Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II. K. 787/15

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. w Wydziale II Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Nalepa

Protokolant: J. Kotala

w obecności Prokuratora: Jarosława Anioła

po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2016 r. sprawy K. C. z domu S., c. S. i E. zd. O., urodzonej (...) w P. (...)skazanej prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 26 lutego 2015 r. w sprawie II K 507/14 za czyn z art. 278 § 1 kk w zw z art. 12 kk i art. 64 § 1 kk popełniony 18 czerwca 2014 r. na karę na karę 1 roku pozbawienia wolności;

II.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 23 kwietnia 2015 r. w sprawie II K 39/15 za czyn z art. 284 § 3 kk w zw z art. 64 § 1 kk popełniony 19 lipca 2014 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet kary zaliczono okres zatrzymania w dniu 27 października 2014 r.

III.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie II K 181/15 za czyn z art. 278 § 1 kk w zw z art. 12 kk i art. 64 § 1 kk popełniony 6 grudnia 2014 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

orzeka:

1.  na podstawie art. 569 § 1 kpk, art. 85 § 1 i 2 kk, art. 85 a kk, art. 86 § 1 kk w zw z art. 19 ust 1 ustawy z dnia 25 lutego 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2015 r., poz 396) wymierza skazanej K. C. z wyroków opisanych w punktach I-III karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 577 kpk na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanej okresy rzeczywistego pozbawienia wolności od 18 czerwca 2014 r. do 20 czerwca 2014 r. oraz od 3 września 2015 r. do 2 marca 2016 r. ze sprawy opisanej w punkcie I części wstępnej wyroku łącznego oraz w dniu 27 października 2014 r. ze sprawy opisanej w punkcie II części wstępnej wyroku łącznego;

3.  na podstawie art. 576 kpk orzeka, że wyroki podlegające połączeniu nie podlegają wykonaniu w zakresie objętym niniejszym wyrokiem łącznym a w pozostałym zakresie podlegają odrębnemu wykonaniu;

4.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. G. kwotę 147,60 (stu czterdziestu siedmiu złotych, sześćdziesięciu groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanej z urzędu;

5.  zwalnia skazaną od wydatków związanych w wydaniem wyroku łącznego.

UZASADNIENIE

DOTYCZĄCE ROZSTRZYGNIĘCIA O KARZE

Wymierzając skazanej karę łączną sąd miał na względzie przepisy art. 85 § 1 i 2 kk dotyczące przesłanek łączenia kar oraz art. 85 a kk i art. 86 § 1 kk kształtujące dyrektywy i granice kary łącznej.

Skazana popełniła trzy przestępstwa za które wymierzono kary pozbawienia wolności, a więc jednorazowe, które podlegają wykonaniu, nie będąc odbytymi w całości. Spełnione zostały przesłanki ogólne wymierzenia jej kary łącznej pozbawienia wolności.

Jeżeli chodzi o wymiar kary łącznej na korzyść skazanej wzięto podobny charakter przestępstw, za które ją skazano (były to czyny przeciwko mieniu) oraz stosunkowo krótkie odstępy pomiędzy nimi. Z drugiej strony każde z nich miało odrębny charakter i było popełnione na szkodę różnych pokrzywdzonych, co osłabia związek podmiotowo - przedmiotowy między nimi. O ile podobny był sposób popełnienia dwóch kradzieży sklepowych (skazania I i III) o tyle już zupełnie inaczej skazana postępowała przywłaszczając telefon. Nie można też zapomnieć o dotychczasowym „dorobku” skazanej to jest jej wielokrotnej karalności w tym połączonej z odbywaniem kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwa. Skazana z tej lekcji nie wyciągnęła żadnych pozytywnych wniosków, co świadczy o jej głębokiej demoralizacji (imponująca jest też liczba skazań za drobniejsze kradzieże - wykroczenia uwidocznione w opinii o skazanej). Zdania sądu odnośnie linii życiowej K. C. nie może zmienić opinia z jednostki penitencjarnej, gdyż skazana przebywa w izolacji zaledwie 5 miesięcy a jest to zbyt krótki okres na postawienie pełnowartościowej oceny postępu w jej resocjalizacji. Nie mogą przecież o diametralnej zmianie osobowości osoby wielokrotnie karanej przesądzać ustne deklaracje o krytycznym stosunku do popełnionych przestępstwie i nagrody uzyskane za udział w zajęciach kulturalno-oświatowych czy też dbanie o czystość w celi, zwłaszcza kiedy zadania indywidualnego programu oddziaływania skazana „realizuje w stopniu umiarkowanym”.

Z tych względów nie było możliwym premiowanie skazanej zasadą pełnej absorpcji tak jak wnioskowała skazana. Jak przyjmuje się w orzecznictwie stosowanie zasady absorpcji przy wymiarze kary łącznej nie przedstawia się bowiem jako obowiązek sądu orzekającego, nie stanowi też punktu wyjścia przy dokonywaniu oceny wymiaru kary łącznej (por wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z Dia 11 marca 2015 r. w sprawie II Aka 51/15 opubl w Lex 1842278).

Zastosowano zasadę mieszaną, zbliżoną do absorpcji wymierzając karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, poruszając się granicach od 1 roku pozbawienia wolności do 1 roku i 11 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta w ocenie sądu spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do skazanego oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.