Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Iława, dnia 5 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Iławie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Wojciech Drewniak

Protokolant: st.sekr.sąd. Agnieszka Lewandowska

po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. w Iławie

sprawy z powództwa R. B. (1)

przeciwko (...) S. A. w W.

- o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego (...) S.A.w W. na rzecz powoda R. B. (1) kwotę 970,00zł /dziewięćset siedemdziesiąt złotych / z odsetkami ustawowymi od dnia 16.10.2014r. do dnia zapłaty.

II.  W pozostałej części powództwo oddala.

III.  Zasądza od powoda R. B. (1) na rzecz pozwanego (...) S.A. w W. kwotę 213,93zł tytułem zwrotu części kosztów procesu.

IV.  Nakazuje ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Iławie tytułem nieuiszczonych wydatków:

- od powoda R. B. (1) kwotę 139,68zł

- od pozwanego (...) S.A. w W. kwotę 35,92zł.

I C 803/15

UZASADNIENIE

Powód R. B. (1) wniósł p-ko pozwanemu (...) S.A. w W. o zapłatę kwoty 4.741,00zł.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż w/w kwoty domaga się od pozwanego jako ubezpieczyciela sprawcy szkody R. B. (3) ubezpieczonego w zakresie OC u pozwanego – sprawcy wypadku komunikacyjnego w wyniku którego powód odniósł obrażenia.

Na kwotę dochodzoną pozwem składają się nie zapłacone w postępowaniu likwidacyjnym : koszty dojazdów na leczenia powoda w kwocie 571,00zł , koszty leczenia 210,00zł , koszty opieki nad powodem innych osób – członków rodziny 3.960,00zł.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż w wyniku wypadku spowodowanego przez kierowcę ubezpieczonego u pozwanego doznał obrażeń zaś wypłacona przez pozwanego w postępowaniu likwidacyjnym kwota 300zł tytułem poniesionych kosztów leczenia oraz kwota 920,00zł tytułem poniesionych kosztów opieki innych osób – członków rodziny ,nie pokryły w całości szkody.

Koszty przejazdów powód wyliczył na kwotę 871,20zł /k.4/, koszty leczenia na kwotę 210zł /k.4v/, koszty opieki innych osób – członków rodziny -na kwotę 3.960,00zł /k.4v/.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż w związku ze zgłoszoną przez powoda szkodą przeprowadził postępowanie likwidacyjne i wypłacił powodowi odszkodowanie obejmujące m.in. zwrot kosztów leczenia w kwocie 300zł – co obejmuje także koszty dojazdu do lekarza /k.62/, oraz kwotę 920zł tytułem kosztów opieki osób trzecich. Kwoty te w pełni kompensują wskazaną przez powoda szkodę w zakresie kosztów leczenia i opieki osób trzecich. Odnośnie kwoty 210zł pozwany wskazał, iż powód nie wykazał, aby w tym zakresie udowodnił roszczenie.

Po złożeniu przez pozwanego odpowiedzi na pozew powód wskazał na omyłkę pisarską w określeniu wartości przedmiotu sporu wskazując , iż domaga się od pozwanego kwoty 3.822,00zł na którą to kwotę składają się: 571,20zł koszty dojazdu, 210,00zł koszty leczenia oraz 3.040,00zł koszty opieki osób trzecich.

Jednocześnie powód nie cofnął powództwa ponad kwotę 3.822,00zł.

/pismo k.75-76/

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 29.03.2014r.R. B. (3) spowodował wypadek komunikacyjny w wyniku którego powód odniósł obrażenia. Sprawca szkody ubezpieczony był w zakresie OC u pozwanego.

/bezsporne – wyrok k.9/

Po wypadku powód został przewieziony do Wojewódzkiego Szpitala (...) w O., gdzie udzielono powodowi pierwszej pomocy. Dnia następnego powód został wypisany ze szpitala i przewieziony został przez rodzinę z O. do L..

/bezsporne – karta wypisowa k.10-11,/

Jako, że powód w dalszym ciągu odczuwał dolegliwości powypadkowe w dniu 29.03.2014r.żona wezwała pogotowie i powód został przewieziony do szpitala w I.. Ze szpitala w I. powód został odebrany przez żonę i przewieziony do domu.

/bezsporne, karta informacyjna k.19/

W dniu 08.04.2014r.powód przeszedł zabieg zespolenia oraz unieruchomienia kończyny.

Przed wypadkiem powód był osobą w pełni sprawną i samodzielną.

Po wypadku i w trakcie leczenia powód był zmuszony korzystać z pomocy osób trzecich przy czynnościach życia codziennego. Pomoc tą świadczyli powodowi członkowie najbliższej rodziny. Pomoc ta obejmowała pomoc przy ubieraniu , kąpieli i jedzeniu. Nadto wożeniu na badania i leczenie, przyrządzanie jedzenia. Opieka sprawowana była nad powodem w wymiarze 4 godzin dziennie.

/bezsporne – oświadczenia k.35-36, zezn. powoda k.136,80,4v/

W związku z odniesionymi obrażeniami oraz prowadzonym leczeniem badania kontrolne powoda przeprowadzane były w dniach 24.04.2014, 29.04.2014, 06.05.2014, 29.05.2014 i 26.06.2014r. w (...) chirurgiczno-ortopedycznej Szpitala (...) w I. Filia w L..

/dokumentacja lekarska k.21-22/

Po leczeniu w szpitalu powiatowym w I. w związku z odniesionymi obrażeniami powód korzystał z leczenia w (...) w M. na własny koszt . Łącznie powód zapłacił z tego tytułu kwotę 210,00zł. Były to wizyty w dniach 29.07.2014, 09.07.2014 i 21.07.2014r.

/faktury k.27,28/

W wyniku wypadku powód doznał zwichnięcia stawu obojczykowo-barkowego prawego oraz ogólnego stłuczenia . Leczony był operacyjnie w zakresie stabilizacji stawu obojczykowo-barkowego prawego. Po tym leczeniu operacyjnym zalecono pozostawanie pod kontrolą poradni ortopedycznej, unieruchomienie barku prawego w ortezie stabilizującej bark przez okres 6 tygodni. Powód po urazie wymagał przez okres 6 tygodni od zabiegu operacyjnego pomocy innych osób przy wykonywaniu wszelkich prac związanych z codziennym funkcjonowaniem /mycie, ubieranie się, zakupy, sprzątanie, posiłki/. W tym też okresie powód nie był zdolny do prowadzenia pojazdów mechanicznych.

/opinia biegłego k.108-116/

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Stosownie do treści § 4 cyt. przepisu uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności co do zasady.

Pozwany nie kwestionował także podnoszonej przez powoda okoliczności dotyczącej konieczności korzystania w życiu codziennym z pomocy innych osób. Z tego tytułu pozwany wypłacił powodowi kwotę 920zł. Roszczenie w tym zakresie zostało zakwestionowane ponad kwotę już wypłaconą.

Pozwany nie kwestionował także podnoszonej przez powoda okoliczności, iż koniecznym było poniesienie przez niego kosztów dojazdu na leczenie i zabiegi. Z tego tytułu pozwany wypłacił powodowi kwotę 300zł. Roszczenie w tym zakresie zostało zakwestionowane ponad kwotę już wypłaconą.

Pozwany zakwestionował w całości kwotę 210zł jako koszty leczenia w prywatnej przychodni.

Koszty dojazdu na leczenie i zabiegi:

Powód swoje roszczenie w tym zakresie określił na kwotę 871,20zł /k.4-4v/ wskazując w wyliczeniu pkt.1-3 podstawy wyliczenia określające ilość wyjazdów i trasę.

Pozwany nie kwestionując zasadności takiego roszczenia zakwestionował wyliczenie dokonane przez powoda, wskazując iż powód winien udowodnić, iż takie koszty poniósł. Nie kwestionował przy tym pozwany wskazanych odległości ani tego, iż pojemność silnika samochodu powoda była większa niżeli 900 cm ³.

Na wstępie wskazać należy, iż powód domagając się przyjęcia stawki 1,20zł za 1 km nie udowodnił, iż koszty te w takiej wysokości rzeczywiście poniósł.

Przyjmując za zasadne jednakże samo roszczenie , w ocenie Sądu przyjąć należało do ustalenia stawki za 1 km mierniki powalające ustalić na ustalenie rzeczywistych kosztów dojazdu.

Ustalając wysokość stawki za 1 km Sąd przyjął do rozliczeń stawki przewidziane dla świadków i pracowników przy rozliczaniu kosztów dojazdu. Jest to 0,8358zł za 1 km.

Ustalenia tego dokonano na podstawie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy z dnia 25 marca 2002 r. (Dz.U. Nr 27, poz. 271) reguluje szczegółowo koszty używania pojazdów do celów służbowych pokrywa pracodawca według stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, które nie mogą być wyższe niż:
1) dla samochodu osobowego:
a) o pojemności skokowej silnika do 900 cm3 - 0,5214 zł,
b) o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm3 - 0,8358 zł,
2) dla motocykla - 0,2302 zł,
3) dla motoroweru - 0,1382 zł.

Skoro takie stawki stosuje się w rozliczeniach publicznych nie ma przeszkód w ocenie Sądu aby zastosować je w niniejszej sprawie. W sytuacji, gdy powód wskazuje na wyższe koszty 1 km poniesione na dojazdy – winien to udowodnić , czego nie uczynił. W takiej sytuacji przyjmowanie stawki za 1km stosowanej niejako ryczałtowo w sytuacjach gdy korzystano w celach służbowych z prywatnego pojazdu jest zasadne.

Za udowodnione Sąd uznał następujące przejazdy wskazywane w pozwie:

- L./O. tam i z powrotem 1X160km

- L./M. tam i z powrotem 3x34 km

- L./I. 2x36km

co daje łącznie 334km x 0,8358zł= 279,15zł.

Mając zaś na uwadze, iż z tego tytułu powód otrzymał od pozwanego kwotę 300zł dodatkowe roszczenie zgłoszone w pozwie uznano za niezasadne i powództwo w tej części oddalono.

Udowodnione trasy obejmują:

- L./O. bezpośrednio po wypadku kiedy to po powoda w dniu 29.03.2014r. przewiezionego z miejsca wypadku do O. i wypisanego dnia następnego przewieziono z O. do L.

- L./I. w dniu 30.03. kiedy to powód przewieziony z L. do I. karetką po wypisie musiał z I. wrócić do L.

- L./I. w związku z zabiegiem w dniu 08.04.2014r.

Za nieudowodnione Sąd uznał pozostałe wyjazdy na trasie L./I. w dniach wskazanych w zestawieniu przejazdów k.29-30.

W sytuacji bowiem kiedy konsultacje te miały miejsce w Filii Szpitala (...) w I., która to Filia mieści się w L. – koszt przejazdu z L. do I. i z powrotem uznać należało za nieudowodniony. Dokumentacja medyczna bowiem wprost wskazuje, iż konsultacje te miały miejsce w L. /k.21-22/. Tym samym powód nie wykazał aby w tych wskazanych dniach poniósł koszty dojazdu z L. do I..

Koszty leczenia 210,00zł:

W tej części Sąd uznał roszczenie powoda za całkowicie zasadne i udowodnione.

Powód wykazał fakturami poniesione koszty leczenia u specjalisty w (...).

Faktur tych pozwany nie kwestionował, podnosił jedynie iż powód nie wykazał aby leczenie to miało związek z odniesionymi obrażeniami.

Sąd dał wiarę zeznaniom powoda w których powód wskazywał powody dla których korzystał z pomocy lekarskiej w M.. Po zakończeniu leczenia w publicznej służbie zdrowia powód nadal odczuwał bóle. W trakcie tych wizyt dokonano badania powoda, zlecono prześwietlenie barku.

Nie budzi wątpliwości Sądu okoliczność, iż powód w takiej sytuacji w trosce o własne zdrowie korzystał z dodatkowej pomocy lekarskiej. Koszty tej dodatkowej pomocy lekarskiej nie są nadmierne. Tym samym kwotę 210,00zł jako dodatkowe udokumentowane koszty leczenia zasądzono w całości.

Koszty pomocy osób trzecich:

Co do zasady roszczenie to nie jest kwestionowane. Pozwany z tego tytułu wypłacił powodowi kwotę 920zł.

Pomoc ta była niewątpliwie zatem przez osoby z najbliższej rodziny świadczona i w tym zakresie roszczenie powoda jest zasadne. Sporny jest jedynie rozmiar tej pomocy i koszty z tym związane.

Zgodnie z art.444§1 kc odszkodowanie obejmuje wszelkie koszty wynikłe z uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia. W rachubę wchodzą koszty leczenia w szerokim tego słowa znaczeniu (pobyt w szpitalu, konsultacje lekarskie, dodatkowa pomoc pielęgniarska, wydatki na lekarstwa, koszty związane z transportem poszkodowanego po wypadku do domu, do szpitala, na zabieg, koszty odpowiedniego odżywiania się, wydatki związane z opieką i pielęgnacją po wyjściu ze szpitala itp.).

W świetle dowodu z opinii biegłego nie może budzić wątpliwości fakt, iż wypadek, któremu uległa powód spowodował, iż w trakcie leczenia nie był on w stanie samodzielnie funkcjonować i w ciągu pierwszych tygodni wymagał stałej opieki ze strony osób trzecich wymagał pomocy w wymiarze do 4 godzin dziennie.

Wprawdzie opiekę nad powódką sprawowali członkowie rodziny, ale przyznanie odszkodowania z tego tytułu nie jest uzależnione od wykazania, że poszkodowany efektywnie wydał odpowiednie kwoty na koszty opieki. Fakt, iż opiekę nad poszkodowaną sprawowały bliskie jej osoby nie pozbawia powoda prawa do żądania odszkodowania w zakresie kosztów, które musiałaby ponieść z tego tytułu. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, poszkodowany nie jest bowiem zobowiązany do udowodnienia poniesionych w tym zakresie wydatków i może dochodzić roszczenia także wówczas, jeżeli opiekę nad nim sprawują osoby najbliższe (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 26 lipca 1977 r. I CR 143/77, LEX 7971; z dnia 04 marca 1969 r. I PR 28/69, LEX 12179; z dnia 11 marca 1976 r. IV CR 50/76, LEX 2015).

Biegły określił okres w którym powód zmuszony był korzystać z uwagi na swój stan zdrowia z pomocy osób trzecich na 6 tygodni /42dni/. Okoliczność ta jest niezakwestionowana przez strony. Nie złożyły strony zastrzeżeń do opinii obejmujących to dokonane przez biegłego ustalenie. Powód składając zastrzeżenia do opinii biegłego wskazywał, iż biegły nie wyliczył kosztów 1 godziny opieki i w tym zakresie wnosił o wydanie opinii uzupełniającej.

Sąd w tym zakresie wniosek dowodowy oddalił albowiem biegły lekarz nie ma wiedzy dotyczącej kosztów opieki nad pacjentem. Biegły może wypowiedzieć się w jakim okresie mając na uwadze stan zdrowia pacjenta był on zmuszony do korzystania przy czynnościach życia codziennego z pomocy innych osób, jednakże koszty tej pomocy nie wchodzą w zakres wiedzy lekarskiej.

Osoby świadczące pomoc powodowi nie były to fachowe opiekunki a członkowie rodziny. Ustalając zatem wg. jakiej stawki za godzinę pracy winno być ustalane odszkodowanie w tym zakresie Sąd przyjął minimalne wynagrodzenie za dalszą podstawę rozważań.

Rozporządzenie w przedmiocie minimalnego wynagrodzenia za pracę weszło w życie dnia 1 stycznia 2014 r. Od tego dnia do 31.12.2014r. minimalne wynagrodzenie za pracę wynosiło 1680 zł.

/Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 września 2013 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2014 r. (Dz.U. z 13 września 2013 r., poz. 1074)/

Powód wyliczając w tym zakresie swoje roszczenie przyjął stawkę 10zł/godz. /k.4v/

W ocenie Sądu tak ustalona stawka godzinowa jest zasadna biorąc pod uwagę wskazane wyżej minimalne wynagrodzenie przyjęte przez Sąd do rozliczenia.

/42 dni X 4 godz.=168 godzin x 10zł/godz.=1680zł.

Wymiar czasu pracy od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. wynosi - dla 1-miesięcznych okresów rozliczeniowych:

Podstawa prawna:

⚫

art. 130 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn.zm.).

http://www.wskazniki.pl/?doc_id=270359

Mając powyższe na uwadze roszczenie w tym zakresie uznano za zasadne co do kwoty 1680zł, z tym że Sąd wziął pod uwagę iż zostało ono pokryte przez pozwanego do kwoty 920zł. Zatem z tego tytułu pozwany winien dopłacić powodowi kwotę 760zł.

Zasądzono zatem od pozwanego na rzecz powoda kwotę 970zł z odsetkami ustawowymi od dnia 16.10.2014r. do dnia zapłaty oddalając powództwo w pozostałej części.

Na podstawie art.100 kpc uwzględniając wynik postępowania /powód wygrał sprawę w 20,45% zaś pozwany w 79,55%/ i biorąc pod uwagę poniesione przez strony koszty procesu /powód:1345zł obejmujące 600zł wynagrodzenia pełnomocnika, 17zł opłaty skarbowej, 237zł opłaty oraz 500zł zaliczki na biegłego a pozwany: 617zł obejmujące 600zł wynagrodzenia pełnomocnika, 17zł opłaty skarbowej/ zasądzono od powoda na rzecz pozwanego kwotę 213,93zł tytułem zwrotu części kosztów procesu/.

Na tych samych zasadach orzeczono co do wydatków nie pokrytych w trakcie procesu, nakazując ściągnięcie na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Iławie od powoda kwoty 139,68zł zaś od pozwanego kwoty 35,92zł.