Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku w XV Wydziale Cywilnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Tamowicz

Protokolant: sekr. sąd. Joanna Seredzińska

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2016 r.

sprawy z powództwa M. M. (1)

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...) przy ul. (...) w G.

z udziałem interwenientów ubocznych D. T. i P. T.

o uchylenie uchwały

1. Uchyla uchwałę Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ul. (...)w G. z dnia 26 marca 2015 r. nr (...).

2. Zasądza od pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ul.(...)w G. na rzecz powódki M. M. (1) kwotę 200 zł. (dwieście złotych) tytułem zwrotu opłaty od pozwu, kwotę 40 zł. (czterdzieści złotych) tytułem opłaty od wniosku o udzielenie zabezpieczenia oraz kwotę 197 zł. (sto dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym dnia 22 maja 2015 roku (k. 2-5, koperta k. 8) powódka M. M. (1) domagała się uchylenia uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej (...)przy ulicy (...) w G. z dnia 26 marca 2015 roku o numerze (...) w sprawie oznakowania wolnych powierzchni w hali garażowej i przeznaczenia ich na wynajem. Ponadto, powódka domagała się zasądzenia zwrotu kosztów sądowych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że powódce przysługuje prawo własności lokalu położonego przy ul. (...) w G.. Pozwana podjęła zaskarżoną uchwałę w trybie mieszanym tj. częściowo podczas zebrania Wspólnoty w dniu 26 marca 2015 roku, a częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów zakończonego w dniu 30 kwietnia 2015 roku, zaś powódka została o uchwale powiadomiona w dniu 11 maja 2015 roku.

Powódka wskazała, iż zaskarżoną uchwałą w pkt. 1 zmieniono przeznaczenie wolnych powierzchni w hali garażowej i ustalono, iż po ich identyfikacji i oznakowaniu przez zarząd przeznaczy się je na wynajem dla zainteresowanych członków Wspólnoty pod parkowanie motorów, rowerów i innych pojazdów po stawce nie niższej niż 5 zł za m2, zaś w pkt. 3 uchwały postanowiono, iż wchodzi ona w życie z dniem uzyskania prawomocności.

Powódka podniosła, iż postanowienia zaskarżonej uchwały są bezprawne i naruszają przepisy ustawy o własności lokali oraz inne przepisy prawa, a w szczególności, iż:

-

realizacja zaskarżonej uchwały spowoduje wtórny podział części wspólnych budynku, ograniczy prawo do swobodnego korzystania w części wspólnych nieruchomości przez członków Wspólnoty nie licząc się ze skutkami prawnymi dokonywania takiego podziału, naruszy istotę prawa własności;

-

zaskarżona uchwała stoi w istocie w sprzeczności z projektem budowlanym dla tego obiektu i pozwoleniem na jego użytkowanie;

-

do zaskarżonej uchwały powinna zostać załączona dokumentacja techniczna z projektem dodatkowych miejsc parkingowych, wcześniej uzgodniona z Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego i architektem, który przygotowywał projekt budowlany i projekt wykonawczy ze względu na istotę odstąpienia od zatwierdzonego w pozwoleniu na budowę projektu budowlanego i zmianę sposobu użytkowania - dokumentacja powinna określać, czy nowo utworzone miejsca parkingowe są bezpieczne pod względem ich użytkowania (klimatyzacja, drogi ewakuacyjne);

-

zarząd Wspólnoty powinien uzgodnić zmiany z projektem budowlanym i pozwoleniem na użytkowanie oraz z właścicielami miejsc garażowych w celu zapewnienia ochrony ich praw i interesów;

-

wprowadzenie w pkt. 1 zaskarżonej uchwały pojęcia „oraz innych pojazdów” daje możliwość dużej dowolności i nadużyć w sposobie użytkowania powierzchni w hali garażowej ze względu na szerokie znaczenie słowa „pojazd”;

Na rozprawie dnia 17 września 2015 r. (czas 00:04:50) pełnomocnik powódki oznaczyła pozwanego jako Wspólnotę Mieszkaniową (...)przy ul. (...).

W odpowiedzi na pozew (k. 28-34) pozwana Wspólnota wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwana przyznała, że powódka jest członkiem Wspólnoty i jest wyłączną użytkowniczką 2 miejsc postojowych nr (...)w hali garażowej, będącej częścią nieruchomości wspólnej. Pozwana podniosła, że powódka w pozwie nie sprecyzowała, jakie przepisy ustawy o własności lokali i jakie przepisy prawa narusza zaskarżona uchwała oraz nie wykazała, w jaki sposób uchwała narusza jej interes prawny i jak ograniczałaby możliwość wyłącznego korzystania z użytkowanych miejsc nr (...). Pozwana zaprzeczyła, jakoby użytkownicy miejsc postojowych w hali garażowej byli samodzielnymi właścicielami miejsc postojowych bowiem hala garażowa stanowi część składową nieruchomości wspólnej i nie jest wydzielonym lokalem użytkowym, a oznakowane miejsca postojowe wykazane w aktach notarialnych przeniesienia własności lokali są przekazane do wyłącznego korzystania przez właścicieli lokali. Pozwana podała, że pierwsze dwa budynki nieruchomości Wspólnoty numer (...) miejsc w hali garażowej zostały dopuszczone do użytkowania na podstawie pozwolenia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 3 sierpnia 2012 roku, przy czym dokumentacja złożona z wnioskiem o zgodę na użytkowanie zawierała rzut hali garażowej, wykazujący 145 miejsc postojowych na całej powierzchni hali garażowej, beż żadnych powierzchni wyłączonych na cele techniczne czy administracyjne. Następnie, po zakończeniu prac budowlanych II etapu inwestycji deweloper uzyskał pozwolenie na użytkowanie całej nieruchomości z dnia 17 grudnia 2013 roku, przy czym zwiększono liczbę miejsc postojowych do 152, przy czym cała powierzchnia hali garażowej została dopuszczona do użytkowania, beż żadnych ograniczeń dotyczących powierzchni ani rodzaju pojazdów. Pozwolenie to było również załącznikiem do każdego aktu przeniesienia własności, które były sukcesywnie podpisywane przez dewelopera z kupującymi lokale mieszkalne począwszy od dnia 3 grudnia 2012 roku i każdy właściciel lokalu, w tym powódka, posiada pełny i aktualny rzut hali garażowej. Jako że powódka odebrała swoje mieszkanie i miejsca postojowe w hali garażowej w dniu 24 września 2013 roku, w sytuacji, gdy deweloper nie posiadał jeszcze pozwolenia na użytkowanie II etapu inwestycji. Powódka posiada pełną wiedzę na temat funkcjonowania nieruchomości, w tym również hali garażowej, gdyż była członkiem zarządu w okresie od 27 marca do 20 października 2014 roku.

Dodatkowo pozwana podała, że hala garażowa jest wyposażona w wydajny system wentylacji mechanicznej oraz instalacji przeciwpożarowej, przeciw-dymowej i przeciw-gazowej, posiada gaśnice i hydranty, zaś systemy te są na bieżąco serwisowane i monitorowane przez specjalistyczną firmę i działają bez zakłóceń. Hala garażowa nie jest natomiast klimatyzowana.

Dalej pozwana wskazała, iż w trakcie spotkań zarządu omawiano przypadki samowolnego zajmowania powierzchni poza wyznaczonymi miejscami oraz niewłaściwego parkowania przez przekraczanie linii rozgraniczających sąsiadujące miejsca. Okoliczności te zarząd przywoływał, przedkładając treść uchwały na Zebraniu Wspólnoty w dniu 26 marca 2015 roku. Wyjaśniano wówczas, że zezwolenie na użytkowanie z dnia 17 grudnia 2013 roku dotyczy całej powierzchni hali garażowej, zarówno ciągów komunikacyjnych, miejsc postojowych oznakowanych liniami i numerami od 1 do 152 jak i pozostałych miejsc, które stanowią część wspólną i zostały dopuszczone do manewrowania pojazdami bez ograniczeń, lecz z uwagi na mniejsze wymiary takich przestrzeni niż przewidziane w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, formalnie nie mogły być udostępnione dla parkowania samochodów, a deweloper nie przewidział wystąpienia zapotrzebowania na miejsca postojowe np. dla motorów i motorowerów, mimo istnienia wielu bezkolizyjnych, wolnych i „martwych" powierzchni nadających się na taki cel. Sama powódka, użytkując miejsca postojowe (...), często zajmowała powierzchnię części wspólnej po prawej stronie miejsca nr 152. Dla zapewnienia sobie wyłączności do korzystania z tej powierzchni strony podpisały umowę najmu z dnia 24 września 2014 roku, w której oznaczono wynajmowaną powierzchnię numerem(...).

Pozwana wywiodła także, że niektórzy członkowie Wspólnoty samowolnie parkowali motory na wolnych, tzw. „martwych" i bezkolizyjnych powierzchniach części wspólnej, co stanowiło naruszanie Regulaminu Porządkowego Wspólnoty i bezumowne korzystanie z nieruchomości wspólnej. Z tej przyczyny zarząd sprawdził przepisy ustawy Prawo budowlane pod kątem możliwości udostępnienia takich powierzchni zainteresowanym członkom Wspólnoty i konsultował się z Wydziałem Urbanistyki, Architektury i Budownictwa Urzędu Miasta G., uzyskując informacje, że skoro nie są planowane żadne prace budowlane w nieruchomości, nie ma potrzeby wprowadzania zmian w dokumentacji technicznej hali garażowej zgodnie z wymogami art. 70 i 71 a ustawy Prawo budowlane, natomiast taka rozszerzająca zmiana sposobu użytkowania hali garażowej wymaga uchwały Wspólnoty.

Zatem, zdaniem pozwanej, zarząd nie miał prawa podejmować żadnych działań formalnych w zakresie zmian w dokumentacji bez upoważnienia członków Wspólnoty do ponoszenia stosownych wydatków bez narażenia się na zarzut przekroczenia swoich uprawnień, tak więc nie było możliwe, ja chce tego powódka, dołączenie opisanych przez nią w pozwie dokumentów do uchwały.

Ponadto, w świetle art. 12 ustawy o własności lokali, pozwana zaprzeczyła twierdzeniom powódki, jakoby realizacja zaskarżonej uchwały spowodowała wtórny podział części wspólnej budynku, ograniczała prawo do swobodnego korzystania z części wspólnych nieruchomości i naruszała istotę prawa własności. Jednocześnie, pozwana podniosła, iż opatrzenie w trybie prac porządkowych istniejących wolnych powierzchni namalowanymi numerami spowodowało, że użytkownicy zaprzestali samowolnie stawiać tam swoje motory, zaś użytkowanie takich miejsc będzie możliwe po podpisaniu przez zainteresowanych członków Wspólnoty stosownej umowy najmu.

W dalszej kolejności pozwana wskazała, iż zarzut powódki dotyczący możliwości dowolnej interpretacji słów: „oraz inne pojazdy” i nadużyć w tym zakresie, jest, w ocenie pozwanej, oderwany całkowicie od realiów nieruchomości, albowiem do hali garażowej prawo wjazdu samochodami osobowymi mają wyłącznie użytkownicy miejsc postojowych posiadający specjalnie zaprogramowane piloty, wymiary bramy wjazdowej i wysokość pomieszczenia hali garażowej uniemożliwiają fizycznie wjazd pojazdami o wysokości powyżej 1,80 m, zaś ograniczone wymiary wytypowanych miejsc pod wynajem umożliwiają parkowanie wyłącznie pojazdów mieszczących się w na danym miejscu, a w każdym przypadku zauważonych nieprawidłowości w realizacji umowy najmu Zarząd ma prawo natychmiast wypowiedzieć umowę.

W konsekwencji, w ocenie pozwanej, uchwała nr (...)zmierza do osiągnięcia pożytków dla wszystkich członków Wspólnoty, w którym to celu upoważnia zarząd pozwanej do wykonania niezbędnych prac z uwzględnieniem obowiązujących przepisów prawa, zaś uchylenie uchwały naruszałoby prawo własności współwłaścicieli nieruchomości wspólnej.

W piśmie procesowym z dnia 11 września 2015 roku (k. 92-96v) powódka wniosła o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości podwójnej stawki minimalnej oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powódka wskazała, iż jako że zaskarżona uchwała nie precyzuje, czym jest pojazd, stąd należy się odwołać do ustawowej definicji tego słowa, a zatem zgodnie z art. 2 pkt. 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym pojazdem jest „środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszyna lub urządzenie do tego przystosowane”, czyli pojazdem jest samochód osobowy, ale również autobus, samochód ciężarowy, ciągnik samochodowy, ciągnik rolniczy, pojazd zaprzęgowy, wózek inwalidzki, zespół pojazdów, przyczepa, kolejka turystyczna, wózek widłowy, czołg i inne. W konsekwencji, zdaniem powódki, treść zaskarżonej uchwały umożliwiła wynajęcie dodatkowych miejsc parkingowych na parkowanie nie tylko samochodów osobowych, lecz również np. traktora. Zdaniem powódki, przyjmując tok rozumowania pozwanej przedstawiony w odpowiedzi na pozew, na miejscu postojowym miałoby parkować to, co się tam zmieści.

Podniosła powódka, iż pojęcie „lub innych pojazdów” nie znalazło się w zaskarżonej uchwale przypadkowo, lecz zostało tam umieszczone celowo, albowiem wśród członków Wspólnoty jest wiele osób, które nie mają miejsc postojowych w hali garażowej dla parkowania samochodów, mimo iż byłyby takimi miejscami zainteresowane. Zatem uchwała nr(...)została podjęta w celu wynajęcia dodatkowych miejsc dla celów parkowania samochodów, nie zaś motorom, gdyż nowych miejsc jest 16, a motorów we Wspólnocie ok. 5, przy czym niektórzy właściciele motorów posiadają swoje miejsca parkingowe.

Zdaniem powódki, sprzecznym z zasadami logiki wydaje się również wynajęcie takich miejsc na rowery., skoro członkowie Wspólnoty korzystają z piwnic o powierzchni ok. 6-7 m2, gdzie przechowują swoje rowery, a co więcej, według wiedzy powódki, w obiekcie stoją dwie puste piwnice, w których zainteresowani właściciele mogliby przechowywać swoje rowery.

Powódka podniosła, iż wydzielenie dodatkowych miejsc postojowych, a następnie ich wynajęcie dla celów parkowania motorów, rowerów lub innych pojazdów bezsprzecznie zmieni sposób użytkowania garażu podziemnego, co w myśl art. 71 ustawy - Prawo budowlane wymaga zgłoszenia właściwemu organowi, dołączając dokumenty, w tym m.in. zwięzły opis techniczny, określający rodzaj i charakterystykę obiektu budowlanego oraz jego konstrukcję, wraz z danymi techniczno-użytkowymi, w tym wielkościami i rozkładem obciążeń, a w razie potrzeby, również danymi technologicznymi oraz ekspertyzę techniczną, wykonaną przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane bez ograniczeń w odpowiedniej specjalności, przy czym zgłoszenia należy dokonać przed dokonaniem zmiany obiektu budowlanego lub jego części. Zaskarżona uchwała podjęta została bez przygotowania niezbędnej dokumentacji technicznej, zaś członkowie Wspólnoty przed podjęciem uchwały nie mogli zapoznać się z wymaganymi przez prawo dokumentami, nie przedłożono im nawet projektu zawierającego lokalizację nowych miejsc parkingowych, a zatem nie mieli oni wiedzy, jak dokładnie będzie wyglądała projektowana zmiana i czy odpowiada ona prawu, a głosując, w istocie nie mieli wiedzy, jaką konkretnie uchwałę podejmują.

Nadto, podniosła powódka, iż wprowadzone zaskarżoną uchwałą dodatkowe miejsca parkingowe nie spełniają wymogów przewidzianych prawem w zakresie powierzchnia stanowiska postojowego oraz w zakresie dojazdu (droga manewrowa) do stanowisk postojowych, co np. w przypadku miejsca nr 253 narażałoby powódkę na znaczne ryzyko uszkodzenia jej samochodu, który jest zaparkowany na miejscu sąsiednim - większość miejsc nie ma dostępu do ciągów komunikacyjnych oraz ich wynajęcie rażąco naruszałoby swobodę korzystania przez użytkowników z ich miejsc, a w konsekwencji zagraża to również bezpieczeństwu nie tylko osób korzystających z garażu, ale wszystkim członkom Wspólnoty z uwagi na to, że filar znajdujący się przy miejscu (...) stanowi konstrukcję nośną, zaś zwiększenie liczby miejsc postojowych o 10% i związane z tym zwiększenie wielkości emisji spalin zasadniczo wpłynie na bezpieczeństwo pożarowe obiektu.

Natomiast, odnosząc się do twierdzeń pozwanej, że uchwała jest wyrazem woli współwłaścicieli nieruchomości wspólnej, powódka zwróciła uwagę na karty do głosowania M. B., S. i K. M., D. i L. G., B. T., J. G. R. oraz M. i P. R., którzy to członkowie Wspólnoty pierwotnie głosowali przeciwko zaskarżonej uchwale, zaś później zmienili zdanie - niewykluczone, że pod wpływem przekonywania przez członków zarządu pozwanej.

Pismem procesowym z dnia 9 października 2015 roku (k. 129-133) interwencję uboczną po stronie powódki zgłosili P. T. i D. T., wnosząc o uchylenie zaskarżonej uchwały oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz interwenientów ubocznych kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu, interwenienci uboczni podali, iż są członkami pozwanej Wspólnoty i przysługuje im prawo wyłącznego korzystania z dwóch miejsc postojowych w hali garażowej o numerach (...).

Odnośnie zaskarżonej uchwały, interwenienci wskazali, iż jej projekt przedstawiony do głosowania nie zawierał projektu lokalizacji nowych miejsc postojowych, w związku z czym członkowie Wspólnoty nie mieli wystarczającej wiedzy, jaką podejmują decyzję, gdzie będą zlokalizowane nowe miejsca postojowe i czy przypadkiem nie naruszy to ich praw.

Dopiero, w dniu 1 czerwca 2015 roku okazało się, iż pozwana wytyczyła miejsca postojowe nr (...)za przysługującymi interwenientom miejscami nr (...), przy czym dostęp do miejsca (...) miał nastąpić przez miejsca (...)lub przez miejsce(...).

Podnieśli interwenienci, iż zarząd pozwanej nie konsultował z nimi lokalizacji miejsc (...)i (...) oraz nie zapytał ich o zgodę na udostępnienie miejsc postojowych(...)w celu dojazdu do miejsca(...).

W ocenie interwenientów, zaskarżona uchwała w sposób rażący narusza ich interesy, gdyż umożliwia osobom trzecim korzystanie z miejsc postojowych (...)w sytuacji, gdy interwenienci nabyli prawo do korzystania z tychże miejsc z wyłączeniem innych osób na podstawie odpłatnej umowy z deweloperem, a umożliwiając wynajęcie miejsc (...)na parkowanie rowerów, motorów i innych pojazdów, które to miejsca pozbawione są jakiejkolwiek drogi dojazdowej, wymusza zaskarżona uchwała na interwenientach konieczność wyjeżdżania z miejsc postojowych (...) i(...)celem umożliwienia najemcy wjazdu/wyjazdu z miejsca (...) lub(...), co wiązałoby się z ogromnym ryzykiem uszkodzenia samochodu należącego do interwenientów. Jak również, wyznaczenie miejsc postojowych (...), (...) i 256 negatywnie wpływa na wartość miejsc (...) i (...). Ponadto, zarzucili interwenienci, iż pkt. 2 zaskarżonej uchwały przewiduje udzielenie zarządowi Wspólnoty niezbędnych pełnomocnictw, przy czym uchwała nie precyzuje, do jakich to konkretnie czynności zarząd został umocowany, które to postanowienie stanowi pole do nadużyć ze strony zarządu. Dlatego zaskarżona uchwała narusza zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną, a także interesy wielu mieszkańców, nie tylko powódki. Dodatkowo, interwenienci poparli argumentację przedstawioną przez powódkę.

Pismem z dnia 14 grudnia 2015 r. pozwana wniosła opozycje przeciwko interwencji ubocznej (k. 191-196).

Postanowieniem z dnia 22 grudnia 2015 roku (k. 200) Sąd Okręgowy w Gdańsku oddalił opozycję pozwanej przeciwko interwencji ubocznej po stronie powódki zgłoszonej przez P. T. i D. T..

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Bezspornym w sprawie jest, że powódka M. M. (1) jest członkiem pozwanej Wspólnoty i przysługuje jej prawo własności lokalu nr (...) położonego przy ul. (...) w G. oraz prawo wyłącznego korzystania z dwóch miejsc postojowych w hali garażowej o numerach (...).

Bezspornym jest i to, że interwenienci uboczni P. T. i D. T., będąc współwłaścicielami lokalu położonego w G. przy ul. (...), są członkami pozwanej i przysługuje im prawo wyłącznego korzystania z dwóch miejsc postojowych w hali garażowej o numerach (...).

Bezspornym jest także to, że hala garażowa stanowi część nieruchomości wspólnej Wspólnoty i nie stanowi samodzielnego lokalu o innym przeznaczeniu niż mieszkalne.

W dokumentacji złożonej wraz z wnioskiem o zgodę na użytkowanie budynków Wspólnoty, w hali garażowej, wyznaczonych zostało 145 miejsc postojowych na całej powierzchni hali garażowej.

W dniu 3 sierpnia 2012 roku Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wydał pozwolenie na użytkowanie budynków nieruchomości Wspólnoty o nr (...) wraz z 58 miejscami w hali garażowej.

Natomiast, po zakończeniu prac budowlanych w dniu 17 grudnia 2013 roku Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wydał pozwolenie na użytkowanie całego budynku Wspólnoty, przy czym dokonano zwiększenia liczby miejsc postojowych o 7 stanowisk na tej samej powierzchni z (...)do(...).

Dowód: pozwolenie z dnia 3 08 2012 roku k. 53-54, rzuty hali garażowej – k. 55 i k. 58, pozwolenie z dnia 17 12 2013 roku k. 56-57 akt.

W uchwale nr (...)z dnia 24 września 2013 roku, członkowie pozwanej Wspólnoty przeznaczyli pod wynajem tereny parkingu naziemnego przy ul. (...) oraz wszystkie wolne pomieszczenia użytkowe przynależne do części wspólnej i upoważnili zarząd Wspólnoty do zorganizowania przetargów na najem tych miejsc i do zawierania stosownych umów najmu z zainteresowanymi użytkownikami oraz do pobierania stawek za najem w kwotach wskazanych w uchwale.

Dowód: uchwała nr (...)z dnia 24 09 2013 roku k. 7 akt.

W dniu 24 września 2014 roku powódka zawarła z pozwaną Wspólnotą umowę najmu mocą, której pozwana wynajęła powódce powierzchnię w hali garażowej Wspólnoty, oznaczoną numerem 253, na poziomic -1, o wymiarach 15,13 m x 2,66 m = 13,65 m2, z przeznaczeniem na parkowanie pojazdów jednośladowych lub przyczepy, z wyłączeniem innych pojazdów dwuśladowych, zaś powódka zobowiązała się płacić łączny czynsz najmu w wysokości 68,25 zł za miesiąc plus podatek VAT, począwszy od dnia 1 października 2014 roku.

Dowód: umowa najmu k. 62, zeznania powódki na rozprawie w dniu 22 10 2015 roku (czas 00:06:56 – 00:18:05) oraz w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:32:44 – 00:54:31), zeznania członka zarządu pozwanej Z. D. na rozprawie w dniu 22 10 2015 roku (czas 00:18:05 – 00:39:03) oraz w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:54:31 – 01:27:27).

Zaskarżoną uchwałą nr (...)z dnia 26 marca 2015 roku członkowie pozwanej Wspólnoty, w pkt. 1 zmienili przeznaczenie wolnych powierzchni w hali garażowej i po ich identyfikacji i oznakowaniu przez zarząd postanowili przeznaczyć je na wynajem dla zainteresowanych członków Wspólnoty pod parkowanie motorów, rowerów lub innych pojazdów po stawce nie niższej niż 5 zł za m2; w pkt 2 powierzyli wykonanie uchwały zarządowi Wspólnoty oraz administratorowi i udzielili zarządowi wszelkich niezbędnych pełnomocnictw; zaś w pkt. 3 uchwały postanowiono, iż wchodzi ona w życie z dniem uzyskania prawomocności.

Uchwała została podjęta częściowo podczas głosowania w trakcie zebrania członków Wspólnoty w dniu 26 marca 2015 roku, a częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów zakończonego w dniu 30 kwietnia 2015 roku. Na uprawnionych współwłaścicieli 147 lokali mieszkalnych, złożono łącznie 118 kart do głosowania, z czego za przyjęciem uchwały głosowało 77 właścicieli reprezentujących 0,5390 udziałów, zaś przeciw głosowało 41 właścicieli reprezentujących 0,2871 udziałów.

Przedstawiając pod głosowanie zaskarżona uchwałę zarząd pozwanej pod pojęciem parkowania „innych pojazdów:” rozumiał możliwość parkowania quadów, samochodów, przyczepek towarowych, przyczepek pod łodzie, bo takie rzeczy mają członkowie Wspólnoty.

Po głosowaniu przez poszczególnych członków Wspólnoty doszło do takiej sytuacji, że po rozmowach z członkami zarządu niektóre osoby zmieniły zdanie, co do sposobu głosowania. Dotyczy to następujących osób:

- M. i P. R. – pierwotnie głosowali przeciwko, udział 0,0071;

- D. i L. G. – pierwotnie głosowali przeciwko, udział 0,0072;

- B. T. – pierwotnie głosował przeciwko, udział 0,007;

- J. G. R. – pierwotnie głosowali przeciwko, udział 0,0071;

- M. B. – pierwotnie głosowała przeciwko, udział 0,0059;

- S. i K. M. – pierwotnie głosowali przeciwko, udział 0,0071;

Taki sposób glosowania dotyczył 0,0414 udziałów.

Powódka została o poinformowana o podjęciu uchwały protokołem zarządu z dnia 30 kwietnia 2015 roku, który otrzymała w dniu 11 maja 2015 roku.

Dowód: protokół z zebrania Wspólnoty dnia 26 03 2015 roku k. 36-40, protokół zarządu z dnia 30 04 2015 roku k. 6-6v, 41-42, karty do głosowania – koszulki – k. 43-46, zeznania powódki na rozprawie w dniu 22 10 2015 roku (czas 00:06:56 – 00:18:05) oraz w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:32:44 – 00:54:31), zeznania Z. D. na rozprawie w dniu 22 10 2015 roku (czas 00:18:05 – 00:39:03) oraz w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:54:31 – 01:27:27), zeznania świadków na rozprawie w dniu 22 12 2015 roku: I. B. (czas 00:20:10 – 00:47:43), G. J. (czas 00:47:43 – 01:13:45), B. L. (czas 01:13:45 – 01:34:46), zeznania świadka P. T. na rozprawie w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:05:34 – 00:24:02).

Po uchwaleniu uchwały nr(...), zarząd pozwanej Wspólnoty dokonał wstępnego wydzielenia i oznakowania miejsc postojowych o następujących wymiarach:

1.  miejsce nr (...) o powierzchni 13,65 m2 (513cm x 266cm),

2.  miejsce nr(...)o powierzchni 9,60 m2 (400cm x 240cm),

3.  miejsce nr (...) o powierzchni 9,84 m2 (410cm x 240cm),

4.  miejsce nr (...) o powierzchni 10,35 m2 (450cm x 230cm),

5.  miejsce nr (...) o powierzchni 9,64 m2 (510cm x 189cm),

6.  miejsce nr (...) o powierzchni 9,64 m2 (510cm x 189cm),

7.  miejsce nr(...)o powierzchni 8,98 m2 (510cm x 176cm),

8.  miejsce nr (...) o powierzchni 7,02 m2 (399cm x 176cm),

9.  miejsce nr (...) o powierzchni 5,80 m2 (500cm x 116cm),

10.  miejsce nr (...) o powierzchni 6,84 m2 (380cm x 180cm),

11.  miejsce nr (...) o powierzchni 7,99 m2 (529cm x 151cm),

12.  miejsce nr (...) o powierzchni 7,29 m2 (450cm x 162cm),

13.  miejsce nr(...)o powierzchni 6,93 m2 (425cm x 163cm),

14.  miejsce nr (...) o powierzchni 10,80 m2 (500cm x 216cm),

15.  miejsce nr(...)o powierzchni 10,80 m2 (500cm x 216cm).

Dowód: korespondencja e-mailowa k. 99-107, 143, dokumentacja fotograficzna k. 108-118v i k. 145-147, rzut hali garażowej k. 66, 119, wydruk strony internetowej pozwanej Wspólnoty k. 148-151, zeznania powódki na rozprawie w dniu 22 10 2015 roku (czas 00:06:56 – 00:18:05) oraz w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:32:44 – 00:54:31), zeznania Z. D. na rozprawie w dniu 22 10 2015 roku (czas 00:18:05 – 00:39:03) oraz w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:54:31 – 01:27:27), zeznania świadka P. T. na rozprawie w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:05:34 – 00:24:02).

Zarząd pozwanej zawiadamiając członków o zebraniu Wspólnoty i przedkładając projekt uchwały nr(...)przy zawiadomieniu oraz na zebraniu w dniu 26 marca 2015 roku nie przedstawił projektu wydzielenia i oznakowania miejsc postojowych o numerach od(...)do (...), przy czym miejsce nr (...) zostało uprzednio wydzielone w momencie zawierania przez strony umowy najmu z dnia 24 września 2014 roku.

Dowód: zeznania powódki na rozprawie w dniu 22 10 2015 roku (czas 00:06:56 – 00:18:05) oraz w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:32:44 – 00:54:31), zeznania Z. D. na rozprawie w dniu 22 10 2015 roku (czas 00:18:05 – 00:39:03) oraz w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:54:31 – 01:27:27), zeznania świadków na rozprawie w dniu 22 12 2015 roku: I. B. (czas 00:20:10 – 00:47:43), G. J. (czas 00:47:43 – 01:13:45), B. L. (czas 01:13:45 – 01:34:46), zeznania świadka P. T. na rozprawie w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:05:34 – 00:24:02).

Zgodnie z opinią rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych z dnia 27 lipca 2015 roku, sporządzoną na zlecenie pozwanej Wspólnoty już po podjęciu zaskarżonej uchwały, wyznaczenie miejsc postojowych do garażowania jednośladów, dokonane przez pozwaną na podstawie uchwały nr (...), nie zmienia warunków ochrony przeciwpożarowej budynku i warunków ewakuacji ludzi z garażu oraz nie ogranicza dostępności do instalacji i urządzeń ochrony przeciwpożarowej.

Dowód: opinia z dnia 27 07 2015 roku k. 70-72 akt.

W garażu podziemnym członkowie Wspólnoty poza samochodami parkują także motocykle, rowery i inne pojazdy jednośladowe oraz przyczepki, także do przewożenia łodzi. Część osób parkuje takie pojazdy w granicach swoich miejsc postojowych. Zdarza się jednak parkowanie, nawet samochodów poza wyznaczonymi miejscami postojowymi, na powierzchni przeznaczonej do wspólnego użytku wszystkich członków Wspólnoty.

Dowód: zeznania powódki na rozprawie w dniu 22 10 2015 roku (czas 00:06:56 – 00:18:05) oraz w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:32:44 – 00:54:31), zeznania Z. D. na rozprawie w dniu 22 10 2015 roku (czas 00:18:05 – 00:39:03) oraz w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:54:31 – 01:27:27), zeznania świadków na rozprawie w dniu 22 12 2015 roku: I. B. (czas 00:20:10 – 00:47:43), G. J. (czas 00:47:43 – 01:13:45), B. L. (czas 01:13:45 – 01:34:46), zeznania świadka P. T. na rozprawie w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:05:34 – 00:24:02), dokumentacja fotograficzna k. 60-61, 63-65, 67, 199 akt.

Dojazd do miejsc postojowych (...)i (...) możliwy jest nie bezpośrednio z ogólnodostępnego ciągu komunikacyjnego, lecz przez miejsca postojowe interwenientów P. i D. T. o numerach(...)i(...), albo przez miejsca postojowe innych osób o numerach 116 i 117.

Na wyznaczonym miejscu nr (...) znajduje się filar usytuowany w ten sposób, że zajmuje on część wjazdu od patrząc od strony ogólnodostępnego ciągu komunikacyjnego. Podobna sytuacja jest, gdy chodzi o miejsce(...). Miejsce(...)jest wąskie, usytuowane pomiędzy ścianą z drzwiami wejściowymi i innym miejscem postojowym. Podobnie jest, gdy chodzi o miejsce (...). Na powierzchni miejsca (...) znajduje się filar z biegnąca na zewnątrz instalacją, a nad tym miejsce biegnie rura wentylacyjna. To samo dotyczy miejsca (...). Miejsce (...) jest pomiędzy owalną ścianą i innym miejscem postojowym. Miejsce(...)jest wąskie, usytuowane pomiędzy ścianą i innym miejscem postojowym. Po ścianie biegnie rura p/poż. Podobnie jest w przypadku miejsc (...).

Korzystając z tych dodatkowych miejsc możliwym jest uszkodzenie samochodów parkujących na miejscach przeznaczonych do wyłącznego korzystania przez poszczególnych członków Wspólnoty.

Członkowie Wspólnoty S. K. (1) i S. K. (2) korzystający wyłącznie z miejsc postojowych 116 i 117 wyrazili zgodę na przejazd przez te miejsca dla najemcy miejsc postojowych (...)wyłącznie w sytuacji, gdy nie będą korzystać z miejsc postojowych i będą one wolne, z zastrzeżeniem w umowie najmu zagwarantowania im bezkolizyjnego i bezwarunkowego korzystania z miejsc postojowych (...)i (...). Podobnej treści oświadczenie złożyła A. B. korzystająca wyłącznie z miejsca (...), gdy chodzi o dojazd najemcy do miejsca (...).

Dowód: szkic k. 144, dokumentacja fotograficzna k.108-118v, 145-147, rzut garażu z zaznaczonymi nowo wyznaczonymi miejscami postojowymi k. 119, zeznania powódki na rozprawie w dniu 22 10 2015 roku (czas 00:06:56 – 00:18:05) oraz w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:32:44 – 00:54:31), zeznania Z. D. na rozprawie w dniu 22 10 2015 roku (czas 00:18:05 – 00:39:03) oraz w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:54:31 – 01:27:27), zeznania świadków na rozprawie w dniu 22 12 2015 roku: G. J. (czas 00:047:43 – 01:13:45), B. L. (czas 01:13:45 – 01:33:10), zeznania świadka P. T. na rozprawie w dniu 23 02 2016 roku (czas 00:05:34 – 00:24:02), oświadczenie z dnia 16 01 2016 roku k. 215, oświadczenie z dnia 12 01 2016 roku k. 216 akt.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie złożonych przez obie strony dokumentach urzędowych i prywatnych oraz na podstawie zeznań powódki, członka zarządu pozwanej Z. D. i świadków: P. T., I. B., G. J. i B. L..

Za wiarygodne uznano dokumenty opisane przy dokonywaniu poszczególnych ustaleń faktycznych. Nie budziły one wątpliwości Sądu i nie były kwestionowane przez żadną ze stron reprezentowanych przez profesjonalnych pełnomocników. Dowód z dokumentów został przeprowadzony na rozprawie w dniu 23 lutego 2016 roku.

Na podstawie zeznań stron oraz przesłuchanych świadków ustalono okoliczności zawiadomienia członków pozwanej Wspólnoty o zebraniu w dniu 26 marca 2015 roku, na którym poddano uchwałę pod głosowanie, przebieg głosowania, sposób podjęcia uchwały, a przede wszystkim sposób jej wykonania i okoliczności dotyczące rodzaju, powierzchni, usytuowania i korzystania z wyznaczonych na podstawie zaskarżonej uchwały dodatkowych miejsc postojowych w garażu. Zeznania te Sąd uznał za wiarygodne jako zbiedzone wzajemnie i zbieżne ze zgromadzonymi dokumentami oraz dokumentacją fotograficzną. Wskazać przy tym należy, że strony różniły się nie tyle, co do stanu faktycznego, lecz co do jego oceny.

Strona powodowa wywodziła swoje roszczenie z art. 25 ust 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali ( tj. Dz. U. 2015 poz. 1892), powołując się na dwie z czterech ustawowych przyczyn uchylenia, to jest niezgodność uchwały z przepisami prawa oraz naruszenie interesu powódki.

Zgodnie z przepisem art. 22 tej ustawy, czynności zwykłego zarządu podejmuje zarząd samodzielnie (ust.1). Do podjęcia przez zarząd czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu potrzebna jest uchwała właścicieli lokali wyrażająca zgodę na dokonanie tej czynności oraz udzielająca zarządowi pełnomocnictwa do zawierania umów stanowiących czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu w formie prawem przewidzianej (ust. 2). Czynnościami przekraczającymi zakres zwykłego zarządu są w szczególności: (…) zmiana przeznaczenia części nieruchomości wspólnej (ust.3 pkt. 4).

Zgodnie z przepisem art. 25 ustawy, właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy (ust. 1). Powództwo może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie sześciu tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów.

Z powyższego przepisu wynika, iż powództwo o uchylenie uchwały może zostać uwzględnione, jeżeli zostaną spełnione łącznie dwa warunki tj. zachowany zostanie termin do jego wniesienia oraz zostanie ono rzeczywiście oparte na jednej z wymienionych w ust.1 przesłanek ustawowych.

W pierwszej kolejności badaniu przez Sąd podlega termin do wniesienia tego rodzaju powództwa. Zachowanie terminu uzasadnia, bowiem rozpoznanie sprawy merytorycznie. Termin z art. 25 ust. 1 a ustawy jest bowiem terminem zawitym prawa materialnego i nie podlega przywróceniu. W razie uchybienia mu powództwo podlega oddaleniu bez merytorycznego rozpoznania (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 11 lipca 2003 r., IACa8/03, Lex194828).

Przenosząc te rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, wskazać należy, iż pozew złożony w dniu 22 maja 2015 roku (koperta k. 8) wniesiono z zachowaniem ustawowego terminu do zaskarżenia uchwały, albowiem powódka została poinformowana o podjęciu uchwały protokołem zarządu z dnia 30 kwietnia 2015 roku. Powódka podnosiła, że dokument ten otrzymała w dniu 11 maja 2015 roku, co nie było kwestionowane przez pozwaną. Poza tym pomiędzy datą protokołu, a dniem wniesienia pozwu nie upłynęło sześć tygodni.

Jak wynika z poczynionych ustaleń (umowa ustanowienia prawa odrębnej własności lokalu na rzecz interwenientów ubocznych k. 136v-138v) członkowie wspólnoty nabywając prawa odrębnej własności lokali wyrazili zgodę na korzystanie z poszczególnych miejsc postojowych w hali garażowej z wyłączeniem w tym zakresie praw innych właścicieli poszczególnych lokali. Zgodzili się na to wszyscy członkowie wspólnoty. Skutkiem tego są uprawnienia do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych, mimo że wydzielone są one w części wspólnej nieruchomości. Zaskarżona uchwała nie dotyczy zmiany przeznaczenia tak określonych miejsc postojowych, lecz dotyczy zmiany przeznaczenia wolnych powierzchni w hali garażowej. Dotychczas wydzielone miejsca postojowe nadal pozostają w wyłącznym korzystaniu poszczególnych właścicieli lokali. Jeżeli tak jest, to uchwała (...)nie może naruszać zawartych wcześniej umów określających dotychczasowy sposób korzystania z nieruchomości wspólnej.

Z przywołanego wyżej przepisu art. 22 ustawy o własności lokali wynika jednoznacznie, że to członkowie wspólnoty podejmują uchwałę o zmianie przeznaczenia części wspólnych jako, że jest to czynność przekraczająca zakres zwykłego zarządu nieruchomością wspólną. Zdaniem Sądu, uchwała w tym przedmiocie powinna określać konkretny sposób, w jaki taka zmiana następuje. Zarząd Wspólnoty jest bowiem jedynie uprawniony do jej wykonania czyli podjęcia działań w granicach podjętej chwały i tym samym udzielonego upoważnienia. W zaskarżonej uchwale postanowiono jedynie zmienić przeznaczenie wolnych powierzchni w hali garażowej. Nie określono tych powierzchni, a jedynie cel takiej zmiany – przeznaczenie ich pod wynajem. Już w samej uchwale wskazano, że ich identyfikacja zostanie dokonano przez zarząd Wspólnoty. Powierzchnie te nie zostały określone w zaskarżonej uchwale.

Jak wynika z zeznań stron oraz przesłuchanych świadków ani do projektów uchwał doręczonych członkom przy zawiadomieniu o zebraniu Wspólnoty nie dołączono ani w trakcie zebrania nie przedstawiono jakiegokolwiek planu usytuowania dodatkowych miejsc postojowych. Do określenia tych miejsc doszło dopiero po podjęciu zaskarżonej uchwały, a czynności te wykonał zarząd według swojego uznania. W istocie więc, to zarząd pozwanej dokonał określenia przedmiotu uchwały. Stanowi to naruszenie przepisów art. 22 ust. 1-3 ustawy o własności lokali, także co do sposobu podjęcia zaskarżonej uchwały. Uchwały Wspólnoty powinny być bowiem tak zapisane aby członkowie jednoznacznie wiedzieli nad czym głosują. Zgodnie z art. 18 ustawy o własności lokali, członkowie Wspólnoty mogą w drodze uchwały upoważnić Zarząd Wspólnoty do wykonania uchwały w zakresie zarządu nieruchomością wspólna, nie zaś do podjęcia merytorycznej decyzji o sposobie korzystania z nieruchomości wspólnej w zastępstwie członków Wspólnoty. Z tej przyczyny treść i sposób podjęcia zaskarżonej uchwały są niedopuszczalne.

Z poczynionych ustaleń wynika także, że co najmniej część z wydzielonych przez zarząd miejsc postojowych od nr (...) do nr(...), i oznakowanych po podjęciu zaskarżonej uchwały nie posiada swobodnego dostępu do ciągu komunikacyjnego, co może stwarzać zagrożenie dla pojazdów zaparkowanych przez członków Wspólnoty na sąsiednich miejscach postojowych, albowiem celem dojazdu i korzystania z tychże miejsc, konieczne jest skorzystanie z miejsc sąsiednich. Tak jest w przodku miejsc postojowych (...), (...) i (...) (dostęp do dwóch ostatnich miejsc ogranicza filar), oraz miejsc nr (...) i (...) (te miejsca nie mają bezpośredniego dostępu do ciągu komunikacyjnego).

Wobec treści umów o ustanowieniu odrębnej własności lokali oraz uregulowania sposobu korzystania z dotychczasowych miejsc postojowych osoby z nich korzystające nie mają obowiązku udostępniania swoich miejsc postojowych dla przejazdu czy przechodu osób, które miałyby korzystać z miejsc nowo wydzielonych. Wbrew stanowisku pozwanej, oświadczenia osób uprawnionych do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych (...),(...)i(...)złożone na rozprawie w dniu 23 lutego 2016 roku (k. 215, 216) wskazują ma możliwe utrudnienia i konflikty mogące powstać przy wykonywaniu zaskarżonej uchwały, co potwierdza zastrzeżenia powódki. Osoby te bowiem wyraziły zgodę na przejazd przez ich miejsca postojowe tylko wówczas, gdy będą one wolne i zażądały zabezpieczenia ich interesów na wypadek uszkodzenia należących do nich samochodów. Wątpliwości, co do możliwości użytkowania części nowo wydzielonych miejsc budzi i to, że zlokalizowane w ich sąsiedztwie są instalacje przeciwpożarowe, do których winien być swobodny dostęp (np. miejsce nr (...), gdzie jest hydrant i przewody p-poż). Wszystko to wskazuje na naruszenie interesu powódki jako członka pozwanej Wspólnoty.

Oceniając tę ostatnią przesłankę, Sąd miał również względzie to, że ocena naruszenia interesu właściciela musi uwzględniać także interesy pozostałych współwłaścicieli, albowiem uchylenie uchwały nie może nastąpić jedynie z tego powodu, że zaskarżona uchwała jest niekorzystna dla właściciela lokalu, jeśli istnieją dostateczne argumenty dla uznania, że uwzględnia ona interesy pozostałych właścicieli lokali. Tak jednak nie jest gdyż, jak już wyżej powiedziano, zaskarżona uchwała narusza uprawnienia części członków do wyłącznego korzystania z określonych miejsc postojowych.

Dodatkowo, należy zwrócić uwagę na nieprawidłowości przy przeprowadzaniu głosowania nad zaskarżoną uchwałą. Jak wynika z kart do głosowania oraz zeznań świadków i Z. D. część członków po oddaniu głosu przeciw, wskutek rozmowy z członkami zarządu i wyjaśnienia przez tychże intencji zarządu w przedstawieniu zaskarżonej uchwały, dokonywała zmiany na swojej karcie do głosowania i oddawało w konsekwencjo głos za, co wprawdzie nie miało wpływu na wynik głosowania, ale potwierdza argument powódki, iż członkowie pozwanej nie wiedzieli w istocie nad czym głosują.

W zaskarżonej uchwale określono, że nowo wydzielone miejsca postojowe mają być przeznaczone pod parkowanie motorów, rowerów lub innych pojazdów bliżej nieokreślonych. Dopiero po podjęciu zaskarżonej uchwały zarząd zwrócił się o opinię rzeczoznawcy do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych (k.70-71). Ta pozytywna opinia dotyczy jednak jedynie jednośladów. Użyty w uchwale zwrot „i innych pojazdów” nie wskazuje, aby chodziło wyłącznie o jednoślady. Zdaniem Sądu, i to potwierdza wadliwość zaskarżonej uchwały.

Zatem, zaskarżona uchwała nr(...)z dnia 26 marca 2015 roku narusza prawo – art. 18 i art. 22 ust. 1-3 ustawy o własności lokali oraz interes powódki jako członka Wspólnoty. Dlatego na podstawie przepisu art. 25 ust. 1 ustawy podlega uchyleniu. O uchyleniu uchwały orzeczono w pkt. 1 wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt. 2 wyroku na podstawie art. 98 par. 1 i 3 k.p.c. i art. 108 par. 1 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu obciążając kosztami pozwaną. Sąd uznając, że powódka wygrała sprawę w całości zasądził od pozwanej zwrot kosztów sądowych w wysokości 200,00 zł, która to kwota stanowiła opłatę od pozwu oraz kwotę 40,00 zł, która to kwota stanowiła opłatę od uwzględnionego wniosku o zabezpieczenie oraz kwotę 197,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, na które składała się opłata od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika procesowego. Zdaniem Sądu, sprawa nie była skomplikowana, a nakład pracy pełnomocnika powódki, który nie sporządzał pozwu nie uzasadniał zwiększenia wynagrodzenia.

Sąd ustalił wynagrodzenie dla pełnomocnika procesowego powódki w wysokości 180,00 zł na podstawie par. 10 ust 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu (tj. Dz. U. 2013, poz. 489 z późniejszymi zmianami), albowiem zgodnie z dominującym poglądem judykatury wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w sprawach o uchylenie uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej nie ustala się w oparciu wartość prawa majątkowego zawartego w uchwale (postanowieniu SN z dnia 12 maja 2011 roku w sprawie IIICZP9/11, Lex897714).