Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Marek Niemczyk

Protokolant sekr. sądowy Kamil Roliński

Po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2016 r. (...)

przy udziale -

sprawy z powództwa: B. i T. małżonków D.

przeciwko: K. D. (1)

o: alimenty

1.  oddala powództwo,

2.  nie obciąża powodów kosztami zastępstwa procesowego.

Sygn. akt III RC 943/15

UZASADNIENIE

B. i T. małżonkowie D. wnieśli pozew przeciwko K. D. (1) o zasądzenie alimentów w kwocie po 1.000 zł miesięcznie na rzecz T. D. i po 800 zł miesięcznie na rzecz B. D. (1) począwszy od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu żądania podali, że oboje są w podeszłym wieku i z uwagi na ich trudną sytuację materialną, stan zdrowia oraz konieczność ponoszenia z tym związanych wydatków wnieśli o zasądzenie alimentów. Oboje utrzymują się z emerytur rolniczych - powódka w kwocie 867 zł, a powód w kwocie 1.082 zł i nie mają żadnych innych dochodów, ani oszczędności. Nie starcza im pieniędzy na życie i gdyby nie pomoc ze strony drugiego syna nie mieliby gdzie mieszkać i z czego żyć. Drugi syn spłaca ratę kredytu i pomaga im w codziennym życiu. Comiesięczne wydatki powodów związane z utrzymaniem mieszkania wynoszą około 830 zł. Swoje wydatki na zakup żywności, środków chemicznych, środków czystości, ubrań, obuwia powodowie szacują na kwotę 1.000 zł, w tym samo wyżywienie kosztuje ich około 800 – 850 zł miesięcznie. Na lekarstwa powodowie wydają około 350 zł każdego miesiąca. Podali również, że pozwany ma majątek w postaci gospodarstwa rolnego, które przy prawidłowym zarządzaniu może przynosić wysokie zyski, a ponadto czerpie on dochód ze sprzedaży ziemi, której 1 hektar ma wartość 50 – 60.000 zł oraz, że pozwany swoim zachowaniem zmusił powodów do wyprowadzenia się z domu, w którym miał im zapewnić mieszkanie zgodnie z zawartą umową darowizny, na mocy której w zamian za ustanowienie na ich rzecz służebności mieszkania darowali mu oni całe swoje gospodarstwo wraz z domem położone w S. gm. C.. Tymczasem, nie interesuje się rodzicami i nie kontaktuje się z nimi.

W odpowiedzi na pozew wniesionej w dniu 07.12.2015r. K. D. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości i zakwestionował żądanie pozwu jako oparte na oczywiście nieprawdziwych okolicznościach.

W uzasadnieniu pozwany podał, że stosunki między nim a rodzicami są napięte, gdyż jest to już 4-te powództwo wytoczone przez powodów oraz ich drugiego syna M. D. (1) w ciągu ostatnich 2 lat. Wskazano, że powodowie zamieszkiwali z pozwanym w przekazanym mu domu do dnia 29.03.2014r., kiedy to dobrowolnie podjęli decyzję o wyprowadzce. Wyprowadzając się dokonali dewastacji zajmowanej części domu, przez co pozwany zmuszony był wykonać gruntowny remont. Koszt remontu pokrył z pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży części gruntu należącego do gospodarstwa, a dokonanej właśnie w tym celu. Pozwany podkreślił, że początkowo relacje stron układały się dobrze, jednak popsuły się po zawarciu przez pozwanego związku małżeńskiego, który nie był akceptowany przez powódkę. Matka wszczynała domowe awantury. Dodatkowo powódka domagała się korzystania z większej niż przysługująca jej na zasadzie umowy darowizny części domu. Tymczasem pozwany zawsze zapewniał powodom dogodne warunki i zakwestionował twierdzenia powódki, iż miałby zmusić rodziców do wyprowadzki. Powodowie obecnie mieszkają w mieszkaniu drugiego syna położonym w W. i z niewiadomych przyczyn spłacają jego kredyt hipoteczny zaciągnięty na zakup tego mieszkania. Brat natomiast mieszka w osobnym lokalu. Pozwany podniósł, że nie jest prawdą, że pozwani nie dysponują środkami wystarczającymi na bieżące utrzymanie. Poza emeryturami w łącznej kwocie ok. 2000 zł, otrzymali oni od pozwanego kwotę 18.500 zł tytułem poczynionych przez nich nakładów na jego nieruchomości. W 2014r. również pozwany zapłacił M. D. (1) kwotę 33.829,19 zł tytułem spłaty jego udziału w gospodarstwie. Nadto, powódka niedługo kończy 75 lat, w związku z czym otrzyma dodatek pielęgnacyjny w wysokości 208 zł miesięcznie. Pozwany podkreślił, że w dalszym ciągu propozycja mieszkania w jego domu jest aktualna i rodzice w każdej chwili mogą wrócić. Pozwany zakwestionował wydatki pozwanych na żywność i na leki oraz zasugerował nieponoszenie przez nich opłat eksploatacyjnych zajmowanego lokalu. Odnośnie swojej sytuacji majątkowej podał, że obecnie jego gospodarstwo ma pow. 4,07 ha. Pozwany ponosi koszty związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego w kwocie co najmniej 7.897 zł rocznie oraz raz na kwartał składki (...) 400 zł. Pozwany prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną i jej mał. córką, które utrzymują się z niskiej renty 796,17 zł. Ponosi zatem też koszty wyżywienia rodziny, zakupu odzieży i obuwia – ok. 1100 zł miesięcznie. Pozwany opłaca także rachunki za dom ok. 400 zł, kupuje węgiel za 3100 zł, opłaca kominiarza – 100 zł, ponosi koszt utrzymania samochodu – 1400 zł rocznie z tytułu opłat OC i przeglądu technicznego plus 400 zł za paliwo co miesiąc. Utrzymuje także małoletnią córkę swojej żony oraz żonę. Spłacają kredyt w Banku (...) – rata wynosi 147,58 zł miesięcznie. Żona pozwanego ma własny kredyt – rata 150 zł. Aby mieć środki na podstawowe wydatki, poza wykonywaniem czynności rolniczych zmuszony był podjąć zatrudnienie w firmie (...), z czego miesięczny dochód wynosi ok. 1400 zł. Tym samym, zdaniem pozwanego, wobec braku niedostatku po stronie rodziców, przy równoczesnym braku możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego, powództwo jest niezasadne i winno ulec oddaleniu.

W kolejnych pismach procesowych i na rozprawie strony potrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił co następuje:

B. i T. małżonkowie D. są rodzicami K. D. (1).

/Okoliczność bezsporna/

W dniu 19.01.2000r. B. i T. małżonkowie D. zawarli z K. D. (1) przed notariuszem umowę darowizny gospodarstwa rolnego w formie aktu notarialnego, na mocy której darowali synowi całe gospodarstwo rolne, prowadzone na nieruchomości o pow. 6.07.66 ha położonej w S., gm. C., dla której Sąd Rejonowy (...) prowadzi księgę wieczystą nr (...), i zaprzestali prowadzenia działalności rolniczej, a K. D. (1) tę darowiznę z przeznaczeniem do użytkowania rolniczego przyjął.

Jednocześnie obdarowany K. D. (1) ustanowił na rzecz B. i T. małżonków D. na nabytej nieruchomości dożywotnią i nieodpłatną służebność mieszkania polegającą na prawie korzystania przez uprawnionych z dwóch pokoi znajdujących się na piętrze domu mieszkalnego położonego na ww. nieruchomości, ogrzewanych i oświetlanych kosztem właściciela, oraz z innych wspólnych pomieszczeń stosownie do potrzeb uprawnionych.

K. D. (1) zobowiązał się także zapewnić uprawnionym odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie i starości oraz sprawić pogrzeb odpowiadający miejscowym zwyczajom, na co rodzice jego wyrazili zgodę.

Nadto, w wykonaniu polecenia darczyńców K. D. (1) zobowiązał się wypłacić swojemu bratu M. D. (1) w ciągu 10 lat kwotę 20.000 zł.

/Okoliczność bezsporna, a nadto dowód:

umowa darowizny gospodarstwa rolnego k. 54-56/

W związku z zawarciem umowy, w 2000r. B. i T. małżonkowie D. zamieszkali wspólnie z K. D. (1).

Po zawarciu umowy relacje stron układały się dobrze. Syn zapewniał rodzicom przez cały okres zamieszkiwania dogodne warunki. Powodowie zajmowali dwa pokoje z kuchnia mieszczące się na parterze budynku. Okresowo współuczestniczyli w zakupie drewna na opał, w kosztach zakupu węgla, prądu, wody, butli z gazem. Młodszy syn powodów M. D. (1) nie pomagał rodzicom ani rzeczowo, ani finansowo. Pomagał natomiast pozwanemu w żniwach, świniobiciu czy wykopkach. Przyjeżdżając ze swoją rodziną na niedzielne obiady otrzymywał mięso, jaja, warzywa.

W 2012 roku pozwany zawarł związek małżeński, a jego żona zamieszkała wspólnie z nim i powodami. Mimo ustaleń umowy darowizny powodowie nadal zajmowali parter budynku, a pozwany z żona zajęli dwa pokoje na piętrze. Wszyscy korzystali z jednej kuchni i łazienki znajdujących się na parterze.

Powodowie nadal okresowo współuczestniczyli w zakupie drewna na opał, w kosztach zakupu węgla, prądu, wody, butli z gazem. Gdy zapłacili jakiś rachunek, to pozwany nie zwracał im pieniędzy, ale w zamian za to nie brał od nich pieniędzy na paliwo jeżdżąc z nimi do miasta, czy do lekarza. Powód dawał synowi 100 zł tygodniowo na zakup żywności na dwie osoby. Dodatkowo 2 razy w miesiącu powódka, jeżdżąc z pozwanym i jego żoną do miasta, kupowała żywność, ubrania, kosmetyki, środki sanitarne, kwiaty na cmentarz wydając na to od 100 do 400 zł, Zakupioną wówczas żywność mroziła w swojej zamrażarce stojącej w domu. K. D. (1) lub jego żona wyjeżdżając do miasta kupowali powodom leki. Powodowie utrzymywali się z rent, którymi oszczędnie dysponowała B. D. (1).

Od lipca 2013 r., tj. rok po zawarciu przez K. D. (1) związku małżeńskiego z M. D. (2), ich relacje z B. D. (1) zaczęły się psuć. Powódka i żona pozwanego miały odmienne poglądy na prowadzenie i zarządzanie gospodarstwem domowym. Powódka zaczęła nalegać na syna i jego żonę, by spłacili M. D. (1) zgodnie z zapisem w umowie darowizny. Pozwany przestał akceptować częste przyjazdy brata z rodziną na niedzielne obiady i korzystanie przez niego z mięsa, warzyw i jaj znajdujących się w gospodarstwie. Jego relacje z bratem wówczas się popsuły. Pozwany prosił też powódkę, by oszczędzała prąd i podgrzewała wodę na gazie, a nie w czajniku elektrycznym. Pomiędzy rodzinami zaczęło dochodzić do kłótni. M. D. (2) zarzucała powódce, że przez swoje rozmaite intrygi doprowadziła do zaburzenia relacji rodzinnych. Raz, w dniu 27.11.2013 r., B. D. (1) wezwała policję twierdząc, że syn i synowa chcą ją zabić. Policjanci stwierdzając, że doszło do rodzinnego nieporozumienia zakończyli interwencję rozmową profilaktyczno – ostrzegawczą oraz poinformowaniem stron o przysługujących im prawach. Relacje powoda z synem i jego żoną były dobre. Często prosił on powódkę oraz syna i synowa, by się pogodzili.

M. D. (2), ani K. D. (1) nie kierowali do powodów gróźb karalnych typu „utnę ci łeb i cię zabiję”. Nie było też sytuacji, by podnieśli oni na nich rękę. Nie zdarzyło się również, by pozwany celowo nie ogrzewał części mieszkalnej domu zajmowanej przez jego rodziców. Przy istniejącej w domu instalacji centralnego ogrzewania brak jest możliwości technicznych, by bez spuszczenia wody wymontować pompę do ogrzewania, a powodowie nie twierdzili, by wodę spuszczono. Zamrażarka pozwanego i jego żony stała w letniej kuchni, które to pomieszczenie nie było zamykane. Z obawy przed kradzieżą przez osoby trzecie, a nie przez powodów, zabezpieczył on ją łańcuchem.

Pozwany i jego żona oraz powodowie zaczęli rozważać wyprowadzenie się ze wspólnego domu. W marcu 2014 r. K. D. (1) podsłuchał rozmowę rodziców o planowanej przez nich wyprowadzce. Wówczas zabrał klucze od drzwi wejściowych z obawy, by wyprowadzając się rodzice nie zabrali rzeczy do nich nie należących.

dowód:

Dokumentacja fotograficzna k. 99

Pismo policji k. 106

Zeznania świadka M. D. (1) k.162-165

Zeznania świadka M. D. (2) k. 166-170

Zeznania powódki k. 181-186

zeznania pozwanego k. 186-190/

W marcu 2014 r. powodowie wyprowadzili się i zamieszkali w mieszkaniu kupionym na kredyt mieszkaniowy przez drugiego syna M. D. (1), położonym w W..

Wyprowadzając się zabrali ze sobą wyposażenie domowe tj.: wersalkę, 2 dywany, 2 ławy, 6 sztuk puf, meble kuchenne, lodówkę, pralkę, kuchenkę gazową, zlew kuchenny, lustro i kran z łazienki, oświetlenie znad lustra w łazience, stół kuchenny, karnisze z wszystkich okien na parterze i ze strychu, 2 klamki od okien z pokojów na parterze, jedno gniazdko elektryczne, a B. D. (1) sprzedała chłodziarko-zamrażarkę za kwotę 450 zł. (...) starczyły na umeblowanie nowego ich mieszkania, do którego dokupili jeszcze tylko kanapę.

K. D. (1) był zmuszony dokonać remontu części domu zajmowanej dotąd przez jego rodziców. Nieruchomość wymagała zakupu nowego wyposażenia i przeprowadzenia prac budowlanych, w tym: wykonania glazury podłogowej w kuchni, ułożenia paneli w dużym pokoju i kafelków, remontu ścian w obydwu pokojach na parterze, kuchni i łazience, zmiany tapet.

W dniu 30.09.2014r. K. D. (1) zawarł przed notariuszem umowę sprzedaży z Grupą (...) Sp. z o.o. w G.-D. reprezentowaną przez A. L., na skutek której wydzielił kupującemu z należącej do niego nieruchomości gruntowej działkę nr (...) o pow. 2.00.01 ha, którą to działkę sprzedał ww. Spółce za cenę 100.005,00 zł. Dla siebie do korzystania pozostawił natomiast wydzieloną wskutek sprzedaży działkę nr (...) o pow. 4.07.65 ha. Przed zawarciem umowy , tytułem zadatku, pozwany otrzymał od kupującego kwotę 40,000 zł.

dowód:

umowa kredytu M. D. (1) k. 9-16

dowody wpłat opłat przez powodów k. 17-19v.

umowa sprzedaży k. 108-110v.

Zeznania świadka M. D. (1) k. 162-165

Zeznania świadka M. D. (2) k. 166-170

zeznania pozwanego k. 186-190/

T. i B. D. (2) planowali odwołać darowiznę, jednak w momencie, gdy zwrócili się po pomoc prawną w tym zakresie, minęły już wszystkie ustawowe terminy pozwalające na podjęcie tej czynności, dlatego ostatecznie wycofali się z tego pomysłu.

W 2014 r. powodowie złożyli do Sądu Rejonowego (...) pozew przeciwko K. D. (1) o zapłatę kwot pieniężnych poczynionych przez nich tytułem nakładów na nieruchomości syna. Mocą ugody zawartej w przedmiotowej sprawie (...) w październiku 2014r. Sąd zobowiązał K. D. (1) do zwrotu na rzecz B. i T. małżonków D. kwoty 18.500 zł tytułem poczynionych przez nich nakładów na nieruchomości syna.

K. D. (1) zapłacił tą kwotę z pieniędzy ze sprzedaży części gruntu gospodarstwa.

B. D. (1) kupiła za tę kwotę kanapę za 700 zł i firany do zajmowanego mieszkania oraz przekazała M. D. (1) kwotę 3500 zł na wykończenie zakupionego przez niego mieszkania.

dowód:

pokwitowanie odbioru pieniędzy k. 92

Zeznania świadka M. D. (1) k. 162-165

Zeznania świadka M. D. (2) k. 166-170

zeznania powódki B. D. k.181-186/

Z zadatku K. D. (1) w maju 2014 r. spłacił też udział M. D. (1) w darowanym gospodarstwie przekazując mu kwotę 33.829,19 zł tytułem należności głównej, odsetek i kosztów zastępstwa pełnomocnika profesjonalnego.

/Dowód:

Zeznania świadka M. D. (1) k. 162-165

Zeznania świadka M. D. (2) k. 166-170

Zeznania pozwanego k.186-190/

Obecnie B. D. (1) ma lat 75, zaś T. D. ma lat 80.

W dalszym ciągu małżonkowie mieszkają w W. w mieszkaniu kupionym na kredyt hipoteczny przez ich drugiego syna M. D. (1).

Małżonkowie otrzymują emerytury rolnicze. Dochody B. D. (1) z tego tytułu wynoszą miesięcznie 1,074 zł, zaś jej męża – 1,081 zł.

T. D. jest osobą schorowaną. Jest po zawale serca, przeszedł operację zastawki serca, ma cukrzycę, chorobę P. i nadciśnienie. Jest pod stałą opieką kardiologa, do którego jeździ do C.. Tam też odbywa badanie H. lub wysiłkowe. Odkąd zamieszkał w W., to łatwo się przeziębia, przeszedł też zapalenie oskrzeli, co powoduje, że często chodzi do lekarza internisty w W.. Codziennie , choć w różnych dawkach, przyjmuje leki zalecone przez lekarza. Przeciętny miesięczny koszt zakupu niezbędnych leków dla powoda wynosi około 120 zł. niezależnie od zakupu doraźnych leków związanych z częstymi przeziębieniami.

B. D. (1) choruje na nadciśnienie, chorobę wieńcową, nerwicę, reumatyzm i uczulenie polekowe. Również jest pod opieką kardiologa z C., jednak badanie H. jest robione rzadziej niż u T. D.. Powodowie w sumie 2-3 razy w roku jeżdżą do kardiologa w C., a zawożeni są tam przez syna M. lub jego córkę. Powódka również znaczną część leków przepisanych przez lekarza przyjmuje w różnych dawkach codziennie. Na reumatyzm używa maści. Przeciętny miesięczny koszt zakupu niezbędnych leków dla powódki wynosi około 80 zł. z tym, że dodatkowo kupuje ona suplementy diety, preparaty przeciwzapalne, przeciwskurczowe, na przeziębienia, co w sumie daje kwotę co najmniej 100 zł miesięcznie. Czasami , mimo posiadania leków, kupuje je na zapas.

W sumie powodowie wydają na leki co najmniej 220 zł miesięcznie..

Czynsz za mieszkanie zajmowane przez powodów wynosi 159 zł. miesięcznie. Opłatę za czynsz dokonuje właściciel mieszkania tj. syn powodów M. D. (1), któremu powódka przekazuje co miesiąc na ten cel pieniądze. Poza czynszem powodowie sami opłacają miesięcznie: prąd w kwotach od 40 do 42 zł., gaz od 30 do 40 zł., telefon od 34 do 41 zł., telewizja 59 zł. Wszystkie opłaty za mieszkanie wynoszą więc od 322 zł do 341 zł. miesięcznie. Powódka, prowadząca gospodarstwo domowe, stara się oszczędzać na wydatkach , między innymi za prąd.

Łącznie z lekami powodowie wydają więc miesięcznie około 560 zł. Po pokryciu tych wydatków pozostaje im z łącznej kwoty emerytury w wysokości 2,155 zł, kwota około 1,595 zł. miesięcznie na pokrycie ich kosztów wyżywienia, okresowej zmiany odzieży, obuwia i inne wydatki.

Powodowie prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Wysokość ich emerytur jest prawie jednakowa. Wydatki każdego z powodów na leki są zbliżone. Po pokryciu kosztów utrzymania mieszkania, z pozostałej im kwoty, pozostaje więc na każdego z powodów kwota około 800 zł miesięcznie na zaspokojenie pozostałych usprawiedliwionych potrzeb każdego z nich.

Z kwoty 18,500 zł, która otrzymali w październiku 2014 roku, pozostały im oszczędności w kwocie 6,000 zł. Z kwoty tej B. D. okresowo pobiera drobne kwoty. Powodowie nie mają żadnych zobowiązań finansowych. Nie korzystają z opieki społecznej. Nie mają żadnych niezaspokojonych potrzeb. Kwotę żadnych alimentów powódka chciałaby przeznaczyć na zakup dodatkowej ilości owoców.

B. D. co miesiąc przekazuje synowi M. kwotę 560 zł, z której dokonuje on zapłaty czynszu. Pozostała kwota 350 zł. jest równa wysokości miesięcznej raty jego kredytu za mieszkanie zajmowane przez powodów, którą to ratę bank udzielający kredytu pobiera mu co miesiąc z konta.

M. D. (1) nie domaga się płacenia czynszu za najem jego mieszkania przez rodziców. Małżonkowie przekazują mu kwotę 350 zł i zamierzają to robić tak długo, póki środki finansowe im na to pozwolą. M. D. (1) nie pomaga powodom finansowo. Odwiedza rodziców najczęściej w weekendy.

/dowód:

decyzje Prezesa KRUS k. 7-8,159-160v.

umowa kredytu M. D. (1) k. 9-16

dowody wpłat opłat przez powodów k. 17-19v.,140-147

rachunki, faktury k. 20-23,51-53,124-125,131-139

historia choroby powoda 24-47,117-118,120,121,122-123

historia choroby powódki k. 48—50v.,116-116v., 119,120

oświadczenie powódki o lekach k. 114,

oświadczenie powoda o lekach k. 115

recepty k. 126-130

informacja o lekach k. 153-154

Zeznania świadka M. D. (1) k. 162-165

Zeznania świadka M. D. (2) k. 166-170

zeznania powódki B. D. k.181-186/

K. D. (1) ma 53 lata. Z zawodu jest ślusarzem. Jest zdrowy.

W dalszym ciągu prowadzi gospodarstwo rolne położone w miejscowości S.. Obecnie ma ono powierzchnię 3,9565 ha. Przeciętny roczny dochód z tego gospodarstwa wynosi 12,948,50 zł, co daje miesięczny dochód w wysokości 1,079 zł.(obliczenie Sądu) Hoduje świnie , kury, warzywa dla swoich potrzeb, sieje zboże. W ramach dotacji unijnych otrzyma za 2015r. łączną kwotę 2,738,15 zł. Za 2014 rok była to kwota około 3,400 zł. Wielkość gospodarstwa i obecne ceny skupu żywca nie dają ekonomicznego uzasadnienia dla prowadzenia hodowli świń czy krów na większą skalę.

Celem zwiększenia swoich dochodów pozwany w październiku 2014 r. podjął pracę jako pracownik produkcji w przedsiębiorstwie (...) w T.. Początkowo pracował na podstawie comiesięcznych umów zlecenia. Jego ówczesne miesięczne dochody netto wynosiły od 892 zł do 1,616 zł. Od 1.10.15 r. pozwany został zatrudniony w dotychczasowym przedsiębiorstwie na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy, w systemie 2-3 zmianowym, czterobrygadowym za wynagrodzeniem miesięcznym netto w wysokości około 1,300 zł. Do pracy dojeżdża samochodem 30 kilometrów w jedną stronę i na paliwo wydaje miesięcznie około 400 zł.

W dalszym ciągu jest w związku małżeńskim z M. D. (2), z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Żona ma na utrzymaniu córkę z pierwszego małżeństwa. M. D. (2) nie pracuje ponieważ ma chory kręgosłup, reumatyzm i nowotwór rozsiany niezłośliwy, nie ma odpowiedniego wykształcenia do podjęcia pracy biurowej. Żona i jej córka utrzymują się z renty po zmarłym pierwszym mężu w kwocie 796,17 zł miesięcznie. Żona spłaca własne kredyty – rata wynosi 150 zł miesięcznie. Po poniesieniu wszystkich usprawiedliwionych wydatków na córkę przez żonę z renty zostaje jej na życie 150 zł miesięcznie. Córka żony choruje na serce i wymaga okresowych konsultacji lekarskich.

Na koszty związane z prowadzeniem gospodarstwa rolnego składają się: zakup nawozów w wysokości około 1,764 zł rocznie, składka ubezpieczenia obowiązkowego w wysokości 340 zł kwartalnie, podatek gruntowy w wysokości 189 zł kwartalnie, składka ubezpieczenia społecznego w (...) w wysokości 390 zł kwartalnie. Ponosi też pozwany koszty zakupu oprysków, zakupu zasiewów.

W mieszkaniu pozwany korzysta z gazu butlowego, który kosztuje go 40 zł miesięcznie, za zużycie wody płaci od 38 do 70 zł kwartalnie, usługi kominiarskie kosztują go 30 zł, za gospodarowanie odpadami komunalnymi wraz z opłatą za dzierżawę pojemnika płaci około 37 zł miesięcznie, zużycie energii elektrycznej kosztuje go od 174 do 200 zł na dwa miesiące, za TV cyfrowy P. płaci 40 zł miesięcznie, w 2015 roku zakupił drewna opałowego za kwotę 1,121 zł. Koszt wyżywienia rodziny wynosi około 600 zł miesięcznie. Płaci też 1,244 zł rocznie za ubezpieczenie OC samochodu. Małżonkowie spłacają kredyt w Banku (...) – rata wynosi 147,58 zł miesięcznie. Zostało mu jeszcze trochę pieniędzy ze sprzedaży ziemi.

Pozwany obecnie nie ma kontaktu z rodzicami, ani z bratem. Relacje z matką są silnie zaburzone, z ojcem natomiast mniej, przy czym spotkania ograniczają się tylko do kontaktu na salach sądowych. W dalszym ciągu nie widzi przeszkód w możliwości ponownego zamieszkania powodów w jego domu.

/dowód:

Zaświadczenie o zarobkach pozwanego k. 74-75,

Zaświadczenie o dochodowości k. 78

Polisa OC k. 77

Faktury, rachunki, opłaty k. 79-81,83,86-87,91,95,96

Decyzja w sprawie podatku k. 82

Pisma o zobowiązaniach pozwanego k.84,85

Decyzja KRUS k. 93

D. Z. odn. M. D. (2) k. 94

Zeznania świadka M. D. (2) k. 166-170

Umowa o pracę k. 177

Decyzja (...) k. 178--179

zeznania pozwanego K. D. k. 186-190/

M. D. (1) ma żonę i uczącą się córkę. Mieszkają razem w najętym mieszkaniu w W.. Żona nie pracuje, ostatnio 2 razy była w Niemczech. M. D. (1) jest jedynym żywicielem rodziny, pracuje jako kierowca z wynagrodzeniem 2,200-2,600 zł miesięcznie. Ze spłaty otrzymanej od pozwanego w 2014 roku kupił córce samochód. Wówczas też sprzedał swój motocykl, dołożył 7,000 zł i kupił motocykl marki H. (...) za 17 000 zł. Wraz z żoną kupił także mieszkanie, w którym obecnie mieszkają B. i T. małżonkowie D.. Środki na zakup mieszkania w kwocie 90.000 zł pochodziły częściowo z jego oszczędności (ok. 20.000-25.000 zł), a częściowo z zaciągniętego na ten cel kredytu hipotecznego w wysokości . 66.000 zł, który obecnie faktycznie spłacają powodowie w wysokości po 350 zł miesięcznie..

/dowód:

umowa kredytu M. D. (1) k. 9-16

dowody wpłat opłat przez powodów k. 17-19v.

rachunki, faktury k. 20-23

Zeznania świadka M. D. (1) k. 162-165

zeznania pozwanego K. D. k.186-190/

Sąd zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, a także o zeznania świadków M. D. (2) i M. D. (1), a uzupełniająco w oparciu o zeznania powódki B. D. (1) i pozwanego K. D. (1).

Sąd nie przeprowadził dowodu z przesłuchania powoda T. D., ograniczając przesłuchanie stron do przesłuchania powódki B. D. (1) i pozwanego K. D. (1), albowiem byłoby to znacznie utrudnione z uwagi na wiek i stan zdrowia powoda, a nadto Sąd miał na względzie wniosek pełnomocnika strony powodowej w tym zakresie.

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Strony również nie kwestionowały ich wiarygodności i autentyczności.

Sąd przyznał również walor wiarygodności zeznaniom świadka M. D. (2) przesłuchanej na okoliczność sytuacji materialnej powodów, stanu ich zdrowia, wzajemnych relacji powodów, pozwanego i jego żony i przyczyn wyprowadzenia się powodów z domu pozwanego, albowiem były one logiczne, dokładne, wewnętrznie spójne i zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie. Świadek ten miał szczegółową wiedzę odnośnie sytuacji materialnej i zdrowotnej stron, ponieważ jako żona pozwanego, mieszkając z nim i jego rodzicami do czasu ich wyprowadzki bezpośrednio uczestniczyła we wspólnych rozliczeniach, wyjazdach i zakupach. Była naocznym świadkiem wielu sytuacji a więc miała wiedzę o relacjach pozwanego z rodzicami. Sąd miał na uwadze, że świadek ten jako żona pozwanego, mogła postrzegać większość faktów z perspektywy tej strony, jednak jej zeznania były rzeczowe.

Co do zasady Sąd przyznał również walor wiarygodności zeznaniom świadka M. D. (1) przesłuchanego na okoliczność sytuacji materialnej powodów, stanu ich zdrowia, wzajemnych relacji powodów, pozwanego i jego żony i przyczyn wyprowadzenia się powodów z domu pozwanego. Zeznania te bowiem w większości znalazły potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym. Zeznania te były jednak nielogiczne i wewnętrznie niespójne w części, w której dotyczyły kwestii ogrzewania części mieszkalnej domu zajmowanej przez powodów, w której to części świadek raz twierdził, że pozwany złośliwie wymontował pompkę od pieca, by powodowie siedzieli w zimnym pomieszczeniu, a potem twierdził, że była to tylko awaria. Podkreślenia również wymaga, że świadek ten większość faktów znał jedynie ze słyszenia lub dowiedział się o nich od powodów. Rzadziej wiedzę o faktach czerpał z własnych doświadczeń. Jego zeznania w tym zakresie były zatem mało wiarygodne. Sąd miał także na uwadze fakt, iż świadek ten był skonfliktowany z pozwanym i pozostawał w silnym związku emocjonalnym z powodami, a zatem mógł postrzegać wiele faktów poprzez pryzmat ich punktu widzenia.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie zeznań stron w zakresie ich aktualnej sytuacji materialnej, zdrowotnej, oraz możliwości zarobkowych i usprawiedliwionych potrzeb, przyznając im walor wiarygodności w tej części, w jakiej znalazły one potwierdzenie w złożonych przez strony dokumentach.

Zarówno powodowie, jak i pozwany, starali się w sposób jak najbardziej korzystny dla siebie przedstawić okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, tzn. swoją sytuację materialną i swoje usprawiedliwione wydatki.

Zeznaniom pozwanego należało dać wiarę w całości, albowiem były one spójne i logiczne oraz znalazły potwierdzenie w złożonych przez strony dokumentach.

Na miano wiarygodnych nie zasługiwały zeznania powódki w tej ich części, która dotyczyła znajdowania się powodów w niedostatku i posiadania przez pozwanego możliwości zarobkowych pozwalających na płacenie alimentów na rzecz powodów oraz w części dotyczącej zarzewia konfliktu stron, gdyż nie znalazło to potwierdzenia w zebranym w sprawie materiale dowodowym. W pozostałym zakresie Sąd przyznał walor wiarygodności zeznaniom tej strony, ponieważ były one spójne i logiczne.

Na mocy z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne przytoczone w ramach informacyjnego wysłuchania stron, zawarte w pozwie i w innych pismach procesowych którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym zgromadzonym w sprawie.

Przechodząc do rozważań prawnych celem wstępu podnieść należy, że zgodnie z art. 128 kro, obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Kolejność zobowiązanych do alimentacji określa natomiast przepis art. 129 § 1 kro, w myśl którego obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych lub wstępnych - obciąża bliższych stopniem przed dalszymi.

W stosunkach między krewnymi w linii prostej, w myśl art. 133 § 2 kro, uprawniona do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ta osoba, która znajduje się w niedostatku. Przesłanka ta odnosi się nie tylko do obowiązku rodziców względem ich dziecka, które już zostało należycie przygotowane do rozpoczęcia samodzielnej działalności zawodowej i zarobkowej, ale także do obowiązku zstępnych względem wstępnych, tj. do obowiązku dorosłego dziecka względem rodzica.

W świetle orzecznictwa, pojęcie „niedostatku” z art. 133 § 2 k.r.o. obejmuje zarówno wypadki, gdy uprawniony do alimentacji nie ma żadnych środków utrzymania, jak również taką sytuację materialną, w której osoby uprawnione nie mogą lub nie potrafią samodzielnie w pełni zaspokoić swych usprawiedliwionych potrzeb na poziomie zbliżonym do minimum socjalnego w zakresie utrzymania i wychowania (wyrok SN z 1974.02.20, III CRN 388/73, OSNC 1975/2/29). Jednocześnie jednak należy zauważyć, że popadnięcie w niedostatek pozwala żądać alimentów jedynie wówczas, gdy nie stało się to umyślnie lub też gdy nie jest ono efektem hulaszczego trybu życia. W przeciwnym razie żądanie alimentów może być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 5 kc) [wyrok SN z 1974.04.22, III CRN 66/74, LEX nr 7468].

Kluczowa jest tu uchwała Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. (sygn. akt. III CZP 91/86), w której Sąd wymienił przykłady rażąco niewłaściwego postępowania uprawnionego do alimentacji, tj. zachowanie godzące w życie lub zdrowie członka rodziny; naruszanie godności dobrego imienia i innych dóbr osobistych członków rodziny; zawinione popadnięcie w niedostatek lub umyślne wywołanie sytuacji prowadzącej do żądania świadczeń alimentacyjnych.

Według wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z 13 stycznia 2012 r. ((...) niepubl.), argumentem uzasadniającym oddalenie żądania pokrycia całości niezbędnych kosztów utrzymania może być fakt, że strona uprawniona do alimentacji posiada jeszcze jakieś oszczędności, a więc nie jest w niedostatku. Tymczasem osoba domagająca się alimentów powinna w pełni wykorzystać wszystkie możliwości w celu uzyskania dochodów niezbędnych do zaspokojenia usprawiedliwionych własnych potrzeb.

Podkreślenia wymaga, że w odróżnieniu od ogólnej przesłanki obowiązku alimentacyjnego jaką jest „niedostatek”, przesłanką obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka zgodnie z art. 133 § 1 kro jest w zasadzie sama niezdolność tego dziecka do samodzielnego utrzymania. Tymczasem obowiązek alimentacyjny innych krewnych konkretyzuje się z dopiero chwilą, kiedy uprawniony znajdzie się w niedostatku.

Dopiero spełnienie powyższej przesłanki „niedostatku” powoduje, że Sąd zobligowany jest określić kwotę alimentów w oparciu o przesłanki z art. 135 § 1 kro, tj. przesłankę usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz przesłankę zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. O ile więc dorosłe dziecko ma możliwości majątkowe lub zarobkowe, zaś rodzic – niezaspokojone usprawiedliwione potrzeby, w opisanej powyżej sytuacji dorosłe dziecko zobowiązane jest dostarczać rodzicowi środki utrzymania.

Przenosząc powyższe rozważania w ramy niniejszej sprawy, w ocenie Sądu, brak jest podstaw do zasądzenia od pozwanego alimentów na rzecz powodów, ponieważ w ocenie Sądu, powodowie nie znajdują się w niedostatku. Przesłanki wymagane dyspozycją cytowanych przepisów nie zostały bowiem spełnione.

Bezspornym jest w sprawie, że w 2000 r. B. i T. małżonkowie D. przekazali synowi K. D. (1) gospodarstwo na zasadzie darowizny z jednoczesnym ustanowieniem na ich rzecz służebności mieszkania. K. D. (1) zobowiązał się wówczas troszczyć i dbać o rodziców i zezwolił im zajmować piętro domu oraz korzystać z kuchni i łazienki. Chcąc pójść rodzicom na rękę zdecydował się dla ich wygody odstąpić im parter domu, gdyż są osobami schorowanymi, w szczególności ojciec.

Trzeba wskazać, że relacje stron układały się do lipca 2013r. poprawnie. Wspólne rozliczenia dokonywane były bez problemów. Rodzina świadczyła sobie również nawzajem różne przysługi, np. syn zawiózł matkę do miasta, a ta z kolei podczas jego nieobecności doglądała jego gospodarstwa.

Konflikt między pozwanym a powodami wywołało zachowanie powódki B. D. (1), która w sposób ostentacyjny narzucała pozwanemu i jego żonie swoje żądania oraz wysuwała roszczenia.

Pierwsze spory pojawiły się na tle związku małżeńskiego pozwanego, a powódka nieustannie podejmowała działania prowokacyjne. Żona pozwanego starała się znosić jej uwagi i docinki, zwłaszcza odnośnie gotowania, wydawania posiłków, jednak z czasem coraz trudniej było jej to wytrzymać.

Czarę goryczy przelał fakt, że powódka, mimo przekazania gospodarstwa synowi i zrzeczenia się z prowadzenia działalności rolniczej, w dalszym ciągu zachowywała się jak główna gospodyni domowa, dysponowała w sposób nieograniczony majątkiem i zapasami żywności pozwanego i synowej, rozdając go bez konsultacji drugiemu synowi i jego rodzinie. Nadto wyprawiała na jego koszt rodzinne obiady, które zresztą musiała przygotowywać samodzielnie żona pozwanego. Pozwany nie zgadzał się na to. Oczywiście były sytuacje, że dawał bratu mięso czy jaja w podziękowaniu za pomoc w gospodarstwie.

Podkreślić należy, że w sprawie brak jest dowodów na to, by pozwany czy jego żona kierowali w stosunku do powodów groźby karalnych, czy podejmowali przeciwko nim „działania dywersyjnych” mające na celu zmuszenie ich do wyprowadzki i zniechęcenie do wspólnego zamieszkiwania z pozwanym. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie potwierdza istnienie konfliktu pomiędzy powodami, a szczególnie między powódka a pozwanym i jego żona, ale nie potwierdza on , by pozwany zmusił swoim zachowaniem rodziców do wyprowadzki.

Analiza materiału dowodowego w sprawie prowadzi do wniosku, że powodowie sami dobrowolnie wyprowadzili się z domu pozwanego. Z akt wynika, że pozwany nawet ich zatrzymywał, namawiał by zostali i w dalszym ciągu oferta zamieszkania w jego domu jest aktualna, co kilkukrotnie w toku niniejszego procesu podkreślał wraz z żoną. To powódka doprowadziła do konfliktu rodzinnego stron, a jej decyzja o wyprowadzce była dobrowolna. Wyprowadzenie się z domu było więc tylko decyzją powodów, nie udowodniono, że zostali oni wygnani lub zmuszeni do wyprowadzki.

Uznać zatem należy, że pozwany przez cały okres należycie wywiązywał się z zawartej z powodami umowy darowizny.

Powodowie ostentacyjnie opuścili dom pozwanego, zabrali meble z zajmowanej przez siebie część mieszkalnej i zniszczyli część wyposażenia domu. W związku z tym pozwany zmuszony był dokonać gruntownego remontu tej części domu, co pociągnęło za sobą dodatkowe koszty.

Splot powyższych okoliczności doprowadził do tego, że obecnie powodowie mieszkają w mieszkaniu swojego syna M. D. (1), a ich sytuacja materialna wcale nie jest taka zła, jak próbują to przedstawić, a na pewno nie jest ona równoznaczna z niedostatkiem.

Oboje powodowie otrzymują renty rolnicze w łącznej kwocie 2,155 zł. Jak sama powódka zeznała, kwoty te starczają im na pokrycie niezbędnych kosztów utrzymania i na zaspokojenie podstawowych potrzeb. Jednocześnie część ponoszonych przez nich faktycznie kosztów jest zupełnie zbędna jak spłacanie kredytu hipotecznego za mieszkanie syna M. w kwocie 350 zł. Tym sposobem zasilają zatem jego majątek, a on w zasadzie w ogóle nie wspiera rodziców. Zdaniem Sądu zatem, płatność raty kredytu, który zaciągnął M. D. (1) z żoną, nie jest wydatkiem koniecznym powodów, tym bardziej, że powódka sama do końca nie wie na jaki cel przekazuje synowi kwotę 550 zł (tak twierdziła w swych zeznaniach).

Co więcej powódka sama podała, że wydatki na prąd i wodę nie różnią się od wydatków ponoszonych na te cele w trakcie mieszkania z pozwanym.

Matka K. D. (1) podała na rozprawie, że jeżeli jej nie starcza, to dobiera sobie okresowo pieniądze z oszczędności w kwocie 6000 zł, które zostały jej po uzyskaniu spłaty od pozwanego, a w sumie to nie starcza jej tylko na owoce takie jak banany czy mandarynki. W ocenie Sądu, po pierwsze – ktoś kto jest w dramatycznej sytuacji finansowej zmuszającej go do dochodzenia alimentów od własnego dziecka nie wnosi powództwa tylko dlatego, że brakuje mu na mandarynki, lecz dlatego, że nie ma praktycznie żadnych środków na zaspokojenie zupełnie podstawowych i koniecznych potrzeb. Tym samym stwierdzenie pełnomocnika powodów, że powinni oni korzystać z bogatej diety, ale nie stać ich na owoce i warzywa, nie jest argumentem uzasadniającym stwierdzenie, że są w niedostatku. Również żądanie zasądzenia alimentów po to żeby mieć środki na przyszły własny pogrzeb jest nielogiczne i na pewno też nie jest usprawiedliwioną, konieczną do zaspokojenia w pierwszej kolejności potrzebą. Po drugie – nie jest w niedostatku osoba, która dysponuje oszczędnościami. Po trzecie - nawet sam świadek M. D. (1) zeznał, że rodzice nigdy nie prosili go o pieniądze, „mówiąc, że nie mają nawet na rachunki”, podał również, że gdyby rodzicom rzeczywiście czegoś brakowało, to by powiedzieli o tym. Stąd wniosek, że zeznania powódki, która raz twierdzi, że starcza jej na podstawowe zakupy czy rachunki, a raz twierdzi, że jest w niedostatku, są sprzeczne.

Wskazać jeszcze należy, iż to, że powodowie żyją oszczędnie nie prowadzi do stwierdzenia, że pozostają w niedostatku. Wszystkie informacje o tym, że powódka oszczędza energię, pierze ręcznie, dzieli tabletki na pół, czy używa najsłabszych żarówek i siedzi wieczorem tylko przy jednej lampie, wcale nie wskazują na fakt, iż musi to robić z biedy i niedostatku, tylko raczej czyni to z poczucia oszczędności i przyzwyczajenia, gdyż czyniła tak samo, gdy mieszkała z pozwanym, choć nie narzekała na sytuację finansową i żyło jej się dobrze. Co więcej, podkreślenia wymaga, że powodowie już od dawna wiedzą, że są osobami w podeszłym wieku i schorowani, a jednak ze swoich oszczędności przekazali M. D. (1) kwotę 3,500 zł na remont mieszkania, które de facto przecież nie jest ich własnością i płacą za niego raty kredytowe. Mało przekonującym dla Sądu argumentem jest, że zawarcie przez powodów umowy najmu z jakimkolwiek właścicielem byłoby droższe od rozwiązania, które wybrali oraz, że M. D. (1) bez ich pomocy finansowej nie byłby w stanie sam spłacać tego kredytu, skoro powódka podczas rozprawy sama przyznała, że synowi dobrze się powodzi.

Oczywiście znaczenie ma, iż oboje powodowie są osobami schorowanymi, w szczególności powód T. D. i muszą ponosić koszty zakupu leków, jednak nie prowadzi to do zubożenia ich budżetu domowego na tyle, by twierdzić, że są w niedostatku. Znamiennym dla sprawy jest też fakt, że według informacji podawanych w mediach osoby powyżej 75 roku życia od nowego roku będą miały leki refundowane w 100 %, co w znacznym stopniu wpłynie na polepszenie sytuacji materialnej powodów.

Znamiennym dla sprawy są również oświadczenia powódki, która podczas rozprawy twierdziła, że wcale nie musi otrzymać od pozwanego kwotę 1,800 zł tytułem alimentów i nie była w stanie określić kwotowo wysokości niezaspokojonych potrzeb jej i męża.

Konkludując, niewątpliwym jest, że powodowie mają stosowne do wieku i stanu zdrowia usprawiedliwione podstawowe potrzeby, jednak obecna sytuacja materialna pozwala im na ich samodzielne zaspokojenie. Choć są w dość trudnej sytuacji materialnej, bytowej i zdrowotnej, to jednak nie znajdują się w niedostatku.

Odnosząc się natomiast do sytuacji pozwanego wskazać należy, że nie posiada on możliwości zarobkowych i majątkowych do alimentowania swych rodziców. Prowadzi gospodarstwo rolne, jednak obecnie na niższym i skromniejszym poziomie, gdyż jest ono mniejsze o 2 ha. Mimo tego, wymaga ono nadal ponoszenia dużych nakładów finansowych. Wskutek zaistniałego stanu rzeczy nie opłaca mu się hodować krów. Ma tylko świnie i kury dla własnych potrzeb. Trudna sytuacja finansowa zmusiła go do podjęcia zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...), gdzie zarabia 1,300 zł miesięcznie. Musi więc ponosić koszty utrzymania samochodu i płacić za zakup benzyny. Wskazać przy tym należy, że pozwany rozpoczął pracę w tym przedsiębiorstwie nie po to żeby dorobić dodatkowo, lecz żeby mieć dochód na zaspokojenie swoich najbardziej usprawiedliwionych potrzeb oraz potrzeb swojej rodziny, jaką stworzył przez zawarcie związku małżeńskiego z M. D. (2). Sytuacja w rolnictwie polskim jest obecnie trudna, a rolnicy mający małe gospodarstwa dorabiają w różnych przedsiębiorstwach, robią to nawet tacy, którzy mają większe gospodarstwo niż pozwany. Uznać zatem należy, że pozwany poszedł do pracy z konieczności, aby mieć na podstawowe środki utrzymania. Tymczasem ma na utrzymaniu schorowaną żonę, która ma ograniczone możliwości zarobkowe. Żona nie jest w stanie w dostatecznym stopniu partycypować w kosztach utrzymania wspólnego domu, gdyż po pierwsze - ma jeszcze na utrzymaniu małoletnią córkę z pierwszego małżeństwa, wobec której ciąży na niej obowiązek alimentacyjny, po drugie – spłaca własny kredyt w ratach po 150 zł miesięcznie, po trzecie - jej dochody są bardzo niskie – z córką otrzymują rentę rodziną po zmarłym mężu w kwocie w około 800 zł. To powoduje, że głównym żywicielem rodziny jest pozwany.

Konkluzja jest więc taka, że pozwany aktualnie nie ma możliwości zarobkowych i majątkowych, by płacić żądane alimenty, ponieważ żeby je płacić, musiałby się wyzbywać swojego skromnego majątku i pozbawiłby siebie i swoją rodzinę możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Analiza wydatków pozwanego na prowadzenie gospodarstwa rolnego, utrzymanie domu i rodziny prowadzi do wniosku, że bieżące dochody rodziny pozwanego nie pokrywają bieżących wydatków. Z tych względów pozwany zapewne korzysta z pieniędzy, które pozostały mu ze sprzedaży ziemi.

Wskazać należy jeszcze, że do alimentacji powodów zobowiązany jest ustawowo nie tylko pozwany, ale również jego brat M. D. (1). Z materiału dowodowego jasno wynika, iż dobrze mu się powodzi, a nawet można twierdzić, że żyje on na lepszej stopie życiowej, niż pozwany. Mimo, że jest jedynym żywicielem rodziny to stać go było na kupno sobie motocykla (...), a córce samochodu. Fakt, że powodowie spłacają kredyt za M. D. (1), świadczy o tym, że to oni budują mu majątek, a on w zasadzie w ogóle ich nie wspiera.

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy należało uznać, że powodowie nie są w niedostatku, a możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego nie pozwalają na płacenie na rzecz powodów alimentów , w związku z czym na podstawie art. art. 133§ 1 k.r.o . a contrario, Sąd oddalił powództwo o zasądzenie alimentów, o czym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku.

Sąd, na podstawie art. 102 kpc, uznając sytuacje powodów za szczególny przypadek, odstąpił od obciążania ich kosztami zastępstwa procesowego, o czym orzeczono w punkcie II sentencji wyroku.