełnienia obowiązku wskazania osoby kierującej pojazdem.

Zeznania świadków G. S. i K. Ż. potwierdzają okoliczność, że w pojeździe nie było kierowcy. Obwiniony nie kwestionował ich wiarygodności, a tylko stanowisko w kwestii prawidłowości parkowania pojazdu.

Pozostałe zebrane dowody nie budzą wątpliwości.

W stosunku do obwinionego nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączających winę w rozumieniu kodeksu wykroczeń.

Obwiniony wyczerpał dyspozycję art. 96 § 3 kw, ponieważ na żądanie Straży Miejskiej w P. (...) nie wskazał danych osoby, której powierzył pojazd marki pojazdem A. o numerze rejestracyjnym (...) w dniu 21.09.2014r. o godz. 14:40.

Zgodnie z treścią art. 78 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. prawo o ruchu drogowym właściciel lub posiadacz pojazdu jest obowiązany wskazać na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie , chyba, że pojazd został użyty wbrew jego woli i wiedzy przez nieznaną osobę, czemu nie mógł zapobiec.

Na podstawie przepisu art. 17 § 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia ( Dz. U. z 2013r. poz. 395 z późn. zm. ) w brzmieniu po nowelizacji ustawą z dnia 29 sierpnia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. Nr 225 , poz. 1466) straży gminnej ( miejskiej ) przysługują uprawnienia oskarżyciela publicznego w sprawach o wykroczenia z art. 96 § 3 kw.

( uchwała Sądu Najwyższego z dnia 30.09.2014r. I KZP 16/14 opubl. OSNKW2014/11/80)

Przy wymiarze kary Sąd kierował się następującymi względami:

Sąd miał na uwadze, że obwiniony był przekonany, iż sposób zaparkowania pojazdu był prawidłowy. Obwiniony nie był karany. Okoliczności obciążających Sąd nie stwierdził. Wobec tego Sąd poprzestał na zastosowaniu pouczenia w stosunku do oskarżonego.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.