Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Główczyński

Protokolant: star. sekr. sądowy Magdalena Teteruk

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2016 r. w Legnicy

sprawy z wniosku R. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania R. O.     

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 18 listopada 2015 r.

znak (...)

oddala odwołanie

SSO Krzysztof Główczyński

Sygn. akt VU 1289/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 listopada 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił R. O. prawa do emerytury z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że wnioskodawca nie spełnia warunków niezbędnych do przyznania emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, określonych w art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, bowiem na dzień 1 stycznia 1999 r. wykazał zaledwie 24 lata, 2 miesiące i 16 dni okresów składkowych i nieskładkowych wobec wymaganych 25 lat. Jednocześnie wymieniony organ do ogólnego stażu pracy nie zaliczył okresu zatrudnienia ubezpieczonego od 01 listopada 1972 r. do 07 maja 1974 r w Gospodarstwie (...) w K. Zakład (...) w L., ponieważ w dołączonych do wniosku dokumentach (w świadectwie pracy z dnia 27 stycznia 1994 r. oraz w dodatkowym dokumencie z dnia 06 listopada 1973 r.) widnieje błędne jego imię. Dodatkowo Zakład wskazał, że R. O. nie udowodnił do dnia 01 stycznia 1999 r. wymaganego okresu 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

W odwołaniu od powyższej decyzji M. O. zarzucił naruszenie przepisów ustawy emerytalnej i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze i na tej podstawie wniósł o zmianę decyzji poprzez przyznanie prawa do emerytury. Ubezpieczony wyjaśnił przyczyny błędnego imienia w dokumentach. Ponadto podał, iż w okresie zatrudnienia od 04 czerwca 1974 r. do 30 czerwca 1995 r. w Przedsiębiorstwie (...) w L. na stanowisku robotnik transportu; ładowacz wykonywał prace polegające na załadunku i rozładunku z samochodów na wagony i odwrotnie węgla, owoców i gotowych produktów.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji, a ponadto stwierdził, iż nie rozpatrywał jako pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w L., gdyż wnioskodawca nie przedłożył dokumentu potwierdzającego fakt świadczenia pracy w szczególnych warunkach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. O., ur. w dniu (...), wiek 60 lat życia osiągnął z dniem (...) i niespornie na dzień 01 stycznia 1999 r. udowodnił 24 lata, 2 miesiące i 16 dni okresów składkowych i nieskładkowych. W ocenie organu rentowego nie udokumentował natomiast żadnego okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach, według stanu na dzień 01 stycznia 1999 r. Wnioskodawca był członkiem OFE, przy czym w dniu złożenia wniosku o emeryturę złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych w OFE na dochody Skarbu Państwa.

(n i e s p o r n e)

W okresie od 04 czerwca 1974 r. do 30 czerwca 1995 r. ubezpieczony był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w L. na stanowisku robotnika transportu – ładowacza.

D o w ó d: w aktach kapitału początkowego - świadectwo pracy z dnia 01.07.1995 r.

Pracę robotnika transportu-ładowacza wykonywał pracując w brygadzie za i wyładunkowej. Praca R. O. polegała na rozładunku z wagonów i załadunku na samochody węgla i od czasu do czasu cementu, a także niezbędnych do produkcji takich produktów i surowców jak cukier, puszki i słoiki na konserwy, butelki na soki, owoce (jabłka, śliwki, truskawki, porzeczka), warzywa (ogórki, pomidory, fasola, groszek), skrzynki na wina. Na samochody i następnie z samochodów na wagony ubezpieczony przeładowywał skrzynki z takimi wyprodukowanymi w Przedsiębiorstwie wyrobami jak wino, zapakowane w puszki i słoiki - koncentrat pomidorowy, groszek, fasola, marmolada, dżemy, konserwy.

D o w ó d: zeznania świadków: S. K., k. 44, e-protokół: 00:12:00-00:20:00,

J. N., k. 44, e-protokół: 00:21:00-00: 25:00.

W. S., k. 45, e-protokół: 00:29:00-00:34:00.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 wskazanej ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat - dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 tj. 25 lat dla mężczyzn. Emerytura, o której mowa, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie zaś z dyspozycją art. 32 ust. 1 ustawy emerytalnej, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1. Wiek emerytalny, o którym mowa we wskazanym artykule, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.). Z dyspozycji § 4 ust. 1 cytowanego rozporządzenia wynika, że pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn, ma okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Przy czym, zgodnie z § 2 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Okresy, o których mowa powyżej, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Zgodnie z § 22 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno–rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń istnieje możliwość udowodnienia zeznaniami świadków okresu składkowego, od którego zależy prawo lub wysokość świadczenia w przypadku braku odmiennych regulacji ustawowych w tym przedmiocie. Dowód ten dopuszcza się pod warunkiem złożenia przez zainteresowanego oświadczenia w formie pisemnej lub ustnej do protokołu, że nie może on przedłożyć odpowiedniego dokumentu potwierdzającego ten okres.

Na gruncie niniejszej sprawy bezspornym było, iż wnioskodawca przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego ale złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, osiągnął wiek emerytalny, o którym mowa w § 4 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudniony w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, zaś na dzień 1 stycznia 1999 r. udowodnił nieco ponad 24 lata stażu ubezpieczeniowego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy emerytalnej.

Kwestią sporną pomiędzy stronami było przede wszystkim ustalenie, czy R. O. spełniał pozostałe warunki niezbędne do nabycia prawa do emerytury. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wywodził bowiem, iż na dzień 1 stycznia 1999 r. ubezpieczony nie wykazał wymaganego okresu 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz pracy, o której mowa § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. Wnioskodawca argumentował natomiast, iż decyzja organu rentowego jest niezgodna ze stanem faktycznym, bowiem prace w warunkach szczególnych, w wymiarze umożliwiającym nabycie prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym wykonywał w okresie wskazanym w odwołaniu, jak również wraz z kwestionowanym okresem pracy od 01 listopada 1972 r. do 07 maja 1974 r. posiada także wymagane 25 lat okresów składowych i nieskładkowych.

W ocenie Sądu uzasadnione jest stanowisko organu rentowego.

Kluczowe dla rozstrzygnięcia sprawy znaczenie ma ocena charakteru pracy, jaką wnioskodawca wykonywał pracując w Przedsiębiorstwie (...) w L.. W świetle całokształtu zebranego w sprawie materiału niesporny fakt, że R. O. wykonywał prace za i wyładunkowe nie uzasadnia wniosku odwołania. Należy bowiem wskazać, że w świetle stanowiącego załącznik do rozporządzenia z dnia 07 lutego 1983 r wykazu A, Dział VIII, poz. 1, w transporcie pracami w szczególnych warunkach są prace załadunkowe i wyładunkowe oraz przeładunek materiałów sypkich, pylistych, toksycznych, żrących lub parzących w transporcie. Jakkolwiek zatem ubezpieczony niewątpliwie wykonywał w transporcie ciężkie prace załadunkowe i wyładunkowe oraz przeładunek, to przedmiotu wymienionych prac nie stanowiły materiały sypkie, pyliste, toksyczne, żrące lub parzące. Należy przy tym mieć na uwadze, że wymienione we wskazanym dziale prace muszą być zgodnie z z § 2 ust. 1 i ust. 2 wymienionego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. wykonywane stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Zebrany w sprawie materiał i powyższe rozważania uzasadnią w przekonaniu Sądu ocenę, że ze wskazanych wyżej przyczyn R. O. nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu prac w wymaganym wymiarze 15 lat, w szczególnych warunkach. W szczególności nie wykonywał prac wymienionych w wykazie A, dział VIII, poz. 1.

W zaistniałej sytuacji za bezprzedmiotowe należy uznać rozważania w przedmiocie oceny zasadności nieuwzględnienia przez organ rentowy okresu pracy w czasie od 01 listopada 1972 r. do 07 maja 1974 r. Niezależnie bowiem od dokonanej w tym zakresie oceny, ze względu na brak wymaganego okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach odmowa prawa do emerytury jest uzasadniona.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.

SSO Krzysztof Główczyński