Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Joanna Cisak-Nieckarz Protokolant: sekretarz sądowy Dawid Lesiakowski

przy udziale Prokuratora: Marty Bugajskiej-Sójka

po rozpoznaniu w dniu 22.01.2016 roku

sprawy M. M. z d. S., córki J. i J. z d. N., ur. (...) w G.

oskarżonej o to, że:

W dniu 24 września 2015r około godz. 8:10 w G. na ul. (...) pow. (...) woj. (...) prowadziła w ruchu lądowym pojazd mechaniczny samochód osobowy O. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzącym do stężenia: I badanie o godz.8:28 – 0,40 mg/l, II badanie o godz. 8:42 – 0,36 mg/l i III badanie o godz. 9:04 – 0,31 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, czym umyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym przy czym czynu tego dopuściła się pomimo sądowego zakazu kierowania pojazdami mechanicznymi na okres jednego roku wydanego przez Sąd Rejonowy w P. sygn. Akt (...)

tj. o czyn z art. 178a § 4 kk

–

oskarżoną M. M. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 4 kk i za to na podstawie art. 178a § 4 kk wymierza oskarżonej karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

–

na podstawie art. 69 § 1, 2 i 4 kk oraz art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 2 (dwóch) lat;

–

na podstawie art. 42 § 3 kk orzeka wobec oskarżonej zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 5 (pięciu) lat;

–

na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonej M. M. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych;

–

zwalnia oskarżoną od kosztów sądowych, wydatki przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt VII K 682/15

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia(...)r. w sprawie (...) M. M. została skazana za czyn z art. 178a § 1 kk na karę 120 stawek dziennych grzywny. Wyrokiem tym orzeczono nadto w stosunku do M. M. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 2 lat. Wyrok uprawomocnił się w dniu 9 kwietnia 2015r.

/dowód: odpisu wyroku– k. 17 zbiór A/

W dniu 24 września 2015 roku około godziny 8:10 M. M. prowadziła samochód osobowy marki O. (...) o nr rej (...) jadąc ulicą (...) w G..

/dowód: notatka urzędowa- k. 1 zbiór A

wyjaśnienia oskarżonej – k. 9, 14v/

Kierująca została poddana badaniom, celem zweryfikowania trzeźwości. Badania stanu trzeźwości M. M. przeprowadzone o godzinie 08:28 wykazały stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu na poziomie 0,40mg/l, kolejne wykonane o godzinie 08:42 wykazały stężenie na poziomie 0,36 mg/l i o godzinie 9:04 wykazały stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu na poziomie 0,31 mg/l.

/dowód: protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości – k. 3 zbiór A/

Oskarżona M. M. ma 34 lata. Legitymuje się wykształceniem średnim, z zawodu technik technologii odzieży, utrzymuje się z zasiłku rehabilitacyjnego w wysokości 800 złotych. Jest zamężna, ma na utrzymaniu dwoje dzieci.

/dowód: dane podane przez oskarżoną do protokołu rozprawy- k. 14-14v/

Oskarżona M. M. była uprzednio karana.

/dowód: karta karna- k. 14 zbiór A

odpis wyroku – k. 17 zbiór A/

Oskarżona M. M. przyznała się do popełnienia zarzucanego czynu.

Jak wyjaśniła, w dniu 24.09.2015r. została zatrzymana przez funkcjonariuszy Policji w G., przy ul. (...) do kontroli. Badania wykazały, iż jest w stanie nietrzeźwości. Było wówczas zimno, podwoziła dziecko do szkoły, nie chciała żeby 10 -letnia córka, która ma astmę zachorowała. Jak dodała oskarżona, alkohol spożywała poprzedniego dnia do godziny 0.00, to były piwo i 3 kieliszki wódki. Jak wyjaśniła, wiedziała o sądowym zakazie prowadzenia pojazdów.

/wyjaśnienia oskarżonego- k. 9 zbiór A, oraz k. 14v/

Sąd dokonał następującej oceny zgromadzonych dowodów i zważył, co następuje:

Wyjaśnieniom oskarżonej w zakresie w jakim odnosi się do faktów: zatrzymania i poddania kontroli przez funkcjonariuszy policji, podania się badaniom trzeźwości oraz wyniku badań przyznać należy walor wiarygodnych. Korespondują bowiem z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, ze szczególnym uwzględnieniem protokołu badania trzeźwości. Badania te przeprowadzone zostały zgodnie z wymogami określonymi w przepisach art. 129 ust. 2 pkt 3, art. 126 ust. l ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 1997 r. Nr 98, póz. 602 z póżn. zm.). Dokument w postaci protokołu badania sporządzony został w sposób jasny i przejrzysty. Stężenie alkoholu podane zostało we właściwych jednostkach ( mg/l ). Oskarżona nie kwestionował wyników badań. Brak podstaw do kwestionowania wyjaśnień oskarżonej w pozostałym zakresie.

Fakt uprzedniego skazania za czyn z art. 178 a § 1 kk oraz orzeczenia wobec oskarżonej środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na określony czas wynika z dokumentu o charakterze urzędowy – odpisu orzeczenia. Wyjaśnienia oskarżonej dowodzą, iż w dacie zarzucanego jej czynu miała świadomość obowiązywania zakazu.

Stąd też na podstawie tak zebranego materiału dowodowego Sąd przypisał oskarżonej popełnienie występku polegających na tym, że w dniu 24 września 2015r. kierowała pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości na poziomie wskazanym w protokole badania trzeźwości mimo orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia 25.03.2015r. w sprawie (...)zakazu kierowania pojazdów mechanicznych.

Przyjąć należy, że oskarżona swoim zachowaniem zrealizowała znamiona typu kwalifikowanego, wprowadzonego ustawą z dnia 12 lutego 2010 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 40, poz. 227). Znamieniem wpływającym na zwiększenie zagrożenia karą jest w tym przypadku popełnienie czynu opisanego w art. 178a § 1 kk w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Wobec powyższego należało przyjąć, że oskarżona swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 178a § 4 kk.

Stan nietrzeźwości w myśl art. 115 § 16 kk zachodzi wówczas gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg/l albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Kierowanie pojazdem w stanie nietrzeźwości zawsze jest niebezpieczne. Oznacza to, że organ orzekający nie musi wykazać, iż zachowanie sprawcy sprowadziło zagrożenie, a nawet udowodnienie przez oskarżonego, że w konkretnej sytuacji zagrożenie nie powstało i powstać nie mogło jest bezskuteczne i z odpowiedzialności za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk, czy z art. 178 a § 4 kk nie zwalnia.

Oskarżona była w stanie nietrzeźwości, o czym świadczą wyniki badań i kierował w tym stanie pojazdem mechanicznym.

W sprawie nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączających winę oskarżonej. Oskarżona jest osobą dorosłą, zdolną do rozpoznania bezprawności swojego czynu, znajduje się w sytuacji, która nie wyklucza możliwości dania posłuchu normie prawnej. W realiach tej sprawy nie zachodzą okoliczności wyłączające bezprawność czynu oskarżonej lub jej winę. Znajdowała się w normalnej sytuacji motywacyjnej, zatem można było od niego wymagać zachowań zgodnych z prawem a nie zachowań realizujących znamiona przestępstw.

Kara 3 miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia winy oskarżonej oraz stopnia społecznej szkodliwości jej czynu, a uwzględnia:

a/ okoliczności obciążające:

–

uprzednią karalność,

b/ okoliczności łagodzące:

–

przyznanie do popełnienia zarzucanego mu czynu,

–

wyrażenie skruchy,

–

nieznaczny stan trzeźwości.

W ocenie Sądu nie ma podstaw do izolacyjnego oddziaływania na postawę oskarżonej, a jedynie słusznym rozwiązaniem jest surowe napiętnowanie jej występku. Stąd też Sąd wymierzył oskarżonej karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat. Okres ten pozwoli na weryfikację pozytywnej prognozy kryminologicznej postawionej wobec oskarżonej. Kara ta w połączeniu z efektywnie zastosowaną sankcją w postaci świadczenia pieniężnego powstrzyma oskarżoną od popełnienia w przyszłości przestępstw, a w społeczeństwie wzmocni przekonanie o skuteczności udzielonej przez państwo ochrony prawnej.

Ponieważ oskarżona dopuściła się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym w stanie nietrzeźwości, Sąd na podstawie art. 42 § 3 k.k. zobligowany był orzec zakaz prowadzenia wszelkich podjazdów mechanicznych lub pojazdów mechanicznych określonego rodzaju. Ten środek karny ma nie tylko charakter represyjny, lecz także pełni funkcję prewencyjną, poprzez wyeliminowanie osoby stwarzającej zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu lądowym. W ocenie Sądu pozbawienie oskarżonego uprawnień do kierowania pojazdami na okres 5 lat zapewni realizację wychowawczych i zapobiegawczych celów wskazanego środka karnego, a uwzględnia w szczególności stopień nietrzeźwości oskarżonej, a przede wszystkim motywy podjętego działania. Wyjaśnienia oskarżonej wskazują, iż zdecydowała się wsiąść do pojazdu, ponieważ pogoda, padający deszcz utrudniały dziecku chorującemu na astmę pójście do szkoły. Oskarżona nie mogła liczyć w tej sprawie na pomoc innych osób. I jakkolwiek fakt, iż w pojeździe znajdowało się nadto dziecko przemawia na niekorzyść oskarżonej, o tyle podejmując decyzję oskarżona działała w subiektywnym przekonaniu kierowania się dobrem dziecka i to troska o zdrowie dziecka były zasadniczym czynnikiem skłaniającym oskarżonego do podjęcia zachowań o znamionach występku. Motywacja ta, skłania do potraktowania czynu oskarżonej jako wyjątkowego wypadku w rozumieniu art. 42 § 3 k.k.

Celem wzmocnienia orzeczenia o karze i prewencyjnego oddziaływania orzeczenia, jak również dla podkreślenia naganności i bezprawności zachowania oskarżonego, Sąd mając za podstawę treść art. 43a § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonej świadczenie pieniężne o charakterze obligatoryjnym w wysokości 10.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej. Określając wysokość świadczenia Sąd uwzględnił poziom dochodów, stan majątku oskarżonej, fakt iż ma na utrzymaniu dwoje dzieci.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżoną od kosztów sądowych. Oskarżona nie pozostaje bez dochodów, ale ich wysokość w konfrontacji z sytuacją rodzinną (ma na utrzymaniu dwoje dzieci), uzasadnia twierdzenie, że uiszczenie kosztów sądowych chociażby w części byłoby dla oskarżonej, ale przede wszystkim jej rodziny zbyt uciążliwe.