Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2015 roku

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach Wydział IV Pracy, w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2015 roku w Tarnowskich Górach

sprawy z powództwa J. C.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w W.

o odprawę

1.  zasądza od pozwanego (...) Sp. z o.o. w W. na rzecz powódki J. C. kwotę 3.200,- zł (trzy tysiące dwieście) brutto z ustawowymi odsetkami od dnia 1.11.2013 r. do dnia zapłaty tytułem odprawy;

2.  opłatę od pozwu ustala na kwotę 160,- zł (sto sześćdziesiąt) ;

3.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach) kwotę 160,- zł (sto sześćdziesiąt) tytułem opłaty od pozwu od uiszczenia której powódka jest zwolniona;

4.  wyrokowi w pkt 1-szym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 1.600,- zł (jeden tysiąc sześćset) brutto.

Sygn. akt: IV P 978/14

UZASADNIENIE

Powódka J. C. wniosła w dniu 15 grudnia 2014r. pozew przeciwko pozwanej (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.. W pozwie tym powódka domagała się zapłaty na jej rzecz kwoty 3 200 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 listopada 2013r., tytułem odprawy ze zwolnień grupowych. Powódka domagała się również zasądzenia na jej rzecz od pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że pracowała u pozwanej od 1 sierpnia 2008r., na podstawie umowy o pracę na czas określony 10 lat. Miejscem jej pracy była apteka w P.. W dniu 26 września 2013r. pozwana wypowiedziała powódce umowę o pracę, z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, informując powódkę ustnie, że przyczyną wypowiedzenia jest likwidacja jej stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych. Według powódki zła sytuacja ekonomiczna potwierdza się, w dniu 31 grudnia 2013r., kiedy to apteka została całkowicie zlikwidowana i rozwiązano umowy o pracę z pozostałymi pracownikami. Jako że u pozwanej zatrudniano powyżej 20 pracowników, zastosowanie powinna znaleźć ustawa o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Pozwana (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., w swojej odpowiedzi na pozew z dnia 15 stycznia 2015r. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W ocenie pozwanej roszczenie powódki jest bezpodstawne, gdyż powódka podlegałaby regulacji tej ustawy tylko w wypadku, gdyby wyłącznym powodem uzasadniającym rozwiązanie stosunku pracy jest przyczyna niedotycząca pracownika. Jednocześnie pozwana zaprzeczyła temu, aby przyczyną wypowiedzenia z dnia 26 września 2013r. umowy o pracę z powódką była likwidacja jej stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych. Wedle pozwanej, jedyną przyczyną wypowiedzenia powódce umowy o pracę było nienależyte wykonywanie obowiązków pracowniczych i niezadowalająca postawa pracownicza powódki, w szczególności objawiająca się jej obniżoną jakością pracy i fachowością. W czasie składania wypowiedzenia powódce, w ocenie pozwanej jej kondycja finansowa była satysfakcjonująca i nie stanowiła podstawy do jakichkolwiek zmian organizacyjnych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka J. C. była zatrudniona u pozwanej (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 1 sierpnia 2008r. na czas określony 10 lat, na stanowisku pomocy aptecznej, w pełnym wymiarze czasu pracy, z wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 1 600 zł brutto miesięcznie.

(umowa o pracę k.3, świadectwo pracy k.5, zaświadczenie o zarobkach k.28, akta osobowe powódki)

W dniu 26 września 2013r. pozwana wypowiedziała powódce umowę o pracę, a okres wypowiedzenia upłynął 12 października 2013r. Jako że strony łączyła umowa o pracę zawarta na czas określony, pozwana nie wskazała w piśmie przyczyny wypowiedzenia, natomiast w ustnych motywach uzasadnienia, pozwana wskazała, że przyczyny ekonomiczne są powodem rozwiązania umowy z powódką.

(dowód: pismo zawierające wypowiedzenie k.4, zeznania świadka J. J. (1) . 121 i n., powódki k. 122v.)

Z ustaleń Sądu wynika, że stan zatrudnienia u pozwanej na dzień 30 września 2013r. wynosił 31 osób, na dzień 31 stycznia 2014r. 24 osoby, natomiast na dzień 30 czerwca 2014r. było to 26 osób. U pozwanej, w okresie ostatniego kwartału 2013r., na moment wypowiadania powódce umowy o pracę, było zatrudnionych u pozwanej więcej niż 20 osób.

(dowód: zeznania świadka M. S. k.113 i n.)

W ocenie Sądu powódka była dobrym pracownikiem, do której pracy pracodawca nie wnosił większych zastrzeżeń. Powódce zdarzało się palić na zapleczu apteki, jednak u pozwanej nie obowiązywały żadne wewnętrzne przepisy, czy też zalecenia przełożonych, które by na to nie pozwalały. Zresztą w ciągu dnia powódka wypalała zaledwie kilka papierosów. Do zadań powódki należało sprzątanie apteki, przyjmowanie i metkowanie leków. Po zwolnieniu powódki pozwana przyjęła na okres 2,5 miesiąca stażystkę, jednak przychodziła ona raz na tydzień wykonując czynności pomocnicze. Po tym okresie, pod koniec grudnia 2013r. aptekę w której pracowała powódka sprzedano konkurencji, na skutek zmniejszających się od dłuższego czasu obrotów i chęci skupienia się pozwanej spółki na terenie M.. Na zakończenie współpracy, pracodawca zorganizował pożegnalne przyjęcie dla pracowników likwidowanych aptek pozwanej w T. i P., na które zaproszona została także powódka.

(dowód: zeznania świadka K. K. k.55v., zeznania powódki k. 122v.)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzone i wymienione wyżej dowody z dokumentów i zeznań świadków, a także samej powódki. Odnosząc się do dowodów z dokumentów, Sad dał im wiarę w całości, albowiem były one w jego ocenie wiarygodne, a ich autentyczność nie budziła wątpliwości zarówno Sądu, jak i samych stron procesu. Kluczowe znaczenie dla sprawy miały dowody z zeznań świadków, w tym zwłaszcza K. K. oraz J. J. (1). Oboje tych świadków miało bezpośredni, bieżący kontakt z powódką, gdyż pracowały one w tej samej aptece na co dzień. Zeznania tych świadków były spójne, konkretne i wzajemnie korespondowały ze sobą, jak i z pozostałym materiałem dowodowym, w tym zwłaszcza zeznaniami samej pozwanej. Z zeznań tych płynie wniosek, że powódka była bardzo dobrym pracownikiem, do którego pracy pozwana nie miała żadnych zastrzeżeń. Z zeznań świadka J. wynika, że pozwana poinformowała ustnie powódkę o tym, że przyczyny ekonomiczne stanowiły powód złożonego wypowiedzenia. Moc dowodową tych zeznań Sad ocenił wysoko, albowiem świadek ten był bezpośrednio obecny podczas składania wypowiedzenia powódce. Sąd nie dał natomiast wiary zeznaniom świadków M. S., J. P. i M. K. w zakresie, w jakim twierdzili oni, że powódka w nienależyty sposób wywiązywała się ze swoich obowiązków, i że we wrześniu 2013r. kondycja finansowa pozwanej była zadowalająca. W ocenie Sądu zeznania tych świadków w tym zakresie były odosobnione, sprzeczne z zeznaniami pozostałych świadków, jak też pozwanej, a przede wszystkim z doświadczeniem życiowym Sądu. Po pierwsze, w ocenie Sądu niewiarygodne jest to, że skoro powódka rzekomo źle wypełniała swoje obowiązki i paliła papierosy, pozwana przez ponad 5 lat tolerował taki stan rzeczy. Zresztą pozwana nie udowodniła, by obowiązywał u niej formalny, czy też nieformalny zakaz palenia papierosów. Świadek J. J. (1), a więc sam ówczesny kierownik apteki była zaskoczona rzekomym obowiązywaniem takiego zakazu. Sąd za sprzeczne z doświadczeniem życiowym uznał też twierdzenie pozwanej, jakoby w pierwszej kolejności zwolnieniu z apteki podlegać powinno kierownictwo apteki albo farmaceuci. To na pozór logiczne twierdzenie (ze względu na o wiele niższy koszt zatrudnienia pomocy aptecznej w stosunku do np. mgr farmacji) nie ma jednak wiele wspólnego z rzeczywistością. Wiadomym jest, że farmaceuci są osobami, których posiadanie jest niezbędne do prowadzenia apteki, natomiast personel niższego rzędu jest pod tym względem bardziej „zastępowalny” . Podobnie jak w wielu innych restrukturyzowanych firmach i przedsiębiorstwach, kadra kierownicza jest tą, która najmniej doświadcza ewentualnych skutków restrukturyzacji, a główny ciężar sankcji przenoszony jest na szeregowych pracowników. W ocenie Sądu, nieprawdą jest, aby powódka w niewłaściwy sposób wywiązywała się ze swoich obowiązków pracowniczych, a także, by była w jakikolwiek sposób dyscyplinowana przez przełożonych za palenie papierosów, przeszkadzanie pozostałemu personelowi, czy też nienależyte sprzątanie apteki. W ocenie Sądu, rzekome przyczyny na które powołuje się pozwana przy wypowiadaniu umowy powódce, zostały wymyślone na potrzeby toczącego się postępowania i są nieprawdziwe. Trudno bowiem Sadowi zrozumieć, by pracodawca mógł wypowiedzieć pracownikowi umowę z powodu niezadowalającej w jego oczach postawy pracownika, a następnie po paru miesiącach zaprosić go na pożegnalną kolację firmową. Z wiadomych powodów, zwalniany z takiej przyczyny pracownik, nie miałby zbytniej ochoty spotykać się z pracodawcą, a co dopiero razem z nim świętować na uroczystej kolacji. Wszystkie te okoliczności przemawiają za wersją zdarzeń przedstawianą przez powódkę, a zatem za przyjęciem, że to przyczyny ekonomiczne stanowiły wyłączną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę powódce przez pozwaną.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia w pkt 1 stanowił art. 10.1 w zw. z art. 8.1 ust. 2 ustawy z dnia 13 marca 2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Zgodnie z tymi przepisami, pracownikowi zatrudnionemu w firmie zatrudniającej powyżej 20 pracowników przysługuje odprawa, jeżeli jedyną przyczyną rozwiązania umowy o pracę z takim pracownikiem są przyczyny niedotyczące tego pracownika. Ponieważ powódka pracowała u pozwanej ponad 5 lat, to przysługuje jej odprawa w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia za pracę, czyli w wypadku powódki kwota 3200 zł brutto.

W pkt 2 wyroku Sąd ustalił opłatę od pozwu w wysokości 160 zł, zgodnie z treścią art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (5% od wartości przedmiotu sporu).

W pkt 3 wyroku Sąd orzekł w oparciu o art. 113.1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 kpc, obciążając nimi pozwaną, jako stronę przegrywająca proces.

W pkt 4 wyroku, Sąd orzekł na postawie art. 477 ² . § 1. Kodeksu postępowania cywilnego, który stanowi, że „zasądzając należność pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy, Sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności w części nieprzekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia pracownika”.

……………………………

/SSR Aleksandra Czupryna/

ZARZĄDZENIE

1.Odnotować uzasadnienie

2. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć:

- pełnomocnikowi pozwanej bez pouczenia

K.. 14 dni lub z wpływem

T., dnia 7 października.2015r.

……………………………

/SSR Aleksandra Czupryna/