Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2016 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego M. K.

reprezentowanego przez matkę M. R.

przeciwko B. K.

o podwyższenie alimentów

1.  podwyższa alimenty ustalone w wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 30 kwietnia 2009 roku, sygnatura akt IV RC 145/09 od pozwanego B. K. na rzecz jego małoletniego syna M. K. urodzonego (...) z kwoty 2000 złotych miesięcznie do kwoty po 3000 (trzy tysiące) złotych miesięcznie, poczynając od 30 grudnia 2015 roku,

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3.  pozostawia strony przy poniesionych kosztach zastępstwa procesowego,

4.  kosztami postępowania obciąża pozwanego B. K. i nakazuje pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej,

5.  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 30 grudnia 2015 roku małoletni M. K. reprezentowany przez przedstawicielkę ustawową M. R. wniósł pozew przeciwko ojcu B. K. o podwyższenie alimentów z kwoty 2000 zł miesięcznie zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W., sygn. akt IV RC 145/09 do kwoty po 4500 zł miesięcznie, płatnych do 10 dnia każdego miesiąca do rąk matki z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z płatności oraz o zasądzenie kosztów według norm przepisanych. W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, iż od daty wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów minęło 6 lat i w tym czasie sytuacja małoletniego powoda w znaczący sposób się zmieniła. Przede wszystkim wzrosły potrzeby dziecka, a co za tym idzie koszty jego utrzymania, które w ocenie strony powodowej wynoszą ok 5561 zł miesięcznie. W tym czasie wzrosły również możliwości finansowe B. K., który w ocenie M. R. zarabia ok 14 000-18 000 zł brutto miesięcznie. W chwili obecnej małoletni M. K. ma 7 lat i rozpoczął już naukę w szkole, natomiast jego ojciec w żadnym zakresie nie uczestniczy w wychowaniu syna. Matka małoletniego chłopca pracuje jako handlowiec i zarabia ok 5400 zł netto miesięcznie. Matka chłopca sama sprawuje opiekę nad synem i w tym zakresie nie może liczyć na pomoc ani ojca dziecka ani swojej rodziny ( pozew – k. 1- 4).

W odpowiedzi pozwany M. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów według norm przepisanych. W uzasadnieniu swego stanowiska podał, iż alimenty o zasądzenie, których wnosi strona powoda są nieproporcjonalne do możliwości finansowych pozwanego, albowiem zarabia on kwotę 9742,86 zł netto miesięcznie a stałe koszty jego utrzymania wynoszą 5500 zł miesięcznie. Ponadto pozwany wskazał, iż za uzasadnione uznać należy wydatki związane z utrzymaniem małoletniego na poziomie 2000 zł miesięcznie ( odpowiedź na pozew – k. 43 - 48).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni M. K. urodzony dnia (...) pochodzi z nieformalnego związku (...) oraz B. K.. Wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2009 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy M. w W. w sprawie o sygn. akt IV RC 145/09 zasądził od B. K. na rzecz małoletniego M. K. alimenty w wysokości po 2000 zł miesięcznie płatne do rak matki małoletniego M. R. między 1 a 10 dniem każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności, którejkolwiek z rat poczynając od dnia 12 marca 2009 roku ( wyrok – k.58 akta sprawy o sygn. IV RC 145/09).

W tamtym czasie dziecko miało jeden rok mieszkało wraz z matką w W.. Koszty utrzymania dziecka wynosiły wówczas 3500 zł miesięcznie na co składały się następujące koszty: wydatki na opiekunkę 2000 zł, pieluchy 250 zł, wyżywienie 400 zł, środki higieniczne – 120 zł, szczepionki – 200 zł, zabawki i ubrania – 150 zł, opłaty za mieszkanie w części przypadającej na małoletniego – 430 zł. Całość obowiązków związanych z opieką nad małoletnim spoczywała na jego matce. B. K. nie czynił żadnych osobistych starań na rzecz małoletniego syna ( dokumenty w aktach sprawy Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. o sygn. IV RC 145/09).

M. R. w 2009 roku zatrudniona była w firmie (...) ad G. D.. (...) sp. z o.o. w W. i zarabiała 3403,67 zł netto miesięcznie (bez premii i nagród). Mieszkała sama wraz z synem w W.. Z uwagi na obowiązki zawodowe, które wiązały się ze stałymi wyjazdami w opiece nad dzieckiem musiała pomagać jej opiekunka, która zatrudniona była na podstawie umowy zlecenia i otrzymywała z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie 2000 zł miesięcznie ( zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda M. R. – k. 19 – 20, dokumenty w aktach sprawy Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. o sygn. IV RC 145/09).

W 2009 roku ojciec małoletniego B. K. zatrudniony był w firmie (...) sp. z o.o. w W. na stanowisku informatyka z miesięcznym wynagrodzeniem netto w kwocie 6386,30 zł. Pozwany w tamtym czasie był kawalerem mieszkał z rodzicami w należącym do nich mieszkaniu o pow. 44m ² , koszty utrzymania tego mieszkania wynosiły 480 zł miesięcznie. W tamtym czasie pozwany widywał swojego syna 1-2 razy w tygodniu (dokumenty w aktach sprawy Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. o sygn. IV RC 145/09).

Małoletni M. K. obecnie ma 7 lat i jest uczniem I klasy szkoły podstawowej w W.. Małoletni nadal mieszka wraz z matką w W.. Małoletni uprawia sport – uczęszcza na zajęcia z tenisa i karate, chłopiec uczy się również języka angielskiego oraz języka hiszpańskiego. Chłopiec przebywa pod opieką kardiologa i laryngologa ze względu na problemy z migdałkami. Uzasadnione koszty utrzymania małoletniego wynoszą w skali miesiąca 4400 zł na co składają się następujące wydatki: 500 zł wydatki na mieszkanie w części przypadającej na małoletniego, 700 zł na wyżywienie (w tym na obiady w szkole), 300 zł na ubrania, buty i środki czystości, 600 zł na zajęcia dodatkowe (sport i nauka języków), 100 zł na leki i usługi medyczne, 200 zł tytułem kosztów transportu małoletniego do szkoły oraz na zajęcia dodatkowe, 500 zł na wyjazdy wakacyjne, ferie i rozrywkę, 2000 zł na wynagrodzenie opiekunki ( zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda M. R. – k. 19 – 20, dokumenty potwierdzające wydatki ponoszone przez M. R. – k. 9 – 28).

W chwili obecnej M. R. ma 41 lat w dalszym ciągu mieszka sama wraz z synem w W. w mieszkaniu o pow. 53m ² , które stanowi jej własność. Koszt utrzymania tego mieszkania wynosi 1000 zł miesięcznie. W chwili obecnej M. R. zatrudniona jest w spółce (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. na stanowisku specjalisty d.s. obsługi Klienta w oparciu o umowę na czas określony do dnia 30 września 2025 roku zarabia średnio 5600 zł netto miesięcznie. M. R. jako handlowiec odpowiedzialna jest za teren województwa (...) i (...). Jej praca wiąże się ze stałą koniecznością wyjazdów do (...) (ok 2-3 razy w tygodniu) również w weekendy. W związku z tym M. R. zmuszona jest do korzystania z pomocy opiekunki do dziecka, której wynagrodzenie w skali miesiąca wynosi ok 2200 zł ( zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda M. R. – k. 19 – 20, zaświadczenie o zarobkach – k. 7).

Obecnie pozwany B. K. ma 40 lat. Z wykształcenia jest informatykiem. Pozwany w branży informatycznej pracuje już 22 lata. Pozwany zatrudniony jest w oparciu o umowę o pracę w spółce (...) od dnia 1 czerwca 2015 roku na stanowisku analityka sieci IT z miesięcznym wynagrodzeniem 9 742,86 zł netto ( zaświadczenie o zarobkach – k. 53, zeznania pozwanego B. K. – k. 20-21). Pozwany mieszka sam w mieszkaniu znajdującym się w W. o pow. 55 m ² zakupionym w 2014 roku za kwotę 450 000 zł z czego 350 000 zł pochodziło z kredytu. Ponadto pozwany posiada 6 letniego C. o wartości ok 20 000 zł. Pozwany obecnie spłaca kredytu w kwocie 2000 zł miesięcznie oraz ponosi opłaty związane z utrzymaniem mieszkania w kwocie ok 660 zł miesięcznie (zeznania pozwanego B. K. – k. 20-21). Uzasadnione koszty utrzymania powoda wynoszą ok 4850 zł miesięcznie na co składa się: kredyt na mieszkanie: 2000 zł, opłaty za mieszkanie: 660 zł, wyżywienie: 800 zł miesięcznie, koszty paliwa oraz biletów komunikacyjnych i wydatki związane z autem :650 zł, wydatki na kosmetyki, środki czystości, chemie: 300 zł, wydatki na ubezpieczenie: 400 zł, telefon: 70 zł (częściowo zeznania pozwanego B. K. – k. 20-21, dokumenty potwierdzające wydatki pozwanego – k. 52, 58 - 95 zeznanie podatkowe za 2013 rok – k. 54 - 57). Pozwany bardzo rzadko kontaktuje się ze swoim synem. Kontakty te mają charakter incydentalny np. jeden raz na dwa miesiące. Od wakacji w 2015 roku pozwany widział się ze swoim synem 4 razy ( zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda M. R. – k. 19 – 20, częściowo zeznania pozwanego B. K. ).

Powołany stan faktyczny ustalono w oparciu o wymienione dokumenty, które nie budziły wątpliwości co do ich autentyczności pomimo tego, iż część z nich została przedstawiona w formie kserokopii. Sąd nie miał wątpliwości co do ich wartości dowodowej, jak również strony postępowania nie zgłaszały w tym zakresie żadnych zastrzeżeń.

Ustalenia faktyczne zostały również poczynione w oparciu o zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda oraz pozwanego.

W ocenie Sądu zeznania M. R. uznać należy za wiarygodne, jako spójne i logiczne z tym jednak zastrzeżeniem, iż w ocenie Sądu M. R. w niewielkim stopniu zawyżyła koszty utrzymania swojego małoletniego syna. W części Sąd za wiarygodne uznał zeznania złożone przez pozwanego. Wskazać należy, iż w ocenie Sądu zeznania te w zakresie w jakim wskazują na uzasadnione koszty utrzymania małoletniego, uzasadnione koszty utrzymania pozwanego oraz przyczynę dla których pozwany nie kontaktuje się ze swoim synem były niespójne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym jak również stały w sprzeczności z doświadczeniem życiowym Sądu i dlatego w tym zakresie odmówiono im wiarygodności.

Sąd pominął wniosek dowodowy z pkt 2 i 3 pozwu z uwagi na to, iż okoliczności te nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Z tej samej przyczyny pominięto wniosek dowodowy dotyczący zeznań świadków: A. C. oraz G. P.. W ocenie Sądu pominąć należało wnioski dowodowe zgłoszone w pkt 1 – 2 pisma strony powodowej z dnia 11 marca 2016 roku ( k. 97-100) albowiem również i w tym wypadku okoliczności dla których powołano powyższe dowody zostały już w wystarczającym stopniu wykazane za pomocą przeprowadzonych w sprawie dowodów.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumieć należy wszelkie zmiany w statusie ekonomicznym stron powodujące zmianę zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub też zmianę zakresu możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie dziecka, w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania dziecka (art. 135 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zakres potrzeb dziecka, które powinny być przez rodziców zaspokajane, wyznacza treść art. 96 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, według którego rodzice obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie – odpowiednio do jego uzdolnień – do pracy dla dobra społeczeństwa. Stosownie do tej dyrektywy rodzice w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej, leczenia w razie choroby), jak i duchowych (kulturalnych), a także środki wychowania (kształcenia ogólnego, zawodowego), dostarczania rozrywek i wypoczynku. Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją sami.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż w ocenie Sądu zachodzą okoliczności pozwalające na podwyższenie alimentów zasądzonych w wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 30 kwietnia 2009 roku, sygnatura akt IV RC 145/09. Zwrócić należy uwagę, iż alimenty te zostały zasądzone już dawno bo 7 lat temu. Kwestią oczywistą jest to, iż od tego czasu zmianie ulec musiały koszty utrzymania małoletniego powoda M. K.. Okolicznością nieulegającą wątpliwości jest to, iż wraz z biegiem czasu wzrastają również koszty utrzymania małoletnich dzieci. Wskazać należy, iż uzasadnione koszty utrzymania małoletniego M. K. w chwili obecnej wynoszą ok 4400 zł miesięcznie. Do kosztów tych Sąd zaliczył m.in. koszty wynagrodzenia opiekunki do dziecka – 2000 zł miesięcznie. Podkreślenia bowiem wymaga to, iż w realiach niniejszej sprawy jest to wydatek konieczny i w pełni uzasadniony. M. R. samotnie wychowuje swojego syna, łącząc rolę matki z obowiązkami zawodowymi. Zwrócić również należy uwagę na to, iż M. R. pracuje jako przedstawiciel handlowy z czym związane są częste podróże i wyjazdy służbowe również w godzinach wieczornych, nocnych w weekendy i w dni wolne od pracy. W dodatku matka małoletniego powoda nie może liczyć na pomoc swojej rodziny w opiece nad chłopcem, gdyż matka M. R. mieszka na M. i ze względu na znaczną odległość, a także z uwagi na problemu zdrowotne nie jest w stanie pomóc swojej córce. W opiece nad chłopcem praktycznie w żaden sposób nie uczestniczy pozwany ani jego rodzina. Pozwany B. K. tylko incydentalnie kontaktuje się ze swoim synem. W tych okolicznościach Sąd nie miał żadnych wątpliwości, iż M. R. musi korzystać z pomocy opiekunki do dzieci i to w dużym zakresie, ponieważ szkoła, do której chłopiec uczęszcza nie jest w stanie zapewnić mu opieki wieczorami, w nocy czy w weekendy kiedy matka chłopca wykonuje obowiązki służbowe. W ocenie Sądu za zasadne uznać również należy pokrywanie kosztów zajęć dodatkowych, na które uczęszcza chłopiec tj. kosztów nauki języków obcych – angielskiego i hiszpańskiego oraz zajęć sportowych. Sąd nie ma wątpliwości, iż wszelkie dodatkowe aktywności pozytywnie wpływają na rozwój dziecka w tym wieku o ile wyraża ono chęć uczestniczenia w nich. Zwrócić również należy uwagę, iż w porównaniu do 2009 roku wzrosnąć musiały koszty utrzymania dziecka w zakresie jego wyżywienia, wyjazdów wakacyjnych czy zakupu ubrań.

W ocenie Sądu pozwany w większym stopniu powinien partycypować w kosztach utrzymania swojego dziecka. Podkreślenia bowiem wymaga to, iż wszelkie obowiązki związane z wychowaniem i opieką nad dzieckiem wykonywane są przez jego matkę. Pozwany w żaden sposób nie stara się odciążyć M. R. w opiece nad chłopcem, z którym widuje się bardzo rzadko. Jednocześnie zwrócić należy uwagę, iż pozwany ma jak na warunki panujące w naszym kraju ogromne możliwości finansowe. Z wykształcenia jest informatykiem z ponad dwudziestoletnim stażem. Jest zatrudniony w oparciu o umowę o pracę a jego miesięczne zarobki wynoszą 9 742,86 zł netto i są znacząco większe od zarobków, które uzyskiwał w 2009 roku kiedy jego wynagrodzenie wynosiło 6386,30 zł netto miesięcznie. Należy mieć również na względzie to, iż pozwany jest zdrowym mężczyzną w sile wieku a do tego jest kawalerem. Pozwany nie założył nowej rodziny i nie ma na utrzymaniu innych osób. W ocenie Sądu koszty utrzymania pozwanego, mając na względzie zasady logicznego rozumowania oraz zasady wynikające z doświadczenia życiowego nie mogą być większe niż 5000 zł miesięcznie. Oznacza to, iż pozwany nie powinien mieć najmniejszym problemów, aby opłacać alimenty w zwiększonej kwocie. Podkreślić również należy, iż zarobki pozwanego znajdują się na wysokim poziomie od wielu lat, a zatem powinien on przez ten okres czynić oszczędności przeznaczone zarówno na potrzeby własne jak i swojego dziecka. Skoro pozwany żyje na bardzo dobrym poziomie, to jego dziecku również ma do tego prawo.

W tych okolicznościach Sąd nie ma wątpliwości, iż należy podwyższyć alimenty w ustalone w wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy M. w W. z dnia 30 kwietnia 2009 roku, sygnatura akt IV RC 145/09 do kwoty po 3000 złotych miesięcznie, poczynając od 30 grudnia 2015 roku tj. od dnia wytoczenia powództwa. W pozostałym zakresie powództwo zostało oddalone.

Zwrócić należy uwagę, iż Sąd na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego nie miał wątpliwości zarówno co do rozmiaru uzasadnionych potrzeb małoletniego powoda jak i co do możliwości finansowych pozwanego. Dlatego też mając na względzie zasadę szybkości postępowania opisaną w art. 6 k.p.c. Sąd oddalił wnioski dowodowe opisane powyżej, albowiem ich przeprowadzenie z pewnością skutkowałoby przedłużeniem postępowania.

Na podstawie przepisu art. 100 k.p.c. Sąd pozostawił strony przy poniesionych kosztach zastępstwa procesowego. Jednocześnie na podstawie przepisu art. 100 k.p.c. w zw. z art. 83 w zw. z art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. 2005 Nr 167 poz. 1398) kosztami postępowania obciążono pozwanego B. K. i nakazano pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 600 złotych tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej,

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.