Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 maja 2016 roku

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Tomasz Korzeń

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Kopala

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2016 roku

sprawy z odwołania L. Z.

od decyzji z dnia 26 stycznia 2015 roku znak (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.

o odsetki

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. z dnia 26 stycznia 2015 roku znak (...) w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej L. Z. odsetki w kwocie 7244,32zł (siedem tysięcy dwieście czterdzieści cztery złote trzydzieści dwa grosze).

SSO Tomasz Korzeń

VI U 136/15 UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26.01.2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił L. Z. prawa do odsetek.

Ubezpieczona złożyła odwołanie od tej decyzji. Wniosła o przyznanie odsetek.

Organ rentowy - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2014 roku w sprawie VI U 1466/11 zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. z dnia 11 października 2011 roku znak (...)-1/10/I i przyznał ubezpieczonej L. Z. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy poczynając od dnia 1 października 2011 roku do 30 września 2013 roku. Sąd ustalił, iż na mocy decyzji pozwanego z dnia 9.10.2009 r. ubezpieczona otrzymywała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 28.09.2009 r. do 30.09.2011 r. W dniu 16.08.2011 r. ubezpieczona złożyła w ZUS wniosek o dalszą wypłatę renty. Orzeczeniem z dnia 3.10.2011 r. komisja lekarska ZUS w Z. uznała ją za zdolną do pracy, a pozwany decyzją z dnia 11.10.2011 r. odmówił przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczona w dniu 20.10.2011 r. złożyła odwołanie od rzeczonej decyzji.

W toku postępowania w sprawie VI U 1466/11 ubezpieczona złożyła jedynie wynik badania RTG klatki piersiowej 6.10.2011 r. Biegli opiniujący w sprawie uznali ubezpieczoną za nadal niezdolną do pracy.

dowód: w aktach VI U 1466/11: wyrok k. 186, uzasadnienie k. 189-192; opinie biegłych; k. 23-24, 61, 82-84, 87, 95-98, 125, 167-170; dokumentacja medyczna k. 3; opinia biegłych: H. G.-Z. k. 46,87, W. W., A. J. k. 49

Decyzją z 31.01.2015 r. organ rentowy wykonał wyrok, dokonując wypłaty zaległego świadczenia w dniu 24.11.2014 r. (bezsporne)

Odsetki od niewypłaconego w terminie świadczenia rentowego za okres od 11.11.2011r. do 24.11.2014 r. wynoszą 7244,32 zł.

dowód: wyliczenia pozwanego k. 128

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego zasługiwało na uwzględnienie.

W sprawie wymagało ustalenia, czy odmowa przyznania ubezpieczonej prawa do renty nastąpiła wskutek błędu organu rentowego, co stosownie do treści art. 85 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz.U.2015.748; dalej jako ustawa) powodowałoby obowiązek zapłaty odsetek oraz ustalenie daty początkowej oraz końcowej jego powstania.

Zgodnie z powołanym artykułem „jeżeli Zakład - w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych-nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyrażono pogląd, że zawarte w art. 85 ust.1 ustawy określenie „nie ustalił prawa do świadczenia” oznacza zarówno nie wydanie w terminie decyzji przyznającej świadczenie, jak i wydanie decyzji odmawiającej prawa do świadczenia mimo spełnienia warunków do jego uzyskania (wyrok SN z 9 marca 2001 r. II UKN 402/00 OSNAPiUS 2002 nr 20 poz.501). Odsetki nie przysługują w przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub podwyższeniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności. Za błąd pozwanego musi zostać uznany błąd lekarza orzecznika ZUS, Komisji Lekarskiej, którzy przez błędne określenie stanu zdrowia ubezpieczonego spowodowali wydanie decyzji organu rentowego odmawiającej przyznania świadczenia i naruszającej w ten sposób przepisy prawa materialnego określające przesłanki nabycia prawa do renty. Dla powstania obowiązku wypłaty odsetek konieczne jest stwierdzenie tego naruszenia przez pozwanego prawomocnym wyrokiem zmieniającym decyzję organu rentowego i przyznającym prawo do tego świadczenia (wyrok SN z 7 października 2004r., II UK 485/03 OSNP 2005/10/147).

W sprawie bezspornym było to, że Komisja Lekarska ZUS ustaliła brak niezdolności ubezpieczonej do pracy. Orzeczenie to stanowiło podstawę decyzji organu rentowego odmawiającej ubezpieczonej prawa do świadczenia. Biegli orzekający w sprawie VI U 1466/11 dysponując praktycznie samą dokumentacją medyczną jak pracownicy pozwanego stwierdzili niezdolność do pracy. W świetle uznanej przez sąd za wiarygodną i nie kwestionowanej przez pozwanego opinii biegłych (k. 46,87,4928,31) nowe dokumenty medyczne złożone przez ubezpieczoną w postępowaniu sądowym nie miały wpływu na orzeczenie biegłych. Wynik RTG klatki piersiowej potwierdził jedynie istniejące zmiany onkologiczne.

Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 września 2007 r. w sprawie P 11/07 „w sytuacji kiedy opóźnienie w ustaleniu prawa do świadczenia było spowodowane okolicznościami, za które odpowiada organ rentowy (np. błędna interpretacja przepisów, zaniechanie podjęcia określonych działań z urzędu, błędne orzeczenie lekarza orzecznika ZUS lub komisji lekarskiej ZUS w sprawie niezdolności do pracy) termin z art. 118 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych będzie liczony od dnia, w którym organ rentowy, gdyby działał prawidłowo, powinien był ustalić prawo do świadczenia.”

Ostatnią okolicznością niezbędną do wydania decyzji było zdaniem Sądu orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS. Z prawidłowego i nie kwestionowanego przez ubezpieczoną wyliczenia matematycznego organu rentowego wynika, że ubezpieczonej należą się odsetki w wysokości 7244,32 zł.

Ustaleń w sprawie sąd dokonał na podstawie dokumentów aktach sprawy VI U1469/11 i w aktach ZUS oraz wyżej opisanych opinii biegłych, uznając je za wiarygodne.

Na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 KPC Sąd zmienił zaskarżoną decyzję, przyznając ubezpieczonemu 7244,32 zł odsetek.

SSO Tomasz Korzeń