Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 maja 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie – Wydział I Cywilny

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2016 r. w Krakowie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. w B.

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę

na skutek apelacji strony pozwanej

od wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie

z dnia 10 czerwca 2015 r. sygn. akt IX GC 797/14

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w S. na rzecz strony powodowej (...) S.A. w B. kwotę 5.400 zł, tytułem kosztów postępowania apelacyjnego;

3.  ustala i przyznaje biegłemu B. R. (1) ze środków budżetowych Skarbu Państwa – Sądu Apelacyjnego w Krakowie, kwotę 235,94 zł (dwieście trzydzieści pięć złotych 94/100), tytułem wynagrodzenia za złożenie ustnej opinii uzupełniającej w postępowaniu apelacyjnym;

4.  nakazuje ściągnąć od strony pozwanej (...) S.A. w S. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Apelacyjnego w Krakowie, kwotę 235,94 zł (dwieście trzydzieści pięć złotych 94/100), tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa w postępowaniu przed Sądem II instancji.

SSA Jerzy Bess SSA Hanna Nowicka de Poraj SSA Grzegorz Krężołek

Sygn. akt : I ACa1259 / 15

UZASADNIENIE

Strona powodowa, (...) S.A. w B., w pozwie skierowanym przeciwko (...) SA w S. , domagała się zasądzenia kwoty 448.379,75 zł ustawowymi odsetkami od 21 maja 2013r oraz obciążenia zakładu ubezpieczeń kosztami procesu. .

Motywując zgłoszone żądanie wskazała , że dochodzone świadczenie ma stanowić wyrównanie szkody, jakiej powódka doznała na skutek konieczności utylizacji surowca do produkcji przetworów rybnych . Uległ on zniszczeniu na skutek zadymienia i przerwania ciągu chłodniczego, wywołanych pożarem jaki miał miejsce w zakładzie produkcyjnym powódki, w dniu 23 lutego 2013r.

Mimo , iż strony były w dniu zdarzenia związane ważnie zawartą umową na podstawie której , wobec zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego strona pozwana była zobowiązana do wypłaty odszkodowania, niezasadnie spełnienia tego świadczenia odmówiła.

Nie negowała przy tym wysokości szkody poniesionej przez powódkę ale uznawała , że jej odpowiedzialność jest wyłączona albowiem C. korzystała , w zakresie zapewnienia ochrony przeciwpożarowej z półstałego urządzenia gaśniczego , wykonanego bez właściwego projektu , nie certyfikowanego , które przed użyciem nie przeszło właściwych prób sprawności działania.

Fakt ten , w ocenie powódki , nie uprawniał ubezpieczyciela do takiej odmowy , motywowanej treścią §19 ust 5 w zw z ust. 1 ogólnych warunków ubezpieczenia , stanowiących integralną część umowy zawartej przez strony albowiem ubezpieczona wypełniła wszystkie wymagania w zakresie ochrony przed pożarem, jakie były przewidziane przez obowiązujące . Wskazane wyżej urządzenie miało jedynie charakter dodatkowy i zostało wykonane tylko z inicjatywy powodowej spółki.

Odpowiadając na pozew strona pozwana, podtrzymując swoje stanowisko prezentowane w ramach postępowania likwidacyjnego, wniosła o oddalenie powództwa oraz obciążenie spółki (...) kosztami postępowania.

Podnosiła , że nie jest zobligowana do spełnienia świadczenia umownego wyrównującego uszczerbek powódki [ którego źródła i rozmiaru ilościowego nie negowała ] albowiem półstałe urządzenie gaśnicze , którego na wstępnym etapie pożaru użyła powódka było wykonane bez właściwego projektu . Nie było ono poddane weryfikacji jego sprawności, w warunkach nie posiadania przez nie właściwej aprobaty technicznej. Jego użycie stanowiło naruszenie art. 6 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 24 września 1991r O ochronie przeciwpożarowej oraz §3 ust. 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji W sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków , obiektów budowlanych i terenów z dnia 7 czerwca 2010r.

Tym samym zakład ubezpieczeń mógł odmówić spełnienia świadczenia, na podstawie § 19 ust. 5 ogólnych warunków ubezpieczenia , stanowiących część umowy zawartej przez strony.

Ubezpieczyciel podnosił także, że nawet gdyby przyjąć , że odszkodowanie jest powódce należne , jego wysokość powinna zostać ograniczona o kwotę franszyzy redukcyjnej, określonej w umowie na 1 000 złotych.

Wyrokiem z dnia 10 czerwca 2015r , Sąd Okręgowy w Krakowie :

- zasądził od strony pozwanej na rzecz spółki (...) w B. kwotę 447 379, 75 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 21 maja 2013r [ pkt I ]

- w pozostałym zakresie powództwo oddalił [ pkt III ], oraz

- zasądził od (...) SA w S., na rzecz powódki kwotę 31 680 złotych , tytułem kosztów procesu [ pkt II sentencji wyroku ]

Sąd I instancji ustalił następujące fakty istotne dla rozstrzygnięcia :

Strona powodowa prowadzi działalność gospodarczą w zakresie przetwórstwa rybnego w zakładzie położonym w B., przy ul. (...).

Zawarła z (...) SA w S. umowy : kompleksowego ubezpieczenia mienia od wszystkich ryzyk z sumą ubezpieczenia 45.400.000 zł, kompleksowego ubezpieczenia przedsiębiorców od wszystkich ryzyk na sumę 20.000 zł, oraz ubezpieczenia usunięcia pozostałości po szkodzie, kosztów zabezpieczenia mienia przed szkodą ponad sumę ubezpieczenia na kwotę 100.000 zł Ochrona ubezpieczeniowa obejmowała na okres od dnia 1 czerwca 2012r do 31 maja 2013 r.

W ramach zakładu produkcyjnego spółka (...) na jednej z hal prowadzi smażalnię ryb , wykorzystując w tym celu smażalnik firmy (...) na olej roślinny, podgrzewany w czasie pracy do temperatury 170 – 180 stopni C. Urządzenie na całej swojej pięciometrowej długości było przykryte pokrywą, pod którą znajdował się taśmociąg, zakończony z obu stron- w jego górnej części- rurami wentylacyjnymi poprowadzonymi na dach. Z jednej strony tunel smażalniczy i taśmociąg przechodził otworem technologicznym w ścianie, na sąsiednią halę produkcyjną.

Hala smażalni ryb sąsiadowała z halą główną, na której składowane były ,w dniu powstania szkody , przetworzone produkty oraz halą na której składowany był surowiec. W ich obu była utrzymywana , z przyczyn technologicznych, niska temperatura, po to, by zapewnić ciąg chłodniczy dla wytwarzanych produktów.

Z dalszej części ustaleń wynika ,że zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony przeciwpożarowej, hala smażalni ryb została wyposażona w podręczny sprzęt gaśniczy- gaśnice typu F wymagane obowiązkowo dla gaszenia pożarów przy stosowaniu tego typu urządzenia do smażenia . Taki rodzaj wyposażenia w sprzęt wynikał z informacji Komendanta Powiatowego (...)w B. do którego powódka zwracała się w tej kwestii Dodatkowo, ponadnormatywnie, zgodnie z zaleceniami niemieckiego producenta z lat 90-tych, chociaż w dacie zakupu urządzenia przez C. już nie obowiązujących , spółka wyposażyła smażalnik w dodatkowe dwie gaśnice CO ² (po 20 kg), podłączone do jego tunelu giętkim przewodem.

Wyposażenie przeciwpożarowe było systematycznie sprawdzane. Ostatnia taka weryfikacja z pozytywnym wynikiem dla sprawności sprzętu miała miejsce w dniu 12 lutego 2013r , a zatem na kilkanaście dni przed zdarzeniem wywołującym szkodę.

W dniu 23 lutego 2013 r. o godzinie 6 rano pracownice strony powodowej rozpoczęły pracę przy smażalniku. Po przygotowaniu surowca i włączeniu maszyny stwierdziły ,że nie działa taśmociąg. Szukając przyczyny zauważyły wewnątrz smażalnika ogień .

Natychmiast, działając zgodnie z instrukcją na wypadek pożaru, jedna z nich wcisnęła przycisk awaryjny , odcinając zasilanie elektryczne , a tym samym wentylację odprowadzającą dym z tunelu smażalniczego. W konsekwencji nie funkcjonowania wentylacji, dym wydostawał się na halę z urządzeniem i hale sąsiednie, ujściami smażalnika oraz drzwiami. Palący się olej wytworzył bardzo duże zadymienie.

Pracownicy obsługi działu technicznego natychmiast nakazali pracownikom opuszczenie zakładu, przystępując jednocześnie do gaszenia pożaru przy pomocy podręcznego sprzętu gaśniczego- gaśnic typu F - znajdującego się na hali oraz uruchomili butlę gaśniczą CO ² z urządzenia dodatkowego. Butla ta nie nie zadziałała prawidłowo albowiem nastąpiło wyrwanie kolektora łączącego ją z giętkim przewodem, zapewniającym połączenie z wnętrzem urządzenia w którym palił się olej. Wobec tego gaszący zrezygnowali z uruchomienia drugiej butli.

Ogień dynamicznie rozprzestrzeniając się wewnątrz urządzenia , wypełniał halę coraz większą ilością dymu. Pomimo podejmowanych działań i skierowania strumienia środka gaśniczego z gaśnic podręcznych do wewnątrz urządzenia , ogień przepalił rury wentylacyjne i pojawił się na hali i później poddaszu jak również nad częścią hali produkcyjnej.

Pożar ugasiła dopiero straż pożarna, która przybyła na miejsce w parę minut po zauważeniu ognia.

Zarządzona ewakuacja zakładu , otwieranie drzwi i akcja gaśnicza doprowadziła do przerwania ciągu chłodniczego powodując zniszczenie surowca, wobec jego zadymienia i przegrzania, na kwotę 448.379,75 zł.,

W dniu 25 lutego 2013 r. powód zgłosił szkodę do pozwanego. W postępowaniu likwidacyjnym zakład ubezpieczeń nie kwestionował rodzaju oraz rozmiaru ilościowego poniesionej przez C. szkody.

Zasięgnął opinii biegłych , którzy nie wskazując w sposób jednoznaczny przyczyny pożaru, potwierdzili , że akcja gaśnicza w ramach zakładu powódki została zorganizowana i przeprowadzona prawidłowo jak również , że właściwym było wyposażenie hali smażalni w sprzęt przeciwpożarowy z punktu widzenia obowiązujących przepisów.

Tym nie mniej stwierdzili , że skoro butle CO ²- ramach urządzenia dodatkowego - były połączone z wnętrzem smażalnika giętkim przewodem to tym samym było to półstałe urządzenie gaśnicze , które wymagało zgodnie z §3 ust. 1 Rozporządzenia MSWiA z 7 czerwca 2010r w sprawie ochrony przeciwpożarowej, certyifikacji , której powodowa spółka nie uzyskała.

Wobec tego braku , mimo , że same butle , napełnione dwutlenkiem węgla, takie certyfikaty miały , biegli wskazali , iż tym samym urządzenie to nie spełnia ani wymagań producenta ani nie jest zgodne z przepisami powołanego Rozporządzenia.

Odwołując się do tej oceny , wyrażonej w opinii, strona pozwana , w powołaniu się na §19 ust. 1 w zw z ust 5 ogólnych warunków ubezpieczenia , odmówiła spełnienia świadczenia.

Z kolejnej części ustaleń Sądu Okręgowego wynika , że postanowieniem z dnia 29 listopada 2013 r postępowanie przygotowawcze prowadzone w związku z pożarem zostało umorzone wobec nie stwierdzenia znamion czynu zabronionego .

W motywach tego orzeczenia m. in. stwierdzono , że istotny z punktu widzenia postanowienia stan prawny, dotyczący ochrony przeciwpożarowej procesów technologicznych związanych z podgrzewaniem olejów nie przewiduje obligatoryjnego obowiązku zabezpieczenia tych procesów stałymi lub półstałymi urządzeniami gaśniczymi .

W ramach rozważań prawnych Sąd I instancji stanął na stanowisku , że ubezpieczyciel nie mógł skutecznie odmówić wypłaty odszkodowania.

Nie mogło ku temu dostateczną podstawą być brzmienie §19 ust. 1 w zw z ust. 5 ogólnych warunków ubezpieczenia albowiem okoliczności faktyczne ustalone w sprawie nie ją wystarczające dla przyjęcia aby strona powodowa naruszyła obowiązki o których mowa w tym postanowieniu o.w.u. , a w szczególności by brak projektu na wykonanie oraz certyfikatu na półstałe urządzenie gaśnicze, połączone giętkim przewodem z komorą smażlnika mogło być uznane za działanie sprzeczne z zaleceniami producenta urządzenia oraz niezgodne z przepisami Rozporządzenia MSW i A z 7 czerwca 2010r.

Sąd zwrócił uwagę , że posiadanie i wykorzystanie tego urządzenia nie było , w czasie doniosłym dla rozstrzygnięcia objęte zaleceniem producenta urządzenia , a dysponowanie nim było jedynie wyborem strony powodowej. Obowiązek taki nie wynikał także z obowiązujących przepisów , które wymagały jedynie wyposażenia hali gdzie znajdowało się to urządzenie , w podręczny[ a nie stały czy półstały ] , sprzęt gaśniczy, jakim były gaśnice typu(...)Ten wymóg został przez C. spełniony.

To , że w warunkach zaistnienia pożaru to dodatkowe urządzenie nie zadziałało było kwestia przypadku i nie można z faktu braku projektu technicznego o którym mówił biegły z zakresu pożarnictwa w swojej opinii złożonej w postępowaniu, wywodzić , że tym samym pozwana nie wykonała swojego obowiązku na który zakład ubezpieczeń może skutecznie się powołać jako na podstawę odmowy spełnienia świadczenia odszkodowawczego.

Nie można także , w sposób usprawiedliwiony, oceniać sposobu zachowania spółki (...) , jako świadczącego o rażącym niedbalstwie, w rozumieniu art. 827 §1 kc. Wyrażając taka ocenę Sąd Okręgowy podkreślił , że urządzenie przeciwpożarowe , kwestionowane przez ubezpieczyciela było tylko urządzeniem dodatkowym , którego umieszczenie na hali smażalniczej było tylko wyborem władz powódki. Zatem nie sposób tu mówić o niedbalstwie, a tym bardziej niedbalstwie kwalifikowanym , którego stwierdzenie mogłoby wyłączyć odpowiedzialność ubezpieczyciela za wyrównanie szkody.

Wobec tego, przy przyjęciu , iż pozwana nie wykazała w postępowaniu faktów mogących potwierdzać , że zaszła , czy to oparta na postanowieniach umowy stron , czy też przewidziana przez kodeks cywilny podstawa do skutecznego uchylenia się przez nią od spełnienia świadczenia wyrównującego uszczerbek strony powodowej spowodowany zniszczeniem surowca na skutek jego zadymienia i przegrzania , Sąd ocenił roszczenie zgłoszone w pozwie jako usprawiedliwione co do zasady.

Uwzględniając , że ubezpieczyciel nie kwestionował ani podstaw ani sposobu wyliczenia rozmiaru ilościowego szkody przedstawionego przez spółkę z B. , określając zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń za jej wyrównanie , ograniczył go jedynie o kwotę franszyzy redukcyjnej , która została przewidziana w umowie stron.

Podstawą rozstrzygnięcia o kosztach procesu była norma art. 98 §1 i 3 kpc i wynikającą z niej , zasada odpowiedzialności za wynik sprawy.

W apelacji od tempo orzeczenia strona pozwana , zaskarżając je w części uwzględniającej powództwo i rozstrzygającej o kosztach sporu , w pierwszej kolejności domagała się wydania rozstrzygnięcia reformatoryjnego i oddalenia powództwa spółki (...) w całości oraz obciążenia jej kosztami postępowania za obydwie instancje.

Jako wniosek ewentualny ubezpieczyciel sformułował żądanie uchylenia wyroku , w zaskarżanym zakresie i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Środek odwoławczy został oparty na następujących zarzutach :

- naruszenia prawa procesowego , w sposób mający dla rozstrzygnięcia istotne znaczenie , a to :

a/ art. 233 §1 kpc w zw z art. 278 kpc wobec nieprawidłowej oceny przez Sąd Okręgowy opinii biegłego z zakresu pożarnictwa B. R. (1) , co doprowadziło do nietrafnego nałożenia na skarżącego obowiązku wyrównania szkody poniesionej przez powódkę , w sytuacji , gdy wnioski tego opracowania jednoznacznie wykluczają odpowiedzialność odszkodowawczą po stronie zakładu ubezpieczeń.

Realizacji wskazanej wady procesowej apelujący upatrywał także w tym , że Sąd I instancji oprał swoje rozstrzygniecie na ocenie sprzecznej z wnioskami opracowania eksperckiego , sam nie dysponując odpowiednią wiedzą z zakresu pożarnictwa. Winien zatem , o ile wnioski sformułowane przez biegłego były nieprzekonujące, zasięgnąć opinii innego biegłego tej samej specjalności, a zaniechanie Sądu w tym zakresie, implikuje niepoprawność oceny na której oparł wyrok i potwierdza naruszenie tym samym prawa formalnego.

Zdaniem strony pozwanej błąd procesowy Sądu polegający na naruszeniu tego przepisu w zw z art. 258 kpc polegał także na tym , że oparł on swoje ustalenia także na relacji świadków , które pozostawały w niezgodzie z treścią z opinii biegłego.

b/ art. 207 §6 kpc , jako następstwa dopuszczenia dowodów z zeznań świadków- , odpowiedzialnych za zabezpieczenie przeciwpożarowe u powódki M. S. i J. K. , w warunkach w których wnioski o ich przesłuchanie były spóźnione,

- naruszenia prawa matarialnego :

I / art. 65 §2 kc w zw z 805 kc jako następstwa wyrażenia niezasadnej oceny , że powodowa spółka wywiązała się z obowiązków jakie nakładał na nią §19 ust 1 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia Kompleksowego Przedsiębiorstw od Wszystkich Ryzyk , w tym w szczególności zastosowała się do zaleceń producenta smażalnika - firmy (...) , w zakresie zapewnienia ochrony przeciwpożarowej związanej z korzystaniem z urządzenia ., a w konsekwencji sformułowania, w tych warunkach nieuprawnionego wniosku, iż strona pozwana niezasadnie odmówiła (...) SA wypłaty świadczenia kompensującego poniesiona przez nią szkodę,

II/ §3 ust. 1 Rozporządzenia MSW i A z dnia 7 czerwca 2010r W sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków i innych obiektów budowlanych i terenów [ DzU z 2010r Nr 109 poz. 719 ] , w następstwie jego niezastosowania przy ocenie roszczenia powódki,

III/ art. 827 kc wobec uznania , że wykonanie przez powódkę urządzenia gaśniczego bez projektu zatwierdzonego przez rzeczoznawcę z zakresu zabezpieczenia przeciwpożarowego , czego następstwem była niemożność ugaszenia pożaru na wstępnym jego etapie, nie stanowi przejawu rażącego niedbalstwa po stronie powodowej spółki, chociaż prawidłowa ocena tych faktów powinna prowadzić do takiego właśnie wniosku i spowodować podzielenie zawartego we wniosku środka odwoławczego postulatu apelującej o zreformowanie orzeczenia poddanego kontroli instancyjnej.

Spółka (...) , w odpowiedzi na apelację , domagała się oddalenia środka odwoławczego strony pozwanej jako pozbawionego usprawiedliwionych podstaw oraz obciążenia zakładu ubezpieczeń kosztami postępowania przed Sądem II instancji.

Rozpoznając apelację , Sąd Apelacyjny rozważył :

Środek odwoławczy ubezpieczyciela nie jest uzasadniony i podlega oddaleniu.

Rozpoczynając ocenę apelacji od weryfikacji zarzutów procesowych wskazać trzeba , iż żaden z nich nie może zostać uznany za usprawiedliwiony.

Nie ma racji zakład ubezpieczeń gdy twierdzi , że Sąd niższej instancji niezasadnie , w uwzględnieniu wniosków powódki, przeprowadził dowód z zeznań świadków M. S. (2) i J. K. , którzy zajmowali się sprawdzaniem sprawności urządzeń przeciwpożarowych w zakładzie spółki (...).

Powołując ten zarzut , ubezpieczyciel , jako naruszoną, wskazał normę art. 207 §6 kpc.

Nie można wbrew stanowisku apelującego , oceniać przeprowadzenia dowodu z zeznań tych osób jako formalnie wadliwe, w następstwie nie dostrzeżenia przez Sąd Okręgowy , iż wnioski powódki w tym zakresie były spóźnione w rozumieniu powołanej normy. Formułując taką ocenę skarżący nie zauważa , że świadkowie ci zostali powołani przez stronę powodową dopiero wówczas , gdy z treści wypowiedzi biegłego z zakresu pożarnictwa mogło wynikać , że dodatkowo przygotowane półstałe urządzenie gaśnicze, w postaci dwóch butli z CO ^2, połączonych z wnętrzem smażalnika giętkim przewodem mogło niesprawne. Na poprzednich etapach postępowania rozpoznawczego ubezpieczyciel nie opierał odmowy spełnienia świadczenia , które było przedmiotem sporu stron na tezie o takiej niesprawności ale na twierdzeniu , że wykonania tego urządzenia nie poprzedziło przygotowanie właściwego projektu technicznego i nie objęte było ono certyfikacją techniczną.

Wobec tego nie można zasadnie mówić o spóźnieniu tych wniosków dowodowych , skoro za ich pośrednictwem strona powodowa chciała wykazać okoliczności przeczące niesprawności urządzenia , które to fakty okazały się być istotnymi właśnie dopiero wówczas.

Odeprzeć także należy zarzut zakładu ubezpieczeń , w ramach którego podnosi on naruszenie art. 233 §1 kpc.

Na wstępie przypomnieć należy , iż zgodnie z ukształtowanym i akceptowanym przez Sąd Apelacyjny , w składzie rozpoznającym sprawę , stanowiskiem Sądu Najwyższego , wypracowanym na tle wykładni tej normy , skuteczne odwołanie się do tego zarzutu wymaga wykazania , w odniesieniu do zindywidualizowanych dowodów , iż sposób postępowania Sądu, w ramach przeprowadzanej ich oceny ,był wadliwy ,a w szczególności , że wnioski z niej wynikające nie dają się pogodzić czy to z zasadami doświadczenia życiowego czy regułami logicznego rozumowania.

Przejawem naruszenia tych kryteriów swobodnej oceny dowodów jest przy tym to , iż Sąd nieprawidłowo obdarzył jedne dowody walorem wiarygodności , innym tej cechy odmawiając. Trzeba także zauważyć , iż strona stawiająca ten zarzut musi zbudować podejmowaną polemikę na argumentach jurydycznych i nie jest wystarczającym aby przeciwstawiła tej ocenie wyłącznie ocenę własną jej zdaniem poprawną .

Nie można również tracić z pola widzenia tego , iż swobodna ocena dowodów stanowi jeden z podstawowych elementów jurysdykcyjnej kompetencji Sądu , co powoduje , że zarzut przekroczenia jej granic nie jest usprawiedliwiony nawet wówczas, gdy z dowodów przeprowadzonych w sprawie można wyciągnąć w zakresie faktów równie uprawnione , chociaż przeciwne wnioski od tych , które w zakresie ustaleń sformułował Sąd , na nich opierając rozstrzygniecie . Dopóki bowiem ocena Sądu mieści się granicach kryteriów opisanych przez art. 233 §1 kpc , także Sąd II instancji, w ramach dokonywania kontroli instancyjnej orzeczenia, jest zobligowany ją aprobować.

Do tych uwag natury ogólnej dodać jeszcze należy i to , iż opinia biegłego umożliwia Sądowi analizę i ocenę ustalonych okoliczności sporawy przez pryzmat dorobku dziedziny wiedzy specjalistycznej z której fachowcem jest opiniujący. Opracowanie eksperckie ma zatem na celu ułatwienie Sądowi należytej oceny zebranego w sprawie materiału wówczas , gdy potrzebne są informacje specjalne. Wyznaczają zakres wypowiedzi biegłego , którego opracowanie nie może być źródłem ustaleń faktycznych , chyba , że dotyczą one specjalistycznej wiedzy eksperta .

/ por. w tej materii , powołane jedynie dla przykładu wyroki Sądu Najwyższego z 6 maja 1957r , sygn. IIICR 38/57 , publ. OSN 1958 nr 2 poz. 47 i z dnia 17 listopada 1967 , sygn.. I PR 355/67 , publ. OSNC 1968 nr 6 poz. 109 /

Dowód z opinii biegłego jak każdy inny dowód pozostaje przedmiotem oceny Sądu , w szczególności z punktu widzenia zakresu wypowiedzi biegłego przez pryzmat granic rzeczowych zadania eksperckiego , które zostało przed nim postawione, w postanowieniu dowodowym, a także poprawności konstrukcyjnej opracowania z punktu widzenia wymogów opisanych przez przepisy prawa formalnego.

Wbrew stanowisku apelującego nie można uznać , że Sąd I instancji dokonując oceny opinii złożonej w sprawie przez kapitana pożarnictwa B. R. (1) granice tej oceny przekroczył , a wnioski jakie z tej oceny wyciągnął, nie w pełni podzielając stanowisko biegłego , stanowią o naruszeniu tym samym przez Sad prawa procesowego.

Zważywszy na zakres postanowienia dowodowego na podstawie którego biegły opiniował w sprawie / por k. 364 akt / wskazuje , że przedmiotem zadania biegłego była m. in. odpowiedź na pytanie jakie obowiązki z zakresu ochrony przeciwpożarowej , wobec korzystania z wanny smażalniczej obciążały , na podstawie obowiązujących przepisów powódkę i czy z nich wywiązała się

Odpowiadając na nie biegły potwierdził , że strona powodowa , w zakresie przepisów przeciwpożarowych była zobligowana do przestrzegania wynikających z nich zakazów oraz podporzadkowania się mającym podstawę w nich nakazów. I te obowiązki wykonała skoro hala smażalni została wyposażona w przewidziane w tych przepisach , jako obowiązkowe , podręczne urządzenia gaśnicze , w postaci gaśnic typu (...)

Ekspert wypowiedział się także , odwołując się do wymagań producenta urządzenia, że działaniem sprzecznym z tymi zaleceniami , a co za tym idzie także obowiązującymi przepisami było to , że dodatkowe , z punktu widzenia wymagań p. poż. półstałe urządzenie gaśnicze , w postaci dwóch butli zawierających dwutlenek węgla , połączone z komora smażalnika giętkim przewodem , tym wymaganiom nie odpowiadało albowiem było wykonane bez projektu , nie będąc objęte próbami sprawności oraz stosownym cetyfikatem poprawności technicznej udzielonym przez specjalistę z zakresu ochrony przeciwpożarowej.

Tej części wniosków opinii Sąd I instancji nie zaaprobował uznając je z mające charakter nazbyt teoretyczny , a nadto , w odniesieniu do wniosku eksperta co do co do niesprawności urządzenia i jej przyczyn , jako opartego na własnych ustaleniach faktycznych biegłego ustaleń przy tym sprzecznych z treścią innych dowodów, w tym relacji świadków , którzy sprawność elementów składowych urządzenia, w okresie zbliżonym do daty zdarzenia wyrządzającego szkodę potwierdzili.

Tak przeprowadzona ocena , jako mieszcząca się w granicach swobodnej oceny tego dowodu nie może być skutecznie zwalczana podnoszonym przez skarżącą , weryfikowanym zarzutem procesowym.

Dla jej przeprowadzenia nie było niezbędne , jak niezasadnie wskazuje strona pozwana w kolejnym zarzucie formalnym naruszenia art. 233 §1 kpc w zw z art. 278 kpc , przeprowadzenie dowodu z opinii innego biegłego tej samej specjalności. Wobec tego i ten zarzut, jako chybiony, należało odeprzeć.

Nietrafny jest również ostatni z zarzutów procesowych , w ramach którego skarżący zakład ubezpieczeń zarzuca uchybienie art. 233 §1 kpc w zw z art. 258 i 278 kpc.

Wbrew motywom na jakich został on oparty , Sąd I instancji uczynił podstawą ustaleń nie tylko relacje świadków ale i inne , wskazane w motywach dowody w tym także część wniosków opinii biegłego R. , która nie została , wbrew sugestii strony apelującej , w całości uznana za nieprzydatną do ich dokonania.

Uznanie , iż żaden z zarzutów procesowych nie jest usprawiedliwiony ma m. in. to następstwo ,że ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Okręgowy , Sąd Apelacyjny przyjmuje za własne.

Wymagają one jednak uzupełnienia o fakty , które nie były pomiędzy stronami przedmiotem sporu albo też ustalonych na podstawie treści nie negowanych przez nie dokumentów , dodatkowej opinii ustnej biegłego B. R. (1) , którą złożył przed Sądem Apelacyjnym , na rozprawie w dniu 10 maja 2016r / k. 562-563 akt / Ich podstawą była także treść korespondencji pomiędzy powódka a firmą (...) z Holandii następcą prawnym producenta wanny smażalniczej , dotyczącej aktualnych wymagań producenta w zakresie ochrony przeciwpożarowej urządzenia / k. 551-552 i 557 akt /

Dopuszczenie tego ostatnio wymienionego dowodu na etapie rozpoznawania sprawy było uzasadnione decyzją Sądu o uzupełnieniu z urzędu postępowania dowodowego o dodatkową opinię biegłego z zakresu pożarnictwa. Strona powodowa za pośrednictwem tego dowodu starała się usunąć wątpliwości wyrażone w dotychczasowych wypowiedziach opiniodawczych biegłego co do zakresu obowiązków jakie aktualnie, z punktu widzenia daty zdarzenia wyrządzającego szkodę i obecnie , nałożył , w zakresie ochrony przeciwpożarowej na nabywcę producent urządzenia. W tych okolicznościach , w ocenie Sądu Apelacyjnego, wniosek ten nie był wnioskiem spóźnionym w rozumieniu art. 381 kpc, a za jego pośrednictwem C. zmierzała do ustalenia okoliczności istotnej dla rozstrzygnięcia.

Uzupełnienie to przedstawia się następująco :

Strona powodowa kupiła smażalnik jako urządzenie używane od polskiej spółki z G.. Wobec treści opinii Komendanta (...) w B., dotyczącej obowiązkowego wyposażenia hali z wanną smażalniczą w sprzęt przeciwpożarowy , decyzja o uzupełnieniu tegoż o półstałe urządzenie gaśnicze była decyzją własną władz powódki. Dwie butle z dwutlenkiem węgla składające się na to urządzenie, miały stosowne certyfikaty natomiast połączenie z wnętrzem komory smażalnika za pomocą giętkiego przewodu zostało wykonane staraniem pracowników C. bez formalnie przygotowanego i zatwierdzonego projektu technicznego.

/ okoliczności pomiędzy stronami niesporne/

W odróżnieniu od zaleceń poprzednich, w dacie istotnej dla rozstrzygnięcia producent urządzenia nie nakładał na użytkownika urządzenia jakichś szczególnych obowiązków z zakresu ochrony przeciwpożarowej , poprzestając na wymaganiu zgodności tego zabezpieczenia z obowiązującymi przepisami krajowymi miejsca użytkowania , ewentualnie przepisami regionalnymi i miejscowymi.

/ dowód : oferta sprzedaży smażalnika przygotowana przez firmę (...) z dnia 29 marca 2013r k. 405-411 akt , korespondencja pomiędzy powódka i producentem urządzenia k. 551-552 i 557 akt /

Nie można jednoznacznie stwierdzić czy wskazane już wielokrotnie wyżej, półstałe urządzenie gaśnicze, obowiązku posiadania którego przez powódkę w hali gdzie było wykorzystywane, nie przewidywało Rozporządzenie MSW i A z 7 czerwca 2010r , które , gdyby okazało się sprawne, doprowadziłoby do zduszenia ognia, w czasie kiedy rozprzestrzeniał się on tylko w komorze smażalnika . Urządzenie to nie działo automatycznie i należało je podczas akcji włączyć ręcznie Nawet jego sprawne działanie nie wykluczałoby w całości powstania zadymienia , jego intensywność co najwyżej ograniczając.

/ dowód : opinia biegłego B. R. zasadnicza k. 378 akt , uzupełniająca ustna przed Sądem I instancji k. 452 oraz uzupełniająca ustna , złożona przed Sądem II instancji k. 562 v akt /

Przed przystąpieniem do weryfikacji zarzutów prawnomaterialnych należy , dla uporządkowania dalszego wywodu , zwrócić uwagę na następujące kwestie .

Po pierwsze konstrukcja zgłoszonego w pozwie roszczenia jednoznacznie wskazuje , że strona powodowa dochodzi świadczenia wyrównującego szkodę polegającą zniszczeniu surowca rybnego , który przerabiała w swoim zakładzie produkcyjnym , zniszczenia , które było następstwem zadymienia oraz przerwania ciągu chłodniczego w efekcie którego surowiec ten uległ nie tylko zabrudzeniu ale także przegrzaniu.

Zatem strona powodowa nie domaga się spełnienia świadczenia kompensacyjnego przez zakład ubezpieczeń z racji uszczerbku jaki przyniósł pożar w budynku przedsiębiorstwa i fakt , że zbiegiem czasu się rozprzestrzenił z hali wanny smażalniczej, gdzie ogień wzniecił się , w ramach jego komory, z przyczyn nieustalonych ale tego, który był konsekwencją zadymienia oraz konieczności wyłączenia zasilania , które nie tylko wykluczyło wentylację hali ale również nie pozwoliło na utrzymanie ciągu chłodniczego w następstwie m. in. wzrostu temperatury materiału z którego C. wytwarza produkt finalny.

Po wtóre nie można tracić z pola widzenia i nie obejmować oceną tego , co wynika z niekwestionowanej przez apelującą stronę pozwaną okoliczności , a mianowicie , iż wyposażając halę smażalnika w sprzęt przeciwpożarowy (...) SA zasięgnęła opinii Komendanta Powiatowego(...)w B. z której wynikało , że obowiązujące przepisy, w zakresie zabezpieczenia przeciwpożarowego, wymagają wyposażenia jej tylko w podręczny sprzęt gaśniczy w postaci gaśnic typu (...)i to wymaganie powódka spełniła. Co więcej , po stwierdzeniu ognia w komorze urządzenia gaśnic tych , które były sprawne , użyto.

Po trzecie półstałe urządzenie gaśnicze w postaci dwóch butli wypełnionych dwutlenkiem węgla , połączonych z wnętrzem urządzenia , w którym powstało zarzewie ognia , giętkim przewodem , było urządzeniem dodatkowym, nie wymaganym przez obowiązujące przepisy Rozporządzenia MSW i A z 21 czerwca 2006r , wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991r O ochronie przeciwpożarowej, zastąpionego następnie przez Rozporządzenie z 7 czerwca 2010r W sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków , innych obiektów budowlanych i terenów[ DzU z 2010 Nr 109 poz. 719 ]. Urządzenie to zostało zainstalowane z inicjatywy samej strony powodowej , nie będąc wymaganym także przez producenta urządzenia firmę (...), później (...).

Po czwarte przy zawarciu przez strony umowy ubezpieczenia , która jest podstawą odpowiedzialności umownej zakładu ubezpieczeń , strona pozwana znała sposób zabezpieczenia przeciwpożarowego u ubezpieczającej / ubezpieczonej / C. , ta bowiem opisała ją szczegółowo w ankiecie ubiegając się o jej zawarcie , ujmując w tym dokumencie także to dodatkowe, półstałe urządzenie .

(...) SA nie domagała się przedstawienia dokumentów technicznych ani certyfikatów tegoż. Nie negowała również celowości takiego doposażenia, w ramach zapewnienia ochrony przeciwpożarowej zakładu , w tym w szczególności hali smażalniczej.

Odwołując się do wskazanych wyżej elementów stanu faktycznego nie można podzielić, podniesionego przez stronę pozwaną, materialnoprawnego zarzutu naruszenia art. 827 kc , /jak należy przyjmować , zarzut odnosi się do normy art. 827 §1 kc /

Nawiązując do utrwalonego stanowiska orzecznictwa , sądowego , ukształtowanego w odniesieniu do wykładni pojęcia rażącego niedbalstwa na tle stosowania tego przepisu przyjąć należy , że zachowanie się ubezpieczającego / ubezpieczonego / , które wyłącza, odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń za wyrównanie szkody /chyba , że umowa stron stanowi inaczej lub wypłata odszkodowania odpowiada, w okolicznościach danej sprawy , zasadom słuszności / , pozostaje w adekwatnym związku przyczynowym z powstałym uszczerbkiem, a ponadto wykazuje ono wyraźny brak staranności , zaniedbanie po jego stronie , którego cechy zbliżają ten sposób zachowania do granicy umyślnego zawinienia powstania szkody.

/ por. w tej materii , wyrażające podobną myśl , powołane jedynie dla przykładu , judykaty Sądu Najwyższego z 22 kwietnia 2004r , sygn.. II CKN 142/03 , z dnia 29 stycznia 2009 , sygn. V CSK 291/08, i z dnia 16 stycznia 2013 , sygn. II CSK 202/12 jak również stanowiska przedstawicieli doktryny : Z. Gawlika w komentarzu do kodeksu cywilnego pod red. A. Kidyby , Wydawnictwo Lex , oraz A. Chróścickiego - umowa ubezpieczenia s. 138 i n /.

Tego rodzaju cech nie można , wbrew stanowisku strony pozwanej, przypisać zachowaniu spółki (...).

W pierwszym rzędzie powtórzyć należy , że półstałe urządzenie gaśnicze , którego wykonie bez projektu technicznego i akceptacji ze strony rzeczoznawcy ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych , miałoby , zdaniem ubezpieczyciela. świadczyć rażącym niedbalstwie powódki było urządzeniem dodatkowym , które z punktu widzenia obowiązujących przepisów przeciwpożarowych nie było wymagane, jako obligatoryjne w pomieszczeniach gdzie pracują urządzenia, w których spalany jest olej czy tłuszcz.

Wynika to wprost z odpowiedzi Komendanta (...) K. (...)w B. z 19 kwietnia 2010r / k. 135 akt / , do którego powódka zwróciła się o opinię dotyczącą sposobu zabezpieczenia przeciwpożarowego smażalnika, którego w celach wytwórczych chciała używać.

Odpowiedź ta uprawniała do usprawiedliwionego przyjęcia przez spółkę (...) , iż obowiązujące przepisy przeciwpożarowe nie wymagają jakiegoś szczególnego / / dodatkowego /zabezpieczenia z uwagi na zainstalowanie tego urządzenia, a ponadto wystarczającym jest , z punktu widzenia jej obowiązków z zakresu zabezpieczenia przed pożarem, aby halę gdzie się ono znajduje wyposażyć, w podręczny sprzęt gaśniczy - gaśnice typu(...) Ten wymóg został spełniony. Co więcej , jak wynika z poczynionych ustaleń , z gaśnic tych korzystano po stwierdzeniu zaistnienia pożaru.

Nie można zatem w sposób usprawiedliwiony mówić o rażącym niedbalstwie po stronie powódki , w rozumieniu wskazanej wyżej normy , która jedynie w trosce w o bogatsze niż wymagane przez obowiązujące przepisy zabezpieczenie przeciwpożarowe własnego majątku, poszerza z własnej inicjatywy to wyposażenie o dodatkowe urządzenie gaśnicze.

Nie można też podzielić zapatrywania strony pozwanej , która w ramach tego zarzutu twierdzi , że brak zatwierdzonego projektu wykonawczego na to dodatkowe urządzenie , zdecydowało o niemożności ugaszenia pożaru w jego wstępnej fazie , a brak takiego skutku , tym bardziej świadczy o kwalifikowaniem niedbalstwie powódki , zwalniającym skarżącego od odpowiedzialności za wyrównanie szkody.

Pogląd ten opiera się wadliwym założeniu , iż zaniechanie powódki, w zakresie zapewnienia sobie procesjonalnie przygotowanego projektu technicznego tego urządzenia , zdecydowało o tym , że w sytuacji próby jego użycia , po zaistnieniu pożaru , okazało się ono ostatecznie niezdatnym do użycia, niesprawnym, , a jego sprawność techniczna gwarantowałaby ugaszenie ognia we wstępnej jego fazie , co najmniej minimalizując rozmiar doznanego przez (...) SA uszczerbku majątkowego wywołanego jego następstwami, i to, do wymiaru odpowiadającego równowartości franszyzy redukcyjnej / str.4 apelacji /

Okoliczności ustalone w postepowaniu nie dają podstawy do przyjęcia ,że pomiędzy tak zidentyfikowanym zaniechaniem strony powodowej, a szkodą można przyjąć adekwatny związek przyczynowy.

Na wstępie należy zauważyć , że biegły z zakresu pożarnictwa opiniujący w sprawie, potwierdzając prawidłowość z punktu widzenia obowiązujących przepisów, wyposażenia hali smażalnika w gaśnice typu (...) , zakwestionował brak projektu technicznego na urządzenie dodatkowe , stając na stanowisku , iż każde tego rodzaju urządzenie powinno opierać się na takim projekcie.

Nie potwierdził on jednak w swoim opracowaniu pisemnych i wypowiedziach ustnych, iż jego przygotowanie gwarantowałoby sprawność urządzenia w chwili użycia w akcji gaśniczej.

Nie stwierdził także ażeby nawet także w tej sytuacji dało się uniknąć zadymienia ,. które było następstwem palenia się oleju wewnątrz urządzenia , co najwyżej jego skala, w zakresie zajętej powierzchni i intensywność / gęstość / tegoż, mogłaby być ograniczona.

Nawet odwołując się jedynie do wskazanych konstatacji biegłego nie można tego związku przyjąć. .

Ponownie wskazując , że półstałe urządzenie gaśnicze było jedynie urządzeniem dodatkowym, niewymaganym przez przepisy , co do którego brak dokumentacji technicznej wykonawstwa nie był kwestionowany przez ubezpieczyciela na etapie zawierania umowy przez strony , zauważyć należy ,iż w postępowaniu strona pozwana nie starała się nawet dowodzić , że akcja przeciwpożarowa zorganizowana wewnątrz zakładu , przez pracowników C. , była realizowana nieprawidłowo.

Nie dowodziła, aby wadliwym było, w sytuacji stwierdzenia zainicjowania ognia w komorze smażalnika , odcięcie zasilania eklektycznego , co wykluczało działanie wentylacji wewnątrz hali ani też tego , że zadymienia, z następstwami którego powódka identyfikuje szkodę zniszczenia surowca , dało się uniknąć, pamiętając , że jest ono naturalną konsekwencją procesu spalania.

Tym bardziej nie sposób potwierdzić ,iż pomiędzy brakiem projektu na półstałe urządzenie gaśnicze, a szkodą powódki zachodzi związek przyczynowy , w rozumieniu tego pojęcia, przyjmowanego w ramach powszechnie akceptowanej wykładni art. 361 § 1 kc.

Odeprzeć należy zarzut naruszenia przez Sąd Okręgowy, przy podejmowaniu kontrolowanego instancyjnie orzeczenia, art. 65 §2 lc w w zw. z § 19 ust. 1 o. w.u. , w następstwie wyrażenia oceny , iż strona pozwana nie była uprawniona do odmowy spełnieniania świadczenia umownego w powołaniu się na postanowienie §19 ust. 5 ogólnych warunków ubezpieczenia

Jak wynika z motywów tego zarzutu jego realizacji zakład ubezpieczeń upatrywał w tym , że strona powodowa nie zastosowała się , w zakresie sposobu zapewnienia ochrony przeciwpożarowej do wymagań, jakie w tym zakresie, stawiał producent wanny smażalniczej - firma (...).

Na wstępie należy zwrócić uwagę , że wskazane przez ubezpieczyciela postanowienia ogólnych warunków ubezpieczenia / k. 47-48 akt /, rzeczywiście zobowiązują ubezpieczającego m. in. do przestrzegania przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej oraz zaleceń producenta dotyczących sposobu eksploatacji urządzeń , które składają się na ubezpieczany majątek.[ §19 ust. 1 ]

Jednak , jak wynika z postanowienia ust. 5 tego paragrafu o. w.u. , nie dopełnienie tych obowiązków może prowadzić do odmowy spełnieniania świadczenia przez ubezpieczyciela o ile zaniechanie to miało wpływ na samo powstanie szkody albo jej rozmiar i te kryteria decydują o zakresie tego zwolnienia , skoro w odwołaniu się do nich, świadczenie może nie być wypłacone albo w całości albo w odpowiedniej części , jeżeli tak opisany związek przyczynowy pomiędzy zaniechaniem ubezpieczającego / ubezpieczonego /, a uszczerbkiem determinował nie samo jego powstanie ale zdecydował o jego wymiarze.

Już ten zapis decyduje o tym , iż stawiany zarzut należy uznać za nietrafny, gdy weźmie się pod rozwagę , że w toku sporu strona pozwana nie wykazała okoliczności dających podstawę do usprawiedliwionej oceny , iż w odwołaniu się do niego, miała podstawę do odmowy spełnieniania świadczenia.

Wiążąc zaistnienie pożaru tylko z brakiem projektu technicznego na wykonanie półstałego - dodatkowego urządzenia gaśniczego - nie wykazała , że brak ten , stanowi naruszenie obowiązujących przepisów przeciwpożarowych , zważywszy , iż było to urządzenie nie wymagane przez te uregulowania a nadto , że pozostaje on normalnym związku przyczynowym z powstaniem zadymienia i przerwaniem ciągu chłodniczego , co w swoich skutkach doprowadziło do zniszczenia surowca , z którym powódka identyfikuje poniesiona przez siebie szkodę.

W tym kontekście należy także zwrócić uwagę , że dopiero w motywach apelacji eksponuje się okoliczność , że sprawność tego urządzenia, [ która to cecha jest, bez dostatecznej ku temu podstawy , utożsamiana przez skarżącego z przygotowaniem projektu technicznego , zatwierdzonego przez rzeczoznawcę z zakresu ochrony przeciwpożarowej przed jego wykonaniem ] , pozwoliłaby na zduszenie pożaru na wstępnym jego etapie. Jak należy domniemać skarżący zakłada , że ogień zostałby zgaszony jeszcze , kiedy nie rozprzestrzenił się poza komorę smażalnika.

Tak argumentując skarżący pomija w zupełności to, z czym wiąże szkodę powódka oraz to , iż w postępowaniu rozpoznawczym nie negował , rozmiaru szkody , faktu powstania zadymienia, zasadności odcięcia zasilania elektrycznego, w ramach wewnętrznej akcji przeciwpożarowej , co wykluczało wentylację pomieszczenia hali. A to właśnie te okoliczności decydowały o przerwaniu ciągu chłodniczego , prowadząc do szkody.

Nie można też, przy ocenie tego zarzutu, tracić z pola widzenia tego, co powiedział biegły R. , w ramach opinii uzupełniającej, złożonej w postępowaniu przed Sądem II instancji, w dniu 10 maja 2016r / k. 562 v- 563 akt /. Po pierwsze , iż nie jest w stanie stwierdzić czy prawidłowo działające urządzenie dodatkowe byłoby w stanie ugasić pożar jeszcze w komorze smażalnika. Po drugie , że palący się olej wytwarza bardzo znaczne zadymienie, potęgowane upływem czasu w którym trwa ten proces.

W konsekwencji, już z tych przyczyn , wbrew stawianemu zarzutowi strona pozwana uzasadniona jest ocena , iż zakład ubezpieczeń nie dowiódł okoliczności wyłączających, na podstawie wskazanego zapisu o.w.u. jego odpowiedzialności odszkodowawczej w całości. Nie przedstawił także dowodów na podstawie których możliwym byłaby , w odwołaniu się do drugiej części zapisu §19 ust. 5 tych warunków ocena , czy skala jej odpowiedzialności podlegać mogłaby ograniczeniu, w odwołaniu się do kryterium wpływu naruszenia obowiązków przez powódkę na rozmiar doznanego przez nią uszczerbku , nawet gdyby teoretycznie założyć [ ku czemu brak podstaw ] , że strona powodowa obowiązków tych w zakresie przestrzegania przepisów p. poż. nie dopełniła.

Zarzut ten jest chybiony także dlatego , że wbrew poglądowi skarżącego, wykonując zabezpieczenia przeciwpożarowe spółka (...) nie naruszyła zaleceń producenta smażalnika w tym zakresie .

Jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń , w okresie bezpośrednio poprzedzającym pożar, ówczesny producent urządzenia - firma (...) z Holandii , w odróżnieniu od uprzednich zaleceń z lat dziewięćdziesiątych poprzedniego stulecia , wymagała jedynie, aby w zakresie zapewnienia ochrony przeciwpożarowej związanej z jego pracą , instalacja była sprawna , spełniając wymagania przewidziane przez przepisy krajowe, a także ewentualnie takie , które stawia ubezpieczyciel użytkownika/ por k 407-409 i 551-562 akt/

Takie wymagania zostały przez stronę pozwaną spełnione, gdy weźmie się pod uwagę , że zgodnie z postanowieniami mającego w tym zakresie zastosowanie Rozporządzenia Ministra Spaw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010r W sprawie ochrony budynków , innych obiektów budowlanych i terenów [ DzU Nr 109 poz. 719 ] , jedynymi wymaganymi urządzeniami przeciwpożarowymi w które powinna być wyposażona hala smażalnika były gaśnice. Typ tych gaśnic musiał być dostosowanym do materiału , który mógł się palić, a wobec tego , po myśli § 32 ust. pkt 5 / Rozporządzenia, miały to być gaśnice typu (...) Treść tej regulacji, w relewantnym dla rozstrzygnięcia zakresie , nie zmieniła się przy tym od czasu , kiedy opinię na temat tego wyposażenia, sformułował 19 kwietnia 2010r , bazując na przepisach poprzednio obowiązującego Rozporządzenia z 21 czerwca 2006 [ DzU Nr 80 poz.563/, Komendant Powiatowy (...) w B. / por. k. 135 akt /

W takie urządzenia , których sprawność potwierdziła akcja gaśnicza, hala była wyposażona.

Wskazane rozporządzenie nie wymagało ,na co zwracał uwagę także biegły R. w swoim opracowaniu, aby ubezpieczająca / ubezpieczona / spółka musiała wyposażać halę z wanna smażalniczą w inny sprzęt tego rodzaju i w tym znaczeniu półstałe urządzenie gaśnicze , w postaci dwóch butli z dwutlenkiem węgla połączonych z komorą urządzenia półstałym przewodem można nazwać urządzeniem w pewnym uproszczeni „ ponadnormatywnym „ , dodatkowym.

Potwierdzone przez opiniodawcę w tym przypadku odstępstwo od wskazanego w § 3 ust. 1 Rozporządzenia obowiązku wykonania go na podstawie zatwierdzonego projektu / który to brak nie był negowany przez zakład ubezpieczeń na etapie przygotowania i podpisywania umowy stron / , nie może być tym samym uznane za jednoznaczne z nie wykonaniem przez spółkę (...) zaleceń producenta , w zakresie zapewnienia ochrony przeciwpożarowej.

Ze wskazanych wyżej powodów , ze szczególnym uwzględnieniem braku obowiązku dysponowania przez powódkę opisanym półstałym urządzeniem gaśniczym jak również nie wykazania przez pozwaną związku przyczynowego pomiędzy brakiem zatwierdzonego projektu technicznego na jego wykonaniem , a szkodą , nie można ocenić jako zasadnego, także ostatniego z zarzutów prawnomaterialnych, w ramach którego ubezpieczyciel powódki neguje niezastosowanie przez Sąd I instancji , przy podejmowaniu rozstrzygnięcia, wskazanego wyżej §3 ust. 1 powołanego Rozporządzenia.

Z podanych wyżej przyczyn , w uznaniu apelacji za niezasadną , Sąd Apelacyjny orzekł o jej oddaleniu , na podstawie art. 385 kpc w zw z art. 817 §1 i 827 §1 kc. [ pkt 1 sentencji],

Rozstrzygając o kosztach postępowania apelacyjnego, Sąd II instancji , działając na podstawie art. 98 §1 i 3 kpc w zw z art. 108 §1 kpc i 391 §1 kpc , zastosował , w zakresie ich rozliczenia pomiędzy stronami, zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy.

Kwota należna spółce (...) od przeciwnika procesowego z tego tytułu , zamykając się sumie wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika procesowego , zważywszy na wartość przedmiotu zaskarżenia , została ustalona na podstawie §6 pkt 7 w zw z §13 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia MS, w sprawie opłat za czynności adwokackie […] z dnia 28 września 2002r [ jedn. tekst DzU z 2013 poz. 461. ] - / pkt 2 /

Jako podmiot przerywający spór , w oparciu o art. 113 ust. 1 u. k.s.c , skoro dowód z opinii uzupełniającej biegłego B. R. został przez Sąd Apelacyjny dopuszczony z urzędu , strona pozwana została obciążona wydatkiem z tym dowodem związanym , który tymczasowo został pokryty z środków budżetowych Skarbu Państwa [ pkt 3 i 4 sentencji rozstrzygnięcia].

SSA Grzegorz Krężołek SSA Hanna Nowicka de Poraj SSA Jerzy Bess