Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód K. B. (1) wniósł o obniżenie alimentów na rzecz pozwanej G. B. (1) z kwoty po 350 zł. miesięcznie do kwoty po 100 zł. miesięcznie. W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż od listopada 2015 r. choruje na nowotwór lewego sutka piersi. Leczy się prywatnie, wizyta kosztuje od 100-150 zł, poddał się zabiegowi chirurgicznemu i przez najbliższe 5 lat będzie pod kontrolą onkologa. Ponadto leczy się na cukrzycę, koszty leków pochłaniają znaczną część jego uposażenia. Ponadto jego żona w ubiegłym roku miała zawał serca i lekarstwa, które przyjmuje są również drogie i nie podlegają refundacji.

Pozwana G. B. (1) wniosła o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew wskazała, iż rozwód został orzeczony z winy powoda, rozwód spowodował pogorszenie stanu zdrowia pozwanej, popadła w depresję, co spowodowało, że przeprowadziła się do matki, gdzie obecnie mieszka także jej siostra ze swoją córką. Choroba utrudnia jej znalezienie i utrzymanie pracy. Wynajmuje mieszkanie w N. dzięki czemu ma na skromne utrzymanie, natomiast powód powinien udowodnić wydatki jakie ponosi w związku z leczeniem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wysokość alimentów na rzecz pozwanej G. B. (1) została ostatnio ustalona w wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 01 lipca 2011 r. w sprawie III RC 116/11. w tej sprawie Sąd obniżył alimenty z kwoty po 500 zł. do kwoty po 350 zł. miesięcznie.

Rozwód między stronami został orzeczony przez Sąd Okręgowy w Olsztynie dnia 24 stycznia 2003 r. w sprawie VIRC 1902/02 z winy powoda.

Podczas, gdy toczyła się ostatnia sprawa w przedmiocie obniżenia alimentów, powód pracował w Powiatowym Zarządzie Dróg w N. i zarabiał netto 2829 zł., jego żona pracował na pół etatu i zarabiała 556 zł. netto miesięcznie. Na utrzymaniu powoda pozostawała studiująca córka. Powód leczył się na cukrzycę, zapalenie wątroby i nadciśnienie, na leki wydawał ok. 350 zł. miesięcznie. Spłacał pożyczkę zaciągniętą na kapitalny remont mieszkania.

Pozwana w 2007 r. przeprowadziła się z N. do S. i zamieszkała z matką. Wówczas wynajmowała mieszkanie w N. będące jej własnością, jednak często lokatorzy wyprowadzali się i wówczas sama musiała ponosić koszty czynszu. Pozwana starała się podejmować pracę, jednak były to umowy okresowe lub umowa była rozwiązywana z powodu np. redukcji etatu. Pozwana leczyła się u lekarza psychiatry, przyjmowała leki uspokajające /akta Sądu Rejonowego w Szczytnie III RC 116/11/.

Obecnie powód K. B. (1) nadal pracuje w Zarządzie Dróg w N. i zarabia 2872 zł. netto miesięcznie.

Powód od jesieni 2014 r. leczy się onkologicznie, stwierdzono u niego patologiczny przewód mlekowy piersi lewej. Początkowo był leczony farmakologicznie, jednak ostatecznie w sierpniu 2015 r. poddał się zabiegowi chirurgicznemu. Pozostaje pod opieką poradni onkologicznej, wizyty są wyznaczane co pół roku, jednak prywatnie robi częściej badanie usg, którego koszt wynosi 150 zł. Nadal leczy się także na cukrzycę, wymaga również intensywnego leczenia stomatologicznego.

Powód nadal mieszka z żoną i córką. Żona powoda przeszła 2 lata temu poważny zawał, przyjmuje stałe leki. Córka pozwanego pracuje i zarabia najniższą płacę krajową /wyjaśnienia powoda K. B. k.49av, oświadczenie k. 49, karty informacyjne leczenia szpitalnego k. 4, 11, 14, skierowania do szpitala i poradni specjalistycznych k. 12, 13, 19, wyniki badania k. 15, 16, karta choroby k. 17, 18 zaświadczenie o dochodach k. 5/.

Pozwana G. B. (1) nadal mieszka w S. z matką, od kilku miesięcy zamieszkała w tym mieszkaniu także jej siostra ze swoją pełnoletnia córką. Pozwana nie dokłada matce do opłat, ale prowadzi odrębne gospodarstwo domowe.

Pozwana wynajmuje mieszkanie w N. za kwotę 680 zł, z tym, że z tej kwoty opłaca 320 zł. czynszu. Jest zarejestrowana w Urzędzie Pracy, podejmuje drobne prace na zlecenie, w zeszłym roku uzyskała łączny dochód /z wynajmu i prac na zlecenie/ w wysokości 3600 zł.

W styczniu 2012 r. pozwana została uznana za osobę niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, aktualne orzeczenie zostało przedłużone do 31 sierpnia 2018 r. Ma zalecenia do zatrudnienia na stanowisku przystosowanym. Powódka nadal leczy się u lekarza psychiatry, przyjmuje stałe leki, ponadto choruje na rwę kulszową i kamienie na woreczku żółciowym, wymaga także leczenia stomatologicznego. Miesięcznie na leki wydaje 50-60 zł. /wyjaśnienia pozwanej G. B. k. 50, zeznania świadka M. S. k. 49v, zaświadczenie z Urzędu Pracy k. 36, orzeczenia o niepełnosprawności k. 37 - 39, PIT z 2015 r./.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie powoda nie jest uzasadnione.

Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, sporządzonych w przepisanej formie i przez kompetentne organy, tym samym korzystających z domniemania prawdziwości /art. 244 Kpc/, na zeznaniach świadka oraz wyjaśnieniach stron. Zeznania świadka były spójne i logiczne, zostały potwierdzone wyjaśnieniami pozwanej, jak również znajdują odzwierciedlenie w dokumentach przedłożonych przez stronę pozwaną. Wyjaśnienia stron w zasadniczych kwestiach były bezsporne, w sferze sporu pozostaje ocena czy od poprzedniego ustalania wysokości alimentów nastąpiły w sytuacji stron zmiany mogące wpłynąć na wysokość zobowiązania alimentacyjnego powoda.

Zgodnie z art. 138 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Od poprzedniej sprawy minął okres 5 lat, w tym czasie powód został poddany zabiegowi chirurgicznemu usunięcia patologicznego przewodu mlekowego, od tego czasu pozostaje pod opieką poradni onkologicznej, dodatkowo prywatnie, co pewien czas, wykonuje badanie usg, którego koszt wynosi 150 zł. Nadal leczy się na inne schorzenia, na które leczył się w czasie, gdy toczyła się poprzednia sprawa o alimenty. Jego sytuacja rodzinna nie uległa zmianie, mieszka z żoną i córką, córka 3 lata temu zakończyła edukację, pracuje choć jej zarobki są w granicach najniższej płacy krajowej, natomiast żona przeszła poważny zawał. Zarobki powoda od poprzedniej sprawy nie uległy zmianie.

Analizując sytuację powoda należy stwierdzić, iż sytuacja zdrowotna nie zmieniła zasadniczo sytuacji materialnej powoda. Wprawdzie musi ponosić dodatkowe wydatki na badania usg, jednak nie są one tak duże /co kilka miesięcy przeznacza na ten cel 150 zł, plus dojazdy na wizyty lekarskie/, aby zmieniały jego całą sytuację materialną. Powód nie udowodnił, aby wydatki na stan zdrowia jego żony /nie przedstawił żadnych rachunków za leki lub leczenie/ były na tyle wysokie aby znacząco zmienić jego i jego rodziny sytuację finansową. Z drugiej strony na poprawę sytuacji powoda wpłynęła okoliczność, że córka powoda usamodzielniła się, wprawdzie mieszka nadal z powodem, ale ma swoje dochody.

Tymczasem w sytuacji pozwanej nastąpiła taka istotna zmiana, że uzyskała orzeczenie o niepełnosprawności, obecnie może podejmować pracę tylko na stanowisku przystosowanym. Jednakże pozwana nadal ma problem z podjęciem pracy, podejmuje drobne prace na zlecenie. Pozwana leczy się u lekarza psychiatry, schorzenia psychiatryczne znacznie ograniczają jej możliwości na rynku pracy, jednocześnie jest osobą mało zaradną. W tym zakresie nic się nie zmieniło od poprzedniej sprawy, pozwana od wielu lat stara się o zatrudnienie i na miarę swoich możliwości podejmuje drobne prace, uczestniczy też w kursach oferowanych przez urząd pracy, jednak nadal nie przynosi to efektów związanych z podjęciem stałej pracy. Jedynie o tyle uległa poprawie jej sytuacja związana z wynajmem mieszkania w N., że w ostatnim okresie mieszkanie wynajmowała osoba, która płaciła regularnie opłaty i pozwana miała z tego tytułu przez kilka miesięcy regularny dochód w wysokości ok. 350 zł.

Sytuacja rodzinna pozwanej też nie uległa większej zmianie, nadal mieszka z matką, jednak wprowadzenie się do mieszkania siostry z córką, pogorszyło relacje między członkami rodziny, którzy mieszkają w niedużym, dwupokojowym mieszkaniu. Dochody jakimi dysponuje pozwana nie pozwalają jej na samodzielne zamieszkanie w mieszkaniu w N.. Możliwości zarobkowe pozwanej są ograniczone, zarówno z powodu orzeczenia o niepełnosprawności, jak i stanu zdrowia związanego z leczeniem psychiatrycznym oraz z ogólną niezaradnością, która nie pozwala pozwanej odnaleźć się na rynku pracy pomimo wielokrotnie podejmowanych prób. Możliwości majątkowe poprzez wynajem mieszkania w N., wykorzystuje całkowicie, na miarę rynku wynajmu mieszkań w tym mieście.

Pomimo upływu 13 lat od czasu orzeczenia rozwodu sytuację stron należy oceniać tak jakby strony nadal były małżeństwem i wspólnie gospodarzyły, wówczas sytuacja materialna pozwanej byłaby nieporównywanie lepsza. W tym miejscu należy przytoczyć orzeczenie Sądu Najwyższego, który wypowiedział się w analogicznie sprawie „ Przesłanką rozszerzonego obowiązku alimentacyjnego małżonka ponoszącego wyłączną winę rozkładu pożycia jest ustalenie, że rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, nie mające jednak cech niedostatku. Ocena, czy nastąpiło takie pogorszenie, zależy od porównania sytuacji, w jakiej niewinny małżonek znalazł się wskutek orzeczenia rozwodu, z sytuacją, w jakiej znajdowałby się, gdyby rozwodu nie orzeczono i gdyby pożycie małżonków funkcjonowało prawidłowo” - wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1998 r. w sprawie III CKN 186/98.

Zdaniem Sądu przedstawione przez powoda argumenty dotyczące zmiany w jego sytuacji zdrowotnej i jego żony, nie wpłynęły w istotny sposób na jego możliwości zarobkowe i majątkowe, nie jest to zmiana którą można nazwać istotną w rozumieniu art. 138 Krio, tym bardziej, że w tym czasie odpadł powodowi obowiązek alimentacyjny wobec córki. Jednocześnie sytuacja pozwanej w żaden sposób nie polepszyła się, nie zwiększyły się jej możliwości zarobkowe, wręcz przeciwnie, ograniczyły poprzez stan zdrowia i orzeczenie o niepełnosprawności, a możliwości majątkowe są takie same.

Z tych względów na podstawie art. 138 Krio w zw. z art. 61 Krio Sąd orzekł jak sentencji wyroku.

Sygn. akt III RC 329/15

z/

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

S., (...)