Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI Ka 314/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Bożena Żywioł

Protokolant Marzena Mocek

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2016 r.

sprawy G. G. ur. (...) w R.,

syna J. i Z.

obwinionego z art. 96§3 kw

na skutek apelacji wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 21 stycznia 2016 r. sygnatura akt II W 777/15

na mocy art. 104 § 1 pkt 7 kpw i art. 118 § 2 kpw

uchyla zaskarżony wyrok i na podstawie art. 5 § 1 pkt 9 kpw umarza postępowanie przeciwko obwinionemu G. G. o zarzucone mu wykroczenie z art. 96 § 3 kw, a kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

VI Ka 314/16

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy uwzględnił apelację wniesioną przez obwinionego G. G. od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 21 stycznia 2016r. sygn.akt II W 777/15.

Rację ma bowiem apelujący podnosząc wystąpienie negatywnej przesłanki procesowej w postaci braku skargi uprawnionego oskarżyciela, która to okoliczność skutkować powinna umorzeniem postępowania – zgodnie z wymogiem art. 5 § 1 pkt 9 kpw.

Wniosek o ukaranie został w przedmiotowej sprawie złożony w dniu 15 kwietnia 2015r. przez Straż Gminną w W..

Kwestia uprawnienia Straży Miejskiej do występowania z wnioskiem o ukaranie za popełnienie wykroczenia z art. 96 § 3 kw przy uwzględnieniu stanu prawnego obowiązującego od 31 grudnia 2010r. była przedmiotem rozbieżnych rozstrzygnięć judykatury, bowiem w niektórych orzeczeniach sądów różnych szczebli, w tym także Sądu Najwyższego przyjmowano, że Straży Miejskiej takie uprawnienie nie przysługuje, a w innych, że takie uprawnienie posiada.

Z tych względów zagadnieniem zajął się Sąd Najwyższy w poszerzonym składzie i uchwałą z dnia 30 września 2014r. sygn. akt I KZP 16/14 orzekł, że na podstawie przepisu art. 17 § 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 395 ze zm.), w brzmieniu po nowelizacji ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 225, poz. 1466), oraz przy uwzględnieniu normy art. 129b p.r.d., straży gminnej (miejskiej) przysługują uprawnienia oskarżyciela publicznego w sprawach o wykroczenia z art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń.

Uchwale tej Sąd Najwyższy postanowił nadać moc zasady prawnej.

Zauważyć jednak należy, że z dniem 1 stycznia 2016r. stan prawny uległ kolejnej zmianie.

Mianowicie ustawą z 24 lipca 2015r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o strażach gminnych /Dz.U. z 9 września 2015r. poz 1335/ strażnicy gminni zostali pozbawieni uprawnień do wykonywania kontroli ruchu drogowego wobec kierującego pojazdem naruszającego przepisy ruchu drogowego, w przypadku ujawnienia i zarejestrowania czynu przy użyciu urządzenia rejestrującego, a także uprawnienia do używania urządzeń rejestrujących i dokonywania na drogach czynności z zakresu kontroli ruchu drogowego z użyciem przenośnych albo zainstalowanych w pojeździe urządzeń rejestrujących.

Jeśli zatem, zgodnie z art. 17 § 3 kpw, strażom gminnym uprawnienia oskarżyciela publicznego przysługują tylko wówczas, gdy w zakresie swego działania, w tym w trakcie prowadzonych czynności wyjaśniających ujawniły wykroczenie i wystąpiły z wnioskiem o ukaranie, skonstatować należy, że – z uwagi na zawężenie uprawnień straży miejskiej - w dacie wydania wyroku przez sąd pierwszej instancji straż miejska nie miała już uprawnień do występowania w przedmiotowej sprawie w charakterze oskarżyciela publicznego.

Implikowało to stanem braku skargi uprawnionego oskarżyciela w rozumieniu art. 5 § 1 pkt 9 kpw. Wystąpienie takiej negatywnej przesłanki procesowej, niezależnie od etapu prowadzonego postępowania, wyłącza możliwość dalszego prowadzenia tego postępowania i skutkuje koniecznością jego umorzenia.

Przesłanka ta stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą z art. 104 § 1 pkt 7 kpk obligującą sąd odwoławczy do uchylenia dotkniętego taką wadą orzeczenia sądu pierwszej instancji i to niezależnie od granic zaskarżenia, podniesionych zarzutów i wpływu uchybienia na jego treść.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i umorzył wobec G. G. postępowanie o zarzucone mu wykroczenie z art. 96 § 3 kw.

Na podstawie art. 118 § 2 kpw kosztami postępowania w sprawie obciążony został Skarb Państwa.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13