Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Co 831/15

POSTANOWIENIE

Dnia 30 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gryficach Wydział I Cywilny

w składzie Przewodniczący: SSR Krystyna Murawka

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2015 r. w Gryficach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużnika M. M.

na postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (...) wydane w sprawie Km 707/13 w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania egzekucyjnego, w zakresie obejmującym ustalenie opłaty egzekucyjnej, poprzez jej obniżenie do wysokości 1000 zł.

z udziałem wierzyciela Banku (...) Spółki Akcyjnej w W.

postanawia: oddalić wniosek o obniżenie opłaty egzekucyjnej

K. Murawka

UZASADNIENIE

Dłużnik złożył wniosek o obniżenie do 1000 zł. opłaty egzekucyjnej ustalonej przez komornika postanowieniem z dnia 30.06.2015 r. w sprawie Km 707/13, wydanym w przedmiocie kosztów postępowania egzekucyjnego na łączna kwotę 10.911,06 zł. - w tym opłatę egzekucyjną obliczona na podstawie art. 49.2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, w wysokości 6.643 zł. Dłużnik podniósł, że niezwłocznie po wszczęciu egzekucji ustalił z wierzycielem warunki spłaty i dokonywał płatności do rak wierzyciela, aż do wykonania tytułu. Dlatego, zdaniem dłużnika, dobrowolne spełnienie świadczenia bezpośrednio do rąk wierzyciela, uzasadnia ocenę nieadekwatności ustalonej opłaty egzekucyjnej do niskiego nakładu pracy komornika i jak podał : „sytuacji dłużnika”.

Komornik Sądowy wnosząc o oddalenie wniosku podkreślił, że dłużnik spełnił świadczenie na skutek zintensyfikowanych działań organu egzekucyjnego, a postępowanie egzekucyjne umorzyło się z mocy prawa na skutek bezczynności wierzyciela. Komornik podniósł w szczególności, że w toku postępowania egzekucyjnego zastosował zgodnie z wnioskiem wierzyciela, wiele środków egzekucyjnych, w tym wdrożył egzekucję z nieruchomości, aż do etapu ukończenia opisu i oszacowania oraz prowadził skuteczną licytację ruchomości, a ustalenia organu egzekucyjnego objęły niemal cały majątek dłużnika. Dlatego nakład pracy i czasochłonność czynności, uzasadniają adekwatną relację do ustalonej opłaty, obliczonej odpowiednio od sumy pozostałej do wyegzekwowania należności głównej – 105012,41 zł. i części zaległych odsetek- 27850,59 zł oraz iloczynu stawki 5%) zgodnie z ustępem 2 art. 49 ukos.

Zgodnie z treścią art. 43 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji. ( Dz U. 1997 nr.133,poz.882 ze zm.) dalej ukois- zasadą jest, że za prowadzenie egzekucji komornik pobiera opłatę egzekucyjną. Z kolei ustęp 2 zdanie pierwsze art. 49 ukois przewiduje, że w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela oraz na podstawie art. 823 Kodeksu postępowania cywilnego komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 5% wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania, jednak nie niższej niż 1/20 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Z kolei z ustępu 7.9. i 10. tego przepisu wynika, że dłużnik ma prawo złożyć wniosek o obniżenie opłaty egzekucyjnej, a do postępowania stosuje się odpowiednio przepisy o skardze na czynności komornika. Rozpoznając wniosek, sąd może, uwzględniając w szczególności nakład pracy komornika lub sytuację majątkową wnioskodawcy oraz wysokość jego dochodów, obniżyć wysokość opłat.

W świetle powyższych regulacji sam fakt spełnienia świadczenia bezpośrednio do rąk wierzyciela, z pominięciem organu egzekucyjnego, nie wpływa na zasadę obciążenia dłużnika opłatą egzekucyjną. Bez znaczenia, w świetle powyższych regulacji jest również argument o ewentualnym, czy też faktycznym, porozumieniu dłużnika z wierzycielem. W niniejszej sprawie, mamy bowiem do czynienia z zasadnym i celowym na dzień złożenia wniosku przez wierzyciela, wszczęciem egzekucji, częściowym wykonaniem tytułu- w zakresie należności ubocznych i kosztów postępowania ( do wyegzekwowania pozostała należność główna 105.012,41 zł. i odsetki w wysokości 27.850,59zł.) oraz umorzeniem postępowania z mocy prawa, na skutek bezczynności wierzyciela, co przewiduje art. 823 kpc- oraz szeregiem podjętych czynności egzekucyjnych.

Fakt umorzenia egzekucji z mocy prawa – art. 823 kpc- uzasadnia zatem ustalenie opłaty według reguły określonej w ustępie 2. art. 49 ukois. - tj. w wysokości 5% od kwoty pozostałej do wyegzekwowania. Zasada ta zatem, również w świetle art. 770 kpc (dłużnika obciążają koszty celowe i niezbędne) została przez komornika zastosowana prawidłowo- co wynika z akt egzekucyjnych.

Analizie i ocenie Sądu podlegało zatem twierdzenie dłużnika o zawyżeniu i nieadekwatności opłaty ustalonej w wysokości 6.643,15 zł. do nakładu pracy organu egzekucyjnego i przesłanek wymienionych w ustępie 10. art. 49 ukois. Przy czym, na co słusznie zwrócił uwagę komornik w odpowiedzi na wniosek, dłużnik nie wskazywał w czym wyrażać się miałaby jego trudna sytuacja majątkowa. Nie wskazał też wysokości i źródeł swoich dochodów. Z treści wniosku wynika jedynie, że wykonanie tytułu zobowiązującego do spełnienia świadczenia nim objętego, stanowiło pewną dolegliwość. Jednakże zastosowanie kryterium szczególnej sytuacji majątkowej dłużnika dla potrzeby obniżenia opłaty egzekucyjnej, wymaga uzasadnienia i choćby uprawdopodobnienia wskazanych przesłanek odnoszących się do stanu majątkowego i wysokości dochodów.

Zasadniczo jednak, dłużnik we wniosku, powoływał się na argument niskiego nakładu pracy komornika. Ten zaś zarzut, w świetle akt sprawy Km 707/13, liczących 270 kart, był w ocenie Sądu niezasadnym.

W szczególności, Sąd wskazuje, że we wniosku z dnia 24 kwietnia 2013 r. wierzyciel domagał się przymusowego wykonania przez dłużnika tytułu opiewającego na kwotę ponad 100.000 zł. oraz odsetek i kosztów procesu. Wierzyciel domagał się wszczęcia i prowadzenia egzekucji z całego majątku dłużnika tj.: dochodów z tytułu zatrudnienia, prowadzonej działalności gospodarczej, świadczeń z ubezpieczenia społecznego, nieruchomości, wierzytelności, wystąpienia do ZUS, Urzędu Skarbowego. PODGiK i Cepik o nadesłanie informacji, a także zajęcia kont bankowych i poszukiwanie majątku.

Komornik przystąpił do czynności dokonując pismem z dnia 02.05.2013 r. zawiadomienia dłużnika o wszczęciu egzekucji i wzywając jednocześnie do wykonania tytułu oraz złożenia wyjaśnień. Z akt sprawy wynika, że powyższe wezwanie doręczone zostało dłużnikowi w dniu 22.05.2013 r.

Pismem z dn. 02.05.2013. komornik zajął wierzytelność dłużnika spółce (...) group” spółka zoo w W., zwrócił się do Cepik, ZUS, PODiK, BZ WBK, o nadesłanie informacji. Następnie pismem z dn. 07.05.2013 r. zajął rachunek bankowy i wierzytelności dłużnika w US. Uzyskał też informacje z ZUS i Cepik, a także zajął rachunek w Banku (...) SA w W.. W dniu 17.05.2013 r. ustalił, że dłużnik jest właścicielem nieruchomości, a pismem z dnia 27.05.2013 r. wierzyciel wniósł o wszczęcie egzekucji do objętej księgą wieczystą (...) nieruchomości, co doprowadziło do jej zajęcia i przeprowadzenia czynności opisu i oszacowania. W dniu 22.05.2013 r. komornik dokonywał też czynności w miejscu zamieszkania dłużnika. Dnia 28.05.2013 r. organ egzekiucyjny zajął udział dłużnika w samochodzie osobowym R. (...) nr rej. (...), samochód ciężarowy (...), przyczepę ciężarową i przyczepę lekką. Pismem z dnia 28.05.2013 r. dłużnik został wezwany do złożenia wyjaśnień, ponadto komornik dokonał zajęcia wierzytelności w Zarządzie Dróg Wojewódzkich i ZGK w G.. Na dzień 25.07.2013 r. komornik wyznaczył termin licytacji zajętych ruchomości o czym dokonał stosownego obwieszczenia. Pismem z dnia 19.07.2013 r. dokonał zajęcia wierzytelności w (...) SA w W.. Na wniosek wierzyciela, postanowieniem z dnia 24.07.2013 r., komornik wstrzymał czynności licytacji ruchomości i zawiesił w tym zakresie postępowanie. Pismem z dnia 05.08.2013 r. komornik zwrócił się do Sądu o uzgodnienie terminu licytacji nieruchomości, a postanowieniem z dnia 08.08.2013 r., na wniosek wierzyciela zawiesił egzekucję. W toku postępowania, organ egzekucyjny sporządzał też plany podziału kwot uzyskanych z egzekucji skierowanej do wierzytelności i ruchomości, a na wniosek wierzyciela w dniu 28.10.2013 r. podjął postępowanie, ponownie dokonując licznych zajęć i podejmując czynności ukierunkowane na sprzedaż zajętych ruchomości. W dniu 21.11.2013 r. komornik sprzedał w drodze licytacji przyczepę i samochód R. (...), a następnie sporządził plan podziału. W dniu 07.02.2014 ponownie zawieszono egzekucję na wniosek wierzyciela. Na wniosek dłużnika komornik kierował następnie pisma do Zarządu Dróg Wojewódzkich, i odpowiadał na skargę w sprawie I Co 202/14. W dalszej kolejności, na wniosek wierzyciela, wydał postanowienie w przedmiocie umorzenia egzekucji skierowanej do części wierzytelności należnych od ZGK, Gminy G., „(...)” sp. zoo, oraz do rachunków bankowych w Banku (...) SA w W. i Banku (...). Postanowieniem z dnia 30.06.2015 r. stwierdził umorzenie postępowania z mocy prawa z dniem 08.02.2015 r. i ustalił koszty egzekucyjne, w tym opłatę w wysokości 6.643,15 zł. na podstawie art. 49.2 ukois.

Analiza powyższych czynności uzasadnia twierdzenie przeciwne do wniosku dłużnika albowiem w toku wszczętego w kwietniu 2013 r. postępowania egzekucyjnego, komornik wykazał dużą aktywność oraz istotny nakład pracy, stosownie do wniosków wierzyciela.

Należy zauważyć, że spłata zadłużenia nie była dobrowolna i została dokonana po wszczęciu egzekucji przez wierzyciela. Gdyby dłużnik dobrowolnie przystąpił do realizacji swojego długu w stosownym terminie, nie doszłoby do wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Bezspornym jest, że dłużnik dokonał spłaty należności. Nastąpiło to jednak dopiero po podjęciu przez komornika szeregu wyżej opisanych, czasochłonnych a i kosztownych czynności zmierzających do wyegzekwowania należności.

Powyższe rozważania, w świetle udokumentowanej aktywności organu egzekucyjnego i twierdzenia dłużnika o wykonaniu tytułu w toku postępowania, przemawiają za stwierdzeniem o prawidłowo zastosowanej zasadzie i wysokości ustalonej opłaty egzekucyjnej, która w aspekcie nakładu pracy komornika pozostaje w adekwatnym stosunku do skutków i celu osiągniętego wszak przez wierzyciela postępowania.

Te rozważania i ustalenia doprowadziły Sąd do przekonania, opartego o przytoczone wyżej przepisy, wyrażonego w sentencji postanowienia.

K. Murawka

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować, zakreślić,

2.  odpis postanowienia doręczyć:

- pełnomocnikowi wierzyciela z odpisem skargi

- dłużnikowi z pouczeniem o zażaleniu,

-komornikowi,

3.  akta przedłożyć z zażaleniem lub za 14 dni,

4.  po uprawomocnieniu się akta Km 707/13 zwrócić komornikowi,

5.  do wokandy.

G., dnia 30.12.2015r., K. Murawka