Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Ewa Milczarek

Protokolant – st. sekr. sądowy Marzena Sobiecka

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2016 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania: W. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 16 października 2015 r., znak: (...)

w sprawie: W. Ś.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

1)  zmienia zaskarżoną decyzję, w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu W. Ś. prawo do emerytury od dnia (...)r.,

2)  stwierdza, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonemu W. Ś. prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym. Organ rentowy powołał się na art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1440) i § 4 rozporządzenia rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.). Organ rentowy uznał, że ubezpieczony udowodnił 18 lat, 5 miesięcy i 10 dni pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy przyjął, że ubezpieczony legitymuje się ogólnym stażem w ilości 24 lat 11 miesięcy i 29 dni, zamiast wymaganych 25 lat.

Odwołanie od decyzji wniósł ubezpieczony, domagając się zmiany decyzji w całości i orzeczenia co do istoty sprawy. W toku postępowania ubezpieczony wniósł o zaliczenie mu do stażu pracy okresu odbywania robotniczej praktyki studenckiej w okresie od 1 do 28 września 1971 roku.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

Ubezpieczony W. Ś. urodził się dnia (...) Ubezpieczony nie przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego. Organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu 18 lat i 5 miesięcy i 10 dni pracy w szczególnych warunkach.

Okoliczności bezsporne

W ocenie organu rentowego na dzień 31 grudnia 1998 r. ubezpieczony legitymował się stażem pracy 24 lata, 11 miesięcy i 29 dni okresów składkowych i nieskładkowych. W okresie od dnia 1 września 1971 r. do dnia 28 września 1971 r. ubezpieczony odbywał robotniczą praktykę studencką w (...) Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) w B.. Była to obowiązkowa praktyka. W ramach tej praktyki ubezpieczony pracował na budowie jako pracownik budowlany za wynagrodzeniem, które odebrał w gotówce. Ubezpieczony pracował na budowie osiedla (...) w B. razem z pracownikami tego przedsiębiorstwa i innymi studentami. Ubezpieczony pracował jako robotnik budowlany i zajmował się załadunkiem i rozładunkiem samochodów, przygotowywał teren do położenia instalacji wodno- kanalizacyjnej i wykonywał inne prace zgodnie z poleceniem majstra. Ubezpieczony pracował codziennie po 8 godzin, pod kierunkiem kierownika budowy, bądź majstra. Na zakończenie miesiąca września ubezpieczony otrzymał pensję, którą pokwitował na liście plac. Okres ten nie został zaliczony do okresów składkowych i nieskładkowych. Organ rentowy nie zaliczył też ubezpieczonemu do okresów nieskładkowych okresu studiów, bowiem ubezpieczony nie skończył studiów.

dowód: zaświadczenie z dnia 5.09.2015 r. k.8 akt rentowych, odpis indeksu zeznanie ubezpieczonego-zapis A/V k.30

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy uznał, że odwołanie ubezpieczonego jest zasadne.

Sąd Okręgowy ustalił stan faktyczny w sprawie na podstawie dokumentów w aktach rentowych ubezpieczonego, których prawdziwości strony nie kwestionowały oraz na podstawie zeznań ubezpieczonego, które znalazły potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach.

Organ rentowy nie zaliczył ubezpieczonemu do stażu ubezpieczeniowego okresu robotniczej praktyki studenckiej uznając poprzez pryzmat art. 7 pkt 9 ustawy emerytalnej, że czas ten pozostaje poza programem studiów, co oznacza brak możliwości zaliczenia tego okresu nawet jako okresu nieskładkowego.

W niniejszej sprawie spór dotyczy zaś ustalenia czy ubezpieczony spełnia warunki określone w art. 184 w zw. z art. 32 ustawy emerytalnej konieczne do przyznania prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i ust. 2 ustawy emerytalnej ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r., przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat-dla kobiet i 65 lat-dla mężczyzn oraz nadto nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa.

Art. 184 ust. 2 ustawy emerytalnej w zakresie ustalenia wymaganego stażu pracy odsyła do treści art. 27 cytowanej ustawy emerytalnej, zgodnie z którym wymagany staż w przypadku mężczyzny wynosić musi 25 lat.

Bezspornie ubezpieczony posiada 15 lat pracy w warunkach szczególnych zgodnie z wymaganiami art. 184 w zw. z art. 32 ustawy emerytalnej.

Zatem obecnie spór dotyczy ustalenia czy ubezpieczony posiada wymagany 25-letni okres składkowy i nieskładkowy. Uznany przez organ rentowy i Sąd I instancji staż pracy wynosi 24 lata, 11 miesięcy i 29 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Rozstrzygającym dla uprawnień ubezpieczonego był natomiast okres od dnia 1 września 1971 r. do 28 września 1971 r. kiedy to ubezpieczony wykonywał obligatoryjną robotniczą praktykę studencką. Istotne znaczenie dla oceny charakteru pracy ubezpieczonego wykonywanej w ramach praktyki robotniczej ma uchwała nr 24 Rady Ministrów z dnia 16 lutego 1970 r. w sprawie organizacji praktyk robotniczych studentów szkół wyższych (M. P. z dnia 6 marca 1970 r. nr 7 poz. 64). Z § 3 tej uchwały wynika, że praktykę robotniczą odbywa się na podstawie umowy o pracę zawartej między studentem a zakładem pracy, w którym student ma być zatrudniony w czasie praktyki. W zaświadczeniu z dnia 5.09. 2015 r. (...) im. J. i J. Ś. w B. potwierdził, że ubezpieczony w okresie od dnia 1 września 1973 r. do dnia 28 września 1971 r. (28 dni roboczych) odbył obowiązkową praktykę robotniczą.

Zatem wymieniony wyżej okres praktyki robotniczej jest okresem pracy wykonywanej w oparciu o umowę o pracę i podlega zaliczeniu jako okres składkowy stosownie do art. 6 § 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 21.01.2015 r. III AUa 3646/13, LEX 18097111 ).

Skoro dotychczas uznany okres składkowy i nieskładkowy ubezpieczonego wynosił 24 lata, 11 miesięcy i 29 dni okresów składkowych i nieskładkowych, to doliczenie wskazanych 28 dni pozwala na uznanie, że ubezpieczony posiada wymagany 25-letni okres składkowy i nieskładkowy.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

W punkcie 2 wyroku Sąd Okręgowy orzekł o braku odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wyjaśnienia sprawy na podstawie art.118 ust 1a ustawy emerytalnej, bowiem ustalenie stażu pracy ubezpieczonego wymagało przeprowadzenia postepowania przed Sądem na okoliczność charakteru pracy ubezpieczonego w trakcie odbywania praktyki robotniczej.

SSO Ewa Milczarek