Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 lutego 2016r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu VII Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Marta Przybylska

Protokolant: Kamila Kolowca

w obecności oskarżyciela publicznego ze Straży Miejskiej K. P. K.

po rozpoznaniu dnia 25.02.16r.

sprawy

P. P. ,

syna D. i M. zd. Grzyb,

ur. (...) w K.

obwinionego o to, że:

do dnia 30.06.2015r. nie wskazał Straży Miejskiej K. kto w dniu 09.04.2015r. około godziny 17.50 był użytkownikiem pojazdu m-ki O. o nr rej. (...), którym popełniono wykroczenie z art.97 kw w K. na ul. (...)

tj. o czyn z art. 96§3 kw w zw. z art.78 ust. 4 Ustawy z dn. 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym

1.  uniewinnia obwinionego P. P. od popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 96§3 kw;

2.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz P. P. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów obrony z wyboru

3.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

SSR Marta Przybylska

Sygn. akt VII W 937/15

UZASADNIENIE

Obwiniony P. P. ma 27 lat. P. P. jest zatrudniony jako koordynator w kancelarii i uzyskuje dochód w wysokości 1500 zł miesięcznie. Obwiniony jest kawalerem i nie ma nikogo na utrzymaniu. P. P. był wcześniej karany za czyn z art. 178a § 1 k.k..

dowód: wyjaśnienia obwinionego rozprawa z dnia 25.02.2016 00:03:15 – 00:08:13; karta karna k. 13 - 14

Samochód marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowi własność firmy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K.. Obwiniony w czerwcu 2015 r. był zatrudniony w w/w spółce i korzystał z przedmiotowego pojazdu razem z M. J. oraz M. O..

dowód: wyjaśnienia obwinionego rozprawa z dnia 25.02.2016 00:03:15 – 00:08:13; pismo z 2.06.2015 r. k. 5

W dniu 9 kwietnia 2015 r. kierujący samochodem marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) dopuścił się wykroczenia z art. 97 k.w. poprzez zaparkowanie pojazdu na przejściu dla pieszych. Przybyły na miejsce patrol Straży Miejskiej K. nie ustalił kto w danym dniu kierował pojazdem. Straż Miejska K. wezwała firmę (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. do podania kto kierował przedmiotowym pojazdem w dniu 9 kwietnia 2015 r. W odpowiedzi na wezwanie spółka wskazała obwinionego oraz dwie inne osoby jako osoby użytkujące pojazd, jednak nie wskazała który z pracowników kierował pojazdem w danym dniu z uwagi na brak ewidencji użytkowania pojazdu.

dowód: wyjaśnienia obwinionego rozprawa z dnia 25.02.2016 00:03:15 – 00:08:17; zeznania świadka rozprawa z dnia 25.02.2016 00:08:17 – 00:11:42, notatka urzędowa k. 1, wezwanie k. 4, pismo k. 5

Straż Miejska K. wezwała obwinionego pismem z dnia 18.06.2015 do podania kto kierował przedmiotowym pojazdem w dniu 9 kwietnia 2015 r. Wezwanie odebrała pracownica firmy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. M. S.. P. P. w odpowiedzi na w/w wezwanie w piśmie z dnia 25.06.2015. wskazał, iż z uwagi na upływ czasu nie wie czy kierował w tym dniu przedmiotowym pojazdem, jak również nie jest w stanie wskazać, czy kierował nim inny pracownik firmy. Straż Miejska K. otrzymała przedmiotowe pismo w dniu 26.06.2015 r. Na ponowne wezwanie Straży Miejskiej K. P. P. odpowiedział pismem z dnia 16 lipca 2015 r.

dowód: wyjaśnienia obwinionego rozprawa z dnia 25.02.2016 00:03:15 – 00:08:17;pismo k. 7, 9, potwierdzenie odbioru k. 6, 8, 38,

Obwiniony nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że nie jest właścicielem przedmiotowego samochodu i nie wie kto korzystał z pojazdu w dniu 9 kwietnia 2015 r. Wskazał, iż Straż Miejska dwukrotnie otrzymała od niego pisma zwierające odpowiedź na wezwanie.

Sąd uznał wyjaśnienia obwinionego za wiarygodne albowiem znajdują one potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym, w szczególności w kopiach pism.

Za wiarygodne, lecz nie przedstawiające mocy dowodowej sąd uznał również zeznania strażnika miejskiego A. C. w zakresie interwencji w dniu 9 kwietnia 2015 r. . albowiem świadek opisał jedynie fakt interwencji, jednak nie miał wiedzy na temat tego czy obwiniony reagował na wezwania straży miejskiej.

Sąd uznał za wiarygodne dowody rzeczowe w postaci notatki urzędowej, pism obwinionego oraz firmy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. jak również danych o karalności obwinionego albowiem zostały wykonane przez uprawione podmioty w zakresie ich uprawnień, a ich wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd zważył, co następuje:

P. P. został obwiniony o to, że do dnia 30 czerwca 2015 r. nie wskazał Straży Miejskiej K. kto w dniu 9 kwietnia 2015 r. około godziny 17.50 był użytkownikiem pojazdu marki O. o nr rej. (...), którym popełniono wykroczenie z art. 97 k.w. w K. na ul. (...) tj. o czyn z art. 96 § 3 k.w.

Art. 96 § 3 k.w. stanowi, iż karze podlega ten, kto wbrew obowiązkowi nie wskaże na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie. Zachowanie sprawcze polega na niewskazaniu wbrew obowiązkowi, komu został powierzony pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie. Niewskazanie polega na odmowie udzielenia informacji o osobie, której został powierzony pojazd do kierowania lub używania. (...) oznacza bowiem m.in. „przekazywać informację” ( Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. H. Zgółkowa, t. 46, Poznań 2004, s. 148). Niewskazaniem jest udzielenie odpowiedzi negatywnej, na przykład że nie wskaże tej osoby w czyjej dyspozycji w określonym czasie był pojazd, jak też zaniechanie udzielenia odpowiedzi. Znamię to jest zatem spełnione w razie bezczynności, tj. nieudzielenia w ogóle odpowiedzi właściwemu organowi. Takie zachowanie może mieć miejsce, gdy osoba, do której organ zwrócił się pisemnie, w ogóle na nie odpowiedziała. W zasadzie brak odpowiedzi na pisemne zapytanie może być traktowany jako niezrealizowanie omawianego obowiązku, ale tylko w sytuacji, gdy adresat osobiście odebrał pismo zawierające to żądanie. ( por. R. Stefański „Komentarz do art. 96 kodeksu wykroczeń)

Zgodnie z art. 78 ust 4 i 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r prawo o ruchu drogowym właściciel lub posiadacz pojazdu jest obowiązany wskazać na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie, chyba że pojazd został użyty wbrew jego woli i wiedzy przez nieznaną osobę, czemu nie mógł zapobiec. W przypadku, gdy właścicielem lub posiadaczem pojazdu jest: osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną, jednostka samorządu terytorialnego, spółka kapitałowa w organizacji, podmiot w stanie likwidacji, przedsiębiorca niebędący osobą fizyczną, zagraniczna jednostka organizacyjna do udzielenia informacji, o której mowa w ust. 4, obowiązana jest osoba wyznaczona przez organ uprawniony do reprezentowania tego podmiotu na zewnątrz, a w przypadku niewyznaczenia takiej osoby - osoby wchodzące w skład tego organu zgodnie z żądaniem organu, o którym mowa w ust. 4, oraz sposobem reprezentacji podmiotu. Co za tym idzie w myśl w/w przepisu podmiotem obowiązanym do udzielania odpowiedzi na wezwanie Straży Miejskiej K. była w przedmiotowej sprawie jedynie (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. jako właściciel pojazdu. Jak wynika z załączonych akt postępowania wyjaśniającego (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K., która jest właścicielem pojazdu odpowiedziała na wezwanie Straży Miejskiej K. i przesłała pismo z dnia 2 czerwca 2015 r.

Treść przepisu art. 78 ust 4 i 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r prawo o ruchu drogowym nie nakłada na obwinionego, który nie był właścicielem ani posiadaczem pojazdu marki O. o nr rej. (...) obowiązku udzielenia informacji, kto kierował pojazdem w dniu 9 kwietnia 2015 r. Fakt, iż obwiniony odpowiedział na wezwania Straży Miejskiej K. stanowi jedynie przejaw jego dobrej woli oraz chęci oddzielenia odpowiedzi na kierowane do niego imiennie pismo. Na marginesie należy również wskazać, iż nie sposób również przyjąć przekroczenia przez P. P. terminu wskazanego przez Straż Miejską K. albowiem obwiniony żadnego z wezwań nie odebrał osobiście, a wezwania odbierała M. S. upoważniona do odbioru korespondencji jedynie w imieniu spółki.

Ustalony stan faktyczny wskazuje, iż obwinionemu nie można przypisać popełnienia czynu z art 96 § 3 k.w. albowiem P. P. w myśl obowiązujących przepisów nie był podmiotem obowiązanym do udzielenia żądanej przez Straż Miejską K. (...).

Sąd uniewinnił obwinionego od popełnienia czynu opisanego we wniosku o ukaranie. Analiza zeznań świadków oraz zgromadzony w sprawie materiał rzeczowy nie pozwoliły na stwierdzenie, iż obwiniony dopuścił się zarzucanego mu we wniosku o ukaranie czynu wyczerpującego znamiona art. 96 § 3 k.w.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż obwiniony P. P. nie naruszył norm wynikających z art. 96 § 3 kw. i tym samym nie można przyjąć iż jego działanie wypełniło znamiona zarzucanego mu wykroczenia. Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

W związku z uniewinnieniem obwinionego Sąd na podstawie art. 118 § 2 kpw kosztami poniesionymi w sprawie obwinionego obciążył Skarb Państwa, zasadzając jednocześnie na rzecz obwinionego poniesione koszty obrony z wyboru zgodnie z załączoną fakturą.

SSR Marta Przybylska