Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 maja 2016r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Leszkiewicz

Protokolant: protokolant sądowy S. N.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2016 r. w S. sprawy

z powództwa (...) Bank (...) S. A. z siedzibą we W.

przeciwko M. W.

I.  zasądza od pozwanego M. W. na rzecz powoda (...) Bank (...) S. A. z siedzibą we W. kwotę 787,73 zł (siedemset osiemdziesiąt siedem złotych i 73/100) z odsetkami w stosunku rocznym od kwoty 475,77 zł (czterysta siedemdziesiąt pięć złotych i 77/100):

- umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 08.07.2015 r. do dnia 31.12.2015 r.

- umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP z tym zastrzeżeniem, iż wysokość tych odsetek w stosunku rocznym nie może przekraczać odsetek ustawowych maksymalnych - od dnia 1.01.2016 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  nie obciąża pozwanego M. W. kosztami postępowania.

Sygn. akt I C 1908/15

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w siedzibą we W. wytoczył w dniu 14.07.2015 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko pozwanemu M. W. powództwo o zapłatę 787,73 zł. z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 475,77 zł. od dnia 08.07.2015 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż strony zawarły umowę o przyznanie limitu kredytowego oraz umowy o wydanie i korzystanie z karty kredytowej nr (...), a pozwany był zobowiązany do spłaty tego zobowiązania zgodnie z comiesięcznymi wyciągami generowanymi przez pozwanego na podstawie zawartej umowy. Pozwany nie wywiązał się z obowiązku spłaty, zatem całość należności stała się wymagalna z dniem uprawomocnienia się oświadczenia o wypowiedzeniu umowy. Powód wskazał, iż na kwotę dochodzoną pozwem składają się: kwota 475,77 zł. należności głównej, odsetki za okres od dnia 28.06.2010 r. do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg bankowych w kwocie 87,46 zł, opłaty i prowizje w kwocie 224,50 zł.

Postanowieniem z dnia 18.08.2015 r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania do tut. SR w Słupsku.

Powód w ustawowym terminie złożył pozew na formularzu urzędowym, podtrzymując dotychczasowe powództwo i okoliczności wskazane w postępowaniu elektronicznym, załączając dokumenty, na których opierał żądanie pozwu.

Powód został zobowiązany do sprecyzowania żądania pozwu w zakresie odsetek umownych z uwagi na zmianę brzmienia od dnia 01.01.2016 r. przepisów art. 481 kc i 359 kc – w terminie 7 dni, pod rygorem zawieszenia postępowania.

W odpowiedzi na zobowiązanie powód wskazał, iż domaga się zasądzenia dalszych odsetek umownych po dniu wystawienia wyciągu z ksiąg banku tj. od dnia 08.07.2015 r. do dnia zapłaty, obliczonych od kwoty 475,77 zł. według czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Wskazał nadto, iż w związku z nowelizacją art. 481 kc wysokość tych odsetek nie może od dnia 1.01.2016 r. przekraczać w stosunku rocznym odsetek maksymalnych za opóźnienie.

Na rozprawie w dniu 19.05.2016 r. pozwany M. W. przyznał, iż zaciągnął zobowiązanie u pozwanego i nie wywiązał się z niego, przyznając jego wysokość.

Sąd ustalił, co następuje:

Umową z dnia 28.06.2010 r. (...) Bank Spółka Akcyjna we W. (obecnie (...) Bank (...) Spółka Akcyjna) zawarł z pozwanym M. W. umowę o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej F. nr (...) do kwoty 500 zł. w umowie tej określono, iż bank pobiera opłaty i prowizje od prowadzonego rachunku, ustalono również oprocentowanie przyznanego limitu kredytowego, które ustalono jako zmienne. Limit ten miał być spłacany na podstawie miesięcznie generowanych wyciągów, w wysokości nie mniejszej niż 5% wykorzystanego kapitału w ciągu 12 miesięcy kalendarzowych. Strony przewidziały w umowie możliwość przedłużenia automatycznego umowy na kolejny okres czasu, o ile posiadacz rachunku nie wypowie umowy najpóźniej w terminie 30 dni przed upływem okresu, na jaki umowa została zawarta lub zajdą inne, przewidziane w Regulaminie warunki. Wysokość opłat i prowizji została zawarta w taryfach opłat i prowizji, do której odwoływała się umowa.

bezspornedowód: k. 42 - 43 - umowa , k. 24 – 26 v. - taryfy opłat i prowizji, k. 22 – 23 v. – Regulamin Przyznawania i Korzystania z Limitu Kredytowego FURORA.

Pozwany nie wywiązał się z zobowiązania regularnych spłat.

bezsporne oraz dowód: k. 16 - 21 - zestawienie operacji na rachunku

Wobec braku spłaty zadłużenia powód wypowiedział umowę pozwanemu pismem z dnia 10.04.2015 r.

dowód: k. 28 - wypowiedzenie

Po stronie pozwanego powstało zadłużenie w łącznej wysokości 787,73 zł, w tym należność główna: 475,77 zł. Bank zastrzegł, iż należne mu są dalsze odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP

dowód: k. 27 - wyciąg z ksiąg banku

Obecna nazwa powoda to (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W..

dowód: k. 14 – 15 v. - odpis z KRS

Pozwany M. W. utrzymuje się z prac dorywczych z czego osiąga dochód w wysokości około 200,00 zł. miesięcznie. Jest w trakcie rozwodu z żoną, która wniosła przeciw niemu powództwo o zasądzenie alimentów. W utrzymaniu M. W. pomaga mu rodzina.

dowód: k. zeznania M. W. złożone na rozprawie w dniu 19.05.2016 r. k. 57 – 58.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w przeważającej części.

W niniejszej sprawie roszczenie dochodzone pozwem było bezsporne, pozwany bowiem przyznał fakt zawarcia umowy o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej FURORA. Pozwany przyznał także, iż zobowiązanie to nie zostało przez niego spłacone. Z przedłożonych przez stronę powodową dokumentów jednoznacznie wynika zasadności i wysokości dochodzonego roszczenia.

Powód dochodził żądania określonego pozwem na podstawie umowy o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej (uregulowanej w ustawie prawo bankowe - art. 69 i n.).

W umowie tej (a także integralnych z nią załącznikach - regulaminie i Taryfie opłat) zostały określone wszystkie niezbędne elementy, a zatem: wysokość kwoty pozostawionej do dyspozycji powoda, sposób jego spłaty, wysokość oprocentowania, jak również wysokość opłat, prowizji i kosztów w przypadku nieterminowego spłacania limitu oraz wysokość opłat i prowizji związanych z prowadzeniem funkcjonalnie sprzężonego z limitem rachunku bankowego.

Wobec powyższego Są uwzględnił powództwo co do kwoty 787,73 zł, o czym orzeczono w pkt I sentencji wyroku.

Powód w pozwie domagał się także zasądzenia odsetek umownych w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 08.07.2015 r. do dnia zapłaty. Następnie pełnomocnik powoda został zobowiązany do sprecyzowania żądania pozwu w zakresie odsetek umownych, z uwagi na zmianę brzmienia od dnia 01.01.2016 r. przepisów art. 481 kc i 359 kc – w terminie 7 dni, pod rygorem zawieszenia postępowania. W odpowiedzi na zobowiązanie Sądu powód ponownie wskazał, iż domaga się zasądzenia odsetek umownych po dniu wystawienia wyciągu z ksiąg banku tj. od dnia 08.07.2015 r. do dnia zapłaty, obliczonych od kwoty 475,77 zł. według czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Wskazał nadto, iż w związku z nowelizacją art. 481 §2 ¹ kc wysokość tych odsetek nie może od dnia 1.01.2016 r. przekraczać w stosunku rocznym odsetek maksymalnych za opóźnienie.

Z dniem 1 stycznia 2016 roku brzmienie zmieniły art. 359 kc oraz 481 kc. Na mocy tejże zmiany ustawodawca wprowadził rozróżnienie odsetek na odsetki ustawowe (art. 359 kc.) i ustawowe za opóźnienie (art. 481 kc.).

Przepis art. 359 § 2 ¹ kc. określa sytuację, gdy strony umówiły się co do wysokości odsetek wynikających z czynności prawnej - wskazując, iż odsetki te nie mogą przekraczać dwukrotności odsetek ustawowych i zostały nazwane jako odsetki maksymalne (ustawowe). Obecnie odsetki te wynoszą 10 % w stosunku rocznym.

W ocenie Sądu, powodowi w niniejszej sprawie należne są odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 8.07.2015 r. (data wymagalności) od kwoty należności głównej tj. 475,77 zł. do dnia 31.12.2015 r. - gdyż tak przewidywała umowa zawarta między stronami, a odsetki te zostały ustalone w wysokości maksymalnej - według brzmienia przepisów ustawy na dzień zawierania umowy.

Natomiast, z uwagi na zmianę regulacji ustawowej w zakresie odsetek, od dnia 1.01.2016 r., powodowi należne są odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP z tym zastrzeżeniem, iż wysokość tych odsetek w stosunku rocznym nie może przekraczać odsetek ustawowych maksymalnych (wynikających z treści art. 359 § 2 ¹ w zw. z § 2 ² kc.).

W ocenie Sądu, powód nie mógł dochodzić od dnia 1.01.2016 r. odsetek umownych w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP w wysokości nie przekraczającej odsetek ustawowych maksymalnych za opóźnienie (które obecnie wynoszą 14 procent), bowiem umowa między stronami zawarta była przed dniem 1.01.2016 r. (data wejście w życia ustawy zmieniającej kodeks cywilny w zakresie m. in. art. 359 kc. i art. 481 kc.), a zatem strony nie mogły zastrzec w umowie, iż takie właśnie odsetki będą należne (ustawowe maksymalne za opóźnienie) - bowiem w dniu zawarcia umowy takie rozróżnienie nie było znane (art. 481 § 2 i § 2 ¹ kc.).

Z tego względu powództwo podlegało oddaleniu w części - co do żądania od 1.01.2016 r. odsetek umownych w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP w wysokości wyższej niż dwukrotność odsetek ustawowych maksymalnych (gdyż powód domagał się - w wysokości nie przekraczającej odsetek ustawowych za opóźnienie maksymalnych - których próg tych odsetek został ustalony na wyższym poziomie - obecnie 14 %).

O kosztach jak w pkt III wyroku orzeczono na podstawie art. 102 kpc.

Przepis ten stanowi, że w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.

Przytoczona regulacja urzeczywistnia zasadę słuszności i stanowi wyłom w zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu. Nie konkretyzuje ona pojęcia „wypadków szczególnie uzasadnionych”, toteż ich kwalifikacja należy do sądu, który – uwzględniając całokształt okoliczności konkretnej sprawy – może nie obciążyć strony przegrywającej kosztami procesu.

Oceniając, czy zachodzi w niniejszej sprawie wypadek szczególnie uzasadniony Sąd wziął pod uwagę sytuację życiową pozwanego, szczególnie jego sytuację materialną. Na podstawie zeznań pozwanego M. W. Sąd ustalił, utrzymuje się jedynie z prac dorywczych z czego osiąga dochód w wysokości około 200,00 zł. miesięcznie. Jest w trakcie rozwodu z żoną, która wniosła przeciw niemu powództwo o zasądzenie alimentów. W utrzymaniu M. W. pomaga mu rodzina. w ocenie Sądu zeznania te są prawdziwe i konsekwentne. dlatego też Sąd nie obciążał pozwanego kosztami postępowania.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

Dn. 14.06.2016 r.