Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział XIII Cywilny Rodzinny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Zientek

Sędziowie: SSO Alicja Spustek-Kląskała

SSR del. Magdalena Wacowska

Protokolant: Monika Biegus

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2016 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa A. G. (1)

przeciwko D. G.

o alimenty

na skutek apelacji wniesionej przez pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 9 listopada 2015 r. sygn. III RC 459/14;

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 600 zł tytułem kosztów procesu poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

/Magdalena Wacowska/ / Beata Zientek/ /Alicja Spustek-Kląskała/

Sygn. akt XIII Ca 38/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 9 listopada 2015 r. Sąd Rejonowy w Oleśnicy w sprawie o sygn. akt III RC 459/14 w pkt. I zasądził od pozwanego D. G. na rzecz powoda A. G. (1) alimenty w kwocie po 900 zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 11 czerwca 2014 r., w pkt. II dalej idące powództwo oddalił, w pkt. III koszty procesu między stronami wzajemnie zniósł, w pkt. IV nakazał pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Oleśnicy) kwotę 540 zł tytułem opłaty sądowej należnej od pozwu, od której uiszczenia powód był zwolniony, w pkt. V wyrokowi w punkcie I. nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Rozstrzygnięcie powyższe Sąd oparł na następujących ustaleniach faktycznych:

Powód A. G. (1), ur. (...), pochodzi ze związku małżeńskiego D. G. i A. G. (2), rozwiązanego przez rozwód wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 14 stycznia 2014r. z winy obu stron. Wyrokiem tym zostały ustalone alimenty od pozwanego na rzecz powoda w wysokości po 1000 zł miesięcznie, natomiast na pozostałe rodzeństwo powoda odpowiednio: na rzecz R. G. - 500 zł miesięcznie i na rzecz W. G. - 1000 zł miesięcznie.

Wówczas matka małoletnich pracowała w sklepie (...) i korzystała z pomocy finansowej swojej rodziny. Pozwany D. G. prowadził własną działalność gospodarczą w zakresie budownictwa, w roku 2012r. pozwany uzyskał przychód w łącznej kwocie 400.314,80 zł. W dacie wydania wyroku rozwodowego pozwany oszacował swoje dochody na kwotę 7000 zł miesięcznie. Małoletni A. G. (1) zamieszkiwał z matką A. G. (2) i uczył się w Technikum w N..

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu wyrokiem z 13 czerwca 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 322/14 na skutek apelacji A. G. (2) od wyroku Sądu Okręgowego zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w ten sposób, że związek małżeński stron rozwiązał z winy wyłącznej D. G., jednocześnie alimenty na rzecz małoletniej W. G. zostały ustalone na kwotę po 1200 zł miesięcznie i na rzecz małoletniego R. G. po 900 zł miesięcznie, uchylone zostało również orzeczenie o alimentach na rzecz powoda A. G. (1) z uwagi na fakt, że małoletni A. ukończył w międzyczasie 18 lat.

Powód A. G. (1) zamieszkuje w dalszym ciągu z matką A. G. (2) w miejscowości S. gmina D. w domu dziadków macierzystych po tym, jak matka z dziećmi wyprowadziła się od pozwanego, ze wspólnie wybudowanego w trakcie trwania małżeństwa domu. A. G. (2) pracuje w sklepie (...) w D. jako kasjerka za wynagrodzeniem 1500 zł netto miesięcznie. Na utrzymanie domu swoich rodziców matka powoda dokłada kwotę 350 zł miesięcznie. A. G. (2) spłaca kredyty jakie wzięła po wyprowadzeniu się od pozwanego na zakup pralki, lodówki i innych sprzętów na łączną kwotę 300 zł miesięcznie. Miesięczne koszty utrzymania A. G. (2) wynoszą ok. 400 zł miesięcznie.

Powód A. G. (1) nadal uczy się w Technikum Informatycznym w N. w IV kl., w szkole publicznej, w systemie dziennym. W maju 2016r. powód będzie zdawał maturę. Jego miesięczny koszt utrzymania wynosi ok. 1500 zł, koszty te pokrywa prawie w całości matka powoda A. G. (2). Składają się na nie opłaty za: bilet miesięczny ok. 130 zł, wyżywienie ok. 400 zł, ubrania, buty 200 zł. Powód jest w trakcie leczenia, ma orzeczenie o niepełnosprawności, w 2008r. przeszedł operację wycięcia nowotworu – czerniaka. Powód nadal jeździ na kontrole raz na 3 miesiące – wizyta u onkologa kosztuje jednorazowo 150 zł, raz na 3 miesiące powód musi wykonywać badanie USG za kwotę 60 zł oraz morfologię za kwotę 40 zł. W 2011r. u powoda podejrzewano przerzut na wątrobę, w związku z czym wycięto operacyjnie fragment wątroby powoda, stwierdzono jednak, że powstał tam naczyniak – nowotwór niezłośliwy. Wydatki szkolne powoda wynoszą: podręczniki ok. 430 zł rocznie, przybory szkolne, zeszyty 180 zł rocznie, komitet rodzicielski 40 zł rocznie, ubezpieczenie 54 zł rocznie, wyjścia, wycieczki klasowe 35 zł miesięcznie. Powód bardzo dobrze się uczy, w związku z czym bierze udział w wyjazdach do W. i Francji ze szkoły, a także w wielu konkursach szkolnych. Na każdy wyjazd zagraniczny matka daje mu kieszonkowe w kwocie ok. 50-100 Euro, ze względu na brak środków finansowych powód nie jeździ na inne kilkudniowe wycieczki szkolne. W tym roku szkolnym powód będzie musiał ponieść jeszcze koszty związane ze studniówką. W tym roku szkolnym powód zaczął uczęszczać na korepetycje z języka polskiego i matematyki, które kosztują ok. 150 zł miesięcznie. Na środki czystości i higieny dla powoda jego matka wydaje ok. 150 zł rocznie, powód ma problemy z zapaleniem atopowym skóry. Obecnie A. G. (1) czeka na operację małżowin nosowych, ponieważ ma guza w przegrodzie nosowej – operacja odbędzie się w Szpitalu przy ul. (...) we W. w ramach NFZ. Powód używa kropli do nosa ze sterydami za kwotę ok. 50 zł miesięcznie. Powód oczekuje również na operację kolana, z uwagi na to, że ma zerwane wiązadło w kolanie, dojazd na wizytę u ortopedy kosztuje powoda ok. 50 zł, zakup ortezy 120 zł. Powód posiada własny telefon komórkowy, jest to koszt 50 zł miesięcznie. Powód A. G. (1) nie ma możliwości podjąć pracy z uwagi na naukę w trybie dziennym. W czasie wakacji zarobił 70 zł i kwotę tą dołożył matce do utrzymania domu. Po skończeniu szkoły średniej powód chce studiować na Akademii Wychowania Fizycznego lub na Politechnice na kierunku robotyka.

Pozwany D. G. za 2013r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie wykonywania usług budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych wykazał w Urzędzie Skarbowym przychód w wysokości 345.201 zł. Za 2014r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług budowlanych pozwany D. G. wykazał w Urzędzie Skarbowym w O. przychód w wysokości 116.987,98 zł. Mimo to pozwany zakończył prowadzenie własnej działalności gospodarczej (...).10.2014r. – wykreślił działalność z centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej.

Po likwidacji własnej działalności gospodarczej prowadzonej pod nazwą (...) pozwany D. G. pracował w firmie (...) od dnia 15 stycznia 2015r. za wynagrodzeniem 1750 zł brutto miesięcznie, tj. 1250 zł netto. Po likwidacji firmy przez pozwanego jego kolega J. B., wcześniej zatrudniony w firmie pozwanego, otworzył własną działalność gospodarczą pod podobną nazwą i zatrudnił w niej pozwanego. Pozwany D. G. zatrudniony był w firmie (...) na podstawie umowy na czas nieokreślony, jednak w dniu 30.06.2015r. za porozumieniem stron umowa z pozwanym została rozwiązana. Po rozwiązaniu umowy o pracę pozwany D. G. nie zarejestrował się w Urzędzie Pracy. Pozwany deklaruje, że obecnie podejmuje jedynie prace dorywcze w zakresie usług budowlanych za wynagrodzeniem ok. 300 zł tygodniowo. Pozwany twierdzi, że zlikwidował swoją działalność gospodarczą, ponieważ nie miał zleceń.

Obecnie od kwietnia 2015r. pozwany D. G. zamieszkuje wraz z synem R., który po skończeniu 18 lat, zdecydował się zamieszkać z ojcem. Pozwany mieszka w domu w miejscowości G. wybudowanym wraz matką powoda w trakcie trwania związku małżeńskiego. W związku z tym pozwany spłaca kredyt hipoteczny wzięty na budowę domu w ratach miesięcznych 700 zł miesięcznie. Pozwany ma zadłużenie w spłacie kredytu na kwotę ok. 2000 zł, nadto ma zadłużenie związane z niepłaceniem alimentów na dzieci na kwotę ok. 10.000 zł. Koszt wyżywienia swojego i syna R. pozwany określił na kwotę ok. 800 zł miesięcznie. Pozwany kupuje synowi R. odzież za kwotę 100 zł miesięcznie, za telefon komórkowy swój i syna płaci łącznie ok. 100 zł miesięcznie. Na miesięczne koszty utrzymania domu składają się opłaty za: prąd i wodę 200 zł, wywóz śmieci 70 zł. Pozwany deklaruje, że sprzedał w 2012r. dwa konie T. i F., jak również traktor.

Pozwany D. G. nie utrzymuje kontaktu ze swoim synem A., przyznał, że nie zabiega o kontakt z synem, ponieważ syn powiedział, że „ma ojca tylko na papierze”.

Pozwany D. G. nie płaci alimentów zabezpieczonych przez Sąd Rejonowy w Oleśnicy postanowieniem z dnia 19 września 2014r. Pozwany nie płaci również alimentów na pozostałe dzieci orzeczonych w wyroku rozwodowym. A. G. (2) nie otrzymuje alimentów z Funduszu Alimentacyjnego. Do maja 2015r. pozwany płacił w ramach zabezpieczenia na rzecz powoda kwoty po 200 zł miesięcznie, w czerwcu i lipcu nic nie zapłacił, natomiast w sierpniu 2015r. przysłał jedynie 100 zł. Pozwany nie płacił alimentów również na syna R., jednak po zamieszkaniu z ojcem i osiągnięciu pełnoletniości R. G. wycofał egzekucję alimentów na swoją rzecz od komornika.

Z pisma PUP w O. filia w S. z dnia 25.11.2014r. wynika, że Urząd Pracy posiadał oferty pracy dla osób w zawodzie murarz, za wynagrodzeniem od 1680 zł brutto miesięcznie do 2500 zł brutto miesięcznie. Powiatowy Urząd Pracy w O. w tym samym okresie czasu posiadał 52 oferty dla osób w zawodzie murarz i 8 ofert pracy na stanowisko kierowcy za podobnym wynagrodzeniem. Powiatowy Urząd Pracy we W. również posiadał oferty pracy w zawodzie posiadanym przez pozwanego za wynagrodzeniem np. 3000 zł brutto miesięcznie na stanowisku murarz.

W oparciu o powyższe ustalenia Sąd Rejonowy uznał, że powództwo na podstawie art. 133 k.r.o. i art. 135 k.r.o. zasługiwało na częściowe uwzględnienie, tj. co do kwoty po 900 zł miesięcznie. Sąd Rejonowy wskazał, że powód szczegółowo określił zakres swoich usprawiedliwionych potrzeb i własną sytuację materialną, koszty miesięcznego utrzymania powoda Sąd Rejonowy określił na kwotę 1500 zł miesięcznie. Zdaniem Sądu Rejonowego udział pozwanego w kosztach utrzymania powoda A. G. (1) winien kształtować się na poziomie po 900 zł miesięcznie, co jest zgodne z możliwościami zarobkowymi pozwanego, który wcześniej miał bardzo dobrze prosperującą firmę. Sąd zauważył także, że pozwany nie spełnia obecnie obciążającego go obowiązku alimentacyjnego wobec powoda w postaci osobistych starań o jego utrzymanie i wychowanie, nie utrzymuje z nim w ogóle kontaktów, nie kupuje mu żadnych prezentów. Kwota, do której uznał pozwany żądanie pozwu, tj. po 400 zł miesięcznie, byłaby niewystarczająca biorąc pod uwagę, że A. G. (1) w tym roku zdaje maturę, wybiera się na studia dzienne i będzie musiał dojeżdżać z miejscowości S. lub mieszkać w jednym z większych miast, aby zrealizować swoje zamierzenia. Sąd zwrócił również uwagę, że powód ma bardzo poważne problemy zdrowotne, co również generuje znaczne koszty - musi stale pozostawać pod opieką onkologa a także ortopedy. Zdaniem Sądu Rejonowego pozwany D. G. nie ujawnia swoich rzeczywistych dochodów, zwiesił dobrze prosperującą działalność gospodarczą, a następnie zgodził się na rozwiązanie z nim umowy o pracę za porozumieniem stron bez żadnego powodu, prawdopodobnie na potrzeby niniejszego postępowania. Wskazał Sąd na przepis art. 136 k.r.o. Sąd Rejonowy uznał, że pozwany nie wykorzystuje wogóle swoich możliwości zarobkowych.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów zastępstwa procesowego stron oparte zostało o art. 100 k.p.c., zaś na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał pozwanemu jako stronie w 75% przegrywającej sprawę uiścić 75% opłaty sądowej, od której uiszczenia powód był zwolniony.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł pozwany D. G., zaskarżając wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 9 listopada 2015r. w pkt. I, III, IV, zaskarżonemu wyrokowi zarzucając:

1/ naruszenie przepisu art. 135 § 1 k.r.o., poprzez rozstrzygnięcie w przedmiocie wysokości zobowiązania alimentacyjnego pozwanego na rzecz powoda bez dostatecznego rozważenia przesłanek zawartych w tym przepisie;

2/ naruszenie przepisu art. 136 k.r.o., poprzez jego błędne zastosowanie w przedmiotowej sprawie;

3/ błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na przyjęciu, iż zakres obowiązku alimentacyjnego pozwanego na rzecz powoda w wysokości wyższej niż 400 zł miesięcznie, nie przekracza możliwości zarobkowych pozwanego.

W uzasadnieniu wskazał skarżący, że Sąd I instancji błędnie ustalił, iż poziom podstawowych usprawiedliwionych potrzeb powoda odpowiada kwocie 1500 zł miesięcznie. Zdaniem pozwanego koszty te wynoszą nie więcej niż 700-800 zł miesięcznie. Zarzucił nadto, że Sąd Rejonowy nie wziął pod uwagę rzeczywistej sytuacji majątkowej i zarobkowej pozwanego i błędnie zastosował przepis art. 136 k.r.o. Wskazał, że uzyskiwał przychody z działalności gospodarczej jedynie do miesiąca kwietnia 2014 r. Pozwany intensywnie poszukiwał, przez kolejne miesiące, dalszych zleceń na rzecz innych deweloperów, jednak próby nawiązania współpracy okazywały się chybione, głównie z uwagi na pogorszenie się sytuacji na rynku budowlanym. Podniósł, że pogorszenie się koniunktury na rynku usług świadczonych przez pozwanego jest okolicznością niezależną od woli pozwanego i mieszczącą się w granicach zwykłego ryzyka związanego z podjęciem się prowadzenia działalności gospodarczej przez pozwanego.

Mając na uwadze powyższe wniósł apelujący o:

1/zmianę zaskarżonego wyroku w pkt I oraz III i IV i ustalenie zakresu obowiązku alimentacyjnego pozwanego na rzecz powoda w wysokości po 400 zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 11 czerwca 2014 r., z jednoczesnym rozstrzygnięciem w przedmiocie kosztów postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, ewentualnie:

2/uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, z pozostawieniem temu Sądowi rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów postępowania odwoławczego.

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 6 maja 2016 r. pełnomocnik powoda wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów procesu poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego jest nieuzasadniona.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy przeprowadził wnikliwe postępowanie dowodowe i w oparciu o przeprowadzone dowody poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, wywodząc właściwe wnioski w oparciu o wskazane przepisy prawa materialnego, które Sąd Okręgowy w pełni aprobuje i czyni własnymi.

Roszczenie powoda oparte jest na treści art. 133 k.r.o. i 135 k.r.o. Zgodnie z treścią art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zgodnie z art. 135 § 1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. W sprawach o alimenty względem dziecka zakres zależy od zarobkowych i majątkowych możliwości obojga rodziców, oboje rodzice są bowiem zobowiązani do alimentacji swoich małoletnich lub nieusamodzielnionych dzieci. Innymi słowy przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych na rzecz małoletniego lub dorosłego, lecz nieusamodzielnionego dziecka przez „zobowiązanego” należy rozumieć matkę oraz ojca.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy ustalił tak zakres potrzeb powoda, jak i możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego.

Wbrew zarzutom apelacji Sąd Rejonowy zasadnie przyjął, że miesięczne usprawiedliwione koszty utrzymania powoda to kwota około 1500 zł miesięcznie. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem pozwanego, że koszt ten wynosi około 700-800 zł miesięcznie. Sąd Rejonowy prawidłowo przyjął, że na podstawowe koszty utrzymania powoda, który w dacie orzekania liczył 19 lat, składały się opłaty za: wyżywienie 400 zł miesięcznie, odzież i obuwie 200 zł miesięcznie, dojazdy do szkoły pociągiem 130 zł miesięcznie, telefon 50 zł miesięcznie, udział w kosztach utrzymania mieszkania, wydatki szkolne łącznie około 100 zł miesięcznie, korepetycje z języka polskiego i matematyki 150 zł miesięcznie, środki czystości i higieny, kosmetyki (przy uwzględnieniu, że powód choruje na atopowe zapalenie skóry) łącznie 150 zł miesięcznie. Do kosztów ww. należy zaliczyć również koszty leczenia powoda, który w przeszłości leczony był onkologicznie i nadal jeździ na kontrole i wizyty do onkologa. W dacie orzekania przez Sąd I instancji oczekiwał powód na operację małżowin nosowych oraz operację kolana. Nie należy zapominać również o kosztach wypoczynku tak letniego, jak i zimowego powoda oraz opłatach ponoszonych na rozrywkę, hobby. Po zsumowaniu tych wszystkich wartości uznać należy, że kwota 1500 zł miesięcznie tytułem kosztów utrzymania powoda, jest kwotą odpowiednią i usprawiedliwioną, tym bardziej, że powód po zdanej maturze zamierza kontynuować edukację na wyższej uczelni. Zatem koszty utrzymania powoda, zdaniem Sądu Okręgowego, zapewne nie ulegną zmniejszeniu.

Zdaniem Sądu Okręgowego kwota ustalonych na poziomie 900 zł miesięcznie alimentów na rzecz powoda, wbrew zarzutom apelacji, odpowiada możliwościom zarobkowym i majątkowym pozwanego. Prawidłowo również, w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy zastosował przepis art. 136 k.r.o., który stanowi, że jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba, która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez ważnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne, nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych.

Zdaniem Sądu Okręgowego pozwany, co wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego, w jakiś sposób manipuluje swoimi zarobkami i dochodami. Pozwany obecnie zamieszkuje z synem R. G.. Sąd zauważa, że aktualne koszty swojego i syna utrzymania wskazują, że pozwany wydaje dużo więcej, aniżeli wykazuje zarobków. Pozwany posiada wieloletnie doświadczenie zawodowe w branży budowlanej, jest fachowcem. Jest człowiekiem w sile wieku, zdrowym. Z dokumentów z Urzędu Skarbowego w O. o wysokości przychodów z działalności gospodarczej pozwanego za 2013r. i 2014r. wynika, że firma pozwanego odnotowywała wysokie wyniki. Twierdzi pozwany, że zmuszony był w 2014 r. zakończyć działalność, z uwagi na pogorszenie sytuacji na rynku usług budowlanych. W poprzednich latach (2011-2013) pozwany zarabiał około 7000 zł netto miesięcznie, gdy tymczasem obecnie, jak twierdzi, zarabia 300 zł tygodniowo, „dzień pracuje tu dzień tam”. Jednocześnie pozwany nie zarejestrował się w Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna. Nie wykazał pozwany, że ubiega się o pracę w swoim zawodzie.

Pozwany na rzecz córki W. G. ma zasądzone alimenty w wysokości po 1200 zł miesięcznie. Gdyby sytuacja materialna pozwanego była taka zła, jak stara się to apelujący przedstawić, to w ocenie Sądu Okręgowego pozwany dążyłby do obniżenia ustalonych na córkę alimentów, czego jednakże pozwany nie czyni.

Pozwany zarzuca, że ustalenie zakresu obowiązku alimentacyjnego na poziomie 900 zł miesięcznie oznacza, że w zasadzie jedynie na nim ciążyć będą koszty utrzymania powoda. Po pierwsze Sąd wskazuje, że skoro miesięczne koszty utrzymania powoda zostały określone na kwotę 1500 zł, a obowiązek alimentacyjny pozwanego na kwotę 900 zł miesięcznie, zatem w pozostałym zakresie to matka powoda zobowiązana jest do ponoszenia kosztów utrzymania syna. Należy mieć również na uwadze, że poza alimentami, pozwany w żaden sposób nie troszczy się o syna, nie dba o niego, nie interesuje się dzieckiem, zaś cały trud codziennego wychowania, zapewnienia mieszkania, spoczywa na matce powoda. Wprawdzie powód jest już pełnoletni, jest młodym mężczyzną, jednakże chociażby z uwagi na stan zdrowia wymaga większych starań i uwagi, niż jego rówieśnicy.

Konkludując, aktualnie wszystkie osobiste starania względem powoda spoczywają na jego matce, w związku z tym pozwany powinien w większym stopniu niż jego była żona przyczyniać się materialnie do utrzymania syna.

Wobec powyższego Sąd oddalił apelację pozwanego jako bezzasadną, o czym orzeczono w pkt. I wyroku w oparciu o przepis art. 385 k.p.c.

O kosztach procesu poniesionych przez powoda w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 4 i § 7 ust. 4 w zw. z § 13 ust. 1 pkt 1) rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).

/Alicja Spustek-Kląskała/ /Beata Zientek/ /Magdalena Wacowska/